เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น "สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เกิดจากการต่อยอดจากเรื่องสั้นที่ผมเคยเขียนเล่นๆ ไว้ครับ ด้วยความที่เป็นงานเขียนชิ้นแรกๆ ผมจึงขออภัยหากในช่วงแรกเนื้อเรื่องอาจจะยังไม่สมบูรณ์แบบนัก หรือตัวละครอาจจะยังไม่ชัดเจนพอ แต่ผมสัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือในการเขียนอย่างต่อเนื่อง และหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะติดตามและให้กำลังใจผมนะครับ ขอบคุณครับ"
แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ต่างโลก,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,พระเอกหล่อ,เวทมนตร์,เวทมนต์,ปีศาจ,แอคชั่น,แอ็คชั่น ,แอ็คชั่น,แอ็กชัน,ต่อสู้,ย้อนเวลา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ใครผิด..ที่ลิขิตชะตา
เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น "สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เกิดจากการต่อยอดจากเรื่องสั้นที่ผมเคยเขียนเล่นๆ ไว้ครับ ด้วยความที่เป็นงานเขียนชิ้นแรกๆ ผมจึงขออภัยหากในช่วงแรกเนื้อเรื่องอาจจะยังไม่สมบูรณ์แบบนัก หรือตัวละครอาจจะยังไม่ชัดเจนพอ แต่ผมสัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือในการเขียนอย่างต่อเนื่อง และหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะติดตามและให้กำลังใจผมนะครับ ขอบคุณครับ"
เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น
เรื่องสั้นย่อหน้าเดียว #เรื่องสั้นซีรีส์
ป่าแห่งความทรงจำ
ในป่าแห่งความทรงจำ ต้นไม้ใหญ่แห่งความไม่เข้าใจชีวิตแผ่กิ่งก้านสาขา ยืนต้นสูงเสียดฟ้า เปรียบเสมือนกำแพงมหึมาที่กั้นขวางเขตแดนแห่งความไม่รู้ ล้อมรอบเมืองแห่งจิตใจเอาไว้ แสงสว่างจากใจไม่สามารถส่องผ่านได้ หมอกแห่งการหลงลืมปกคลุมไปทั่ว บดบังความทรงจำอันล้ำค่า
เหนือหมู่ไม้นั้น แสงแดดอ่อนๆ พยายามแทรกตัวผ่านกิ่งก้านหนาทึบ ลงมาสู่พื้นป่าที่ปกคลุมด้วยใบไม้แห้งร่วงโรย เสียงนกร้องประปรายเป็นเหมือนเสียงสะท้อนความเงียบงัน สายลมแห่งการครุ่นคิดพัดผ่าน ทำให้หมอกจางลงบ้าง เผยให้เห็นร่องรอยของอดีตที่เลือนราง
บนพื้นป่า เต็มไปด้วยเงาตะคุ่มของต้นไม้ใหญ่ บดบังแสงสว่างจนแทบมองไม่เห็นทางเดิน เสียงกิ่งไม้สีกันดังกึกก้อง สะท้อนความเงียบงัน เสียงฝีเท้าของผู้คนเดินผ่านป่าแห่งนี้ ดังก้องกังวาน เป็นเหมือนเสียงสะท้อนความทรงจำที่ถูกลืมเลือน
ในป่าแห่งนี้ เต็มไปด้วยอันตราย มีทั้งสัตว์ร้ายและสัตว์ประหลาดที่พร้อมจะโจมตีผู้คนที่มาเยือน บรรยากาศเต็มไปด้วยความน่ากลัว และความสิ้นหวัง ผู้คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่ล้วนต้องการค้นหาความทรงจำที่สูญหาย แต่หลายคนก็ต้องพ่ายแพ้ต่อความมืดมิด กลายเป็นส่วนหนึ่งของป่าแห่งนี้ไป
ป่าแห่งความทรงจำ เปรียบเสมือนด่านสุดท้ายที่ผู้คนต้องเผชิญก่อนที่จะเข้าถึงเมืองแห่งจิตใจ ผู้ที่ผ่านพ้นป่าแห่งนี้ไปได้ จะได้พบกับความจริงอันเจ็บปวด และความทรงจำที่ลืมเลือนไป
แต่ ยังมีบางคนที่เลือกที่จะอยู่อาศัยในป่าแห่งนี้ ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว หลบหนีจากความจริง และความทรงจำอันเลวร้าย
ป่าแห่งความทรงจำ สถานที่ที่เต็มไปด้วยความลึกลับ น่าค้นหา เต็มไปด้วยอันตราย และความสิ้นหวัง เป็นด่านทดสอบจิตใจของผู้คน ว่าพวกเขาจะยอมแพ้ต่อความมืดมิด หรือจะต่อสู้เพื่อค้นหาความจริง
“ตายอีกแล้วสินะ” เสียงๆหนึ่งดังขึ้น ร่างชราผมยาวสีขาว ยืนมองไปยังเมืองแห่งจิตใจ ที่มีฝนตกลงอย่างไม่หยุดหย่อน แต่ฝนนั้นกลับไม่ตกที่ป่าที่ชายชรานั้นยืนอยู่เลย
“ใครตายเหรอครับคุณปู่” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นแทรกบรรยากาศ พร้อมร่างเล็กของเด็กชายคนหนึ่ง
“ความรู้สึกไงละ เจ้าตัวเล็ก”
“ทำไมความรู้สึกต้องตายด้วยละครับ”
“นั่นสินะ ทำไมความรู้สึกต้องตาย คงมีความจริงบางอย่างลงมือละมั้ง”
“ความจริงเป็นสิ่งไม่ดีเหรอครับ ถึงชอบฆ่าความรู้สึก”
“เปล่าหรอก ความรู้สึกที่คบหากับความไม่จริงใจ ย่อมไร้ความเข้มแข็ง ความจริงจึงลงมือได้”
“งั้นความจริงใจก็เป็นสิ่งไม่ดีซินะครับ คุณปู่”
“มันก็ไม่เชิงหรอกหลาน”
“ทั้งที่ความไม่จริงใจทำให้ความรู้สึกอ่อนแอ่จึงต้องตายเพราะความจริง ทำไมความไม่จริงใจไม่ผิดละครับ”
“เพราะ ความจริงที่ต้องลงมือโหดร้าย นั้นก็เพราะความรู้สึกหลอกตัวเองไงละ”
“หมายความว่ายังไงเหรอครับ”
“หากความรู้สึกนั้นจริงใจ แม้จะเจ็บปวดจากการลงมือจากความจริงเท่าไร ความรู้สึกก็จะไม่ตาย”
“แค่จริงใจทำไมความรู้สึกก็ไมโดนความจริงตายละครับ”
“เพราะ ความจริงฆ่าความจริงไม่ได้อย่างไงละ หลานเอย”