เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น "สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เกิดจากการต่อยอดจากเรื่องสั้นที่ผมเคยเขียนเล่นๆ ไว้ครับ ด้วยความที่เป็นงานเขียนชิ้นแรกๆ ผมจึงขออภัยหากในช่วงแรกเนื้อเรื่องอาจจะยังไม่สมบูรณ์แบบนัก หรือตัวละครอาจจะยังไม่ชัดเจนพอ แต่ผมสัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือในการเขียนอย่างต่อเนื่อง และหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะติดตามและให้กำลังใจผมนะครับ ขอบคุณครับ"
แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ต่างโลก,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,พระเอกหล่อ,เวทมนตร์,เวทมนต์,ปีศาจ,แอคชั่น,แอ็คชั่น ,แอ็คชั่น,แอ็กชัน,ต่อสู้,ย้อนเวลา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ใครผิด..ที่ลิขิตชะตา
เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น "สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เกิดจากการต่อยอดจากเรื่องสั้นที่ผมเคยเขียนเล่นๆ ไว้ครับ ด้วยความที่เป็นงานเขียนชิ้นแรกๆ ผมจึงขออภัยหากในช่วงแรกเนื้อเรื่องอาจจะยังไม่สมบูรณ์แบบนัก หรือตัวละครอาจจะยังไม่ชัดเจนพอ แต่ผมสัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือในการเขียนอย่างต่อเนื่อง และหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะติดตามและให้กำลังใจผมนะครับ ขอบคุณครับ"
เมื่อตัวตนถูกสังหาร การปิดบังในจิตใจจากความจริงจึงเริ่มขึ้น
“กระสุนของเราแทบจะทำอะไรมันไม่ได้เลย” จ่ารามิเรซตะโกน เสียงของเขาขาดสะบั้นเพราะเสียงระเบิดอันบ้าคลั่งจากปืนไรเฟิลจู่โจมของเขา สหายของเขาซึ่งสวมชุดต่อสู้สีดำแบบคอมมาโด ปล่อยไฟจากปลายกระบอกออกมาจำนวนมาก เสียงปืนกลกึกก้องไปทั่ว สาดกระสุนใส่เป้าหมายอย่างบ้าคลั่ง แต่ปีศาจร้ายกลับยืนนิ่งเฉย ราวกับไร้ซึ่งรอยแผล
เป้าหมายของพวกเขาเป็นจริงที่มาถึงที่นี้ จ่ารามิเรซตะโกนสั่งการด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น เหล่าทหารหนุ่มในชุดรัดรูปสีดำสนิท ยิงกระหน่ำจากปืนกลมือ เป้าหมายของพวกเขามีเพียงประการเดียว คือการกำจัดปีศาจร้ายให้สิ้นซาก
แต่สิ่งมีชีวิตนั้นดูเหมือนจะสามารถต้านทานกระสุนได้ มันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่ไม่เป็นธรรมชาติ เดินใส่กระสุนแม้จะเห็นๆกันว่าตัวประหลาดนนั่นเลือดมันไหลจากทุกกระสุนที่เข้าตัว แต่ก็มันก็เดินหน้าโจมตีใส่ทหารที่ฝึกมาอย่างดีด้วยทีท่าที่ไร้มนุษยธรรม
ความตื่นตระหนกแทะกินเหล่าทหาร นี่มันปีศาจอะไรกัน? เราควรฟังรามิเรซและสู้ หรือจะหยุดพักเพื่อมัน? ทว่า ยิ่งยิง กระสุนยิ่งร่อยหรอ แต่ปีศาจร้ายกลับยิ่งโหดเหี้ยมทวี แม้ว่ามันจะไม่ได้เคลื่อนไหวรวดเร็ว หลบหลีกทุกยิงด้วยความคล่องแคล่วเหนือมนุษย์แต่กระสุนก็ไม่ได้ทำให้มันช้าลงเลย
ราวกับเป็นคำตอบ เหล่าทหารหนุ่มเริ่มหวาดกลัว เสียงตะโกนโหวกเหวกดังระงม บางคนเริ่มถอยร่น หลบหนีเอาชีวิตรอด ทหารหลายคนก็วิ่งผ่านเขาไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เส้นทางที่พวกเขาเข้ามานั้นบัดนี้ได้เปลี่ยนแปลงไป ถูกแทนที่ด้วยเครือข่ายทางเดินที่ไม่คุ้นเคยและไม่เคยเห็น
"หนี! และตั้งหลักใหม่!" จ่ารามิเรซตะโกนสั่งการ ดังก้องไปทั่ว แต่เสียงของเขาถูกกลืนกินด้วยความโกลาหล
“ให้ตายเถอะ เข็มทิศอยู่ที่ไหน” จ่ารามิเรซ ตะโกน ดวงตากวาดสายตาไปยังกลุ่มที่ลดน้อยลง แต่แทนที่จะได้คำตอบ เขากลับพบกับร่างนิ่งของทหารผู้นำทาง นอนแน่นิ่งอยู่ไม่ไกลนัก น้ำหนักของการตระหนักรู้อันเลวร้ายตกอยู่ที่จ่ารามิเรซ คนนำทางเสียชีวิตแล้ว มีแนวโน้มว่าจะเข็มทิศจะสูญหายไปจากการต่อสู้
ตอนนี้พวกเขาขาดสติ ความสิ้นหวังเริ่มปกคลุมจ่ารามิเรซ เขารู้ดีว่าเส้นทางที่พวกเขาเคยมา นั้นสูญหายไปสิ้น การหนีและพุ่งไปข้างหน้าคือทางเลือกสุดท้าย ความสิ้นหวังผลักดันให้เขาลึกเข้าไปในฝันร้ายเขาวงกต
..