เสี่ยวอี้หลิน ยินดีอย่างยิ่งกับการได้มีชีวิตใหม่ถึงแม้โลกใหม่ใบนี้จะแปลกประหลาดก็ตามที
ชาย-ชาย,ลึกลับ,รัก,ระทึกขวัญ,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,แฟนตาซี,#BL,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่
4
ชิ้นส่วนความทรงจำ
3
ตอน
คฤหาสน์นองเลือด
คำเตือน
เนื้อหาต่อไปนี้มีการบรรยายสภาพศพ เหตุการณ์ฆาตกรรม โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น ห้ามลอกเลียนแบบ
.
.
.
[ ผู้เล่น : เสี่ยว อี้หลิน อาชีพ : นักเรียน เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์ พลัง : สะกดจิต พละกำลัง ]
อ่า แสดงว่าระบบจะรู้แค่พลังบางอย่างเท่านั้นสินะ
[ มิติที่ 9 (สุ่ม) : คฤหาสน์นองเลือด ]
[ เรื่องราว :
คฤหาสน์แห่งนี้แต่เดิมมีชื่อว่า คฤหาสน์ลั่นทมตั้งอยู่ในทวีปเอเชียตั้งอยู่ในประเทศหนึ่งของโลกเก่า โดยปริศนาเริ่มขึ้นเมื่อมีคนพบศพลูกชายคนโตของบ้านด้วยสภาพศพที่น่าสยดสยองทำให้ผู้คนไม่อยากเหยียบย่ำเข้ามาในบริเวณบ้าน ผู้คนต่างคิดว่าเป็นอาถรรพ์ของดอกลั่นทม ที่จะนำพาความโชคร้ายให้แก่ผู้คนในบ้าน ]
[ ปริศนา : การตายของคุณชายคนโต ไม่สามารถหาตัวฆาตกรได้ ]
[ ภารกิจพิเศษ : พิสูจน์อาถรรพ์ของดอกลั่นทม ]
[ รางวัลจากปริศนา : ( สุ่ม ) เงิน 1,000 เหรียญ ]
[ เงิน 1,000เหรียญสามารถซื้อของในร้านค้าพิศวงได้ ]
[ รางวัลจากภารกิจพิเศษ : ( สุ่ม ) ชิ้นส่วนความทรงจำ 1 ]
ติ้ง!
ครืนน
เสียงการเคลื่อนที่ของห้วงเวลาหยุดลงเมื่อส่งผู้เล่นทุกคนมาถึงมิติที่ 9
" มิติที่ 9 อยู่ในระดับง่าย ยังไงเราก็ผ่านมันไปได้ "
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเอ่ยขึ้น ชายคนนี้มีหูเสือที่ศีรษะและหาง ทำให้รู้ว่าเค้าคือเผ่าพันธุ์บีสต์
" สวัสดีทุกคนฉันชื่อ คาร์ลอส เตเวซ เป็นบีสต์เสือขาว "
ชายคนเดิมพูดทักทายทุกคน
" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มาลิเรีย ออเดรย์ เป็นบีสต์งูค่ะ "
หญิงสาวหน้าตาสดใสเอ่ยเป็นคนต่อไป
" ผมชื่อ แอล พีโอนี เป็นพวกมีพลังวิเศษ "
ชายหนุ่มหน้าตาดีผมสีทองเอ่ยต่อ
" ชั้น ชื่อ ดาวิศา เรลี่ เป็นเผ่าแม่มดค่ะ "
ผู้หญิงตาคมผมแดงแนะนำตัวต่อ
" ผมชื่อ เสี่ยว อี้หลิน เผ่าแวมไพร์ครับ "
พอทุกคนแนะนำตัวเสร็จก็หันหน้าไปมองรอบคฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์ยุโรปเก่าแก่ ที่รอบๆเต็มไปด้วยสวนดอกลั่นทม
คฤหาสน์ถึงจะดูเก่าแต่ยังคงความหรูหราเอาไว้ บรรยากาศที่น่าพอศวงนี้ทำให้ผู้คนไม่อยากย่างกรายเข้ามา
แอ็ด!
เสียงประตูบานใหญ่ของคฤหาสน์เปิดออก
" สวัสดีค่ะ ดิฉันได้รับแจ้งจากคุณชายมาว่า พวกคุณเป็นนักศึกษาจะมาทำรายงานเกี่ยวกับคฤหาสน์ใช่ไหมคะ "
ก็พบเข้ากับหญิงสาวมีอายุ ที่เอ่ยประโยคยาวเหยียดทันทีประตูเปิดออก
" ครับ พวกเราห้าคนเอง "
คุณคาร์ลอสเป็นคนตอบคำถามนี้แทนคนอื่นๆที่ตกตะลึงไปกับความอลังการของคฤหาสน์
" ค่ะ ดิฉันจะพาทุกคนไปยังห้องพักนะคะ "
หญิงสาวที่ดูเหมือนจะเป็นแม่บ้านเดินขึ้นบันได้ไปชั้นสองของบ้าน
บ้านหลังนี้มีสองชั้นตกแต่งหรูหรา ถ้าไม่ติดว่ารอลๆมีแต่ดอกลั่นทมคงจะสวยมากๆ
อี้หลินคิดในใจแต่ขาก็ยังก้าวตามไป
" ทุกคนเลือกห้องได้เลยนะคะ มีทั้งหมดสามห้องแบ่งกันเองได้เลยค่ะ ดิฉันขอตัวนะคะ แล้วก็ตอนเที่ยงคุณชายจะมาพาทุกคนไปชมคฤหาสน์นะคะ "
แม่บ้านคนนั้นเดินออกไปหลังจากพูดจบ
" พวกคุณแบ่งกันเลยนะครับ ผมขอนอนคนเดียว ผมเป็นคนไม่ชินเวลานอนกับคนที่ไม่สนิทน่ะ "
อี้หลินบอกไปตามตรงเพราะตัวเขานั้นไม่อยากนอนกับคนอื่นๆ
" ได้สิค่ะ งั้นคุณเสี่ยวอี้เลือกห้องนอนก่อนได้เลยนะคะ "
หญิงสาวเผ่าแม่มดเอ่ยบอก อี้หลินเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธอะไร
" ผมขอนอนห้องนั้นนะครับ ""
อี้หลินเลือกนอนห้องที่ติดกับห้องปริศนาที่ปิดตายไว้
เมื่อแบ่งห้องเสร็จทุกคนต่างแยกย้ายไปห้องของตัวเอง
ร่างขาวมองสำรวจห้องทีาตัวเองเลือกอย่างสนใจ
" ห้องใหญ่ไม่เบา แต่จะเบาะแสอะไรไหมนะ "
อี้หลินลงมือสำรวจห้องอย่างตั้งใจ
หาที่ตู้เสื้อผ้าก็ไม่มีมีเพียงรอยบางอย่างเท่านั้น
ใต้เตียงก็มีเพียงสีเทียนหนึ่งแท่งและ
เจอแล้ว!
มือขาวหยิบกระดาษที่เหมือนกระดาษในสมุดที่ถูกฉีกออกมาขึ้นมาดู
กระดาษดูเหมือนมีคนตั้งใจมาซ่อนเอาไว้ ดูแล้วน่าจะสำคัญไม่น้อย
" ยามใดที่อาทิตย์อัสดงลับของฟ้า คืนเดือนดับมาเยือนนั้น คืนนั้นท่านจะพบกับความจริง ลงชื่อโดยคุณชายกรวิชญ์ พุฒิภัทร สิงห์ไพรศาล ณ วันที่ 13 ธันวาคม ปี2021 "
ตอนนี้ปีอะไร อี้หลินสงสัยเลยหันมองรอบๆห็เจอเข้ากับปฎิทินที่ระบุไว้ว่า
" ปี 2019 เดือนตุลาคม วันที่ 9 แสดงว่าคุณชายคนโตยังไม่ตาย คุณชายน่าจะตายตอนเดือนธันวารึป่าวนะ "
กึก กึก กึก กรีก กรีก
อี้หลินรีบหันไปมองตามเสียงปริศนาที่เหมือนมีอะไรขยับไปมาในลิ้นชักข้างๆเตียง ชั้นที่ 3
มือเรียวค่อยๆ เอื้อมไปเปิดลิ้นชัก
ก็อกๆๆ
" คุณเสี่ยวอี้ครับ ได้เวลาไปสำรวจคฤหาสน์แล้ว "
เฮือก ! ตื่นเต้น ใจหายหมดเลย ไปสำรวจก่อนดีกว่าค่อยมาเปิด
อี้หลินลุกขึ้นยื่นเต็มความสูงแล้วเปิดประตูห้องออกไปหาทุกๆคน
" ทุกคนรอนานไหมครับ "
ดวงตากลมสีแดงมรกตเมื่อเห็นทุกคนมากันครบเลยเอ่ยถามไป
" ไม่นานครับ คุณชายยังไม่มาเลย "
ผู้ชายที่แอลตอบกลับมาอย่างนั้น อี้หลินก็เบาใจ ทหารเก่าอย่างเขาไม่ชอบให้คนอื่นรอเป็นชีวิตจิตใจ
ร่าวขาวพยักหน้าตอบชายตรงหน้าไปก่อนจะต้องหันไปมองใครอีกคนที่พึ่งเดินมา
นั่นมัน เทพอาคุรันชัดๆ เหมือนมาก
ดวงตากลมโตสีแดงมรกตสบเข้ากับดวงตาสีฟ้าที่มองกลับมา
" สวัสดีครับ น้องๆรอนานมั้ย พอดีผมติดธุระนิดหน่อย "
ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลสดใส ผมสีดำทรงรากไทรไว้หน้าม้าพอดี รับกับโครงหน้าคมชัดสไตล์ลูกครึ่ง
เหมือนมาก แค่หน้าคล้ายดฉยๆหล่ะมั้ง
สมองน้อยๆต้องหยุดคิดลงเมื่อ คุณชายตรงหน้าเอ่ยทัก
" น้องชื่ออะไรหรอครับ หื้ม พี่จะได้เรียกถูก "
.
.
.
.
ยังไม่แก้ไขคำผิด
* เอะ!? ทำไมเหมือน *
เริ่มเบาๆ
