เสี่ยวอี้หลิน ยินดีอย่างยิ่งกับการได้มีชีวิตใหม่ถึงแม้โลกใหม่ใบนี้จะแปลกประหลาดก็ตามที

ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!? - บทที่ 5 : Arc.1 : คฤหาสน์นองเลือด โดย red pen @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ลึกลับ,รัก,ระทึกขวัญ,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,แฟนตาซี,#BL,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,ลึกลับ,รัก,ระทึกขวัญ,สืบสวนสอบสวน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

สยองขวัญ,แฟนตาซี,#BL,ต่างโลก

รายละเอียด

เสี่ยวอี้หลิน ยินดีอย่างยิ่งกับการได้มีชีวิตใหม่ถึงแม้โลกใหม่ใบนี้จะแปลกประหลาดก็ตามที

ผู้แต่ง

red pen

เรื่องย่อ

ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?


ฉบับ

รีไรท์

สิ่งสำคัญที่หายไปทำให้อี้หลินต้องตามหามัน

ชิ้นส่วนความทรงจำที่หายไป จะทำให้อี้หลินได้พบกับความจริง

สารบัญ

ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?-บทที่ 1 : บทนำ,ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?-บทที่ 2 : โลก,ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?-บทที่ 3 : ไปโรงเรียน,ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?-บทที่ 4 : Arc1 : คฤหาสน์นองเลือด,ชีวิตใหม่ ใครเล่าจะไม่ยินดี!?-บทที่ 5 : Arc.1 : คฤหาสน์นองเลือด

เนื้อหา

บทที่ 5 : Arc.1 : คฤหาสน์นองเลือด

บทที่ 


5


ชิ้นส่วนความทรงจำ 


4


ตอน


คฤหาสน์นองเลือด


คำเตือน


เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน


.


.


.


.


สมองน้อยๆต้องหยุดคิดลงเมื่อ คุณชายตรงหน้าเอ่ยทัก


 " น้องชื่ออะไรหรอครับ หื้ม พี่จะได้เรียกถูก "


เสียงทุ้มนุ่มทำให้คนฟังใจฟูแต่อี้หลินรู้สึกเหมือนเคยรู้จักและคุ้นเคยกับคนๆนี้มาก่อน


" ผมชื่อ เสี่ยว อี้หลินครับ เรียกว่า หลินๆก็ได้ครับ "


อี้หลินหันไปยิ้มแล้วตอบกลับคุณชายตรงหน้า


" สวัสดีทุกคนนะครับ พี่ชื่อรัชชานนท์ เรียกว่า พี่ชานนท์ก็ได้ครับ วันนี้พี่จะพาเราทุกคนไปเดินชมบ้านแล้วก็เล่าประวัติคร่าวๆนะครับ "


รัชชานนท์? ชื่อยาวเป็นบ้า แต่เอะ แสดงว่าเราย้อนมาก่อนที่คุณชายจะตาย แสดงว่าเรามีโอกาสเห็นสภาพศพที่เค้าว่าน่าสยดสยองของคุณชายสินะจะได้ช่วยไขปริศนา


" พี่ชานนท์คะ พวกเราอยากรู้ว่าทำไมคฤหาสน์หลังนี้ถึงชื่อว่า คฤหาสน์ลั่นทมหรอคะ "


หญิงสาวเผ่าเงือกเอ่ยถาม


อี้หลินเห็นด้วยกับคำถามนี้เพราะมันจะทำให้เราได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับคฤหาสน์มากขึ้น


" เรื่องนั้นน่ะหรอ จริงแล้วคฤหาสน์หลังนี้นะครับมีชื่อคฤหาสน์ สิงห์ไพรศาล ครับ แต่เดิมคฤหาสน์หลังนี้ปลูกดอกลั่นทมมารุ่นสู่รุ่นจนเกิดเหตุบางอย่างทำให้บ้านหลังนี้เปลี่ยน บ้านลั่นทมแทนน่ะครับ "


ร่างสูงโปร่งเดินแนะนำสิ่งต่างๆ พร้อมๆกับตอบคำถามของเหล่านักศึกษาไปด้วย ทำให้อี้หลินได้เบาะแสสำคัญมาสองอย่างคือ


หนึ่ง คฤหาสน์หลังนี้เคยมีคนรับใช้ชื่อว่าลั่นทมแต่หายตัวไปจนปานนี้ก็ยังไม่พบแม้แต่ศพหรือโครงกระดูกก็ตาม


สอง ดอกลั่นทมถูกปลูกขึ้นด้วยสาเหตุบางอย่างแต่ปลูกหลังจากหญิงรับใช้ที่ชื่อลั่นทมหายไป


นั่นแสดงว่า ลั่นทมอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณชายคนโตหรือจะเป็นอาถรรพ์รึป่าวนะ


" น้องๆครับ พี่จะบอกกฎของการอยู่ที่นี่นะครับ กรุณาทำตามกันด้วยนะเพื่อความปลอดภัยของตัวน้องเอง "


หลังจากจบประโยคทุกคนหันมามองหน้า


ก่อนเป็นอี้หลินที่เอ่ยตอบรับ


" ครับ พี่ชานนท์ "


รอยยิ้มพิมพ์ใจจากร่างสูงส่งมาให้คนพูดก่อนจะเอ่ยต่อ


" หนึ่ง ห้ามออกจากห้องหลังสี่ทุ่ม สอง อย่าอยากรู้อะไรเกินกว่าที่พี่อยากให้รู้ สาม ห้ามเข้าห้องนอนของคนอื่น สี่ ห้ามเข้าไปในห้องเก็บของ ห้า อย่าทำอะไรที่เป็นการไม่ดีต่อผู้อื่น "


" ทำตามกันด้วยนะครับ อย่าหาว่าพี่ไม่บอกถ้าเกิดอะไรขึ้น "


คุณชายยิ้มๆก่อนจะเดินจากไป


" โห กฎน่ากลัวชะมัด แต่เราต้องแหกกฎสักข้อแล้วหล่ะ "


" ที่คุณดาวิศาพูดก็มีเหตุผลนะครับ ผมคิดว่าผมเจอเบาะแสประมาณสี่อย่างครับ "


เมื่ออี้หลินพูดจบทุกคนก็หันมามองทันที


" เบาะแสแรก คือ ลั่นทมหญิงสาวรับใช้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับปริศนา เบาะแสที่สอง ปริศนาเริ่มขึ้นเมื่อลั่นทมหายตัวไป สาม พวกเราย้อนกลับก่อนที่จะคุณชายคนโตจะเสียคือ2019 สี่ ผมเจอจดหมายในนั้นบอกว่าเมื่อคืนเดือนดับมาถึงความจริงจะเปิดเผยครับ "


" ผมว่า เราหาเบาะแสเล็กๆน้อยก่อนดีไหม พอถึงคืนเดือนดับเราดูจะรู้กันเอง "


แอล รู้สึกว่าข้อมูลของอี้หลินนั้นน่าเชื่อถือเขาเลยได้เสนอบ้าง


" แต่ คืนเดือนดับคือวันที่ หก ของการมาอยู่ในคฤหาสน์และปริศนาเริ่มออกล่าแล้วนะครับ "


คาลอสเอ่ยบอกด้วยความเครียด


" ดาวิเห็นด้วยกับคุณแอลนะคะ เพราะถึงเราจะหมดเวลาความปลอดภัยแต่อย่าลืมนะคะ ทุกคนมีพลังเป็นคนตัวเองค่ะ "


" อื้อๆ ที่คุณดาวิพูดก็มีเหตุผล งั้นเรามาวางแผนกันในวันพรุ่งนี้ดีไหมคะ หลังจากสำรวจคฤหาสน์แล้ว "


มาลิเรียพยักหน้าเห็นด้วย ตัวเธอเองก็รู้สึกว่าไม่ต้องออกแรงอะไรมาก ถ้าปริศนานั่นคือลั่นทมที่พวกเราคิด


 " งั้นตกลงตามนี้นะครับ ทุกคนแยกย้ายกันเถอะ จะได้ไม่มีใครสงสัยแล้วเราค่อยไปห้องสมุดเพื่อคุยงานกัน "


ร่างขาวเสนอห้องสมุดเป็นแหล่งวางแผนเพราะจะได้ไม่น่าสงสัย ยังไงพวกเขามาในถานะนักศึกษาก็ไม่น่าแปลกอะไร


" ครับ ราตรีสวัสดิ์กันนะครับ อย่าลืมลงไปทานข้าวกันหล่ะ "


ทุกคนแยกย้ายกันเข้าห้องเมื่อนัดแนะเสร็จแล้ว


.


.


.


ค่ำคืนนี้ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็จะมีเพียงเสียงลมและกลิ่นหอมของดอกลั่นทมลอยมาเป็นระยะๆ


" อ่า เบื่อชะมัดเลยที่ต้องปั้นหน้ายิ้มกับพวกคนไม่จริงใจ "


เสียงหวานเอ่ยอย่างหัวเสีย


ทำไมอี้หลินจะไม่รู้ว่าพวกเขานั้นเลือกที่จะร พบกับความจริงเพื่อที่จะได้เอาตัวรอดเองได้ง่ายๆ คนอื่นจะได้ไม่เป็นภาระ นั่นคือการตัดปัญหาที่ดูเห็นแก่ตัว แต่ยังไงมันก็เป็นเรื่องธรรมดาของการเข้ามิติอยู่แล้วแหละ


 ( หลิงๆ ว่า อี้หลิน สวมหน้ากากเก่งไหม )


( แน่นอนอี้หลิน เก่งมาก ความคิดของพวกเค้าบางคนย่าสะอิดสะเอียดเป็นอย่างมาก )


ใช่ ทั้งตัวเขาและหลิงๆอ่านความคิดได้และอ่านใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าบางคนทั้งคิดอะไรที่โลมเลียตัวเขาเองหรือบางคนที่คิดอิจฉาคนอื่น และบางคนที่ค่อยแต่จะเกาะคนอื่นเพื่อให้ตัวเองรอด 


อี้หลินไม่โกรธใครเลยยกวเ้นคนที่คิดลามกกับตน เพราะเท่าที่ได้ฟังมันชวนอ้วกและน่าขยะแขยง


ในมิติถึงส่วนใหญ่นักเรียนจะเจอกันบ่อยแต่บางครั้งก็มีคนนิกมาด้วยเพราะโรงเรียนมีหน้าที่แค่ส่ฃพวกเราเข้าเท่านั้น


และในรอบนี้มีตัวเขา คุณดาวิศา และแอลเท่านั้นที่เป็นนักเรียน ส่วนที่เหลือคือคนนอก


ดวงตาสีแดงมรกตมองออกไปนอกหน้าต่างที่บรรยากาศของนอกนั่นวังเวงและพิศวงไม่น้อย


เอะ!? นั่นมัน คุณชายใหญ่นิ ไปไหนกันนะ


ดวงตากลมเบิกเล็กน้อยก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วครุ่นคริด


" ถ้าลั่นทมเคยโดนเรื่องอะไรสักอย่างแล้ว ทำให้เกิดอาถรรพ์แสดงว่า อาถรรพ์นั้นจะมีผลก็ต่อเมื่อมีคนทำเรื่องเหมือนที่เธอเจอ "


ใช่แล้ว เราแค่ต้องรู้ว่าลั่นทมเธอคือใคร เธอเจออะไรมาบ้าง เราจะได้ทำภารกิจพิเศษสำเร็จ


( อี้หลินนอนได้แล้ว กำลังมีใครมา )


( ขอบใจนะ แต่อี้หลินรู้ตัวแล้ว )


อี้หลินรู้สึกเหมือนมีคนกำลังเดินมาและมีเสียงฝีเท้าเบาๆ


แต่แล้วอยู่ๆก็รู้สึกง่วงนอนพร้อมกับกลิ่นดอกลั่นทมที่ชัดขึ้น


ดวงตากลมค่อยๆปิดลงเมื่อความง่วงงุนเข้ามาครอบงำ


ด้านนอกห้อง


" น้องๆมาทำอะไรกันครับ พี่บอกแล้วไม่ใช่หรอ ห้ามออกจากหลังสี่ทุ่ม "


เสียงทุ้มฟังแล้วรู้สึกเย็นยะเยือกถึงจิตใจ


" เอ๋ พึ่งสองทุ่มไม่ใช่หรอครับ "


เสียงของคนที่เดินมายังห้องอี้หลินเอ่ยตอบ


" พี่ว่าน้องกลับห้องไปก่อนดีกว่าอย่าหาว่าพี่ไม่เตือน "


ชายคนนั้นก็หันหลังเดินออกไป


จิ๊ อะไรวะ เวลาทำไมมันเร็วขึ้น เหอะรอดไปได้แค่คืนนี้เท่านั้นแหละ เดี๋ยวชั้นจะพาเธอขึ้นสวรรค์วันอื่นก็ได้


ดวงตาคมสีฟ้ามองแผ่นหลังที่เดินเข้าห้องนอนไป


" พวกคนน่ารังเกียจ "


ก่อนจะหายไปแล้วพูดทิ้งท้ายเอาไว้


.


.


.


" ทุกคนมากันครับแล้วใช่ไหม ผมมีเบาะแสมาเพิ่ม "


เสียงหวานเอ่ย


" ใช่ค่ะ มีอะไรเพิ่มเติมหรอคะ "


ดาวิเอ่ยด้วยความตื่นเต้น เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย ผู้ชายตัวเล็กตรงหน้าเธอก็สามารถเจอเบาะแสแล้วมาบอกพวกเธออย่างง่ายดาย


 " คือว่า -- "


ก็อกๆ!!


ปึงๆ!


ก่อนอี้หลินจะเอ่ยอยู่ก็มีเสียงเคาะประตูห้องสมุดพร้อมกับเสียงทุบหน้าต่าง


ก่อนจะมีกลิ่นเหม็นเน่าลอยตามา


.


.


.


ยังไม่แก้ไขคำผิด



คอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ได้น้า กดใจก็ได้


ขออภัยที่หายไปสองวัน สมองตันนิดหน่อย553


* อิพี่ ก็ *


* เริ่มแล้ว ลั่นทมคือใคร *


* ตกลงแล้วมิตินี้เกิดขึ้นได้อย่างไร *


ภาคแยกสำหรับใครอยากอ่านเนื้อหาเต็มเกี่ยวกับคฤหาสน์นองเลือดและรู้ปริศนาก่อนใคร

ภาคแยก 1

ติดเหรียญตอนที่เกี่ยวกับปริศนา 1เหรียญ