คั่นเพียง

ใครจะคิดว่าการไปเที่ยวงานวัดธีมฮาโลวีนในค่ำคืนนั้น ภพจะโดนวิญญาณปริศนาตามกลับมาถึงบ้าน! ที่น่าแปลกคือวิญญาณตนนั้นกลับช่วยชีวิตเขาไว้อีกหลายครั้งหลายคราจนน่าแปลกใจ

คั่นเพียง"ภพ" - 14 เพียงฝันตื่นหนึ่งในอดีต โดย LinLiLing @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ตลก,ลึกลับ,ชาย-ชาย,BL,วาย,ฟิลกู้ด,วิญญาณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

สารบัญ

เนื้อหา

14 เพียงฝันตื่นหนึ่งในอดีต

ในคืนนั้นเองภพก็ฝันอีกครั้ง

ไม่ใช่เส้นทางความฝันอันมืดมิดไร้ขอบเขตเหมือนอย่างเดิม แต่เป็นฝันที่ปรากฏภาพอดีตเมื่อประมาณหนึ่งปีที่แล้ว

กลิ่นยาฆ่าเชื้อละม้ายคล้ายกลิ่นพลาสเตอร์ยาปิดแผล ลอยคละคลุ้งส่งกลิ่นฉุนจมูกไปทั่วห้องกระทบเข้าโสตประสาท แสงตะวันอันเจิดจ้าสาดส่องเข้ามาระหว่างช่องว่างของผ้าม่านที่เปิดทิ้งไว้ แสงนั้นมันเสียดแทงดวงตาทั้งสองข้างของเขาจนน้ำตาคลอหน่วย

ภพค่อย ๆ ได้สติลืมนัยน์ตาว่างเปล่าขึ้นมาอย่างช้า ๆ เขาต้องพยายามกะพริบตาอยู่หลายครั้งถึงจะเห็นได้ชัดเจน

สิ่งแรกที่เขาเห็นคือฝ้าเพดานสีขาวสะอาดตา ตามมาด้วยถุงน้ำเกลือที่ถูกแขวนอยู่

“ภพ ภพ! เป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนมั้ย” ภาเอ่ยด้วยน้ำเสียงร้อนรนนัยน์ตาสองข้างแดงก่ำเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา

ร้องไห้ซะน่าเกลียดเชียว ตั้งแต่เด็กผมไม่เคยเห็นเธอร้องไห้ขนาดนี้แท้ ๆ

เมื่อตัวเขาพยายามฝืนขยับ ศีรษะพลันปวดร้าวจนรู้สึกเหมือนแตกเป็นเสี่ยง ๆ สติสัมปชัญญะของเขายังคงมึนงงและปฏิกิริยาตอบสนองร่างก็ค่อนข้างเชื่องช้าเซื่องซึมกว่าปกติ

“ม่ะ ไม่เป็- แค่ก แค่ก” ภพพยายามเค้นคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งแต่กลับไอก่อนจบประโยคทำเอาสะเทือนไปทั่วสารร่าง บริเวณลำคอของเขารู้สึกเจ็บแสบร้อนผ่าว

“แป๊บนะเดี๋ยวพี่เรียกหมอมา”

ภพเหม่อมองไปรอบ ๆ พบเข้ากับกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่กำลังมองเข้าด้วยสีหน้าดีใจและร้องไห้ไปในเวลาเดียวกัน กลุ่มคนกลุ่มนั้นเขาคุ้นหน้าคุ้นตาดีเชียวล่ะ เพราะในกลุ่มนั้นมีเพื่อนในกลุ่มคณะของเขาที่ค่อนข้างสนิทกัน มีซันและชลที่น่าจะมาเยี่ยมไข้พอดีกับตอนภพฟื้น

ที่นี่คือโรงพยาบาลไม่ผิดแน่ แต่ผมกลับจำได้ว่าไปเจอเหตุการณ์อะไรถึงได้มาจบหยุดที่นอนแหมะบนเตียงห้องพักฟื้นผู้ป่วย

ภพรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกายของเขาร้อนผ่าว อ่อนปวกเปียกไม่มีเรี่ยวแรงไปหมด ทั้งยังปวดแสบตามกระดูกและเนื้อหนัง แม้แต่เสียงของผู้ที่กำลังถามเขาอยู่ก็ได้ยินไม่ชัด อีกยังมีเสียงหวีดหวิวภายในหู จนภพแทบทนไม่ไหวอยากหลับตาลงนอนอีกครั้ง

“ค่อย ๆ มึงจำกูได้ป่ะ รู้มั้ยว่ากูเป็นใครคนข้างกูคือใคร” ซันถามขณะเดินปรี่เข้ามาช่วยพยุงภพที่พยายามยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับชลที่กำลังปรับระดับเตียงให้

“ซัน ชล” เขาเอ่ยชื่อคนตรงหน้าพร้อมมองตามลำดับด้วยน้ำเสียงเสมือนคนร้องเพลงมายาวนานนับสิบชั่วโมงโดยไม่หยุดพัก

เมื่อได้ยินชื่อของตนทั้งสองคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมกันอย่างไม่รู้ตัว

ภพรู้สึกตึง ๆ บริเวณศีรษะเขาคงโดนผ้าพันแผลพันรอบหัวเป็นแน่แท้ คงโดนอะไรกระแทกมาสินะ

ผมครุ่นคิด

เขาอยากจะเอ่ยปากถามใจจะขาดว่าเขาไปเจออะไรมาถึงได้มาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้แต่ติดที่ว่าเขาพูดออกมาได้ยากเหลือเกินพูดทีหนึ่งแสบคอทีหนึ่ง

ทรมาณทรกรรมสุด ๆ

“มึงทำเอากูตกอกตกใจหมด ตื่นมาทำหน้าเล่อล่าจนกูคิดว่ามึงหัวโดนกระแทกจำกันไม่ได้ซะแล้ว” ซันถามเสียงระวัง

“มึงไปช่วยเขาขนของยังถึงมาจบที่โรงบาลว่ะ งงใจ” เพื่อนอีกคนในกลุ่มคณะเอ่ยถามติดตลก

นั่นแหละ กูก็อยากรู้เหมือนกัน....

“พี่ไม่ยอมตื่นมาสักที หลับไปตั้งสามวันทำเอาผมเป็นห่วงแทบแย่” ชลกล่าวเสียงสั่นเครือน้อย ๆ ด้วยความเป็นห่วง

ภพเห็นเพื่อน ๆ ของตัวเองเสียเวลาที่ต้องมาเยี่ยมไข้เขาก็อดยิ้มส่งให้ไม่ได้

“จริงสิ xxxยังสลบไม่ฟื้นเลย ถ้าxxxxรู้คงดีใจฟื้นตามมึงต่อแน่เขามีแผลไฟไหม้นิดหน่อยแต่ไม่อันตรายถึงชีวิตหรอกมึงไม่ต้องเป็นห่วง กูโทรไปบอกเพื่อนมันแปป”

“ใคร?” เสียงแหบแห้งเอ่ยขึ้นกะทันหันทำสีหน้างงงวย

ใครนะ? ชื่อของใครกัน

แผลไฟไหม้เหรอ? ไฟไหม้อะไร ที่ไหน

คำถามเหล่านี้ต่างวิ่งวนอยู่ในสมองของเขาไปมาอย่างรวดเร็ว เสมือนกับพยายามตามหาชิ้นส่วนจิ๊กซอว์บางอย่าง

อึก!!!

พลันภพรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงราวกับสมองของเขากำลังถูกฉีกกระชากแยกเป็นส่วน ๆ ทิวทัศน์เบื้องหน้าเริ่มเบลอและขุ่นมัว ภพหลับตาแน่นกุมขมับพยายามกดข่มความรู้สึกเจ็บปวดและอยากอาเจียนไว้

เสียงเอะอะของเหล่าเพื่อน ๆ รอบข้างภพได้ยินไม่ได้ศัพท์ในหูเริ่มอื้ออึง ก่อนที่ร่างกายของเขาเอนล้มลงสลบไปอีกครั้ง

จากเหตุการณ์นั้นแพทย์ได้เข้ามาดูแล วินิจฉัยอาการของภพ แพทย์ได้ลองให้ภพนึกถึงชื่อของคนที่เขาไม่รู้จักว่าเป็นใคร มีความสัมพันธ์แบบใดกับตัวเขาเองและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนเขาเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง และใช่อาการเดิมหวนกลับมาอีกครั้งทว่ารุนแรงยิ่งกว่าครั้งแรกสุดท้ายแพทย์กล่าวว่า อาการที่ภพเป็นอาจมีความเป็นไปได้ที่จะเป็นภาวะสูญเสียความทรงจำจากการกระทบกระเทือนทางอารมณ์

และอาจพ่วงด้วยโรค PTSD ซึ่งเป็นภาวะความผิดปกติทางอารมณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังพบเหตุการณ์ความรุนแรง สะเทือนใจมา

แต่ผมกลับคิดว่าตัวของผมเองสบายดีออกนะ?

ภพจำทุกอย่างได้ จำวิถีการใช้ชีวิตประจำวันได้ เพื่อนฝูง ครอบครัวภพจำได้ทั้งหมดมีเพียงแค่สองสิ่งที่เขาจำไม่ได้คือเหตุการณ์ที่นำมาสู่การนอนโรงพยาบาลของเขา และคนคนหนึ่งซึ่งเขาไม่สามารถนึกถึงได้เลย

สุดท้ายทั้งเพื่อน คนรอบตัวของภพก็พยายามหลีกเลี่ยงพูดถึงชื่อคนคนนั้นและเรื่องนี้ แม้กระทั่งตัวภพเองก็เลือกที่จะลืมมันไปซะดีกว่าการมานั่งนึกให้ออกแล้วปวดหัวแทบระเบิดเปล่า ๆ

“อ่ะนี่” ในเช้าวันก่อนออกโรงพยาบาลภาพี่สาวของภพได้ยื่นแหวนวงหนึ่งให้เขาเป็นแหวนสีเงินเกลี้ยงเกลาไม่มีลวดลายอะไรเป็นพิเศษมีเพียงแค่สลักชื่อภพเอาไว้ส่วนด้านในแหวนเท่านั้น

ภพรับมาแบบงง ๆ ตอนเห็นแหวนวงนี้ครั้งแรกบนมือพี่สาวหัวใจดวงน้อย ๆ ของเขาพลันเต้นระรัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาลองสวมแหวนเข้าไปในนิ้วนางข้างขวาท่าทางดูเคยชินไม่เหมือนคนเพิ่งเคยใส่ครั้งแรกสักนิด

พอดีนิ้วเลยแฮะ..

“ขอบคุณนะพี่ สวยมากเลยอุตส่าห์ซื้อของขวัญมาให้วันออกโรงบาลซะด้วย” ชายหนุ่มยิ้มพริ้มพรายกล่าวขอบคุณอย่างไร้เดียงสา

“อืม” เธอเม้มปากคล้ายอยากจะพูดบางอย่างกับน้องชายตนพร้อมทอดสายตามองด้วยความรู้ดูหม่นหมอง

“แหงทำหน้าแบบนั้นล่ะพี่ บอกไว้ก่อนว่าให้แล้วให้เลยผมไม่ยอมคืนให้หรอกนะ” กล่าวเสร็จก็กุมนิ้วมือข้างที่ใส่แหวนไว้ไปซ้อนด้านหลังตัวเองพลางฉีกยิ้มแป้น

ถึงไม่รู้ว่าพี่ทำหน้าแบบนั้นทำไม แต่เรื่องแหวนผมพูดจริงเพราะผมชอบแหวนวงนี้เอามาก ๆ ถูกจริตผมเลยล่ะ

ดูไปดูมาก็ไม่น่าจะใช่แหวนวงใหม่นะเพราะมีรอยขีดข่วนเล็ก ๆ แสดงให้เห็น

“ไม่เอาคืนหรอกน่า เก็บดี ๆ แล้วกัน”

“แน่นอน พี่รู้ไซซ์ผมได้ไงแอบมาวัดตอบผมหลับเหรอ”

“เออดิ แต่แกชอบก็ดีแล้ว” เธอตอบกลับพร้อมยิ้มบางเบาทำสีหน้าจนใจ

ช่วงTalk
ภพ:((ปกติพี่ใจดีขนาดนี้เลย?))//เอียงคอ

น้องภพมีebookแล้วนะคะแม่ ๆ (ใครอยากสนับสนุนไรท์กดซื้อผ่านทางลิงค์นี้ได้เลยนะคะ)
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTY2OTE5OSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI5OTMwNCI7fQ