ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,แอคชั่น,fanfic,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กาลเวลาผ่านมานับพันปีที่ชายหนุ่มตัดขาดจากบิดาของตนเอง ใช้เหยียบเวหาเยื้องย่างก้าวสู่แดนมนุษย์พร้อมพรรคพวกที่สมัครในตามรับใช้ตน
พลังแห่งราชันย์วิญญาณที่เผ่าควินซี่ได้รับคือ ความเร็ว และ สมอง โชคดีนักที่ในเผ่าเขาดูจะเป็นคนที่มีสองสิ่งนี้มากที่สุด เพราะงั้นท่านพ่อจึงได้เดือดดาลปานนั้น เพียงแต่เขาเองก็ทำการทดลองกับกลุ่มคนของตนเอง ไม่มีทางที่ตาแก่นั่นจะตามเขาเจอ
เมื่อมาถึงแดนมนุษย์ฝั่งตะวันออก เขาได้สร้างรากฐานในเขตชายป่า แสวงหาเหล่าผู้ติดตามเพื่อสร้างตระกูลผู้ภักดีของตน และเพื่อซ่อนบางสิ่งที่แสนมีค่าสำหรับตัวเขาเอง สิ่งที่แม้แต่บิดายังต้องการเขาถึงหนีหัวซุกหัวซุนเช่นนี้
ในโลกมนุษย์แม้จะเกิดมาหลังโซลโซไซตี้และฮูเอโกมุนโด้ แต่แน่นอนว่าย่อมมีเศษซากอนูวิญญาณหลงเหลือจากโลกยุคเก่า ทำให้อนูวิญญาณเหล่านั้นเกิดรวมตัวกันเป็นเหล่าเทพเจ้าประจำศาล เหล่าวิญญาณและภูตพราย
มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความกลัวต่อสิ่งที่ไม่รู้จัก และความกลัวนั้นเองได้ก่อให้เกิดการบูชา สร้างศรัทธาอันทรงพลังที่หล่อเลี้ยงเหล่าเทพเจ้าและภูตพราย เทพเหล่านี้ได้รับพลังจากการสักการะบูชา ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น
ความกลัวของมนุษย์ได้สร้างพลังอำนาจให้กับเหล่าเทพประจำศาลและภูตพราย เพื่อมาปกป้องอาณาเขตศาลเจ้ายุคามิ
ชายหนุ่มควินซี่นั้นจึงได้ตระหนัก หากเป็นเทพชั้นล่างและภูตพราย กลิ่นอายเหล่านี้ย่อมไม่ทำให้ยมทูตสงสัย ปิดบังร่องรอยของสมบัติวิเศษนี้จากสายตาของยมทูต ศาลเจ้ายุคามิจึงได้ถูกก่อตั้งขึ้นมาในเวลานั้น
วันเวลาผันผ่านสถานที่ศักดิ์สิทธิ์นี้เริ่มปรากฎเป็นที่เลื่องลือต่อชาวบ้านธรรมดา บ้างก็ว่าคำอธิษฐานเป็นจริง บ้างก็หายป่วยอย่างน่าอัศจรรย์
เหตุเพราะควินซี่รับรู้และมองเห็น ดึงดูดเหล่าเทพต่ำชั้นและภูตพรายมาอยู่รอบกายเพื่อเป็นป้อมปราการต่อยมทูตได้อย่างง่ายดาย ผู้คนล้วนเคารพบูชาฉากหน้าแห่งศาลเจ้ายุคามิ หามีผู้ใดล่วงรู้ว่าที่แห่งนี้มีสิ่งใดซุกซ่อน
นับตั้งแต่ชายหนุ่มลึกลับได้ก่อตั้งตระกูลขึ้นอย่างมั่นคง เวลาก็ล่วงเลยผ่านไปนับหลายร้อยปีแล้ว....
___________________
ผ่านมาหลายร้อยปี สายเลือดควินซี่แทบสูญหายจนสิ้นไปตามกาลเวลา บ้างก็ถูกยมทูตไล่ล่าจนเกือบสูญสิ้น เพียงแต่เพราะศาลเจ้ายุคามิแสดงตนในฐานะ 'องเมียวจิ' ผู้ส่งสารจากแดนเทพ รวมถึงสายเลือดควินซี่ที่น้อยเต็มทนจนแทบกลายเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ยมทูตจึงไม่ใคร่สนใจที่แห่งนี้นัก
...ขอเพียงไม่มายุ่มย่ามก็เป็นพอ
และนั่นก็เป็นเรื่องดียิ่ง อาวุธลึกลับที่ถูกซ่อนไว้ใต้ดินของศาลเจ้า พันธนาการด้วยยันต์ล้อมกรอบเพื่อปิดบังกลิ่นอายวิญญาณจึงยังคงอยู่ดีและรอดพ้นสายตาเหล่ายมทูตไปได้...
.
.
ในยุคสมัยเฮเซตอนปลาย ในปัจจุบัน ชายป่าที่ก่อตั้งศาลเจ้านี้นั้น ได้กลายเป็นศาลเจ้าใหญ่ประจำเมืองคาราคุระ ตระกูลยุคามิยังคงเป็นศาลเจ้าที่ผู้คนยังคงศรัทธาอย่างแรงกล้า ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันคือ ยุคามิ ทาคาฮิโตะ พร้อมภรรยาเอก เซนยู สึโยมิ และ ภรรยารอง อินาริ ยูกิโกะ
กฎประจำตระกูลยุคามิคือ
บุตรชายภรรยาเอกนับเป็นว่าที่ผู้นำตระกูล บุตรชายจากภรรยาอื่นย่อมเป็นได้แค่องค์รักษ์เท่านั้น ดังนั้น แม้ทาคาฮิโตะจะรักยูกิโกะสุดหัวใจ แต่ลูกของเธอย่อมต้องกลายเป็นองครักษ์ให้กับ ยุคามิ อาซาฮิ ลูกชายของเขากับสึโยมิ
แม้จะเป็นเช่นนั้นยูกิโกะก็หาได้โกรธเคืองทาคาฮิโตะแม้ซักนิด
กลางราตรีดวงจันทร์สาดส่อง ยูกิโกะลูบหน้าท้องตนเองเบาๆ ก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้นและแง้มออกเมื่อยูกิโกะได้เอ่ยกล่าวอนุญาต
เมื่อเห็นว่าผู้มาเป็นใคร ยูกิโกะจึงค่อยๆคลี่ยิ้มงามแววตาดอกท้อฉายแววหวานลึกซึ้ง
" ...คุณทาคาฮิโตะคะ " เธอเอ่ยพร้อมจะลุกยืนปรนนิบัติถอดรองเท้าแก่สามี แต่ทาคาฮิโตะรีบสะบัดรองเท้าทิ้ง สีหน้าแตกตื่นพลางประคองภรรยารัก
" ยูกิจัง ไม่ก้มแบบนั้นสิ กำลังท้องกำลังไส้ มันจะอันตรายเอานะ "
" โธ่ คุณก็ ชั้นไม่ได้รีบก้ม ขนาดนั้นสักหน่อยแต่ก็จะระวังนะคะ " ยูกิโกะคลี่ยิ้มออกมา ในใจยังคงอบอุ่นที่สามีเป็นห่วงจนเองเช่นวันแรกที่ได้พบกัน
" ยูกิจัง เรื่องที่โรงพยาบาลเมื่อเช้าน่ะ... "
" ทำไมหรอคะ ทากะซัง "
" ยูกิจัง… ผมรู้ว่ากฎของตระกูลนี้ไม่เป็นธรรมต่อคุณและลูกชายของเรา ผมได้แต่หวังว่าคุณจะไม่โกรธเคือง... และขอให้รู้ว่าผมไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้เลย"
ยูกิโกะยิ้มอ่อนกลับไป พลางเอามือแนบหน้าผู้เป็นสามีอย่างอ่อนโยน
" ทากะซัง ชั้นยอมรับได้ตั้งแต่ที่แต่งงานเข้าตระกูลยุคามิเพื่อเป็นภรรยารองของคุณแล้ว ชั้นไม่เคยโกรธเคืองคุณและคุณสึโยมิสักนิด คุณต้องทำในฐานะผู้นำตระกูล ส่วนชั้นเองก็ทำเพื่อความรัก "
" ชั้นเข้าใจดีว่าอาซาฮิคุงจะเป็นว่าที่ผู้นำตระกูล ส่วนจินกะตัวน้อยของเราก็จะเป็นองครักษ์เคียงข้างคอยปกป้องอาซาฮิคุงอย่างแน่นอนค่ะ "
ทาคาฮิโตะลอบยิ้ม คนรักของเขาช่างดีเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่คำสั่งผู้อาวุโสให้เกี่ยวดองกับตระกูลเซ็นยู เขาคงจะมีเพียงแค่ยูกิโกะคนเดียวเท่านั้น
" ขอบคุณยูกิจังที่เข้าใจผม และขอโทษด้วยที่ทำให้คุณและลูกต้องรับภาระแบบนี้ "
กล่าวจบ ยูกิโกะก็กุมมือคู่นั้นของทาคาฮิโตะไว้พร้อมแย้มยิ้มเช่นเดิม " ชั้นรักทากะซัง และชั้นรู้ว่าคุณเองก็รักชั้น ชั้นยินดีที่จะแบ่งเบาความหนักอึ้งบนบ่าให้คุณ ไม่ต้องกังวลเลยค่ะ ทุกอย่างชั้นเข้าใจดี "
" ขอบคุณนะยูกิจัง ผมรักคุณกับลูกของเรามากที่สุดเลย " ทาคาฮิโตะว่าจบแล้วสวมกอด ยูกิโะเองก็สวมกอดกลับไป ทำให้ทาคาฮิโตะไม่อาจเห็นแววตาอาฆาตที่พาดผ่านสายตา อินาริ ยูกิโกะได้....
.
.
ชั้นเลิกเชื่อคำหวานของคุณ ตั้งแต่เซ็นยู สึโยมิก้าวเข้ามาในความสัมพันธ์ของพวกเราแล้ว
.
.
ในเมื่อเธอทำลายหัวใจของชั้น ชั้นเองก็จะทำลายลูกชายเธอให้สิ้นซาก!
___________________
กลางค่ำคืนเดือนดับเงียบสงัดคืนหนึ่ง
ณ โซลโซไซตี้
ภายนอกเขตป่า ที่อยู่ห่างไปจากเมืองลูคอนของโซลโซไซตี้ ยังมีถ้ำลับมากมายที่ไม่มีวิญญาณหรือแม้แต่ยมทูตหน้าไหนย่างกรายเฉียดใกล้
"...เจ้านี่ดูประหลาดดีแท้ เจ้าว่าเช่นไร งิน? "
งินได้รับคำถามนั้น ก็พลันมองไปที่ฮอลโลว์ประหลาด โดยปกติแล้วฮอลโลว์ย่อมเกิดมาจากวิญญาณของมนุษย์ ทว่าสำหรับฮอลโลว์ตนนี้ ดูเหมือนจะเป็นเทพตกชั้นของแดนมนุษย์ซะมากกว่า
...อิทธิฤทธิ์น่าจะเหนือกว่าฮอลโลว์ทั่วไปเป็นแน่
" ข้าว่ามันไม่คล้ายฮอลโลว์ทั่วไป แต่ถ้าใช้โฮเงียคุ อาจจะได้วาสโทรเด้ที่แข็งแกร่งมาอีกตนก็ได้ครับ "
" สมกับเป็นข้ารับใช้ที่ข้าไว้ใจ เช่นนั้นพันธนาการมันต่อไป...ส่วนผสมที่หน่วยสิบสองเป็นเช่นไรบ้าง คานาเมะ "
" ส่วนผสมที่ได้จากงานวิจัยของควินซี่ผู้นั้น สกัดออกมาได้เป็นน้ำยาสั่งจิต สามารถใช้ควบคุมฮอลโลว์ให้เข้าใกล้จุดแห่งจิตสำนึกเพื่อดำเนินการเข้าใกล้การถอดหน้ากากได้เร็วกว่าครึ่งครับ ท่านไอเซ็น "
" อืม วันนี้พอแค่นี้ก่อน เตรียมการทดสอบฮอลโลว์ในรังสิบสามนี้ภายในสามราตรี อย่าลืมซะล่ะ "
"ครับ / ครับ ท่านไอเซ็น "
รอยยิ้มแย้มปรากฎบนใบหน้า ควินซี่ตนนั้นแม้จะสร้างบางอย่างที่ทำแผนเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แต่นั่นก็แค่เสี้ยวธุลี ไม่มีผลกระทบอะไรกับแผนของเขามากนักหรอก
...แต่ก็น่าสนุกดี
.
.
บ้านตระกูลชิบะ
ชิบะ ไคเอ็น นั่งอยู่ ณ ลานบ้านหน้าสวนหินของจวนตระกูลชิบะ สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนักจากข่าวที่ส่งตรงมาจากสิบสามหน่วยพิทักษ์
ช่วงเวลานี้ในอาณาเขตโซลโซไซตี้ เริ่มแปลกไป ฮอลโลว์เริ่มออกอาละวาดนอกเขตเมืองลูคอนเยอะมากขึ้น ไม่แน่ว่าหากเป็นเช่นนี้ต่อไป คงบุกเข้าถึงเมืองลูคอนแล้วเข้าสู่เขตเซย์เรย์เทย์เป็นแน่
เดิมที หน่วยที่สิบสามต้องเข้าไปปะทะล้างบางเหล่าฮอลโลว์ และมิยาโกะต้องเข้าร่วมขบวนทัพด้วยเช่นกัน
ทว่าเขาไม่ไว้วางใจ เพราะไม่กี่วันก่อนนางเกิดเป็นลมระหว่างซ้อมต่อสู้ เขาจึงรีบอุ้มนางไปยังที่ทำการหน่วยสี่
...มิยาโกะกำลังตั้งครรภ์
เขาทั้งยินดีทั้งเป็นห่วง ไม่ยินยอมให้นางออกไปร่วมรบแนวหน้าเป็นอันขาดจึงได้ขอร้องหัวหน้าอุคิทาเกะให้ฐานะรองหัวหน้าหน่วยสิบสามพากำลังคนไปบุกรังฮอลโลว์ด้วยตนเอง แล้วฝากมิยาโกะไว้กับท่านหัวหน้าที่ยังป่วย เผื่อในกรณีที่มีฮอลโลว์บุกเข้าเซย์เรย์เทย์ได้จริงๆ
〔 คำสั่งด่วน เตรียมขบวนทัพให้พร้อม พบฮอลโลว์ ใกล้นอกชายเขตเมืองลูคอนแดนที่เจ็ดสิบเอ็ด ย้ำอีกครั้ง เตรียมขบวนทัพจัดการฮอลโลว์ ชายเขตเมืองลูคอนแดนเจ็ดสิบเอ็ด--- 〕
" ท่านไคเอ็น ต้องไปแล้วครับ "
" อืม...ท่านหัวหน้าอุคิทาเกะ ข้าฝากมิยาโกะด้วยนะขอรับ "
" ได้สิ วางใจได้เลย "
" ไปดีมาดีนะเจ้าคะท่านพี่ "
ไคเอ็นยิ้มตอบกลับอุคิทาเกะและมิยาโกะครู่หนึ่ง ก่อนหันหลังจัดขบวนทัพมุ่งหน้าไปนอกเขตลูคอน รังฮอลโลว์ที่หลุดออกมาทันที
...โชคร้ายนัก
วงเวียนเขตแดนดำทมิฬลึกลับกลับพาร่างของมิยาโกะมาถึงถิ่นฮอลโลว์ก่อนขบวนทัพหลัก
____________________
" นี่มัน...อะไรกัน " แม้ตื่นตระหนก มิยาโกะยังคงกำดาบฟันวิญญาณไว้แน่น เตรียมพร้อมรับอันตรายที่นางเผชิญเพียงผู้เดียว
" เจ้านี่ กลิ่นน่าอร่อยดีนะแม่หญิง " พลันเสียงจากด้านหลังดังขึ้นมา มิยาโกะรีบหันหลังฟาดดาบฟันวิญญาณในทันที!
" ยังอ่อนหัด! แต่เพราะตั้งครรภ์สินะ กลิ่นยมทูตสองตนน่าอร่อยราวขนมหวานยิ่งกว่าเดิมเชียว "
มิยาโกะเห็นท่าไม่ดี เดิมทีเขตแดนดำทมิฬไม่ควรเกิดขึ้นในวงล้อมของเซย์เรย์เทย์
ต้องมีคนในกระทำการใดซักอย่างแน่...
แต่ตอนนี้นางต้องสู้ก่อน เพื่อลูกในท้อง เพื่อทัพหลักที่กำลังจะมา
" จงคืนแสงเสียดราตรี ฮิเมียวจิ สึคุโยมิ! "
ฮอลโลว์ตนนั้นไม่ทันระวังเนื่องจากนางเป็นหญิง แต่อย่างไรมิยาโกะก็เป็หัวหน้าหน่วยย่อย อีกทั้งนางยังเป็น คุจิกิ ไม่มีทางพ่ายอย่างง่ายดายแน่นอน
" อ๊ากกกก!!! นังบ้านี่!! ข้าจะกินเจ้าทั้งแม่ทั้งลูกมันนี่แหละ!! "
หากเป็นยามปกติมิยาโกะย่อมไม่มีทางเหนื่อยอ่อนโดยง่าย แต่ยามนี้ยิ่งตั้งครรภ์นางยิ่งเหน็ดเหนื่อย อีกทั้งศัตรูนั้น...
"...อะไรกัน "
" ขึ้นชื่อว่ารังฮอลโลว์ หรือเจ้าคิดว่าจะมีข้าแค่ตนเดียวแม่หญิง ฮ่าฮ่าฮ่า!!! "
มิยาโกะสีหน้าเคร่งเครียด หญิงท้องผู้เดียวจะชนะฮอลโลว์ทั้งฝูงได้อย่างไร?
ทว่า นางต้องยื้อให้ถึงที่สุด ต้องยื้อจนกว่าทัพหลักจะมา ดาบของนางสะบัดฟาดฟัน ฆ่าฮอลโลว์ไปราวยี่สิบตน เหลืออีกแค่สิบกว่าเท่านั้น นางทนไหว
จนกระทั่ง!
" จับได้แล้ว! นังบ้านี่!! " นางถูกฮอลโลว์ตนหนึ่งยืดหนวดรัดพันขาของนางไว้!
นางชะล่าใจเกินไป หางตาเห็นภาพสามีของนางรีบก้าวพริบตามาด้วยความร้อนรน
ทว่าไม่ทันเสียแล้ว....
.
.
กร๊อบบ!!!
" มิยาโกะ!!!! "
TBC.
弓神 (ยุคามิ)
มาจาก ธนู และ วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ โดยที่ชายหนุ่มควินซี่ผู้ก่อตั้งได้สร้างตระกูลชื่อนี้ เพื่อแฝงธนูไว้ในชื่อตระกูล ซึ่งเป็นอาวุธประจำของควินซี่ค่ะ
