การแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกัน มันเจ็บแบบนี้นี่เอง เพราะไม่มีสถานะอะไร นอกจากเป็นเมียตัวแทน
ชาย-ชาย,ดราม่า,ไทย,ครอบครัว,ผู้ใหญ่,เมียเด็ก,กุหลาบดิน,ดราม่า,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้านี้เป็นวันหยุดของนิลกาฬ ที่จริงยังไม่อยากตื่นเลยแต่เมื่อคืนตอนเดินเข้ามาในบ้านเขาดันไปได้ยินเสียงของภรรยาในนามนัดแนะกับใครสักคนว่าเจอกันตอนเก้าโมง เพราะความอยากรู้ว่าอีกคนนัดใครไว้ เค้าก็เลยต้องรีบตื่นก่อน เก้าโมงเพื่อมาจับชายชู้ให้ได้คาหนังคาเขา เค้าจะได้มีข้ออ้างกับพ่อขอหย่าเพราะร่างบางมีชู้ทั้งๆ ที่ยังกอดทะเบียนสมรสกับเขาอยู่ แปดโมงครึ่งยังไม่ถึงเวลาที่ได้ยินร่างบางนัดแนะ แต่นิลกาฬก็อยู่ในชุดออกกำลังกาย ทำเหมือนมาออกกำลังกายแถวสนามหญ้าหน้าบ้านเพื่อจะได้จับภรรยาและชู้ให้ได้ตัวเป็นเห็นกันซึ่งๆ หน้า ร่างสูงท้ังวิ่งจ๊อกกิ้งจนเหนื่อย จังหันมายืดเหยียดกล้ามเนื้อบริหารร่างกายแทน จนเวลาเก้าโมงครึ่งก็ยังไม่เห็นร่างบางลงมาหรือคนที่มารับปรากฏตัวเลย เอ๊ะหรือว่านัดกันที่อื่น แล้วเขาจะรู้ได้ยังไงล่ะเนี่ยหรือจะถามจากใครได้ พ่อเขาไม่ได้ล่ะหนึ่งถ้าไปถามมีหวังโดนซักฟอก คุณจุมพลพ่อตาก็ไม่ได้หมดแล้วตัวเลือกแล้ว ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ เสียเวลาชิบหาย
“อ้าวคุณนิล ป้านึกว่าออกไปกับคุณพรีนซะอีก” ป้าสายบัวทักขึ้น เมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องอาหาร เหยื่อมาแล้วหนึ่ง คุณหมอยิ้มกริ่มในใจ
“พอดีผมตื่นสายน่ะครับ เห็นเค้านัดกันเก้าโมง” ชายหนุ่มบอกป้าสายบัวทำเป็นเหมือนรู้
“อ่อใช่ค่ะ เพราะคุณท่านบอกว่าฤกษ์ดีเก้าโมงสิบเก้านาที ว่าแต่คุณนิลหิวหรือยังคะ เดี๋ยวป้าจัดโต๊ะให้”
“งั้นทานเลยก็ได้ครับ” ร่างสูงนั่งลงรอที่โต๊ะทานข้าว ว่าแต่ฤกษ์ดี นี่ฤกษ์อะไรวะ โอ๊ยคันปากอยากถาม
ขณะทานข้าวป้าบัวก็ไม่ได้พูดอะไรเรื่องฤกษ์ดีต่อและร่างสูงก็ยังไม่ได้คำตอบที่อยากได้ พอทานข้าวเสร็จร่างสูงก็ออกมานั่งที่ห้องรับแขกอยู่คนเดียว พ่อก็ไม่อยู่ทำอะไรดีทีนี้
สักพักมีเสียงแจ้งเตือนของไลน์ดังขึ้น ร่างสูงที่นั่งอยู่ก็หยิบโทรศัพท์มาดูว่าใครส่งอะไรมา อ้าว ไอ้เวย์มันส่งอะไรมาให้ พอเปิดดูลมแทบออกหู เมื่อเห็นรูปเมียนั่งอยู่กับผู้ชายคนเดิมไอ้ตี๋หน้าจืดที่เจอที่ห้องอาหารโรงแรมวันนั้นเหมือนนั่งดูอะไรด้วยกันสักอย่างแต่ตัวติดกันมียิ้มให้กันด้วย ไอ้เวย์มันน่าจะแอบถ่ายมาเพราะดูเป็นภาพซูมระยะไกล ออกจากบ้านแต่เช้านี่คือรีบไปหาชู้นี่เอง รีบจังเลยเมียรอให้หย่าก่อนก็ไม่ได้ค่อยร่าน นิลกาฬมองโทรศัพท์ด้วยความขุ่นเคืองประหนึ่งว่ามันทำอะไรผิด เลยโดนโทรศัพท์ไปไว้ที่โซฟาอีกตัวเหมือนไม่อยากเห็น แปล๊บเดียวก็เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มา
“ไอ้หมาเวย์ มึงอยู่ที่ไหน” อดไม่ได้ที่จะโทรหาเพื่อทักทายเพื่อนรัก
“ทำไมมึงคิดถึงกู หรือคิดถึงคนที่อยู่ในรูป”
“กูจะไปคิดถึงทำไมคนในรูป กูกับเค้าไม่เกี่ยวกันแต่งงานกันในนามเฉยๆ เถอะ มึงก็เห็นนั่นน่ะตัวจริงของเค้าที่นั่งด้วยกัน”
“ฮ้า จริงดิ งั้นเมียมึงนี่สุดยอดเลย อิจฉาเลยว่ะที่ได้แฟนรวยขนาดนี้ เป็นกูกูก็เลือกคนนี้” อ่าวไอ้ห่าเวย์กูหลงดีใจนึกว่าจะทีมเดียวกันดันไปเชียร์ไอ้ตี๋นั่นอีก ว่าแต่มันเป็นใครวะ พูดซะกูอยากรู้เลย
“ยังไงไอ้หมาเวย์ ไอ้ชู้นั่นมันเป็นใครมึงถึงบอกมันรวย” นิลกาฬอดไม่ได้ที่จะถามถึงคู่ควงของภรรยาอีกที
“ไอ้หมา มึงไปอยู่โลกในมาวะ ไม่รู้จักคุณพอร์ช ศรัณย์ภัทร เจ้าพ่อรถนำเข้าเจ้าของโชว์รูมหรูของไทย แม่งรวยโครต งั้นถ้าคุณพรีนหย่ากับมึงแล้วแต่งกับคนนี้นะมึงเอ้ย แม่ง คงไม่มีที่เก็บเงินเลยล่ะ ใช้สิบชาติก็ไม่หมด สมกันยังกะกิ่งทองใบหยก รวยกับรวยมาเจอกันมึงเอ้ย” ไอ้เพื่อนห่าอวยคนอื่นอยู่ได้ กูเพื่อนมึงเอง ฮัลโหล
“แล้วกูไม่รวยตรงไหน ไอ้หมาเวย์ กูหล่อกว่าด้วย” นิลกาฬถามเพื่อนรักทันทีอย่างไม่ชอบใจ
“เออ กูลืมว่ามึงรวย กรวยใหญ่ ที่สำคัญปากหมาด้วย ส่วนคุณพอร์ชน่ะเค้าแตกต่างกับมึงแบบฟ้ากับนรก พูดเพราะ เอาใจเก่ง ร้อยทั้งร้อยจีบใครติดหมด”
“แล้วมึงเจอพวกเขาพากันไปขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดที่ไหน”
“เค้าเป็นเจ้าของโชว์รูม ก็ต้องโชว์รูมรถไหมมึง เอ่อกูวางก่อนนะเมียจ๋ากูออกมาแล้ว แค่นี้นะมึงกูจะอยู่กับเมียไม่ว่างคุย”
“ไอ้เวย์ เดี๋ยวมึง ไอ้ห่า” นิลกาฬด่าเวทานนท์เพื่อนรักไปตามลมที่มันดันวางสายก่อนที่เค้าจะถามว่าโชว์รูมอยู่ตรงไหน หงุดหงิดไอ้หมาเวย์จริงๆ เลย มาทำให้กูอยากรู้แล้วแม่งทิ้งกันเฉย
เวลาล่วงไปถึงช่วงบ่ายแก่ๆ พีรฉัตรถึงได้ขับรถใหม่ป้ายแดงที่เพิ่งไปถอยที่โชว์รูมพร้อมกับพ่อๆ ทั้งสองก่อนจะขับพากันไปให้พระอาจารย์ชื่อดังที่คุณพ่อทั้งสองนับถือทำพิธิเจิมรถใหม่ให้เพื่อความเป็นสิริมงคล จากนั้นก็ไปส่งพ่อๆ ที่สนามกอล์ฟแล้วถึงขับกลับบ้าน กะจะไปพักก่อนค่อยลงมาช่วยป้าบัวทำอาหารเย็นแล้วกัน พอเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเองก็พบว่าตอนนี้มีร่างสูงของสามีในนามนั่งอยู่บนเก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้ง เข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงร่างบางคิด
“กว่าจะกลับบ้านมาได้นะ รออยู่ตั้งนาน” ผู้บุกรุกเปิดฉาก
“คุณนิลกาฬมีอะไรจะหรือเปล่าครับ” เจ้าของถามออกไปทันที
“มีซิ ถ้าไม่มีผมไม่เข้ามาเหยียบห้องนี้หรอก คุณไปไหนมาออกจากบ้านไปแต่เช้า เพิ่งกลับเอาป่านนี้”
“ผมไปโชว์รูมรถกับคุณพ่อมาครับ” ร่างบางบอกคร่าวๆ โดยไม่ใส่รายละเอียดเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงไม่อยากรู้และไม่จำเป็นต้องบอก
“แล้วพ่อผมไปไหนล่ะ ถึงปล่อยให้คุณอยู่กับชายชู้สองต่อสอง แล้วกลับมาเอาป่านนี้ที่สำคัญถ้าไปกับพ่อแล้วทำไมไม่กลับกับพ่อล่ะ ”
“ ชายชู้อะไร ผมเพิ่งไปส่งคุณพ่อที่สนามกอล์ฟมา คุณอย่ามาหาเรื่องผมเลย ไหนบอกเราจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวกัน” พีรฉัตรเริ่มโมโหนิดๆ ที่โดนกล่าวหา
“มันเป็นเรื่องส่วนตัวก็จริง แต่ผมว่าคุณทำเกินไปเลยต้องเข้ามาเตือน ถ้าจะร่านจะมีผัวใหม่ก็รอบให้หย่ากับผมก่อน อย่าเพิ่งร่านตอนนี้ ผมไม่อยากโดนคนอื่นเค้าว่าโง่โดนเมียสวมเขา”
“มันจะมากเกินไปแล้วนะครับ คุณมากล่าวหาผมแบบนี้และกรุณาพูดจาให้เกียรติผมด้วย”
“มันไม่มากเกินไปหรอก คุณยังไม่ให้เกียรติตัวเองกับวงศ์ตระกูลเลย แม้กระทั่งผมที่เป็นผัวคุณ คุณยังไม่ให้เกียรติ ยังกล้าร่านไปกับชู้”
“เปี๊ยะ นี่สำหรับคำพูดหมาๆ ของคุณ ”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่เกิดจากฝ่ามือของร่างบางกับแก้มของนิลกาฬ ใบหน้าคมหันไปตามแรงตบ ก่อนจะหันมามองคนที่กล้าทำร้ายเขาด้วยแววตาเรืองโรจน์ ร่าสูงของนิลกาฬก้าวเท้ายาวๆ เข้าไปประชิดตัวร่างบางอย่างเร็วพร้อมกับจับแขนทั้งสองข้างไว้ไม่ให้ทำร้ายเขาได้อีก และออกแรงผลักเจ้าของห้องให้ล้มตัวนอนหงายที่เตียงก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นไปคล่อมทับเอาไว้
”กล้ามากนะที่กล้าทำร้ายเสืออย่างผม เดี๋ยวจะทำให้ดูว่าเวลาโดนเสือขย้ำกลับมันเป็นยังไง”
แขนเรียวสองข้างโดนมือหนาจับล็อคไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว ร่างบางพยายามด้ินออกจากการกักขังแต่แรงอันน้อยนิดมีหรือจะสู้แรงนิลกาฬตอนโกรธได้ ลำตัวหนาได้แทรกตัวเข้ามาอยู่ระหว่างขาเรียวยาวสองข้างและใช้มืออีกข้างบีบปากบางไว้ก่อนจะฉกจูบลงไป
“ฤทธิ์เยอะนักใช่ไหม ดี ผมชอบปราบคนดื้อ” นิลกาฬใช้ฟันคมกัดไปที่ริมฝีปากบางพอให้อีกคนเจ็บ
“อ๊ะ”
ร่างบางเผลอร้องออกมา คนที่อยู่ด้านบนจึงมีโอกาสได้แทรกลิ้นเข้าไป ปากหยักเข้าบดกับปากบางอย่างจาบจ้วงรุนแรง ลิ้นหนาพยายามที่จะไปเกี่ยวเอาลิ้นบางแต่อีกคนไม่ให้ความร่วมมือพยายามฝืนเอาลิ้นหลบอีกคน ทำให้คนตัวสูงขัดใจ มืออีกข้างที่ว่างเลยทำหน้าที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของอีกคนออกซึ่งมือหนาทำหน้าที่ได้ดีและเร็วมาก จนตอนนี้คนตัวบางใต้ร่างเหมือนนอนเปลือยอกขาวอยู่ นิลกาฬไม่รอช้าให้เสียเวลาใช้มือลูบไล้ตามผิวเนียนของภรรยาในทะเบียน ลูบจนมาเจอเม็ดเล็กๆ ที่หน้าอกนิ้วยาวเลยเขี่ยสะกิดจนมันแข็งเป็นไตก่อนที่มือหนาจะทำหน้าที่บีบนวดบริเวณรอบฐานอกแล้วย้ายไปอีกข้าง ส่วนปากหนาเริ่มลดความจาบจ้วงลงเหลือเป็นจูบละมุนดูดวิญญาณเมื่อเห็นร่างบางไม่ต่อต้าน ลิ้นหนาจึงได้ดูดความหวานจากลิ้นบางเต็มๆ มันหวานมาก นี่ปากเมียเขาหวานมากชักจะติดใจแล้วซิ พอชิมความหวานจากโพรงปากเสร็จ ปากหนาก็เลื่อนลงมาเลียตามลำคอขาวพร้อมสูดดมเอาความหอม และเลื่อนปากและลิ้นลงมาหาหน้าอกเนียน ลิ้นหนาทำหน้าที่เลียตั้งแต่ฐานอกจนถึงเม็ดทับทิมสีชมพูเล็กๆ ที่แข็งชูชันยั่วตา นิลกาฬไม่รอให้เสียเวลาจึงอ้าปากอมเม็ดเล็กน่ารักเข้าไปพร้อมฐานอกรอบๆ ดูดจนฐานอกบวมก่อนที่จะคายออกมาใช้ลิ้นตวัดเม็ดเล็กนั่นอีกครั้ง ตอนนี้ขนกายของพีรฉัตรลุกชันด้วยความเสียว แขนเรียวที่เคยต่อต้านเริ่มอ่อนแรง หน้าอกแอ่นยกขึ้นเพื่อให้ปากหยักดูดเลียได้ถนัด พอร่างสูงเห็นอีกคนเริ่มไม่ต่อต้านแล้วเลยปล่อยมือจากแขนสองข้าง ลงมาช่วยกันลูบตามผิวเนียนเพื่อปลุกเร้าอารมณ์อีกคนให้ลุกหือตามตัวเอง มือหนาลูบลงมาเรื่อยจนถึงกลางกายก่อนจะลูบวนนวดผ่านกางเกงจนแท่งเนื้อในกางเกงเริ่มแข็งขึ้นเริ่มดีดสู้มือ ลิ้นร้อนเริ่มดูดเล็มลงมาเรื่อยๆ จนถึงท้องน้อย พีรฉัตรตอนนี้เริ่มอ่อนปวกเปียก ไม่มีแรงแม้แต่จะยกมือผลักร่างสูงออก ส่วนมือหนาก็ทำการปลดเข็มขัดพร้อมปลดตะขอและรูดซิปกางเกงของคนได้ร่างทันทีก่อนที่จะลูบเจ้าแท่งเนื้อผ่านกางเกงในสีขาวอีกครั้ง
“ไม่ อย่า ได้โปรด อย่าทำ อ๊ะ ซี๊ดดดด” ร่างบางพยายามรวบรวมกำลังกายและใจเพื่อที่จะห้ามอีกคนให้หยุดก่อนที่จะเลยเถิดไปมากกว่านี้ มือเรียวสองข้างพยายามดันศีรษะคนข้างบนให้ออกจากตัวเอง แต่พอโดนอีกคนปลุกความกำหนัดด้วยการปลดปล่อยเจ้าแท่งเนื้อสีขาวนวลออกมาจากกางเกงชั้นในที่กีดขวางอยู่ แล้วทำการลูบเจ้าแท่งเนื้อนั้นขึ้นลงตามความยาวทำเอามือที่คอยผลักกลับต้องมาลูบศีรษะอีกคนเพื่อระบายความเสียวแทน
“ฮือ อ๊ะ ได้โปรด ปล่อยผม ฮือ ได้โปรด อย่าทำเลย อูยยยย”
ร่างบางพยายามห้ามไม่ให้อีกฝ่ายทำอะไรตัวเอง แต่เสียงที่เปล่งออกมากลับไม่มีประโยชน์ เพราะมันทั้งกระเส่าทั้งเซ็กซี่ในความคิดของนิลกาฬ นอกจากร่างสูงจะไม่ฟังแล้วเค้ายังรุกหนักโดยการก้มไปที่แท่งเนื้อที่ยังอยู่ในมือแล้วใช้ปลายลิ้นแตะส่วนปลายตวัดไปมา ก่อนที่จะอ้าปากอมเจ้าแท่งนั้นเข้าปากจนเกือบสุดแล้วรูดขึ้นลง
“บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบๆๆๆๆ”
“อ๊ากกกก ไม่ อยากดูด ได้โปรด คุณนิล ปล่อย อ๊าาาาา เร็วอีกกก ซี๊ดดดด”
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก คุณพรีนคะ คุณพรีน คุณพรีนจะไปทำอาหารเย็นกับป้าบัวไหมคะ”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น มาพร้อมเสียงเรียกของแม่บ้านดังเข้ามาขัดจังหวะ ร่างสูงเลยเร่งขยับปากขึ้นลงเพื่อส่งอีกคนให้ถึงสวรรค์
“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว จะเสร็จ จะออกแล้ว ออกแล้ว อ๊ากกก”
น้ำหวานสีขาวขุ่นพุ่งเข้าปากของนิลกาฬจำนวนมาก ร่างสูงก็กลืนจนหมดไม่มีหกเล็ดบอดออกมา มันหวานมาก หลังจากที่ปลดปล่อยความสุขจากการไปเยือนสวรรค์มาร่างบางก็นอนหายใจหอบตาลอย ส่วนร่างสูงก็เลื่อนตัวมาจูบปากบางสักพักก็ดึงผ้าห่มมาคลุมร่างบางไว้แล้วเดินออกไปเปิดประตูทันที
“คุณพรีนคะ ป้ามา อุ๊ย คุณนิล”
