![NightZ [I] THE LOST MEMORIES โดย Aliyah.P @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01J7X0XES7FM4A8Y73VMYGH4MB/cover/01J7X0XES7FM4A8Y73VMYGH4MB-1726477155112 "NightZ [I] THE LOST MEMORIES โดย Aliyah.P @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
“ที่พูดนี่คิดรึยัง?!” พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันเลยพยักหน้าออกไปช้าๆ แล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “คิดแล้ว...ฉันว่าแย่กว่าการเป็นผู้หญิงของนาย คือเคยรักนายแต่จำมันไม่ได้มากกว่า”
ผู้แต่ง
Aliyah.Pเรื่องย่อ
“ที่พูดนี่คิดรึยัง?!” พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันเลยพยักหน้าออกไปช้าๆ แล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “คิดแล้ว...ฉันว่าแย่กว่าการเป็นผู้หญิงของนาย คือเคยรักนายแต่จำมันไม่ได้มากกว่า”
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รั้วโรงเรียน,NightZ,รักวัยรุ่น,มหาลัย,พระเอกเย็นชา,ความจำเสื่อม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
NightZ [I] THE LOST MEMORIES
“ที่พูดนี่คิดรึยัง?!” พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันเลยพยักหน้าออกไปช้าๆ แล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “คิดแล้ว...ฉันว่าแย่กว่าการเป็นผู้หญิงของนาย คือเคยรักนายแต่จำมันไม่ได้มากกว่า”
“อื้อออ~”
พายุกดจูบลงมาอย่างเอาแต่ใจ ทั้งหนักแน่นและดุดันจนฉันตกใจ ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนมากระชากกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันออกอย่างรีบร้อนจนฉันสะดุ้ง แล้วเขาก็ซุกหน้าเข้ามาด้วยท่าทางหิวกระหาย
นะ..นั่นเสื้อนักศึกษาของฉันนะ -///-
ฟรืดดด ฟรืดดด ฟรืดดด
“อื้อออ พายยย เดี๋ยวสิ~”
เสียงลมหายใจของพายุตอนกดจมูกลงมาที่ซอกคอของฉันดังขึ้นถี่ๆ เร็วและแรงตามแรงสูบฉีดในตัวเขา ร่างสูงตรงหน้าฉันออกร้อนขึ้นมาพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มแดงก่ำของคนเจ้าอารมณ์ แถมหัวใจเขายังเต้นตึกตักเสียงดังจนจับจังหวะไม่ถูก นี่เขาเป็นมากขนาดนี้เลยหรอ อาการหนักเหมือนกันนะเนี่ย..
“อื้อออ อ๊ะ พายอย่ากัด”
ฉันปล่อยให้พายระบายอารมณ์ออกมาผ่านการกระทำจนซอกคอและหัวไหล่ ไล่ลงมาล้วนแดงเถือกไปด้วยรอยจูบและรอยกัด แต่แววตาของพายุก็ยังดูหงุดหงิดอยู่อย่างนั้นไม่มีทีท่าจะอารมณ์ดีขึ้นเลย พอเห็นแบบนั้นฉันเลยได้แต่เชิดหน้าขึ้นรับสัมผัสของเขาต่อไป แม้ลึกๆ จะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็ตาม...
หึงหรอ? เขาหึงอะไร นี่ฉันทำอะไรผิดไปงั้นหรอ?!
“เธอทำให้ฉันเป็นบ้า รู้ตัวบ้างมั้ยวะนิลนิล~”
น้ำเสียงที่กดลงต่ำพูดออกมาอย่างสับสนและดูหงุดหงิดจนแสดงอาการฟึดฟัดออกมา พูดจบมืออีกข้างของพายุเลื่อนมากระชากบราสีขาวสะอาดตาและเสื้อนักศึกษาของฉันที่ปลดกระดุมทิ้งไว้ออกไปอย่างรีบๆ แล้วเขาก็เหวี่ยงมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี แถมยังกระชากกระโปรงนักศึกษาของฉันหลุดติดมือไปด้วยอย่างช่ำชองจนฉันหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย แล้วพายก็เลื่อนมือมาบีบหน้าอกฉันแรงมากอย่างต้องการระบายอารมณ์
“อื้ออออ เบาหน่อย”
ฉันทำหน้ามุ่ยออกไปนิดๆ พอหน้าอกถูกบีบเคล้นอย่างรุนแรง แต่ก็เหมือนพูดลอยๆ ออกไปเพราะคนตรงหน้าไม่ยอมรับฟังอะไรเลย
“อืมมมมม ทำไมไม่ลบวะ~” เขางึมงำออกมาอย่างเลื่อนลอยปนดุเสียงเข้มทั้งที่ปากยังจูบฉันไปทั่วทั้งตัว
นะ..นี่เขาโกรธฉันเรื่องรูปโปรไฟล์จริงๆ น่ะหรอ?!
พายุโน้มตัวมาซุกหน้าลงที่สองเต้าของฉันอย่างมัวเมา แล้วใช้ปากครอบครองยอดอกฉันอย่างหื่นกระหาย เขาตั้งใจดูดมันแรงๆ เน้นๆ และแอบกัดลงมาอีกหลายครั้งอย่างหมั่นเขี้ยวกันจนตัวฉันสั่นระริก
“อ๊ะ! พาย ระ..แรงไปแล้วนะ”
ฉันร้องออกมาแต่ก็เผลอแอ่นหน้าอกรับสัมผัสนั้นออกไปซ้ำๆ จนคนตรงหน้าตอบสนองกลับมาด้วยสัมผัสที่รุนแรงกว่าเดิมเพื่อระบายอารมณ์ของตัวเองออกมาเหมือนกัน
จ๊วบบบ จ๊วบบบ
“ก็ดื้อเอง อืมมม…”
พายุดุออกมาแล้วใช้มือที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังและหน้าท้องของฉันจนฉันอดเคลิ้มตามไม่ได้ ทุกสัมผัส ทุกรอยจูบของเขาทำให้ฉันรู้สึกโหยหาขึ้นมาในพริบตา และครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด... มันอยากโดนเขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ มากกว่านี้ และมากขึ้นอีก ในหัวมันบอกแค่นี้จริงๆ
จ๊วบบบ จ๊วบบบ
“อื้ออออ เสียว~”
อยู่ๆ มือฉันก็เลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อพายุช้าๆ อย่างสั่นๆ มะ..ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ตอนนี้ในหัวมันขาวโพลนไปหมด รู้แค่อยากสัมผัส อยากใกล้เขาให้มากกว่านี้อีก นี่ฉัน..เริ่มมีอารมณ์ร่วมกับเขาใช่รึเปล่า -///-
“กระชากไปเลยขาดช่างมัน อืมมม..” พายุหลุดยิ้มมุมปากชวนให้ฉันใจสั่น แล้วพูดออกมาทั้งที่ยังดูดดึงยอดอกฉันอยู่อย่างนั้น >\\<
แคว่กกกก!
พอได้ยินเขาพูดแบบนั้นฉันเลยกระชากกระดุมเสื้อนักศึกษาของพายออกอย่างแรงทันที ก่อนจะลูบไล้มันอย่างลืมตัวและถอดมันออกให้เขาอย่างเขินๆ ..นี่ฉันทำแบบนั้นลงไปได้ยังไงกันเนี่ย >///<
แล้วพายเองก็ใช้มือกระชากกางเกงในตัวสุดท้ายบนร่างกายฉันออกไปจนมันขาดลิ่วบาดผิวทำให้ฉันสะดุ้งออกมา พร้อมกับปลดกางเกงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะควักท่อนเอ็นร้อนที่ตอนนี้มันขยายใหญ่ขึ้นจนน่าตกใจออกมา นั่นทำให้ฉันทำหน้าเลิ่กลั่กเพราะไม่ชินกับอะไรแบบนี้เลย
“พะ..พาย”
ฉันหันหน้าหนีเขาอย่างเขินๆ ไม่กล้าก้มไปมอง แล้วทำท่าจะลุกหนีจากตักเขา แต่พายุกลับคว้าเอวฉันไว้แล้วกดไหล่ฉันนั่งลงกับพื้นอย่างรีบร้อน พร้อมกับใช้มือจับหน้าฉันที่หันหนีออกมาให้หันกลับไปเผชิญหน้ากับมัน
“ช่วยที...”
พายุพูดมาด้วยโทนเสียงกระเส่าที่เริ่มควบคุมไม่ได้ หน้าเขาแดงก่ำตัดกับผิวขาวๆ นั่นอย่างชัดเจน แถมยังส่งสายตาที่ดูออดอ้อนมาให้ในแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนอีกด้วย แล้วพายก็เอนตัวลงบนโซฟาแล้วหลับตาพริ้ม ก่อนจะใช้มือชักท่อนเอ็นนั้นขึ้นลงสองสามทีจนมันตื่นตัว
“ตะ..แต่เค้า...”
“ไม่ไหวแล้ว”
“อื้ออออ O_O”
อยู่ๆ พายุก็เอื้อมมือมากดหัวฉันลงไปตอนฉันกำลังจะเอ่ยปากพูดพอดี ทำให้ท่อนเอ็นของเขาผลุบเข้ามาอยู่ในปากฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะมีเสียงพายุครางตามออกมาอย่างเคลิบเคลิ้ม
“อืมมมม นิลนิลลล…”
ได้ยินพายครางชื่อฉันออกมาแล้วร่างกายมันขนลุกซู่ไปหมด มะ..มันฟังดูเสียวจัง เสียวจน..ฉันรู้สึกแปลกๆ >///<
“อื้มมม จ๊วบ จ๊วบ”
ฉันขยับตัวเลิ่กลั่กด้วยความไม่เคย ในขณะที่พายุกำลังข่มอารมณ์และบังคับทิศทางด้วยการจับหัวฉันขยับขึ้นลงอยู่แบบนั้น
“เหมือนกิน อ่าาา..ไอติม อืมมม ตรงนั้น อ่าาา”
พายครางออกมาอย่างหวาบหวามจนฉันเสียวไปหมดทั้งตัว แค่ได้ยินเสียงเขาครางออกมาแบบนั้นฉันก็เริ่มครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง บะ..บอกไม่ถูก
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ..
ฉันยังคงดูดดึงท่อนเอ็นร้อนของพายุขึ้นลงช้าๆ แล้วใช้ปลายลิ้นลองแตะที่หัวของมันดูจนพายก็สะดุ้งขึ้นมานิดๆ และหายใจถี่ขึ้นอีกเท่าตัว
“อืมมม นะ..นิลนิล~ อ่าาา”
เขากดเสียงลงต่ำอย่างได้อารมณ์และลืมตามามองฉันด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะพยุงตัวฉันขึ้นมาผลักให้นอนลงบนโซฟาอย่างรีบๆ และดันท่อนเอ็นนั้นเข้ามาในตัวฉันพรวดเดียวโดยไม่เว้นจังหวะให้ตั้งตัว
พรวดดดดด
“อ๊าาาาาาา” ฉันร้องออกมาตามแรงกระแทกที่ดุดัน ท่อนเอ็นของเขามันทั้งใหญ่และอุ่นมากจนข้างในตัวฉันมันอึดอัดไปหมด ก่อนที่พายุจะขยับมันอย่างเร็วๆ และเร่งรีบอย่างยากลำบากเพราะมัน..แน่นเกินไป
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บๆ ๆ ๆ
“อืมมมม แน่นไป..”
เขาบ่นออกมาอย่างเลื่อนลอย แล้วกระแทกๆ เข้ามาแบบนั้นจนฉันตัวโยนและรู้สึกเหมือนค่อยๆ มีน้ำหล่อลื่นมากมายไหลเยิ้มออกมาจนเลอะโซฟา
พั่บๆ ๆ พั่บ พั่บ พั่บๆ ๆ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา พายยย อื้อ~”
พายุกระแทกเข้ามาไม่ยั้งแล้วโน้มตัวมาจูบฉัน กอดฉัน และซุกไซร้ไปทั่วทั้งตัวฉันแล้วแอบกัดบนผิวเบาๆ อย่างหมันเขี้ยว
“ทีหลัง..อย่าดื้อ!”
เขาบ่นออกมาทั้งที่ช่วงล่างยังกระแทกอยู่แบบนั้นจนฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว มันยิ่งแรงขึ้น แรงขึ้น..จนฉันมึนไปหมด ทั้งที่มือหนาของเขาก็ขย้ำสองเต้าของฉันเอาไว้ ทุกสัมผัสถาโถมเข้ามาจนฉันตั้งรับไม่ทัน ได้แต่ส่งเสียงครางออกไปอย่างเขินอาย
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา คะ..เค้าขอโทษ อื้อออ~”
พั่บๆ ๆ พั่บ พั่บ พั่บๆ ๆ
“ได้ไป..เท่าไหร่?! แฮ่กๆ” เขาถามออกมาเสียงหอบไม่ต่างกันแล้วยังคงนัวเนีย ซุกไซร้บนร่างกายฉันอยู่แบบนั้นไม่ยอมหยุด ทะ..เท่าไหร่? เท่าไหร่คืออะไร? หมะ..หมายถึง Love Point งั้นหรอ? อ๊ะ! อื้อออ!
“มะ..ไม่รู้ อ๊ะ อ๊ะ (>_< ) ( >_<)”
ฉันส่ายหัวอย่างยอมจำนน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าตอนนี้ยอด Love point ของรูปนั้นมันเท่าไหร่แล้ว แต่ครั้งสุดท้ายที่เข้าไปดูก่อนเลิกเรียนมันก็ประมาณ..
“ล่าสุด อืมมม..” พายุกระแทกเข้ามาแบบเน้นๆ และย้ำลงมาแรงๆ อีกครั้งจนฉันเริ่มจุกเลยจิกหลังเขาเพื่อระบายความเสียวออกมา
พั่บๆ ๆ พั่บ พั่บ พั่บๆ ๆ
“อ๊ะ อ๊าาา อ๊าา จะ..เจ็ด เจ็ดพัน” ฉันตอบออกไปทั้งที่ครางอยู่ไม่ขาดปาก ทำไมเขาถึงรุนแรงจัง นะ..นี่ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว >_<
“งั้นคืนนี้.. ก็เจ็ดที อ่าาา อย่ารัด” พายุพูดออกมาแบบเน้นเสียง แล้วกระแทกๆ อยู่อย่างนั้นจนฉันเริ่มเกร็งถึงขีดสุด
พั่บๆ ๆ พั่บ พั่บ พั่บๆ ๆ
“แต่เค้าจะไม่ไห.. อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยยย~”
ฉันยังไม่ทันพูดจบก็รู้สึกเหมือนร่างกายมันกระตุกแปลกๆ แล้วความเสียวแล่นเข้ามาจนทั่วตัวพร้อมกับของเหลวอุ่นๆ ที่ฉีดเข้ามาในตัวฉัน ก่อนที่พายุจะหอบออกมาเบาๆ
“ไม่ไหวก็ต้องไหว ทำตัวเอง”
แล้วพายก็เริ่มขยับมันอีกครั้ง ก่อนจะอุ้มฉันขึ้นจากโซฟาทั้งที่เขายังอยู่ในตัวฉันแบบนั้นและพาเดินเข้ามาในห้องนอนอย่างรีบร้อน ก่อนจะทำมันต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่หยุดพัก....