จ้องแต่งเพราะบางอย่างกับคนที่ไม่รัก

ความรักครั้งสุดท้ายของเรา2คน - บทที่0 อารัมภบท โดย Sasa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

โอเมกาเวิร์ส,ชาย-ชาย,ดราม่า,รัก,ดาร์ค,มหาวิทยาลัย,โอเมกาเวิร์ส,นิยายวาย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ความรักครั้งสุดท้ายของเรา2คน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

โอเมกาเวิร์ส,ชาย-ชาย,ดราม่า,รัก,ดาร์ค

แท็คที่เกี่ยวข้อง

มหาวิทยาลัย,โอเมกาเวิร์ส,นิยายวาย,ดราม่า

รายละเอียด

จ้องแต่งเพราะบางอย่างกับคนที่ไม่รัก

ผู้แต่ง

Sasa

เรื่องย่อ

ความรักมันบังตา..

สารบัญ

ความรักครั้งสุดท้ายของเรา2คน-บทที่0 อารัมภบท

เนื้อหา

บทที่0 อารัมภบท

บางสิ่งที่รักษามันไว้มายาวนานสุดท้ายต้องจบลงด้วยคำว่าลาก่อน




ชายหนุ่มอายุราว20ปีอาศัยอยู่ต่างจังหวัดแต่สุดท้ายก็ต้องมาเรียนต่อมหาวิทยาลัย แต่กลับหาได้รู้ไหมว่าที่บ้านตั้งใจจะจับหมั้นหมายกับคนในคณะเดียวกัน


กริ้งๆ


เสียงโทรเข้าจากโทรศัพท์ของชายหนุ่มดิลที่กำลังเตรียมตัวกับวันเเรกของการเปิดภาคเรียนในมหาวิทยาลัยของตน ชายหนุ่มเดินไปรับสายก่อนจะเดินออกจากห้องพักของตัวเอง


ดิล:“โทรมามีไรเชน


เชน:“ไม่มีไรมากจะบอกว่าเร็วๆรออยู่หน้าหอนานละเนี่ยทำห่าไรอยู่วะช้าชิบหายเลย”


ดิล:“เอ้าตั้งนานไม่บอกเออ!แปปๆนะกำลังลงเพื่อน”


สิ้นบทสนทนาในสาย ชายหนุ่มผมสีเหลืองทองเดินลงจากชั้นที่ตัวเองอยู่มาถึงชั้นล่างสุดซึ่งมีเชนผู้เป็นเพื่อนรออยู่บนรถ เขาเดินเข้าไปในรถโดยไม่คิดอะไรก่อนที่เพื่อนสนิทของเขาจะขับรถออกไป


ในรถ


เชน:“เออ!ดิลมึงอยู่คณะไรนะลืมละ”


ดิล:“คณะอักษรศาสตร์อะ”


เชน:“อ่อ…เคร”


สิ้นบทสนทนาทั้งสองก็เงียบไปตลอดทาง เมื่อถึงที่มหาวิทยาลัยของตนทั้ง2ก็แยกกันไปแต่ละคณะที่ตัวเองอยู่ 




ตึก! ตึก!


เสียงก้าวเท้าของชายร่างใหญ่ที่กำลังเดินลงมาจากชั้น2ของบ้านตน สายตาคมกริบที่มองลงมาชั้นล่างด้วยความเย็นชา


เรน:“นี่พี่ท็อปรีบลงมาได้แล้วเดินช้าอยู่ได้เดี๋ยวไปส่งหนูสายขี้เกียจเข้าเเถวพิเศษ”


เรนผู้เป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของท็อปและตอนนี้เธอกำลังศึกษาในชั้นม.5ส่วนท็อปก็ขึ้นมหาลัยแล้วตอนนี้เขาอยู่ปี2คณะอักษรศาสตร์  


เขารีบเร่งฝีเท้าเดินลงมาก่อนจะรีบไปที่รถของเขา โดยมีเรนเดินตามมาติดๆ 




ฟูจิ:“ไงดิล~”


ดิล:“ไงฟูจิมาแต่เช้าเลยนะปกติเห็นมาสาย”


สิ้นบทสนทนาของทั้งสองหญิงผมสีเทาผู้เป็นเพื่อนสนิทก็ชวนไปซื้อของกินก่อนเข้ามหาลัย ระหว่างซื้อก็เจอ2พี่น้องที่พวกเขารู้จักเป็นอย่างดี พวกเขายืนดูอยู่สักพักก่อนจะเดินออกไป อ่าใช่สิมหาลัยที่พวกเขาเรียนอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนมัธยมด้วยสิ  


ดิล:“เอ่อฟูจิรีบเข้ามอกันเถอะเดี๋ยวสายเอา”เขาพูดก่อนจะรีบหลบสายตาไปทางอื่นเหมือนเห็นในสิ่งที่ไม่อยากเห็น


“เอ้า!เพื่อนดิลไงวันนี้มาเดินกับแฟนอีกละนะ”เสียงของชายหนุ่มที่โผล่มาจากไหนไม่รู้"