ใครจะคิดว่าการไปเที่ยวงานวัดธีมฮาโลวีนในค่ำคืนนั้น ภพจะโดนวิญญาณปริศนาตามกลับมาถึงบ้าน! ที่น่าแปลกคือวิญญาณตนนั้นกลับช่วยชีวิตเขาไว้อีกหลายครั้งหลายคราจนน่าแปลกใจ

คั่นเพียง"ภพ" - 25 เพียงใช้ชีวิตหลังบางสิ่งหายไป โดย LinLiLing @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ตลก,ลึกลับ,ชาย-ชาย,BL,วาย,ฟิลกู้ด,วิญญาณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

คั่นเพียง"ภพ"

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ดราม่า,ตลก,ลึกลับ,ชาย-ชาย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

BL,วาย,ฟิลกู้ด,วิญญาณ

รายละเอียด

ใครจะคิดว่าการไปเที่ยวงานวัดธีมฮาโลวีนในค่ำคืนนั้น ภพจะโดนวิญญาณปริศนาตามกลับมาถึงบ้าน! ที่น่าแปลกคือวิญญาณตนนั้นกลับช่วยชีวิตเขาไว้อีกหลายครั้งหลายคราจนน่าแปลกใจ

ผู้แต่ง

LinLiLing

เรื่องย่อ

“ภพ” คือชื่อเรียกที่เขาเพียรตามหา

“ภพ” คือสิ่งที่ขวางกั้นระหว่างเขากับเด็กคนนั้น

“ภพ” คือคนที่เขาต้องการอยู่เคียงข้าง แม้นว่าวันหนึ่งเขาจะกลายเป็นปีศาจร้ายก็ตาม

“ราห์” คือชื่อที่เขาพึ่งรู้จัก

“ราห์” คือชื่อบุคคลที่คอยช่วยเขาเอาไว้หลายต่อหลายครั้ง

“ราห์"คือคนที่เขาไม่อยากให้หายไปสักนิดแม้ตัวเขาจะจำอะไรไม่ได้เลยก็ตาม

Trigger Warning

blood มีเลือด/murder มีฉากฆ่าที่โหดร้าย/ghost มีผี

ขอฝากน้องภพไว้ในอ้อมอกอ้อมใจเหล่าแม่ ๆ ทุกท่านด้วยนะคะ มาเจอน้องภพพร้อมกันได้ทุกวันเวลา 18.00น.น๊า 

 #ผมเก็บผีได้ในวันฮาโลวีนแหละครับ
 


ผู้แต่ง:LinLiLing
ภาพปก:ณหญิง
ภาพปกจิบิ:Senh Mee
 

สารบัญ

คั่นเพียง"ภพ"-1 เพียงเฝ้าฝัน,คั่นเพียง"ภพ"-2 เพียงเริ่มต้น,คั่นเพียง"ภพ"-3 เพียงวันธรรมดา,คั่นเพียง"ภพ"-4 เพียงพบเจอ,คั่นเพียง"ภพ"-5 เพียงเที่ยววันฮาโลวีน,คั่นเพียง"ภพ"-6 เพียงจูบแรก,คั่นเพียง"ภพ"-7 เพียงเริ่มต้นอยู่ด้วยกัน,คั่นเพียง"ภพ"-8 เพียงวิ่งสับตีนแตก,คั่นเพียง"ภพ"-9 เพียงหนีตาย,คั่นเพียง"ภพ"-10 เพียงเห็นตุงแดง,คั่นเพียง"ภพ"-11 เพียงเจอครอบครัว,คั่นเพียง"ภพ"-12 เพียงพาผีเข้าบ้าน,คั่นเพียง"ภพ"-13 เพียงแหวนเงิน,คั่นเพียง"ภพ"-14 เพียงฝันตื่นหนึ่งในอดีต,คั่นเพียง"ภพ"-15 เพียงลางร้ายคืบคลาน,คั่นเพียง"ภพ"-16 เพียงไม่ยอมใกล้แต่กลับไม่ยอมห่าง,คั่นเพียง"ภพ"-17 เพียงชั่ววูบ,คั่นเพียง"ภพ"-18 เพียงการกระทำอันไม่คาดคิด,คั่นเพียง"ภพ"-19 เพียงปรับความเข้าใจ,คั่นเพียง"ภพ"-20 เพียงมอบความอบอุ่น(แซ่บ),คั่นเพียง"ภพ"-21 เพียงเจอคู่อริเดิมหมายเอาชีวิต,คั่นเพียง"ภพ"-22 เพียงตัวตายตัวแทน,คั่นเพียง"ภพ"-23 เพียงหายจาก,คั่นเพียง"ภพ"-24 เพียงไม่อาจพบเจอกันได้อีก,คั่นเพียง"ภพ"-25 เพียงใช้ชีวิตหลังบางสิ่งหายไป,คั่นเพียง"ภพ"-26 เพียงพบเจอหลวงตา,คั่นเพียง"ภพ"-27 เพียงพบเจอเบาะแส,คั่นเพียง"ภพ"-28 เพียงรูปถ่ายใบหนึ่ง,คั่นเพียง"ภพ"-29 เพียงหวนคืนอดีต,คั่นเพียง"ภพ"-30 เพียงหวนคืนสู่ความจริง,คั่นเพียง"ภพ"-31 เพียงไม่อาจให้อภัย,คั่นเพียง"ภพ"-32 เพียงก่อนจากลา,คั่นเพียง"ภพ"-33 เพียงเพียรพากลับ,คั่นเพียง"ภพ"-34 เพียงอีกด้านของเหรียญ,คั่นเพียง"ภพ"-35 เพียงกลับบ้าน จบ,คั่นเพียง"ภพ"-36 ตอนพิเศษ มอบแหวนสัญญา,คั่นเพียง"ภพ"-37 ตอนพิเศษย้ายกลับเข้าบ้าน,คั่นเพียง"ภพ"-38 ตอนพิเศษ ช่วงฝนโปรยปราย

เนื้อหา

25 เพียงใช้ชีวิตหลังบางสิ่งหายไป

หมอนั่น จะหายไปง่าย ๆ แบบนี้จริง ๆ น่ะเหรอ?

“ภพ ภพ!!” เสียงเรียกชื่อดึงสติเขากลับมาจากการดำดิ่งในความคิด

“หือ!? อะไรพี่” ภพสะดุ้งตกใจ หันหน้าไปตามเสียงเรียก

“เหม่ออะไรขนาดนั้น ฉันเรียกหลายทีละไม่ยอมตอบ” ภายืนเท้าเอว ค้อมตัวพูดคุยกับภพผ่านนอกตัวกระจกรถ ท่ามกลางแสงแดดอันร้อนอบอ้าวในฤดูหนาว

“ขอโทษ แล้วพี่เรียกผมมีไร” เขาเอ่ยถามพร้อมเปิดประตูก้าวลงจากรถ

“เฮ้อ จะลงมากินข้าวมั้ย ถึงร้านข้าวตั้งนานละไม่เห็นลงรถมาสักทีเลยมาเรียนแล้วเห็นแกนั่งเหม่ออยู่เนี่ย แบบนี้จะไว้ใจให้เปลี่ยนมาขับแทนฉันได้มั้ยนิ”

“ได้น่าพี่ ผมขับรถแข็งกว่าพี่อีก ทางขึ้นก็ไม่ใช่ง่าย ๆ ขึ้นดอยแถมเลี้ยวโค้งทั้งเส้นพี่จะไหวเหรอ”

“เออ ๆ ก่อนทางขึ้นค่อยเปลี่ยนกัน แกก็หยุดเหม่อได้แล้ว ใจลอยไปไหนเนี่ยทั้งเดือนนี้ฉันเห็นแกเหม่อตลอดเลย คิดไรอยู่ อกหักรึไงหรือว่าแอบชอบคนที่เขามีเจ้าของ?” ภาเอ่ยสัพยอกน้องชายตนกึ่งจริงกึ่งเล่น แต่มันกลับจี้จุดภพเข้าเต็ม ๆ

หลังจากค่ำคืนที่ราห์หายไปภพก็ได้ทบทวนความรู้สึกตัวเอง จนเข้าใจแล้วว่าทำไมตนถึงได้ร้องไห้ราวใจจะขาดเพื่อวิญญาณแปลกหน้าตนหนึ่งที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงสองเดือน

ผมชอบวิญาณตอนนั้นเข้าให้ซะแล้ว...

แต่มันก็สายเกินไป

ความรักครั้งนี้มันยังไม่ได้เริ่มแต่กลับจบลงไปแล้ว ถึงแม้มันจะเริ่มได้แต่มันก็เป็นไปไม่ได้อีก

เพราะราห์มีคนที่เขารักอยู่แล้ว อีกอย่างคือเขาเป็นผี

คนกับผีมันรักกันไม่ได้หรอก

ภพยังจำคำพูดที่วิญญาณหนุ่มฝากไว้ก่อนจางหายไปได้อย่างแม่นยำทุกพยางค์ ทั้งความรู้สึกของผู้พูดมีต่อคนที่กล่าวถึงในประโยคนั้น เต็มไปด้วยความโหยหา ความรักอันลึกซึ้ง ที่ซึ่งภพไม่กล้าเข้าไปแทรกแซงในความรักของพวกเขาทั้งสอง

ถ้ารักกันขนาดนั้น คนคนนั้นของราห์จะเสียใจแค่ไหนกันนะที่รู้ว่าคนรักของตัวเองได้จากไปแล้วตลอดกาล

แต่ว่า!

ก่อนหายไปทำไมถึงต้องมาจุ๊บผมด้วยเล่า? ตัวเองก็มีคนรักอยู่แท้ ๆ แถมจำได้แล้วด้วย ทำไมถึงอยากมีความสัมพันธ์บนเตียงกับผมด้วยล่ะ!? ตอนมีชีวิตอยู่คงเจ้าชู้แหงแซะ

อีกอย่างคือฝากคำพูดไปบอกแต่แม้แต่ชื่อของคนรักตัวเองก็ไม่ยอมบอกผมเนี่ยนะ

รู้มั้ยว่ามันหายากแค่ไหนนะห๊า

เขาคิดแล้วฮึดฮัดในลำคออย่างไม่สบอารมณ์

เขาอุตส่าห์เสียเวลาตามหาจากชื่อของราห์ตั้งนานก็หาไม่เจอ ขนาดตัวตนของเจ้าตัวยังหาไม่เจอ แล้วภพจะไปค้นเจอคนรักของเขาได้ยังไงกัน

ก่อนหายไปก็ไม่คิดเลยเนาะหมอนั่น!

แต่ถึงเป็นแบบนั้น ลึก ๆ ภายในใจของภพแล้วกลับรู้สึกว่าคำพูดทิ้งท้ายก่อนราห์จะหายไป คือคำพูดที่พูดกับตัวเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่ภพก็ปัดความคิดบ้า ๆ นั่นทิ้งทันที เพราะราห์ฝากไปถึงคนรักของตนเอง ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าไม่ใช่ภพ

สิ่งนี้มันช่างค้างคาใจของเขาเหลือเกิน ถ้านำคำพูดไปฝากคนรักของราห์ไม่ได้เขาคงรู้สึกอึดอัดยันวันตายเป็นแน่แท้

“โหยพี่ วัน ๆ ผมเจอแต่เด็กมัธยมกับลูกค้าในร้านพี่จะเอาเวลาที่ไหนไปมีคนที่ชอบกันล่ะ พี่เหอะหาคนมาดูแลตัวเองดี ๆ ได้แล้ว” เขาพูดปัดไปเรื่อยเพราะไม่อยากให้เธอรู้ความจริง

“ยังมีหน้ามาพูดว่าให้ฉันหาคนดี ๆ อีกนะ ไม่ใช่แกเหรอที่ต่อยคนคุยใหม่ของพี่ไปน่ะ”

“ก็ไอ้สารเลวนั่น มันมีแฟนอยู่แล้วแต่ยังมีน้ำหน้ามาจีบพี่นิ แถมพูดจาเหยียดผู้หญิงซะขนาดนั้น ผมไม่ต่อยมันฟันร่วงหมดปากก็ดีเท่าไหร่แล้ว นานทีปีหนกว่าจะมีคนคุยทั้งที แหงหาเจอแต่คนไม่ดีแบบนี้เล่า”

“ฉันก็ไม่ได้จริงจังสักหน่อย คุยได้แค่อาทิตย์เดียวเอง มือไม้เป็นปลาหมึกซะขนาดนั้นฉันก็ไม่คิดอยากคุยต่อหรอกย่ะ แต่แกไม่ควรจะต่อยเขาแค่ทีเดียวนะ ตอนนั้นแกควรจับไอ้คนมั่นหน้ามั่นโหนกโขกกำแพงสักทีสองที” ว่าจบรังสีน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซานออกมาพร้อมกำหมัดแน่นจนดังกร๊อบ ทำเอาตัวภพที่เดินเคียงกันมาเย็นวาบขึ้นมาทันที

แน่ล่ะ ถ้าเขาไม่ชิงต่อยมันก่อน ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้มักมาก ปากแส่หาเรื่องคนนั้นคงตายคาน้ำมือพี่สาวตนเป็นแน่

สองพี่น้องเดินพูดคุยกันไปจนถึงร้านอาหารแห่งหนึ่งเพื่อเตรียมกินมื้อเช้า

“พี่คิดว่าหลวงตาชูยังอยู่วัดเดิมอยู่มั้ยอ่ะ เพราะยายบอกว่าติดต่อไม่ได้มาสองปีละ” หลังสั่งอาหารเสร็จภพก็เปิดบทสนทนา

“ยายกับฉันคิดว่าหลวงตาคงเปลี่ยนเบอร์ ส่วนเรื่องอยู่ไม่อยู่ก็ลองไปดูก่อน เพราะหลวงตาเป็นพระรูปรุ่นแรก ๆ ที่บูรณปฏิสังขรณ์จากวัดร้างกลายเป็นวัดที่คนพากันไปกราบไหว้เลยนะ อีกอย่างท่านก็จำวัดอยู่ที่วัดนั้นมาเป็นหลายสิบปีแล้ว ดูจากสังขารกับช่วงวัยแล้วคงไม่ไปไหนหรอกฉันว่า”

“อือ ที่พี่ว่ามามันก็จริง” ภพผงกหัวรับพลางคล้อยตาม

“แล้วจะซื้อไรไปกินระหว่างทางม่ะ ฉันจะได้แวะร้านขายของชำแถวนี้ถึงแม้จะมีข้าวหลามจากบ้านยายที่เราทำกันเมื่อวานเอามาด้วยสองกระบอกก็เหอะ”

“พี่อย่าทำเป็นมาถามผมเหอะ พี่น่ะกินขนมตอนนั่งรถบ่อยกว่าผมอีก อยากกินขนมก็บอกผมมาตรง ๆ น่า” ภพเท้าคางพูดอย่างรู้ทัน

“ทีงี้รู้เยอะนักนะ”

“แน่นอน น้องใครล่ะครับผม” ชายหนุ่มยิ้มตาหยีส่งให้พี่สาวอย่างอารมณ์ดี

ครั้นใกล้ยามตะวันตรงศีรษะ พวกเขาสองพี่น้องชายหญิงก้ได้มาถึงจุดหมายปลางทางเป็นที่เรียบร้อย ภพเดินลงจากรถมาหยุดยืนมองบันไดสีแดงอิฐทางขึ้นวัด ทั้งสองข้างของราวบันไดนั้นมีรูปปั้นมกรคายนาคตัวขาวขุ่นมีคราบดำด่างตามกาลเวลาปั้นติดอยู่ตลอดแนวจนถึงด้านบนสุดด้วยความละเหี่ยใจ

ไม่เห็นแม้แต่ตัววัดเลยเฟ้ย! เห็นแต่ตัวบันไดเนี่ย

“กี่ขั้นกันละเนี่ย” ภพยกมือขึ้นมาบังแสงแดดอันแรงกล้า ถอนหายใจด้วยความท้อแท้

“อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ต่ำกว่าร้อยอ่ะ นี่น้ำเย็น ๆ” ภายื่นน้ำเปล่าให้ภพก่อนเป็นคนเดินนำขึ้นบันไดไปก่อน

“หือ? ขอบคุณ แต่ว่ามาถึงตอนเที่ยงแล้วต้องเดินขึ้นไปทั้งแบบนี้ไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะพี่ พี่จะไหวแน่เหรอ” ภพเห็นดังนั้นก็เริ่มสาวเท้าเดินก้าวขึ้นบันไดตามพี่สาวไป

“ฉันยังไม่แก่ค่ะ! สบายมาก ถ้าขึ้นช้ากว่านี้กว่าจะกลับถึงบ้านก็มืดค่ำพอดี ต้องรีบขึ้นไปละแหละ”

“ผมจะคอยดู”


ช่วงTalk
ภพ:ร้อนโคตรๆเลยเว้ยย//ตะโกน


 

 

น้องภพมีebookแล้วนะคะแม่ ๆ (ใครอยากสนับสนุนไรท์กดซื้อผ่านทางลิงค์นี้ได้เลยนะคะ)
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTY2OTE5OSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI5OTMwNCI7fQ