“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความรักของสองเรา
“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
“มะ ไม่ไหวแล้ว ฉันแตกใส่เธอแล้ว” จนมันกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แทงเข้าไปในโพรงนุ่มแบบลึกสุดๆ แล้วพ่นน้ำรักอัดฉีดพร้อมกับการกระตุกเกร็งของช่องทางรัก เธอเองก็คงเสร็จพร้อมเขาด้วย
ตอนที่19
นอกจากเรื่องบนเตียงแล้วด้านชีวิตประจำวัน หมูหวานก็คอยดูแลฝาแฝดทั้งสองคนด้วย อยู่กันมาเกือบปีก็เริ่มคุ้นเคยความสนิทสนม ทำให้เธอไม่ค่อยได้ระวังตัว แสดงความห่วงใยแสดงความใส่ใจจนออกนอกหน้า แน่นอนว่าทุกอย่างอยู่ในสายตาคุณมายา
เห็นแบบนี้แล้วคิดว่าต้องมีอะไรแน่ อีกทั้งลูกชายทั้งสองคนของตนก็เปลี่ยนไป กลับบ้านกลับช่องทุกวันต่างจากเมื่อก่อน ที่กว่าจะกลับได้ก็เลยเที่ยงคืน บางวันก็ไม่กลับนอนโรงแรม แต่ทว่าตั้งแต่หมูหวานมาอยู่ที่นี่ สองหนุ่มก็กลับบ้านทุกวันมันผิดวิสัยมาก
เรื่องฐานะทางครอบครัวไม่มีอะไรน่ากังวล เพราะตอนนี้ทั้งสองหนุ่มมีความมั่นคงในชีวิต เรียกว่ามีกินมีใช้ไปหลายชาติ จะห่วงก็แค่เรื่องเดียวที่คินและเคนยังไม่ตัดสินใจแต่งงานเสียที ไม่ว่าลูกรักใครแม่ก็รักด้วยทั้งนั้น แต่เดาไม่ออกเลยว่าหมูหวานมีความสัมพันธ์กับใคร เพราะดูแม่สาวน้อยคนนี้คอยดูแลทั้งคู่เท่าๆ กัน
ซึ่งหากคินหรือเคนตัดสินใจอยากจะใช้ชีวิตคู่กับหมูหวาน ตนเองก็ไม่ขัดข้องอะไร เพราะเด็กคนนี้น่ารักเรียบร้อยมีมารยาทดี เรื่องชาติตระกูลไม่ได้ติดขัดอะไรอยู่แล้ว และตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่หญิงสาวไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย เอาแต่เกรงใจท่าเดียวเลยเอ็นดูถ้าได้เป็นลูกสะใภ้ก็ยินดี
ได้โอกาสที่ลูกชายทั้งสองคน เอารายงานรายไตรมาสมาให้ดู เลยกะว่าจะสอบถามเรื่องนี้สักหน่อย ว่ามันเป็นยังไงตนจะได้เตรียมตัวถูก ถ้าคนใดคนหนึ่งกำลังซุ่มดูใจกับหมูหวานจริง จะได้รีบให้แต่งงานกันซะ
“จริงๆ ไม่ต้องเอามาให้มี้ดูก็ได้ เราสองคนจัดการกันได้เลย”
“พวกเราก็ไม่ได้จะให้มี้จัดการหรอกครับ แค่เอามาอวดให้มีภูมิใจ”
“ทำตัวเป็นขี้อวดเหมือนเด็กๆ ไปได้ เอ้อ มี้มีเรื่องอยากจะถามหน่อย”
“เรื่องอะไรครับนี้”
“เราสองคนเนี่ยอายุก็ไม่น้อยแล้ว เห็นบอกว่ามีคนคุยอยู่ใช่ไหม พามาให้มี้รู้จักหน่อยสิ” เริ่มเข้าเรื่องเพื่อให้ลูกชายยอมขายความลับเสียที ค่อนข้างมั่นใจว่าคนหนึ่งเป็นหมูหวาน แต่อีกคนนี่สิยังไม่รู้ว่าเป็นใครเลย ลองเลียบๆ เคียงๆ ดู
“ทำไมอยู่ๆ มีก็พูดเรื่องนี้นะครับ”
“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ มี้เห็นเราสองคนสนิทกับหมูหวาน ตกลงคนไหนล่ะที่คบกับแม่หนูคนนั้นอยู่” พฤติกรรมชัดเจนอยู่ขนาดนี้ เป็นผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน อยู่จนเป็นไม้ใกล้ฝั่ง ทำไมจะดูไม่ออกมันไม่ใช่แค่การดูแลกันแบบปกติ
“...”
“มี้ไม่รังเกียจหรอกนะ อยู่มาถึงปูนนี้แล้วลูกรักใครนี้ก็รักด้วย แล้วถ้าเป็นหนูหมูหวานมี้นี้ยิ่งเอ็นดู” เห็นลูกชายไม่ตอบก็เลยบอกให้สบายใจ อยู่มาจนป่านนี้ไม่อยากเจ้ายศเจ้าอย่างอะไรมากนัก แล้วชีวิตมันสั้นอยากเห็นลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝา ลูกมีความสุขก็มีความสุขไปด้วย
“ถ้าผมบอกว่าเราทั้งคู่ชอบหมูหวานเหมือนกันล่ะครับ” ยังไงสักวันมารดาก็ต้องรู้อยู่แล้ว บอกช้าบอกเร็วก็ไม่ต่างกัน ท่านเกริ่นก่อนแบบนี้ถือโอกาสบอกไปเลยแล้วกัน
“ฮะ อะไรนะตาคิน! อย่ามารอแม่เล่นนะ!” ตกใจแต่คิดว่าลูกชายของล้อเล่น ชอบผู้หญิงคนเดียวกันเนี่ยนะ...จะเป็นไปได้ยังไงไม่ตีกันตายหรือ?
“ไม่ได้ล้อเล่นครับมี้ ผมกับไอ้คินชอบหมูหวานเหมือนกัน” เคนยืนยันให้มารดาฟังอีกครั้ง เขาและคินต่างก็ชอบหมูหวาน ตอนแรกก็แค่สนใจพอได้นอนด้วยก็ติดใจ และหลายๆ อย่างในตัวหมูหวานมันดึงดูดไปหมด ไม่ว่าจะเป็นนิสัยใจคอ การกระทำของเธอ คือเวลาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ
“ไม่ใช่แค่ชอบนะครับมี้ ผมกับไอ้เคนแล้วก็หมูหวาน เรามีอะไรกันหลายครั้งแล้วครับ” คินเสริมให้มารดาฟังมาถึงขั้นนี้แล้วคงต้องบอกอย่างหมดเปลือก คิดว่ามารดาคงรับได้ โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว ความรักไม่มีขอบเขต ทำไมการแต่งงานจะจ้องจำกัดแค่คนสองคนล่ะ จะแต่งกันสามคนไม่ได้หรือ?
“ฮะ โอ้ยมี้จะเป็นลม คิดว่ามีแต่ในหนัง ขอมี้ทำใจสักครู่”
ก็รู้ว่าโลกมันหมุนเร็วมีอิสระเสรีกันมากขึ้น แต่ไม่คิดว่าแฝดทั้งสองจะชอบผู้หญิงคนเดียวกัน แถมยังมีอะไรกันไปแล้วอีกด้วย ซึ่งก็ไม่ได้จะต่อต้านอะไรหรอก เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้วคงแค่ตกใจ และในยุคของตนนั้นไม่ค่อยมีเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ มันเลยรู้สึกแปลกๆ
คินกับเคนตกลงกันแล้วว่าถ้าจะแต่งงาน เจ้าสาวต้องเป็นหมูหวานเท่านั้น ตั้งแต่ได้เธอก็ไม่อยากไปเอาใครคนอื่นอีก หนูหวานคือความสบายใจ อยู่ด้วยแล้วไม่ต้องกังวลหรือคิดระแวง ว่าเธอจะมาหาผลประโยชน์หรือเปล่า เธอไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย มีแต่เขาสองคนนั่นแหละพยายามยัดเยียดสิ่งต่างๆ ให้ หมูหวานมีแต่บอกว่ามันสิ้นเปลือง ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เธอก็มีความสุขแล้ว
“ตกลงคือเราสองคนชอบหนูหมูหวานเหมือนกัน แล้วก็จริงจังกับเด็กคนนี้ใช่ไหม” พอทำใจได้เลยลองถามดูอีกครั้งเผื่อว่าทั้งคู่จะล้อเล่น
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”
“แล้วหมูหวานเขาคิดยังไงกับเราสองคน” เอาเป็นว่าลูกชายทั้งสองจริงจังกับหมูหวาน ซึ่งก่อนก็ไม่ติดขัดอะไรเพียงแค่อยากรู้ว่าหญิงสาวรับได้จริงๆ ใช่ไหม ไม่ใช่ว่าโดนลูกชายตนบังคับ แต่ดูแล้วจากพฤติกรรมและสีหน้าของหญิงสาว เรียกว่าโดนบังคับคงไม่ได้เพราะดูเธอก็มีความสุขดี
“ก็ต้องชอบสิครับนี้”
“อื้มเอาเถอะ มี้ก็อยู่มาถึงปูนนี้แล้ว จะไปวันไหนก็ไม่รู้ อยากอยู่กันสามคนผัวเมียมี้ก็ไม่ขัด รีบไปจัดการให้มันเรียบร้อยเถอะ แต่งกันเงียบๆ ในครอบครัวก็ได้ ทำให้เป็นเรื่องเป็นราว หมูหวานเขาเป็นลูกมีพ่อมีแม่”
“ครับมี้”
“แล้วก็รีบมีลูกเร็วๆ หน่อย มี้อยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว”
“น่าจะเร็วๆ นี้แหละครับมี้”
เอากันมาเกือบปีแล้วไม่เคยป้องกันเลยสักครั้ง นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาตั้งใจอยู่มาปูนนี้แล้ว ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่าควรป้องกัน เพียงแค่ว่ากับหมูหวานเขาอยากปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าเธอท้องก็รับผิดชอบอยู่แล้ว เป็นครั้งแรกเลยที่มีความคิดอยากจะมีลูก
ซึ่งแม่ของลูกต้องเป็นหมูหวานเท่านั้น