เมื่อผมดัน 'พลาดท่า' มาเป็นแฟนไอ้เนิร์ด - บทนำ แฟน โดย คุณถั่วแดง @Plotteller

เมื่อสองสิ่งที่ดูไม่เข้ากันมากที่สุดมาคบกัน อะไรเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างไอ้เนิร์ดประจำห้องและไอ้อันธพาลกันนะ

เมื่อผมดัน 'พลาดท่า' มาเป็นแฟนไอ้เนิร์ด - บทนำ แฟน โดย คุณถั่วแดง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ตลก,รัก,รั้วโรงเรียน,วัยว้าวุ่น,เนิร์ด,ต้นสน,ความฝัน,วัยรุ่น,คลั่งรัก,คลั่งเซ็กส์,เมะสวย,เมะรุกแรง,เคะอกโต,ไม่ดราม่า,นักเลง,ฟีลกู๊ด,บูลลี่,อันธพาล,NC25++,18+,เคะกล้าม,ฮอตเนิร์ด,รักวัยรุ่น,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

คุณถั่วแดง

เรื่องย่อ

ต้นสนหรือก็คืออันธพาลหนุ่มประจำห้องที่ 'พลาดท่า' มาติวหนังสือกับกัสหรือไอ้เนิร์ดที่เขาเคยรังแก เพียงเพราะต้องการเรียนตามเพื่อนในห้องให้ทัน เขาจึงทำข้อแลกเปลี่ยนอะไรก็ได้ หากว่ากัสช่วยติวหนังสือให้เขาจนผลการเรียนออกมาพอให้เขารู้สึกว่าพอใจ

และเมื่อเขาได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ...

ข้อแลกเปลี่ยนที่ว่าดันคือ..

คำขอเป็นแฟนจากไอ้เนิร์ด

เรื่องราวที่ เมื่อผมดัน 'พลาดท่า' มาเป็นแฟนไอ้เนิร์ด จึงเริ่มต้นขึ้น

นามปากกา : คุณถั่วแดง

เค้าโครงจากเรื่องสั้น : เมื่อผมดัน 'พลาดท่า' มาติวรักกับไอ้เนิร์ด

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น อาจมีคำหยาบเพื่ออรรถรสของตัวละคร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ

สารบัญ

เนื้อหา

บทนำ แฟน

คำเตือนเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน อาจมีคำหยาบหรือการกระทำของตัวละครที่ไม่ควรลอกเลียนแบบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

กัสกำลังเพ่งมองผู้ชายที่เพิ่งได้เลื่อนสถานะมาเป็นแฟน และก็รู้ด้วยว่าแฟนหนุ่มร่างใหญ่แต่ใจเท่ามดของเขายังอยู่ในช่วงปรับตัวกับการแปรเปลี่ยนสถานะระหว่างกัน ต้นสนนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นอันธพาลแต่กลับไร้เดียงสาซะยิ่งกว่าเด็กประถม ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กันก็มักจะประหม่า และดูอ่อนไหวกว่าปกติ จริงๆ กัสชอบที่ได้เห็นท่าทางน่ารักแบบนั้นนะ แต่นั่นแหละปัญหา เพราะต้นสนดันทำตัวน่ารักกว่าปกติ เขาจึงเกือบจะตบะแตกทุกครั้งที่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง

และเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์น่ากลัว(ทำต้นสนเจ็บตอนถูกเขาเย) กัสจึงตัดสินใจที่จะทำให้ต้นสนคุ้นชินกับการทำเรื่องอย่างว่าให้ได้มากที่สุด

"ต้นสนไปติวหนังสือที่ห้องกูป่ะ?" เขาถามขณะที่อีกคนเพิ่งจะเดินออกมาจากรั้วโรงเรียนไม่ถึงวิ อันธพาลหนุ่มก้มมองใบไม้บนพื้นแทนหน้าแฟนหนุ่มแล้วตอบกลับน้ำเสียงติดงึมงำ

"ไม่อยากไป"

"อ้าว..ไหงงั้น"

"ก็..ไปทีไร ไม่เคยได้ติวหนังสือจริงๆ เลยสักครั้ง"

ต้นสนพึมพำพลางหน้าแดง เพราะทุกครั้งที่ไปห้องไอ้เนิร์ด เขามักจะถูกกินจนแทบลุกไม่ขึ้นทุกที และคล้ายกับว่าตั้งแต่ถูกขอเป็นแฟนครั้งนั้นเขาก็แทบจะอยู่ด้วยกันตลอด ไม่มีวันไหนเลยที่ไอ้เนิร์ดจะปลีกตัวออกมาให้เขาได้มานั่งทบทวนชีวิตที่คล้ายจะเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันนี้บ้าง

แววตาวับวาวเจ้าเล่ห์มองคนน่ารักที่ตอนนี้เหมือนจะรู้ทันเขามากขึ้นทุกวันๆ ทำไงได้.. ก็แฟนผมมันน่ารักนี่หว่า โดยเฉพาะตอนที่อยากพูดอีกอย่างแต่ใจดันคิดอีกอย่าง

ไอ้อันธพาลนิสัยโลเลเอ้ย

"แล้วไม่อยากทำเหรอไงครับ.. หืม? ต้นสนเองก็ดูจะสนุกทุกครั้งเลยไม่ใช่รึไง" เขาแกล้งพูดหยอกล้อให้คนฟังเขินเล่น ต้นสนไม่อยากจะยอมรับว่าชอบเซ็กส์ของไอ้เนิร์ด เขาไม่ชินที่กัสยั่วเขาด้วยคำพูดที่เขามักจะ.. เอ่อ.. คล้อยตามไปทุกครั้ง

"ตกลงไหมต้นสน.."

ต้นสนพยักหน้าหงึกหงักเบาๆ ก่อนจะหยุดเดินเมื่อร่างที่สูงเกือบเท่ากันสะกิดให้หยุดแล้วหันหน้าไปทางร้านขายยา

"มานี่ๆ ไปซื้อถุงยางให้หน่อย" สิ้นเสียงร่าเริง กัสก็ยัดเงินใส่มือเขาแล้วผลักเข้าไปในร้าน ส่วนตัวเองก็ยิ้มร่ายืนกลั้นขำอยู่ข้างนอกพลางมองเขาผ่านกระจกใส ต้นสนไม่เคยมีแฟน ประสบการณ์เรื่องเซ็กส์ก็แทบจะติดลบ อย่าว่าแต่ซื้อถุงยางเลยแค่ยืนมองเฉยๆ เขายังเขิน นัยน์ตาคมเหลือบมองรอยยิ้มของเภสัชหนุ่มที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์

"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ"

ร่างใหญ่ค่อนไปทางกำยำสะดุ้งเล็กน้อย ทว่ากลับสร้างเสียงหัวเราะเอ็นดูให้กับเภสัชหนุ่ม ต้นสนเม้มริมฝีปากมองชั้นที่วางกล่องถุงยางอนามัยไว้หลากหลายชนิด หลายยี่ห้อ มันมีตัวเลือกเยอะเสียจนเขาตาลาย แบบขรุขระ แบบเรียบ แล้วไหนจะขนาดไซส์อะไรนั่นอีก ไอ้เนิร์ดเวรมันเอาเขามาแกงชัดๆ เลยไม่ใช่หรือไงวะ

"มีปัญหากับการเลือกไซส์เหรอครับ"

"เปล่าครับ"

เขาปฏิเสธอย่างหน้าไม่อาย

รู้ได้ไงวะนั่น! ต้นสนเก็บอาการเลิ่กลั่กไว้ไม่อยู่ ก็เคยศึกษามานิดหน่อยว่าควรวัดไซส์ตอน(โค้กแข็งปวย) แต่เขาดันไม่เคยคิดสนใจขนาดของกัสเลย รู้แค่ว่ามันร้อนและ...ใหญ่ อันธพาลหนุ่มเมื่อนึกช่วงเวลาที่ร้องแรงของเขาและกัสก็หน้าแดงขึ้นมาทันที อยากจะหนีหายไปพร้อมๆ กับความคิดลามกพวกนั้น

มือเรียวตัดสินใจเลื่อนหยิบถุงยางอนามัยไซส์ใหญ่สุด แบบขรุขระและกลิ่นสตอร์เบอร์รี่

"ซื้อให้เพื่อนน่ะครับ นั่นไงยืนอยู่นั่น" ต้นสนชี้ไปทางกัสที่ยืนรอเขาอยู่นอกร้าน กัสโบกมือมาให้อย่างร่าเริงแต่ให้พูดก็คือเหมือนกวนประสาทของเขาอยู่มากกว่า นับวันไอ้เนิร์ดก็เริ่มเผยธาตุแท้ออกมา

นั่นมันใช่คนที่เขาเคยกระทืบจริงๆ เหรอวะ

คนอุตส่าห์จะทำให้มันอายสักหน่อย แต่เสือกยิ้มภูมิใจราวกับต้องการประกาศให้โลกรู้ว่าตัวเองใช้ถุงยางไซส์ใหญ่สุดที่บนชั้นวาง เภสัชหนุ่มคิดเงินพลางส่งยิ้มหวาน ก่อนจะจดอะไรสักอย่างลงบนใบเสร็จแล้วยื่นมาให้พร้อมเงินทอน ไม่นานต้นสนก็เดินออกมาด้วยใบหน้าชื้นเหงื่อ ช่วยบ่งบอกว่าเจ้าของร่างตื่นเต้นแค่ไหนกับการซื้อถุงยางครั้งแรกในชีวิต

"แล้วนั่นอะไร" กัสไม่รอช้าที่จะเอาบิลใบเสร็จที่เขียนอะไรบางอย่างข้างในมาดู ปรากฏว่ามันคือเบอร์โทรของเภสัชหน้าหื่นที่ขายถุงยางให้ต้นสน ก็ว่าทำไมถึงยิ้มกรุ่มกริ่มมองตาเป็นมันอยู่นาน ที่แท้ก็หวังเต๊าะแฟนเขา ต้นสนทำหน้างงพลางมองกระดาษใบเสร็จที่เกือบแหลกคามือของกัส

"ไอ้เนิร์ดทำอะไรของมึงเนี่ย"

"ต่อไปนี้ห้ามมาซื้อถุงยางร้านบ้านี่อีกนะเข้าใจไหม ไม่สิจะที่ไหนก็ห้ามซื้อปล่อยให้เป็นหน้าที่กูเอง"

"แล้วเมื่อกี๊ใครบังคับกูเล่าห๊ะ!" อดไม่ได้ที่จะฟาดหลังมันไปทีหนึ่ง

"มึงมันชอบเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ " ต้นสนงึมงำแต่เรียกรอยยิ้มร้ายให้ปรากฏขึ้นบนใบหน้า

"กัสไม่ได้แค่ชอบเอาแต่ใจเอากับต้นสน กัสก็ชอบนะครับ"