เมื่อสองสิ่งที่ดูไม่เข้ากันมากที่สุดมาคบกัน อะไรเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างไอ้เนิร์ดประจำห้องและไอ้อันธพาลกันนะ
ชาย-ชาย,ตลก,รัก,รั้วโรงเรียน,วัยว้าวุ่น,เนิร์ด,ต้นสน,ความฝัน,วัยรุ่น,คลั่งรัก,คลั่งเซ็กส์,เมะสวย,เมะรุกแรง,เคะอกโต,ไม่ดราม่า,นักเลง,ฟีลกู๊ด,บูลลี่,อันธพาล,NC25++,18+,เคะกล้าม,ฮอตเนิร์ด,รักวัยรุ่น,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"คิดไม่ถึงเลยว่ามึงจะดูอะไรที่สาวน้อยอย่างนั้น ถ้าเป็นสมัยเด็กล่ะก็ต้องหน้ากากเสือไม่ก็พวกไพ่ยูกิสิ" ซิมว่าพลางครุ่นคิดถึงสมัยเด็กของตัวเอง ก่อนจะหลุดยิ้มกว้างไม่ต่างจากอีกคนเมื่อสักครู่
"คิดถึงตอนเด็กๆ เลยเนอะ" เสียงมาจากผู้หญิงที่นั่งด้านหน้าถัดจากเขา ต้นสนจำได้ว่าเธอคือคนที่กรี๊ดลั่นห้องแล้วบอกว่าเขาฆ่าคน.. แต่นั่นก็ผ่านมาหลายวันแล้วเขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ให้ก็แล้วกัน ซิมที่เห็นโอกาสทองในการแสดงให้เห็นว่าต้นสนมีดียังไงรีบส่งยิ้มให้ฮันนี่ ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเฟรนลี่ที่สุดในห้อง
"นั่นสิเนอะอย่างตอนอนุบาลที่ให้นอนกลางวันก็น่าคิดถึง ว่าแต่ต้นสนตอนอยู่อนุบาลเรียนที่ไหนเหรอ" นายคนชื่อซิมส่งซิกไปให้ร่างสูงที่นั่งนิ่งตอบ ต้นสนที่ในหัวว่างเปล่าทำสีหน้าครุ่นคิดแล้วตอบทั้งสองที่คล้ายจะตั้งใจฟังที่เขาพูดมากๆ ไป
"โรงเรียนอนุบาลหมีน้อยใกล้ๆ บ้าน..."
"ชื่อโรงเรียนน่ารักมากๆ ทำไมไม่เคยได้ยินเลย"
"ก็ไม่เชิงว่าเป็นโรงเรียนอย่างทางการหรอกเพราะเปิดในค่ายมวยเก่า ตอนนี้ยุบไปแล้วแต่กูก็เรียนจบมาได้แบบงงๆ ละนะ"
"ค่ายมวยเก่า!? งั้นก็แสดงว่าฝึกต่อสู้มาตั้งแต่อนุบาลเลยงั้นเหรอ โคตรเท่" ซิมมองเพื่อนตัวโตตาเป็นประกายแล้วยืนมือไปแตะสัมผัสท่อนแขนล่ำ ก่อนจะโดนต้นสนตีมือจนร้องโอ๊ย
"แหะๆ ฟังดูเถื่อนจังเนอะ" น้ำเสียงอ้อมแอ้มของเด็กสาวเรียกความสนใจของอันธพาลหนุ่ม เขาอยากจะบอกว่าตัวเองไม่เคยฝึกต่อสู้อะไรอย่างที่ว่าเลยสักครั้ง มันเหนื่อยและต้องเจ็บตัว ต้นสนไม่ชอบอะไรเจ็บๆ ถึงจะเคยต่อยไอ้เนิร์ดและแกล้งมันก็ตาม แต่เขาทำก็เพราะต้องการหุบปากหมาๆ ของไอ้เนิร์ดช่วงนั้นต่างหาก กล้ามเนื้อที่ขึ้นตามตัวก็ไม่ได้เกิดจากการออกกำลังกาย แต่เกิดจากกรรมพันธ์ุที่เป็นคนที่กล้ามเนื้อขึ้นง่ายต่างหาก
ฮันนี่สบตากับอันธพาลหนุ่มของห้องพลางตั้งใจสังเกตโครงหน้าคมที่หากได้จ้องมองแบบไร้อคติแล้ว ต้นสนก็ดูเป็นคนที่หน้าตาดีมากๆ คนหนึ่งรองลงมาจากเนิร์ดของห้องเลยเชียว อันธพาลหนุ่มที่ถูกผู้หญิงจ้องเริ่มเหงื่อตก.. พลันเค่นสมองคิดว่าตัวเองนั้นคุยกับผู้หญิงครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เพราะผู้หญิงโดยส่วนมากพวกเธอมักมองเขาด้วยสายตาเกรงกลัว
อย่าว่าแต่คุยเลย.. แค่มองหน้าเฉยๆ ยังถูกเกลียด แต่บอกไว้ก่อนว่านี่ไม่ใช่สาเหตุที่เขาอยากคบกับกัสหรอกนะ
"ต้นสนไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อย" เสียงหนึ่งดังขึ้นขัดจังหวะความคิด ทั้งสามคนหันไปยังกัสที่เดินยิ้มเข้ามาแล้วพูดชื่ออันธพาลอย่างเจาะจง
"มึงก็ไปเองได้หนิ"
"ไปไม่ได้ กูกลัวผี" ข้ออ้างปัญญาอ่อนอะไรของมันวะ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยอมไปเป็นเพื่อน ในขณะที่ฮันนี่ซิมรู้สึกงุนงงกับภาพที่เกิดขึ้น จนถึงห้องน้ำอันธพาลหนุ่มถึงได้รู้ว่าโดนอีกฝ่ายตอแหลเข้าให้แล้ว
กัสพาเขามาห้องน้ำส่วนกลางของโรงเรียนที่ไม่ค่อยมีคน
และเป็นห้องน้ำเดียวกันกับเหตุการณ์สัปดนเมื่อปีที่แล้ว
ต้นสนไม่คิดอยากสูบบุหรี่หรือเข้าห้องน้ำโง่นี่อีกเลย..แต่ตอนนี้เขากำลังจะได้ทำแบบเดียวกันกับที่ไอ้เนิร์ดเคยทำกับครูสาวเมื่อปีที่แล้ว กัสมองไหล่ที่ลู่ลงและดวงหน้าที่ซึมลงพลางแอบยกยิ้มในใจ
"มึงกำลังจะโดดเรียนรู้ตัวไหมไอ้เนิร์ด" น้ำเสียงงึมงำและมือเรียวที่ถูกดึงในเข้ามาในห้องน้ำอย่างว่าง่าย ฝ่ามือร้อนปลดเข็มขัดเขาออก อันธพาลหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองควรจะรีบพูดห้าม แต่อีกใจกลับอยากโดนทำอย่างว่า
"โดดสักคาบก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร.. ดีกว่าทนเห็นแฟนตัวเองคุยกับคนอื่นด้วยท่าทางน่ารักอย่างนั้น" กัสว่าพลางพรมจูบหวานไปทั่วลำคอขาว มือเรียวของคนน่ารักโอบเอวสอบไว้หลวมๆ
"มึงหมายถึงใครซิมหรือฮันนี่?"
"หืม..ชื่อฮันนี่เหรอ พอได้ยินออกมาจากมึงแล้วมันก็ดูเป็นชื่อที่น่าฟังจังนะ เปลี่ยนชื่อกูเป็นฮันนี่บ้างดีไหม"
"อือ อย่าดูด...แล้วจะเปลี่ยนชื่อทำไม อยากให้กูเรียกมึงว่าฮันนี่เหรอ" ต้นสนถามอย่างใสซื่อราวกับไม่รู้เลยว่าเขากำลังหึงอยู่ กัสรู้สึกพ่ายแพ้ เขาไม่สามารถทำให้คนในอ้อมแขนเข้าใจถึงความรู้สึกแท้จริงออกได้เว้นแต่จะแสดงมันออกมาผ่านทางร่างกาย
"ถ้าเป็นมึงจะเรียกว่าไอ้เนิร์ดหรือหมูหมากาไก่อะไรกูก็ชอบ.. แต่ถ้าเรียกว่าที่รักก็จะยิ่งชอบ"
"แหวะไม่เรียกแบบนั้นเด็ดขาด" ต้นสนพูดปฏิเสธทันควัน กัสหลุดยิ้มเอ็นดูพร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้าหาเพื่อส่งจูบนุ่มละมุมใจ
"ไม่อยากเรียกแบบนั้นจริงๆ เหรอครับ... ที่รัก"
คราวนี้เป็นต้นสนที่กดท้ายทอยเขาเพื่อรับจูบ นัยน์ตาสีนิลคู่สวยเลื่อนมองมือที่ล้วงเข้ามาในชายเสื้อแล้วค่อยๆ แตะสัมผัสตุ่มไตเล็กนูนที่ชูชันสู้นิ้วน่าละอาย ร่างกายของอันธพาลหนุ่มเริ่มคุ้นชินและเปลี่ยนไปทีละนิดในแง่ลามก แต่กัสก็ชอบทุกครั้งที่นัยน์ตากลมมักจะสั่นไหวยามที่เขาทำอย่างดุดัน
ร่างสูงโปร่งผละออกแล้วจับให้แฟนหนุ่มหันหน้าเข้าหาผนัง ในท่าที่ไม่ต่างจากตำรวจจับคนร้าย กางเกงถอดลงมากองที่ตาตุ่มทำให้อันธพาลหนุ่มรู้สึกไม่ค่อยดี เขาไม่เคยมีเซ็กส์ในท่ายืนมาก่อนเลยสักครั้ง แล้วก็ไม่คิดว่ามันจะดีเท่าบนเตียงนุ่มๆ ด้วย
"ชอบให้กอดจากด้านหลังไหมเอ่ย...ท่านี้กระแทกเข้าไปได้ง่ายมากเลยนะไม่อยากลองเหรอ เข้าไปลึกๆ แบบที่ชอบให้ทำไงครับต้นสน"
ต้นสนรู้สึกเหมือนกำลังโดนคนที่กระซิบข้างหูแกล้งจึงดึงมือที่ลูบวนหน้าท้องอยู่ออกมากัดแทน กัสร้องเจ็บแต่ก็ยังไม่คลายยิ้มยียวน ก่อนเอาคือโดยการกัดหลังคอเนียนจนเป็นรอยฟันทำเอาคนน่ารักสะดุ้งแล้วหันมาทำหน้าคล้ายจะร้องไห้เขาจึงพูดขอโทษด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
"เมื่อกี๊กูกัดเบาๆ เอง"
"โอ๋ๆ ไม่กัดแล้วๆ "
กัสหยุดแกล้งแล้วเริ่มเล้าโลมคนน่ารักอีกครั้ง มือเรียวลูบไล้แก้มก้นกลมกลึง ขย้ำสลับหนักเบาจนพอใจแล้วแทรกนิ้วเข้าไปแตะสัมผัสกับรูเล็กแทน ต้นสนขบเม้มริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางแผ่วอันน่าอายของตัวเอง ขณะที่เรียวขาอีกข้างถูกจับข้อพับให้ยกขึ้นแล้วแอ่นสะโพกเข้าหา มันน่าอายมากซะจนเขาหายใจติดขัด
คิดโชดดีที่อยู่ในท่าที่ไม่ต้องสบตากัน
"ข้างในนุ่มแล้วก็ร้อนมากๆ เลยนะต้นสน" เสียงกระซิบพร้อมกับปลายจมูกโด่งที่คลอเคลียบริเวณลำคอ กลิ่นของน้ำยาปรับผ้านุ่มและเนื้อกายนั้นหอมเย้ายวนไม่สมกับเป็นอันธพาลท่าทางห่ามๆ แต่เขาก็ชอบ เรียวนิ้วทำหน้าที่เตรียมพร้อมให้ช่องทางพร้อมรับสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น
"อ๊ะส์.. มันเสียว"
"ชู่ว..เงียบๆ สิครับเดี๋ยวใครผ่านมาได้ยินเสียงลามกเข้าจะทำยังไง" สิ้นเสียง กัสก็ถอนนิ้วออกแล้วรูดซิบดึงแก่นกายร้อนที่ขยายใหญ่เต็มที่ออกมา ค่อยๆ ถูเสียดสีกับช่องทางที่ยามนี้ขมิบเข้าออกอย่างลามกทว่ากลับดึงดูดสายตาคนมองได้เป็นอย่างดี
"อื้อ..กัส จับตรงนี้ด้วยสิ"
ตรงนี้ที่ต้นสนเรียกร้องให้จับคือแก่นกายสีหวานน่ารักเข้ากับบุคลิกของเจ้าตัว ไม่ได้ดูดิบเถื่อนทว่าเรียบร้อยสะอาดตา พลันรู้สึกอยากใช้เรียวลิ้นแตะสัมผัสอย่างหยาบโลนเอาให้ต้นสนดิ้นพล่าน ร้องครางเพราะทนความเสียวกระสันไม่ไหว ต้นสนคงร้องลั่นแล้วขอร้องให้เขาเอาปากออก มือร้ายเลื่อนจับให้ตามคำขอพลางขยับขึ้นลงแรงๆ โดยไม่ทันให้อีกคนได้ทันตั้งตัว
"อ๊ะงื้อ! ไอ้เนิร์ด อ๊าส์อ๊ะๆ อย่าแกล้ง" มือเรียวยันผนังห้องน้ำไว้เริ่มหมดความอดทน แรงอารมณ์ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นและเขาไม่อยากได้แค่นี้แต่ไอ้เนิร์ดดันเห็นว่าการได้แกล้งเขามันสนุกกว่าสิ่งที่กำลังทำค้างไว้ทั้งหมด! มือเรียวอีกข้างละจากผนังแล้วจับเข้าที่ด้านหลังของตัวเองก่อนจะแหวกให้เห็นรูเล็กที่ต้องการถูกเติมเต็ม
นัยน์ตาสีนิลฉายแววดื้อดึงทว่าก็แฝงด้วยความอ่อนไหวข้างใน พลันตระหนักได้ว่าแฟนขี้อายของเขาเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
"ใส่มันเข้ามา.. จะ..เริ่มไม่ไหวแล้วนะ"
"เงี่xนขนาดนั้นเลย?" กัสพูดหยอกล้อแม้ความจริงตัวเองก็แทบทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ยิ่งตอนต้นสนซื่อสัตย์ต่อตัวเองแบบนี้ก็ยิ่งไม่ไหว เขาจัดให้ตามคำร้องขอ เรียกเอาเสียงครางกระเส่าที่แม้จะสกัดกั้นไว้เพียงใดก็เล็ดลอดออกมาอยู่ดี
แก่นกายร้อนที่เข้ามารวดเดียวสร้างความจุกเสียดทว่าลึกๆ กลับมีความรู้สึกสุขสมปะปนกันมัว กัสขยับเอวหนักๆ สลับเบาอย่างหื่นกระหาย จุดกระสันถูกปลายหัวบดขยี้พร้อมกับกระแทกกระทั้นดิบเถื่อน
"อ๊าส์ๆ ทำเบาๆ ไม่เป็นหรือไงวะเนิร์ด"
"ก็อยากแหละครับ.. แต่ต้นสนยั่วเองนี่นาโทษกัสไม่ได้นะ" เขาจะยั่วหรือไม่ยั่วนี่มันก็ห้องน้ำ! ขึ้นชื่อว่าเป็นพื้นที่สาธารณะนะเฮ้ย แต่ถึงจะพูดจนปากฉีกยังไงไอ้เนิร์ดก็ไม่หยุดสร้างเสียงหยาบโลนแบบนี้อยู่ดี กระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามากัสถึงหยุดขยับแล้วดึงให้เขานั่งลงตามทั้งที่รูรักยังแช่สิ่งแข็งขืนไว้อย่างนั้น เรียวขาถูกจับยกขึ้นหากไม่สังเกตก็จะไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในห้องสุดท้ายห้องนี้ ต้นสนกัดฟันกรอดเจ็บใจที่ตัวเองปล่อยให้เรื่องนี้กลายเป็นเดจาวูเหมือนปีที่แล้ว ขณะที่กัสยังมีสีหน้าปกติราวกับชินชากับเรื่องนี้ไปแล้ว ให้ตายเหอะว่ะ! เห็นมันแล้วก็หมั่นไส้คงจะเคยทำกับพวกสาวๆ ในที่สาธารณะบ่อยจนต่อมจิตสำนึกมันเสื่อมล่ะสิท่า
เสียงฝีเท้าไม่ใช่แค่หนึ่งแต่ถึงสาม อันธพาลหนุ่มทำได้เพียงร้องไห้คร่ำครวญในใจ
"กูเคยได้ยินว่าห้องน้ำที่นี่มักจะมีคนมาแอบเอากันบ่อยๆ ด้วยนะ ต้องหื่นขนาดไหนถึงกล้าเงี่*นที่โรงเรียนวะ"
อันธพาลหนุ่มได้ยินดังนั้นก็หันมองค้อนประมาณว่า 'ก็นี่ไงล่ะไอ้หื่นที่เอาเขาที่โรงเรียนมาสองครั้งแล้ว' กัสอยากจะตอบกลับไปเหลือเกินว่าครั้งที่สาม สี่ ห้าจะตามมาอีกเร็วๆ นี้แน่นอน แต่ขืนบอกออกไปคงมีหวังได้โดนต่อยกลับมาแน่
เสียงพูดคุยกันดังขึ้นเป็นระยะแต่เริ่มไม่เข้าหูคนขี้กังวลอีกแล้วในตอนนี้ กัสเปลี่ยนท่าให้แฟนหนุ่มหันหน้าเข้าหาแล้วป้อนจูบหวานให้แทน ลิ้นแดงเกี่ยวตวัดดูดดุนกันไปมาอย่างดูดดื่ม ดึงเอาสติที่เหลือเพียงน้อยของเขาไป กัสผละจูบพร้อมกับเชยชมผลงานของตัวเอง ต้นสนเคลิ้มจนไม่ต่อต้านใดๆ อีก มือเรียวเลิกชายเสื้อขึ้นสูงเผยจุกนูนสีสวยทั้งสองข้างที่ชูชันยั่วยวนราวกับอยากให้แตะสัมผัส
กัสยกยิ้มพอใจแล้วค่อยๆ ช่วงชิมจุกนูนสีหวานของคนน่ารัก ฝ่ามือร้อนเลื่อนจับแก่นกายแล้วขยับเนิบนาบ ไม่วายกดลงส่วนหัวแรงๆ ให้ต้นสนได้ร้องครวญเล่นๆ ช่วงล่างที่ยังคงเชื่อมติดกันขยับเข้าออกอีกครั้งเพียงแต่ทุกการขยับนุ่มนวลจนใจต้นสนเต้นไม่เป็นส่ำ เขาไม่คุ้นชินกับอะไรแบบนี้จะบอกว่าไม่ชอบก็คงเป็นคำโกหก
"กัสอ๊ะส์.. เสียว"
เสียงกระซิบแหบพร่าเร้าอารมณ์คนฟัง
"ครับ ซี้ด...คนดีทนอีกนิดเนอะ"
เสียงพูดคุยกันข้างนอกเริ่มไกลออกไปจนแทบไม่ได้ยินอีกขณะเดียวกันกัสก็เริ่มกระแทกถี่พลางประกบจูบกับคนที่เก็บเสียงครางของตัวเองไว้ไม่อยู่ ข้อพับขาถูกยกสูงขึ้นยิ่งทำให้แก่นกายร้อนเขามาได้ลึกยิ่งกว่าเก่า ไม่กี่วิถัดมาอันธพาลหนุ่มก็ถึงฝั่งฝันขณะที่กัสเองก็เสร็จตามมาติดๆ โชคดีที่เขาใส่ถุงยางเอาไว้ไม่งั้นชักออกไม่ทันแหง
"กลั้นเสียงได้ดีพวกนั้นไปหมดแล้วด้วย เดี๋ยวเย็นนี้พาเลี้ยงติมและไว้คราวหน้-"
"คราวหน้าอะไรห๊ะ!?"
"ป..เปล่าครับที่รักไม่มีคราวหน้าแล้วครับ" กัสส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมกับยิ้มแห้งให้แฟนหนุ่มที่ยามนี้กำลังโมโหเพราะถูกเขาหลอกมากินตับในห้องน้ำโรงเรียน ถึงเมื่อสักครู่จะครางเสียวไม่หยุดแต่พอเสร็จแล้วมันก็คนละเรื่อง ไม่เป็นไร..แฟนเขาน่ารักเขาให้อภัย
"ให้มันจริงตามที่พูดเถอะว่ะ ถ้ามึงทำอะไรที่เสี่ยงแบบนี้อีกล่ะก็ กูจะไม่คุยกันมึงอีก.. เข้าใจไหมไอ้โรคจิต"
กัสทำหน้ามุ่ยแล้วค่อยๆ พยักหน้าขึ้นลงอย่างจำยอมก่อนจะยกยิ้มมุมปากเพราะคำด่าเมื่อสักครู่ของต้นสน
"ด่าว่าโรคจิตเหรอ? แล้วใครล่ะที่เป็นแฟนไอ้โรคจิตคนนี้"
ต้นสนมองอย่างขยะแขยงแล้วตอบ
"ก็กูไง"
