รวมเรื่องราว 12เรื่องเล่า สยองขวัญ จากผู้แต่งนิยายนามปากกา "ทอภู" ที่ได้ทำการหยิบยกเรื่องราว ขอเรื่องราวลี้ลับเหนือธรรมชาติ มาเล่าให้คนได้รับฟัง ในรูปแบบนิยายสั้นจบภายในตอน หากทุกคนพร้อมแล้ว งั้นเรามาเริ่มกันเลย.
ลึกลับ,ดาร์ค,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,ดราม่า,ลี้ลีบ,สยองขวัญ,เรื่องเล่า,ผี,ผีในห้อง,ผีไทย,วิญญาณ,เรื่องผี,น่ากลัว,ผีหลอก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รวมเรื่องราว 12เรื่องเล่า สยองขวัญ จากผู้แต่งนิยายนามปากกา "ทอภู" ที่ได้ทำการหยิบยกเรื่องราว ขอเรื่องราวลี้ลับเหนือธรรมชาติ มาเล่าให้คนได้รับฟัง ในรูปแบบนิยายสั้นจบภายในตอน หากทุกคนพร้อมแล้ว งั้นเรามาเริ่มกันเลย.
ผู้แต่ง
ทอภู
เรื่องย่อ
เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้
12เรื่องเล่า ของสิ่งลี้ลับ ที่มีผู้คนได้ประสบพบเจอ ต่างๆ นานา ที่มีทั้งรูปแบบที่น่าสาร ไปจนถึง ประเภทที่ หมายจะเอาชีวิตผู้คน ทั้งที่ประสบเจอกับตัวเอง และ ทั้งได้รับคำบอกเล่ามาจากบุคคลอื่น
เนื่องจากบางเหตุการณ์ในเรื่อง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง และ บางเรื่องยังเป็นเรื่องเกี่ยวกับ ญาติห่างๆ ของผู้แต่ง ซึ่ง บุคคลที่ผู้แต่งกล่าวถึง บางท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งผมก็ตระหนักได้กับเรื่องราวเหล่านี้ดี..
ส่วนหนึ่งในด้านผลงาน ผมเองพยายามที่จะสร้างผลงาน ด้านการเขียนให้มีความหลากหลายแนว และ เรื่องผี ก็เป็นหนึ่งในผลงานที่ผมจัดเตรียมไว้ ซึ่งเบื้องต้นผมตั้งใจจะเผยแพร่นิยายเรื่องนี้ทาง แพลตฟอร์มของ "จอยลดา " เป็นหลัก (เนื่องจากเงื่อนไขบางอย่าง ที่น่าสนใจ) แต่ เพราะผมมีแพลตฟอร์มสำหรับเขียนนิยายอยู่หลายแพลตฟอร์ม ด้วยกัน ผมจึงลงทุกแพลตฟอร์มเพื่อให้ผู้อ่านได้มีความสะดวกในการเลือกมากขึ้น
ส่วนท่านผู้อ่าน ผมต้องการแค่ให้ท่านเพลิดเพลินไปกับผลงาน การเขียน ของผมเท่านั้น ผมก็พอใจแล้วครับ...
[ปล.ปัจจุบันผมได้อนุญาติให้บุคคล 2คน นำเนื้อหาในนิยายไปทำเป็นนิยายเสียงได้นะครับ หากท่านอื่นๆ ต้องการทำนิยายเสียง อย่างน้อยขอให้ติดต่อผมเพื่อแจ้งรายละเอียดกันก่อนนะครับ 2ช่องที่กล่าวมาคือ
ช่อง PT Show MyWorld
ช่อง เรื่องลึกลับ-นิยาย studio
***บัญชีอย่างเป็นทางการของผม***
FaceBook : ทอภู
https://m.facebook.com/profile.php?id=100090600188562
YouTube : PT Show MyWorld (เพลย์ลิสต์ ทอภู)
https://www.youtube.com/channel/UC4s-2bNfYKRh8QS15lVg8qQ
ขอขอบคุณครับ
ผู้แต่ง : ทอภู
วันนี้จะมาเล่าเรื่อง ที่เจอระหว่างที่วิดีโอคอล คุยกับน้องสาวให้ฟังกันครับ เรื่องนี้อาจไม่ได้น่ากลัวสำหรับผมมาก แต่ทำให้น้องสาวของผมกลัวชนิดที่ว่า วันถัดมาต้องนัดเพื่อนไปทำบุญกันเลย
เรื่องนี้เกิดเมื่อ2 ปีที่แล้ว คือน้องสาวผมเนี่ยรวมกับเพื่อนสาวอีก 2-3คน หางานเสริมระหว่างเรียนทำกัน โดยลักษณะงานทำเกษตรกรรมการปลูกผัก ซึ่งสถานที่มันคือท้องไร่ ท้องนา
ซึ่งเขาก็ไปทำกับเพื่อนทุกวัน ก็ดูเป็นงานไม่หนักมาก และรายได้ก็ถือว่าดีระดับหนึ่ง
มีวันหนึ่ง จู่ๆ หัวหน้าหน้าก็พาไป ทำงานในไร่อีกที่ ที่ลึกเข้าไปจากถนนใหญ่มาก ในนั้้นประกอบด้วย ท้องทุ่งนาที่กว้างใหญ่ และมีเถียงนาเล็กๆ ติดกับเถียงนา มีบ่อน้ำ ที่ขุดไว้สำหรับเลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง
ทำงานกันตั้งแต่เช้า ถึง เย็น จนเวลาประมาณ 18:00น.
หัวหน้างาน เข้าไปในตัวเมืองยังไม่กลับ เพื่อนๆ ของน้องสาว 3คน ขอออกไปซื้อของข้างนอก โดยซ้อนรถกันออกไป ทิ้งให้น้องสาวผมอยู่คนเดียวลำพัง กับบรรยากาศที่กำลังจะมืด ในท้องนาที่กว้างใหญ่ และ ห่างไกล…
สาเหตุที่ต้องรออยู่ที่เถียงนาก็เพราะบนเถียงมีของใช้ ของหลายๆคนอยู่ คือพูดง่ายๆ คือ เขาใช้ให้เฝ้าของให้นั่นแหละ
น้องผมเป็นคนกลัวผีมาก แต่ก็ไม่อยากขัดใจเพื่อน
เมื่ออยู่คนเดียวจึงวิดีโอคอลมาหาผม เพื่อให้คุยเป็นเพื่อนระหว่างรอเพื่อนกลับมา
ผมก็เป็ดวิดีโอคอลคุยด้วย น้องก็บอกว่า เนี่ยมีแต่ไร่แต่นา ไม่มีคนเลย ระหว่างนั้นก็แพลนกล้องไปมา…
ระหว่างที่แพลนกล้อง ผมก็เห็นว่ามีเด็ก นั้งอยู่ข้างๆน้องสาวผม เป็นเด็กที่น่าจะอยู่ในวัยหัดเดิน เป็นเด็กผู้หญิง ผมสั้น หน้าตาก็ดูใสสื่อ คือผมว่ายังไงก็คนแน่ๆ
คือน้องผมเปิดกล้องหน้า และก็เห็นว่าเด็กคนนั้นนั้งอยู่ข้างๆ แบบนั้งติดๆ เลย เมื่อเห็นกล้อง เด็กก็มองกล้องด้วยนะ
เด็กก็มองเข้ามาในกล้องแบบ อยากรู้ยากเห็น ตามประสาเด็กอ่ะ
ผมเลยถามน้องผมกลับ…
“ ไหนว่าอยู่คนเดียวไง? แล้วเด็กที่อยู่ข้างๆ ล่ะ ”
“ เอาดีดี อยู่คนเดียววว ”
“ อยู่คนเดียวได้ไง ก็เห็นอยู่เนี่ยว่าอยู่กับเด็ก”
“ พูดดีๆ อย่าแต่งเรื่อง ”
“ พูดจริง!! จะโกหกทำไมวะ นั้งอยู่ติดกันเลยนะ น้องมองกล้องด้วยนะเมื่อกี้ ”
“ เดี๋ยวๆๆ หยุด เรื่องนี้ถึงบ้านค่อยคุยกัน เปลี่ยนเรื่องก่อน ”
แล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุยกัน คุยไปได้ประมาณ30นาที น้องบอกว่าเพื่อนมาแล้ว แค่นี้ก่อนนะ แล้ววางสายไป
2 ชั่วโมงต่อมา…
น้องกลับมาถึงบ้าน น้องก็มาถามอีกรอบ
“ ที่ว่าเห็นเด็กนั้งข้างๆ นี่ จริง หรือ โกหก ”
“ จริง!! เห็นนั้งอยู่ข้างๆ จริงๆ ตอนแพลนกล้องไปเด็ก มันมองกล้องอยู่เลย ”
น้องหยิบโทรศัพท์ โทรหาเพื่อน ที่อยู่ด้วยกัน..
“ เธอตอนที่ขี่รถมาน่ะ เห็นเรานั้งอยู่กับใครไหม? ”
คำตอบของเพื่อนทำน้องผมขนลุก เพราะเห็นก็ตอบว่า
“ เห็น!! ก็เห็นมีเด็กนั้งข้างๆ ”
“เฮ้ย…ฉันนั้งอยู่คนเดียวนะ ”
เพื่อนของน้องอธิบายต่อว่า ตอนที่ขี่รถอยู่ไกลๆ อ่ะ เห็นนั้งอยู่กับเด็กจริงๆ แต่ พอขี่เข้ามาใกล้ๆ ก็ไม่เห็นแล้ว เพื่อนก็เข้าใจว่าเด็กน่าจะวิ่งกลับไปหา พ่อ-แม่ เขาแล้ว
แต่น้องก็ยืนยันว่า อยู่คนเดียวจริงๆ!! และ ไม่มีคนงานอยู่แถวนี้ด้วย
วันรุ่งขึ้น น้องกับเพื่อน นัดรวมตัวกันเข้าวัดทำบุญ หลังจากทำบุญเสร็จสายๆ ไปถามหัวหน้างาน เกี่ยวกับพื้นที่ตรงนี้ ว่ามีอะไรไหม?
ซึ่งหัวหน้างานตอบว่าไม่รู้ เพราะพึ่งซื้อที่ มา และไม่รู้ประวัติ
...และทุกคนล่ะครับ คิดว่าเด็กคนนี้ใช่คนจริงๆ หรือเปล่า หรือ ช่วงเวลานั้น มันเป็นเวลาของเขา เราเลยมองเห็น…
ในมุมผมคือ ก็เหมือนเด็กธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้มีความน่ากลัวอะไรเลย ชุดที่ใส่ก็ชุดเด็กทั่วไป เขาเห็นกล้องเขาก็มองแบบอยากรู้ อยากเห็น ทั่วไป ไม่มีความน่ากลัวเลย…
แต่ในอีกมุม ถ้าเป็นเด็กที่ตายตรงนี้จริงๆ ก็แอบน่าสงสารอยู่นะ เขาเด็กมาก คงแบบเห็นคนนั้งอยู่คนเดียว เลยอยากเข้าไปเล่นด้วยมั้ง แต่ติดตรงที่ น้องเรา มองไม่เห็นเขานี่แหละ