“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความรักของสองเรา
“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
ตอนที่3
“ก็น้องของคุณรับเงินไปแล้ว”
“ขิงว่ายังไงไปรับเงินเขามาทำไมเอาเงินไปคืนเขาเลยนะ” หันไปตวาดน้องสะใภ้ให้รีบเอาเงินมาคืน กล้าดียังไงถึงขายเธอให้กับคนอื่นแบบนี้
“โถ่พี่ เงินน่ะเอาไปจ่ายให้พวกเจ้าหนี้หมดแล้ว ไม่เห็นเหรอว่าทำไมวันนี้พวกมันถึงไม่มีเก็บเงินเรา แล้วขิงก็เอาเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลแม่ด้วย ลำพังแค่เราเปิดร้านขายเหล้าไปวันๆ มันจะหาเงินก้อนมาจากไหน เอาน่าถือว่าพี่ทำกับครอบครัวก็แล้วกัน”
ขิงไม่ชอบหน้าพี่สะใภ้อยากไปพ้นๆ มาตั้งนานแล้ว สบโอกาสที่สองหนุ่มต่างชาติมาด้อมๆ มองๆ หมูหวานอย่างสนใจ ตนเลยยื่นข้อเสนอดู ปรากฏว่าผู้ชายทั้งสองคนรับเงื่อนไข แล้วก็จ่ายเงินก้อนให้มากกว่าที่เรียกร้องไปถึงสองเท่า!
“แล้วทำไมต้องเป็นพี่ ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษากันก่อน ค้าขายมนุษย์มันผิดกฎหมายนะ” เธอไม่เข้าใจเลยทำไมขิงถึงทำแบบนี้ การซื้อขายโดยที่ไม่มีลายเซ็นของเธอมันไม่ถือว่าเป็นโมฆะเหรอ รู้สึกเหมือนเรื่องราวมันชวนงุนงงยังไงไม่รู้
“ก็ตำรวจไม่รู้ซักหน่อย หรือพี่จะไปแจ้งความล่ะ ก็ได้นะแต่คิดเหรอว่าพวกนมันจะเอาเงินมาคืน แล้วถ้าไม่มีขิงสักคนใครจะช่วยงานที่นี่ ดูไอ้นุมันสิเป็นผู้เป็นคนที่ไหนแ ม่งโคตรซวยเลยเลือกผัวผิดคน ไม่งั้นคงไม่ต้องต้องมาจมอยู่แบบเนี่ย”
“พี่ไม่ยอม พี่ไม่ไปไหนทั้งนั้น เธอทำสัญญากับเขาเธอก็ไปกับเขาสิ” พลางหันกลับมามองชายสองคนที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ เธอแยกไม่ออกหรอกว่าใครเป็นใคร และไม่รู้ด้วยว่าพวกเขามาจากที่ไหน มีความเป็นมาเป็นไปอย่างไร รู้แค่ว่าไม่อยากไปกับสองคนนี้
“ได้ไง เขาไม่ได้อยากได้ฉัน เขาอยากได้พี่ไม่รู้เหรอ ฝรั่งสองคนเนี่ยเขามานั่งมองพี่เป็นอาทิตย์แล้ว”
“แต่ฉันไม่ได้อยากไป ฉันไม่ได้อยากเป็นทาสใคร ไหนจะแม่อีกใครจะดูแลแม่”
จะให้เธอไปไหนได้อย่างไรล่ะ มีแม่ต้องดูแล มีร้านต้องดูแลอีก อยู่ๆ จะให้ไปกับใครไม่รู้ แล้วเงินที่ได้มาก็ไม่รู้อยู่ไหน เธอไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเลย
“โอ้ยไม่ต้องเป็นห่วงมากหรอก คิดซะว่าทำเพื่อครอบครัวนะพี่ ไปอยู่กับเขาเถอะ ดูท่าแล้วฝรั่งสองคนเนี้ยมันสนใจพี่มากเลยนะ เผลอๆ พี่จะโชคดีได้ดีมีเงินก้อนกลับมาให้พี่แม่ชื่นใจ” ดูท่าแล้วฝรั่งสองคนนี้คงไม่ฟังภาษาไทยไม่ออก
หน้าตาก็หล่อนะ ดูแล้วกระเป๋าหนักอีกด้วย นี่ถ้าสองคนนี้สนใจเธอก็อยากจะรับงานเล็กๆ น้อยๆ อยู่หรอก แต่บังเอิญว่าทั้งสองคนสนใจหมูหวาน เลยทำสัญญาขายเสียเลยอยากให้หล่อนไปให้พ้นๆ หน้านานแล้ว
“ขิงเธอจะทำแบบนี้ไม่ได้!”
“ก็ทำไปแล้ว พี่อย่าโวยวายไปเลย ไปกับเขาสองคนเถอะ คุณน่ะพาพี่สาวฉันไปได้เลย เธออาจจะต่อต้านสักหน่อยนะ แต่เชื่อว่าพวกคุณเอาอยู่”
“ไม่นะ!”
หมูหวานถูกหนุ่มชาวต่างชาติสองคนนั้นพาออกไปด้านนอก เธอหวาดระแวง หวาดกลัว เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วไปหมด อยู่ๆ เธอก็ถูกขายโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลย สัญญาอะไรก็ไม่มี แล้วจะเชื่อถือได้อย่างไร
ผู้ชายสองคนนี้เป็นคนแบบไหน โหดร้ายหรือเปล่า กังวลสารพัดความตื่นตระหนกและอารมณ์หลากหลายผสมปนเป มันทำให้เธอรู้สึกมวนท้องมึนหัวอยู่สักพักแล้วภาพก็ตัดวูบไป
หมูหวานตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตัวเองอยู่ในห้องของโรงแรมที่ไหนซักแห่ง โดยมีชายทั้งสองคนนั่นขนาบคนละข้าง เห็นอย่างนี้ก็รีบเด้งตัวลุกขึ้นมาอย่างตื่นตระหนก พลางคิดได้ว่าขิงขายเธอให้กับผู้ชายสองคนนี้แล้ว
“ลุงคะ อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ ปล่อยหนูกลับบ้านเถอะนะ” เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร อายุเท่าไหร่ แต่ดูจากรูปประพรรณสัณฐานแล้วน่าจะอายุสี่สิบบวกอัพหรือไม่ก็ห้าสิบกว่า
คือชาวต่างชาติน่ะหน้าตาค่อนข้างเกินเอาอายุ แล้วทั้งสองคนดูหล่อมากแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาหลงใหลรูปร่างหน้าตาของคนอื่น มันเป็นสถานการณ์ที่เธอต้องเอาตัวรอด
“ฉันสองคนดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
หมูหวานมองเห็นความไม่พอใจในสายตาของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ทางด้านขวา หน้าตาเหมือนผู้ชายทางซ้ายไม่ผิดเพี้ยน นี่เธอพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า ก็แค่อยากเรียกอย่างสุภาพตามสไตล์คนไทย เป็นผู้ใหญ่กว่าจึงอยากเรียกด้วยความนอบน้อมเผื่อเขาจะเอ็นดู และเหมือนเขากับแม่ของเธอจะรุ่นๆ เดียวกันด้วย
“ปะ เปล่าค่ะ หนูแค่...เอ่อ คุณคะปล่อยหนูไปเถอะนะคะ” เธอยกมือไหว้ขอร้องให้เขายอมปล่อยเธอไป มีหลายอย่างที่เธอต้องรับผิดชอบ ไม่พร้อมจะไปไหนกับใครทั้งนั้น
“คงไม่ได้ พวกเราซื้อเธอมาแล้ว แต่รับรองได้ว่าไม่ได้เอาไปทรมานหรอก”
“แต่หนูมีแม่ต้องดูแลนะคะ” เธออยากอ้อนวอนขอความเห็นใจ ถ้าไม่มีเธอแล้วใครจะดูแลแม่ น้องชายของเธอนั้นเป็นคนไม่เอาไหน ส่วนขิงก็ไม่รู้ว่าจะพึ่งพาได้หรือเปล่า
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง น้องสาวของคุณได้เงินไปแล้วนี่ หรือถ้าคุณยังกังวลอยู่ ผมจะให้คนผมจะให้พยาบาลพิเศษแต่คอยดูแลแบบส่วนตัว” เห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าเป็นห่วงมารดาเหลือเกิน เขาก็พร้อมจะทำทุกอย่าง เพื่อให้เธอรู้สึกว่าครอบครัวปลอดภัยต่อให้เธอไม่อยู่ ก็มีพยาบาลพิเศษคอยดูแลให้
“แต่หนู...”