“ที่พูดนี่คิดรึยัง?!” พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันเลยพยักหน้าออกไปช้าๆ แล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “คิดแล้ว...ฉันว่าแย่กว่าการเป็นผู้หญิงของนาย คือเคยรักนายแต่จำมันไม่ได้มากกว่า”
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รั้วโรงเรียน,NightZ,รักวัยรุ่น,มหาลัย,พระเอกเย็นชา,ความจำเสื่อม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
NightZ [I] THE LOST MEMORIES“ที่พูดนี่คิดรึยัง?!” พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันเลยพยักหน้าออกไปช้าๆ แล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “คิดแล้ว...ฉันว่าแย่กว่าการเป็นผู้หญิงของนาย คือเคยรักนายแต่จำมันไม่ได้มากกว่า”
“เจด้าาาา มีคนมาาาา~”
ฉันตะโกนใส่หูเจด้าที่กำลังเสียบ headphone เปิดเพลงเสียงดังก้องฟังอยู่คนเดียวเงียบๆ ก่อนจะเขย่าแขนมันยกใหญ่จนมันหันมาชักสีหน้าใส่แล้วกระชาก headphone ออกจากหูด้วยท่าทางโคตรรำคาญแต่ก็ตลกดี ฮ่ะๆ
“หยุดพูด!”
“อะไร ก็รุ่นพี่รันเวย์สุดที่รักของมึงเพิ่งเดินผ่านไปนู่น...กูแค่จะชี้ให้ดูเอง ^_^”
ฉันชี้ไปทางรุ่นพี่รันเวย์กับเลโอที่จะเพิ่งเดินผ่านโต๊ะที่เรานั่งไปเมื่อกี๊ ก่อนจะหันไปทำท่าล้อเลียนใส่ไอ้ด้าแบบเขินๆ ส่วนยัยนี่ก็หันไปมองพวกเขาแว๊บหนึ่งแล้วหันกลับมาทำท่าเฉยๆ เหมือนไม่สนใจ
“มึงทำกูไว้แสบมากนะไอ้นิล!”
ไอ้ด้าพูดออกมาแล้วถลึงตาใส่ฉัน คงจะเคืองเรื่องงานวันเกิดใช่ม๊าาา >\< หูยยย เขินแทนเลยอ่ะ แต่สภาพฉันตอนนั้นก็เละเหมือนกันนั่นแหละน่า -.-
“หายกันแล้ว ก็รุ่นพี่รันเวย์ของมึงดันไปฟ้องหมอนั่นซะได้ ก็เลยเป็นเรื่องเลยอ่ะ”
ฉันบ่นๆ ออกไปแล้วเลื่อนมือถือดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย ส่วนเจด้าก็เอา headphone ไปเสียบหูไว้แค่ข้างเดียว
เฮ่อ..มีแต่อะไรน่าเบื่อทั้งนั้นเลยแฮะ ช่วงนี้มีแอพอะไรแปลกใหม่ให้ลองเล่นดูบ้างมั้ยเนี่ย~
“ไอ้นิล Love point มึงทะยานขึ้นไปอยู่ที่ 2 รองจากผู้ชายของมึงละนะ” เจด้าพูดแล้วหมุนจอมือถือของตัวเองมาให้ฉันดู ฉันก็พยักหน้าส่งๆ ไปไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่
เหอะๆ ที่ 2 แบบงงๆ เนี่ยนะ แถมเป็นรองจากพายุซะด้วย เชื่อมั้ยทุกวันนี้สงครามนักขุดก็ยังขุดคุ้ยกันไปเรื่อยอ่ะ ล่าสุดมียันข่าวซุบซิบว่าฉันคบกับพายุแต่ไปกิ๊กกับวาโย เพราะดันมีคนแชะภาพที่ฉันไปว่ายน้ำกับวาโยมาได้แบบบังเอิ๊ญ บังเอิญ หึหึ..เอากับคนพวกนั้นเซ่ หาเรื่องหาราวมาให้ไม่เว้นแต่ละวัน -_-
แต่พีคสุดก็เห็นจะเป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดที่ Ztudio เร็วๆ นี้นั่นแหละ ที่มีภาพรุ่นพี่รันเวย์กำลังประคองฉันเอาไว้ด้วยแขนข้างนึง ส่วนอีกข้างคือไอ้ด้าที่ดันถ่ายหน้ามันมาไม่ติด (What?! ไม่รู้ไอ้ด้ามันทำบุญด้วยอะไร -_-?) ที่สำคัญถ่ายติดฉันคนเดียวไม่พอ ยังซูมไปถึงสีหน้าตอนฉันกำลังเมาเละ แถมยังหลับตาพริ้มเชียว =_= แล้วพายุก็เข้ามาอุ้มฉันออกจากรุ่นพี่ที่ประคองอยู่ แต่นั่นก็แอบมีดราม่าว่าพายุกับรุ่นพี่รันเวย์เกาเหลากันจะแย่งฉันไปอีก สวยขึ้นมาซะอย่างงั้น เอาเข้าไป Know more จงเจริญ~
ส่วนสามสาวที่มีเรื่องกับพวกฉันคราวนู้น นั่นก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในร้านกาแฟที่สามคนนั้นโดนรุมตบโดยมีพายุเป็นแบ็คให้เหล่าแฟนคลับมือสังหาร ก็มีคนเอาคลิปไปแชร์ต่อกันอยู่พักหนึ่งนะ แล้วอยู่ๆ คลิปพวกนั้นก็หายไปจากสารบบ Know more อีกเหมือนกัน
อ๋อ! รู้ละแอพใหม่ๆ ที่น่าลองเล่นก็ Know more นี่ไงล่ะ หึหึ.. ไหนดูซิมีไรน่าสนใจบ้าง พอคิดได้แบบนั้นฉันก็รีบกดเข้าไปดูทันที
Know more.. Know more..
เออแฮะ.. มีห้องต่างๆ น่าสนใจเยอะเลย มีตั้งกระทู้เปิดโหวตย่อยอะไรก็ได้ด้วยหรอเนี่ย ทักแชทส่วนตัวก็ได้ เลือก theme เองก็ได้ แจ๋วดีจัง ถือว่ามีฟังก์ชั่นให้ลองเล่นเยอะเลยเหมือนกัน แต่ว่าอันดับแรกต้องเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ซะหน่อยแล้วมั้ง ไหนๆ ก็ฮิตติดชาร์ทขนาดนี้แล้ววว~ จัดไป!
แล้วฉันก็กดเข้าไปแก้ไขข้อมูลส่วนตัวใน Know more ทันที จัดการเลือกรูปที่ถูกใจอัพลงเป็นรูปโปรไฟล์ ก่อนที่มือถือจะเด้งรัวๆ หลังจากนั้นไม่ถึง 10 นาที
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง~
Moskung send you 1 love point ♥
Day.12x send you 3 love point ♥
Boy.Eng6 send you 2 love point ♥
F.com97 send you 2 love point ♥
Dragon7 send you 1 love point ♥
Popop send you 2 love point ♥
Taekub send you 4 love point ♥
and others send you 879 love point ♥
“โอ้โห..มีคนเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ Know more ว่ะ” ไอ้ด้าชะเง้อหน้ามามองมือถือฉันแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หูตาแพรวพราว อะไรจะตื่นเต้นขนาดนั้น
“แจ๋วป้ะ? คราวหน้าได้แห่กันมาตบถูกคนแหงๆ ฮ่ะๆ”
ฉันพูดออกไปอย่างติดตลก ก่อนที่เราทั้งคู่จะขำออกมา นี่หาเรื่องให้ตัวเองชัดๆ เลยนะฉันเนี่ย แล้วไอ้ Love point อะไรนี่ก็ขึ้นเร็วจัง รัว Love point กันมาขนาดนี้มือถือฉันจะค้างมั้ยล่ะให้ทาย -.-
Line~ Line~
PAYU : ใครให้เปลี่ยนรูปโปรไฟล์
PAYU : ลบ!
เดี๋ยวนะ...แต่ฉันว่ามือถือไม่น่าจะค้างหรอก ถ้ามันมีไลน์ที่ตัดสินชะตาฉันเด้งขึ้นมาทันควันแบบนี้ได้อ่ะ -*-
ลบทำไมอ่ะ : NILLA
PAYU : จะลบไม่ลบ
(ส่งสติ๊กเกอร์สงสัยไป) : NILLA
PAYU : นิลนิล!
ฉันก้มหน้าอ่านไลน์ที่พายุส่งมาแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เป็นอะไรของเขาน่ะ งงจัง -.-?
“อาการเป็นไงมึง ทำหน้าเหมือนพายุเข้า ฮ่ะๆๆ”
แล้วไอ้ด้าก็หัวเราะออกมาพอมันหันมาเห็นฉันที่กำลังทำหน้างงๆ อยู่ หมอนั่นเป็นไรมากมั้ยอ่ะอยู่ๆ จะให้ลบรูป? ถามว่าลบทำไมก็ไม่ยอมบอก? อะไรของเขากันนะก็แค่รูปโปรไฟล์เอง แปลกคน...
เลิกเรียน..
“เจอกันมึง”
เจด้าหันมาบอกฉันก่อนจะโบกมือบ๊ายบายแล้วขึ้นรถตัวเองที่จอดอยู่แถวนั้นก่อนจะขับออกไป ส่วนฉันก็เดินไปที่ลานจอดรถซึ่งแยกออกไปอีกทาง พอดีเมื่อเช้ามาสายเลยจอดไกลหน่อยอ่ะ แหะๆ =_=
พอเดินมาถึงลานจอดรถก็เจอกับร่างสูงโปร่งที่ฉันคุ้นเคยกำลังยืนพิงรถฉันอยู่ด้วยสีหน้านิ่งๆ แถมเขายังหันมาเห็นฉันที่เดินมาถึงตรงนี้พอดีด้วย
“นาย..ไม่ได้เลิกก่อนหรอกหรอ”
ฉันถามออกไปแต่พายุไม่ตอบ แล้วเขาก็คว้ากุญแจรถจากมือฉันไปเงียบๆ ไม่กี่วันมานี้หลังจากเกิดเรื่องนั้น -///- เราก็กลับคอนโดด้วยกันบ้างบางทีอ่ะ จริงๆ ฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องการไปรับไปส่งอยู่แล้วเพราะยังไงตารางเรียนก็ไม่ตรงกัน ฉันเลยเฉยๆ ถ้าจะต้องไปไหนมาไหนเอง แต่ส่วนใหญ่หลังเลิกเรียนก็จะเป็นพายุที่มายืนคอยแบบนี้อยู่หลายครั้งแล้วแหละ
พอพายุเอากุญแจรถไป ฉันก็เดินอ้อมไปฝั่งที่นั่งข้างคนขับ เขาก็ปลดล็อครถให้แล้วขับมันออกมาอย่างเร็วมาก ปาดทุกคัน ฝ่าทุกไฟแดง เล่นเอาฉันเสียวแทนจนต้องหันไปมองคนข้างๆ ตัวเองอย่างงงๆ
“จะรีบไปไหนเนี่ย -_-”
ฉันพูดออกไปแต่ความเร็วรถก็ไม่ได้ชะลอลงเลย มีแต่จะเร็วขึ้นด้วยซ้ำท่ามกลางความนิ่งของพายุและความเงียบเชียบบนรถ เพราะระหว่างทางตั้งแต่ออกจาก ม. เราก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ เอ๊ะหรือปกติเขาก็ไม่พูดอยู่แล้วนะ o_O? แต่ทุกทีก็จะพูดประมาณ 2-3 ประโยครึเปล่าไม่แน่ใจ หรือว่าวันนี้จะ…
เอี๊ยดดดด
แล้วอยู่ๆ เสียงเบรครถก็ดังขึ้นอย่างกะทันหันจนล้อลาก แถมตัวฉันยังกระตุกพุ่งไปข้างหน้าอย่างแรงจนจุกไปทันตา ดีที่มีเบลท์รัดไว้และมีพายุที่ยื่นแขนของเขามากันไม่ให้ตัวฉันพุ่งออกไปอีกทีทั้งที่เขายังทำหน้าดุอยู่แบบนั้น ก่อนที่พายุจะปลดเบลท์ของตัวเองแล้วเดินลงจากรถไปเฉยๆ เพราะถึงคอนโดพอดี ส่วนฉันก็มองตามไปแบบงงๆ
นี่เขา..ไปโกรธใครมาอ่ะ?
หรือว่าฉันทำอะไรผิดไปหรอ ก็ว่าไม่นะ -.-?
“พาย เป็นไรรึเปล่า” ฉันถามออกไประหว่างที่เราอยู่ในลิฟต์แต่คำตอบที่ได้ดันกลายเป็นความเงียบสนิท
“ถามไม่ตอบงั้นไม่ถามแล้วนะ”
ฉันพูดออกไปอย่างลองเชิง แล้วก็เห็นว่าพายุออกอาการฟึดฟัดจนเห็นได้ชัดและหันหน้าหนีไปทางอื่นด้วยท่าทางหงุดหงิด ก่อนจะเดินตามหลังฉันออกมาจากลิฟท์แล้วคว้าข้อมือฉันไว้ไม่ให้เดินต่อ แถมยังหันไปสแกนนิ้วที่ประตูแล้วดึงฉันเข้าไปในห้องเขาแทน
ติ๊ดดด! พรึ่บบบบ!
“เป็นระ... อื้ออ”
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พายุก็ผลักฉันถอยหลังติดกำแพงแล้วยัดเยียดจูบที่ค่อนข้างรุนแรงมาให้ทันที ฉันเองที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรก็ตกใจพอสมควรจนเผลอทุบอกเขาไปเบาๆ แต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย แถมยังส่งลิ้นเรียวเข้ามาเกี่ยวหวัดอยู่ในโพรงปากของฉันอย่างรีบร้อน และดูหงุดหงิดจนฉันรู้สึกได้
“อื้อออ อาย~ (พาย)”
จ๊วบ จ๊วบ
พายุยังคงกระหน่ำจูบฉันอยู่แบบนั้นด้วยท่าทางหัวเสีย บางทีเหมือนอยากระบายออกมา แต่บางทีก็พยายามจะเก็บอาการซึ่งก็ดูเหมือนเขาจะทำอย่างหลังไม่ได้เลย เพราะตอนนี้ความรู้สึกพวกนั้นมันถูกเผยออกมาผ่านรสจูบที่แสนจะเอาแต่ใจของเขาทั้งหมดแล้ว
“อื้อออ~”
แขนใหญ่โอบเอวฉันเข้าไปใกล้แล้วถอนจูบออกไป ก่อนจะเปลี่ยนมาซุกไซร้ซอกคอของฉันอย่างรีบร้อน สร้างรอยคิสมาร์กไว้มากมายในระยะเวลาสั้นๆ
“อ๊ะ! พาย..นิลเจ็บ” ฉันร้องออกมาเบาๆ ก่อนที่คนตรงหน้าจะขยับเรียวปากขึ้นมาทำท่าจะกดจูบลงมาอีกแต่โดนฉันขัดไว้ซะก่อน
“ดะ..เดี๋ยวสิ ใจเย็นๆ”
ฉันเอามือดันอกพายุที่ดูฟึดฟัดแปลกๆ แถมยังไม่พูดไม่จาเอะอะจูบอย่างเดียว แล้วพายุก็จ้องหน้าฉันนิ่งพอเห็นฉันร้องห้ามออกไป
“พาย…”
ฉันมองหน้าพายุแล้วเรียกชื่อเขาออกไปอีกครั้ง แต่เขาก็ยังทำเฉยแล้วเดินจูงมือฉันมาที่โซฟาก่อนจะทิ้งตัวลงไปนั่งแล้วดึงฉันให้ตามลงไปนั่งตักเงียบๆ
ฟุ้บ!
“เป็นไรบอกมาเถอะนะ นิลไม่รู้จริงๆ”
ฉันเอื้อมมือไปปลดเนกไทที่คอเขาออกเบาๆ ให้หายใจสะดวกขึ้นเผื่อจะใจเย็นลงบ้าง แล้วหันไปจ้องหน้าเขาอย่างรอลุ้นคำตอบ
จิ๊..
พายุสบถออกมาแล้วขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด ก่อนจะถอนหายใจอย่างข่มอารมณ์ แล้วหันมองหน้าฉันด้วยแววตาที่ดูเอาแต่ใจยังไงบอกไม่ถูก
“หึง”
เขาพูดออกมาสั้นๆ แล้วทำท่าเลิ่กลั่กเหมือนคนโดนจับได้ ก่อนจะดึงฉันเข้าไปจูบอีกครั้งและแทรกลิ้นเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันให้ตั้งตัว…