"ผมขอเป็นคนรักษาแผลนั้นของคุณได้ไหม....เพราะคุณก็แค่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังบาดเจ็บ"
รัก,ชาย-หญิง,สะท้อนปัญหาสังคม,ไทย,เล่าประสบการณ์,หมอ ,nc,รักเดียวใจเดียว,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Chain Love | คุณหมอร้ายล่ามรัก"ผมขอเป็นคนรักษาแผลนั้นของคุณได้ไหม....เพราะคุณก็แค่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังบาดเจ็บ"
เธอจำเป็นต้องย้ายหมอตามที่หมอคนเก่าแนะนำเพื่อรักษาอาการป่วย ‘ซึมเศร้า’ ในตอนแรกเธอก็คิดจะหนีและเลิกรักษา
เพราะยังไงซะมันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น
แต่พอมารักษาจริง ๆ เขากลับทำให้เธอแปลกใจได้ทุกครั้ง ไหนจะความปากปีจอของเขาที่ชอบหาเรื่องหลอกด่าเธออ้อม ๆ นั่นอีก
แล้วคนอย่างณัฐลดามีหรือจะยอม เธอย่อมโต้กลับคืนอย่างเจ็บแสบอยู่แล้ว
แต่ยิ่งได้เจอ ยิ่งได้รับการรักษามากขึ้น อาการป่วยของเธอก็ค่อย ๆ หาย ทว่ามีสิ่งหนึ่งกลับก่อตัวขึ้นมาช้า ๆ
นั่นคือความรู้สึกและความสัมพันธ์ของเธอกับชาญวิทย์ หมอที่รักษาเธออยู่ในตอนนี้
แต่ถึงแม้จะรู้สึกดีและเริ่มรู้ตัวว่าหลงเสน่ห์ ทว่าปมในที่ติดค้างในอดีตก็อยากเกินกว่าจะก้าวผ่าน แต่ครั้นจะหยุดเข้าใกล้เขาก็ทำไม่ได้เช่นกัน...
หรือว่า...เธอจะหลงเสน่ห์หมอปากแซ่บคนนี้เข้าแล้วจริง ๆ ??
⚠⚠trigger warning⚠⚠
&
INTRO
-Emotional Hurt/comfort : เป็นนิยายที่ตัวละครผ่านเรื่องที่สร้างความเจ็บปวดต่อจิตใจมาและได้ตัวละครอื่นช่วยเยียวยา
-Depression: ตัวละครมีอาการซึมเศร้า
-Suicidal Thought : มีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย
-Domestic violence : ความรุนแรงในครอบครัว
-Suicide Attempt : มีการพยายามฆ่าตัวตาย
-Attempt Rape : มีการพยายามล่วงละเมิดทางเพศ(ไม่ใช่จากตัวเอก)
⚠⚠เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไป⚠⚠
««««»»»»
ทำไมฉันต้องมาปวดหัวกับไอ้หมอปากหมาคนนี้ด้วยนะ แค่ปวดหัวกับโรคที่เป็นก็ว่าหนักแล้ว นี่ฉันยังต้องมารักษากับไอ้บ้านี้อีกเหรอ
“ทำไมนายจะต้องมาวุ่นวายกับฉันด้วย!!!”
“เธอเป็นคนไข้ของฉันนะ ไม่ให้ยุ่งกับเธอแล้วจะให้ยุ่งกับหมาที่ไหน?”
“เหอะ หมอปากหมาแบบนายฉันก็ไม่ได้อยากรักษาด้วยหรอก”
“เสียใจด้วย เธอไม่มีสิทธิปฎิเสธฉัน”
“ไอ้หมอบ้า ฉันเกลียดนาย!!!”
“งั้นเหรอ ฉันเป็นหมอบ้า งั้นเธอก็เป็นคนบ้างั้นสิ”
“กริ๊ดดดดดด ไอ้.....”
“หยุดด่าฉันนะ! ไม่งั้นฉันจะปิดปากเธอด้วยปากฉันนี่ล่ะ”
ร่างบางหุบปากทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ไม่ใช่เพราะเขาพูดด้วยเสียงจริงจัง แต่เพราะดวงตาคมกริบคู่นั้นต่างหาก
มันบอกว่าเขาเอาจริง!
“หึ หุบปากก็เป็นนิ ไม่ต้องห่วงฉันแยกแยะออกระหว่างเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว”
“ฉันหวังว่าจะทำอย่างที่พูดได้นะ”
“แน่นอน ภายใน 5 เดือนฉันจะทำให้เธอหายขาดให้ได้”
ลดาลอบหัวเราะออกมา เธอรักษามาตั้งนานยังทำได้แค่พยุงอาการ นี่เขาบอกจะรักษาให้หายภายใน 5 เดือน เพ้อเจ้อชะมัด
“เอาสิ ถ้านายทำได้ ฉันจะยอมตามใจนายทุกอย่างเลย!”
“เธอพูดเองนะ รักษาสัญญาด้วย”
“แน่นอนฉันไม่ผิดคำพูดตัวเองเด็ดขาด”
ลดารับปากอย่างมั่นใจโดยไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เธอเลือกได้ทำให้ชีวิตของเธอต้องพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ....
««««»»»»
“ฉันมาทวงสัญญา”
“สะ สัญญาอะไร”
“ฉันรักษาเธอหายภายใน 5 เดือน ถึงเวลาทำตามที่ตกลงกันแล้ว”
“หมายความว่ายังไง...”
“ฉันทำขนาดนี้แล้ว...ยังไม่รู้ว่าฉันคิดยังไงอีกเหรอ”
“อื้ออ...ฉะ ฉัน...”
“จะยอมคบกันได้หรือยัง?”
น้ำเสียงเขาไร้ซึ่งความกวนประสาทเหมือนกับทุกที สายตาเขาจับจ้องมาที่ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนราวกับจะจ้องลึกเข้าไปถึงข้างในใจเธอ
“เธอไม่รู้ตัว หรือยังไม่อยากรู้ตัวกันแน่ ช่วยบอกทีได้ไหม...”