หนุ่มใหญ่วัย37มีนามว่า ฌอน ภูมิลำเนาอยู่จังหวัดหนึ่งในภาคใต้ รึบรรดาบริวารจะเรียกนายหัวฌอน
ราตรีสาวน้อยวัย 19ปี หน้าตาไม่ถึงกับสวยแต่ไม่น่าเหลียดแต่อย่างใด เธอเรียนจบชั้นม.ปลายจากภาคอิสานมาทำงานรับจ้างดูแลคนแก่ในภาคใต้
รัก,ดราม่า,พารานอมอล,ผู้ใหญ่,ยุคปัจจุบัน,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หนุ่มใหญ่วัย37มีนามว่า ฌอน ภูมิลำเนาอยู่จังหวัดหนึ่งในภาคใต้ รึบรรดาบริวารจะเรียกนายหัวฌอน
ราตรีสาวน้อยวัย 19ปี หน้าตาไม่ถึงกับสวยแต่ไม่น่าเหลียดแต่อย่างใด เธอเรียนจบชั้นม.ปลายจากภาคอิสานมาทำงานรับจ้างดูแลคนแก่ในภาคใต้
ผู้แต่ง
My flowers 🌺
เรื่องย่อ
ไม่อณุญาติให้ผู้ใดนำบทนิยายนี้ไปดัดแปลงรึลอกเลียนแบบแต่อย่างใด ทุกๆบทความและสถานที่หรือคำพูด ล้วนเกินจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น
และกราบขออณุญาตเจ้าของภาพที่นำรูปภาพมาเป็นภาพประกอบในการเขียนนิยาย เป็นความรักความชอบส่วนตัวของผู้เขียน รักในเสื้อผ้าหน้าผมและบทเพลงของน้องและชอบผ้าไหมไทยที่น้องได้ออกแบบและสวมใส่ ต้องกราบขออณุญาตมา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ
นายหัวฌอนเป็นหนุ่มลูกครึ่งอิตาลี-ไทย พ่อเป็นคนไทย แม่เป็นอิตาลี แต่ฌอนเกิดและเติบโตที่ไทยแต่ช่วงวัยเรียนตั้งแต่ประถมจนจบปริญาตรีได้ไปเรียนที่อิตาลีอาศัยอยู่กับคุณตาคุณยาย พอท่านเสียช่วงเวลาที่ฌอนจบปริญาตรี กำลังจะต่อ ป.โทแค่ท่านทั้งสองได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่ และแม่ของฌอนเป็นลูกสาวเพียงคนเดียว หลังจาก จัดการพิธีเสร็จ และได้รับมรดกมาก็มากโขอยู่ แม่และฌอนจึงตัดสินใจย้ายกลับมาอยู่เมืองไทย ซื้อสวนเงาะและลองกองเพิ่มครอบครัวของพ่อเขาก็ปานกลางไม่เดือดร้อนมีสวนเงาะอยู่สองไร่ สร้างครอบครัวจากมรดกตายายก็ส่วนนึง
ฝั่งราตรีสาวชนบททางภาคอิสาน ครอบครัวก็ครึ่งๆกลางๆเธอมีพี่น้องสามคน คนโตเป็นหญิงชื่อวิไล แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ส่วนคนกลางคือราตรี พึ่งจะเรียนจบ ชั้นม.ปลาย ได้พี่สาวกับพี่เขยช่วยพ่อแม่ส่งเรียน พ่อแม่มีอาชีพทำนาและเลี้ยงหม่อนไหมหลังจากเสร็จจากงานไร่นา คนเล็กชายชื่อทิวาอายุพึ่งจะ10ขวบ หลังจากเรียนจบ ราตรีก็ได้หางานทำตอนแรกจะมาทำงานโรงงานกับเพื่อนที่กรุงเทพฯ พี่สาวของสามีวิไลเลี้ยงคนแก่ที่ภาคใต้อยากกลับมาอยู่บ้านกับครอบครัวเพราะอายุก็เยอะแล้ว จึงหาคนมาดูแลต่อ วิไลจึงแนะนำน้องสาวให้ ราตรีก็ได้นั่งรถทัวร์จากหมอชิตลงใต้พร้อมกับวิไลและพี่เขย พี่สาวของอ้นสามีวิไลชื่ออ้อน ก็อยู่สอนงานให้ราตรีอยู่เป็นเดือนเพราะกลัวราตรีจะทำอะไรไม่ถูก แล้วนายหัวลูกครึ่งจะพบเจอกับสาวชาวบ้านอย่างราตรียังไง โปรดรอติดตามนะคะ ฝากเป็นกำลังใจให้แก่นักเขียนน้องใหม่ด้วยค่ะ🙏🙏🙏
หลังจากเรียนจบมัธยมปลาย ราตรีก็หางานทำ แต่ทว่าไม่ถูกใจ
"พี่วิไลจ๊ะ ราตรีอยากไปทำโรงงานกับพี่ยี่สุ่นที่สมุทรปราการจ๊ะเห็นว่าโอทีเยอะ"
"ก็ดีนะ แล้วเขาเปิดรับสมัครยุบ่แหละน้อง"
"เดี๋ยวอิหล่าสิโทรถามการดาเบิ่ง"
"เอ้าแล้วกานดาบ่อรับคนติ“
"บ่ค่ะ ก่วาสิเปิดรับกะหลังสงกรานต์พุ้นกะนานเกิน อยากหาเงินมาช่วยพ่อแม่แล้วเกรงใจพี่เขยกับเอื้อยวิไล"
"โอ้ยคือฮ้อนแท้"อ้นสามีของวิไลมาจากไปเอาน้ำให้วัว
"เอ๋าพี่น้ำใบเตยหอมๆเย็นๆราตรีต้มมาฝาก"
บ๊ะ อิหล่าคือต้มถูกมื้อแท้มื้อนี้มันฮ้อนคักเนาะ
จ้าเห็นมันฮ้อนคักหล่ากะเลยต้มกรอกใส่ขวดแช่น้ำแข็งไว้ให้พ่อกับแม่กินจ้า
ดีๆ เอ้ออ้าลืมเมื่อเช้าเอื้อยอ้อนเผินโทรมาถามว่ามีไผอยากไปเลี้ยงผู้เฒ่าบ่อ อยู่ จ.สุราษฯ เงินเดือนหมื่นห้า กินอยู่นำเผิน ผู้เฒ่าแข็งแรงดีว่าซั่น แต่เผินสิหลงลืมเห็นเอื้อยอ้อนว่าแบบนั้น อิหล่าหางานได้ไป่"
ป้าดคืออยู่ไกลบ้านแท้หน๊อภาคใต้เลยเด้ออ้ายอ้น"วิไลเอ่ย
"แต่เงินหลายเด้พี่วิไล ตั้งหมื่นห้าไกลกะอย่าหละ มือถือกะมีสมัยนี้ ราตรีคืออยากไปแท้"
"อิหล่ามั่นใจติถามพ่อแม่เบิ่งก่อนบ่อเอื้อยว่า"
สองสัปดาห์ผ่านไป ถึงวันเดินทางลงใต้เพื่อสู้ชีวิตของเด็กสาววัย18-19
"อิหล่าไปทำงานก่อนเด้อพ่อแม่ อย่าทำงานหักโหมหลายเด้อ ทิวาดูแลพ่อกับแม่ช่วยเหลืองานพ่อแม่นำเด้อ"ราตรีกอดพ่อแม่และสั่งน้องชายเอาไว้
"แม่กับพ่อ อวยพรให้อิหล่าโชคดีเจ้านายฮักเมตตา เก็บเงินเก็บทอง ให้ร่ำๆรวยๆเด้อลูกถ้าบ่พอไหวกะกลับมาบ้านเฮา ดูเจ้าเด้อ วิไลกับอ้นกะให้เดินทาปลอดภัยเด้อลูกฝากบอกอ่อนว่าให้คนเมตตาน้องแนเด้อลูก"
"ครับพ่อแม่อย่าห่วงเด้อ“
สถานีรถทัวร์ จ.สุราษฏร์ธานี
"มาแล้วมาแล้ว โอ้ยคิดฮอดหลายเด้น้องหล่า น้องใภ้"
"สวัสดีค่ะ/ครับ/ค่ะพี่อ่อน"
"สวัสดีทุกคน นี่เบาะราตรีน้องสาวของวิไล"
"จ้า"
"ไสว่าบ่องาม หน้าตาตาเอ็นดูกะด้อ มาซางว่าบาปอิหล่าเนาะ"อ่อนชมราตรี
"ปะๆๆเจ้านายให้ตาผลขับรถมารับเลยเด้อ"อ่อนชวนทุกคนไปขึ้นรถ
ใช้เวลาเกือบชั่วโมงรถแล่นเข้าถนนส่วนบุคคลจากถนนหลักไปสักสามสี่กิโลไกลพอตัวอยู่ขณะนั่งรถมาอ่อนก็บอกสอนราตรีว่าต้องทำยังไงอะไรบ้างต่อให้จะอยู่สอนงานกันอีกเป็นเดือน
บ้านนายหัวเลาะห์พ่อของฌอน แม่เมลด้าของฌอน
"มากันแล้วหรอเอาของไปเก็บแล้วอาบน้ำอาบท่าค่อยไปหานายหัวใหญ่กับมาดามเถอะพี่อ่อน"สายใจแม่ครัวใหญ่ก็เครือญาตของนายหัวเลาะห์นั่นแหละ
"นี่ทุกคนนี่คือน้าสายใตญาตของเจ้านายเราและเป็นแม่ครัวใหญ่ของที่นี่หรือหัวหน้างาน555"
"แหมพี่อ่อนก็เดี๋ยวคนใหม่ก็กลัวฉันพอดีกัน ตามสบายนะลูก อือยังเด็กอยู่เลยหน้าตาน่าเอ็นดูเชียว"ทุกคนทักทายกันก็แยกย้าย วิไลไปอยู่ห้องนอกตัวบ้านใหญ่เพราะแค่มาส่งราตาีเท่านั้นและจะรอกลับพร้อมอ่อนเพราะอ่อนต้องขนของกลับอีกเยอะ
"ปะราตรีเรามาอยู่ห้องนี้นะเดิมเป็นของน้าแหละแต่ตอนนี้เป็นของหนูเข้าไปอาบน้ำเตรียมตัวไปพบเจ้านายและคนที่เราต้องดูแล"อ่อนบอกราตรี
"จ๊ะน้าอ่อน"
ห้องใหญ่ในบ้านใหญ่
"ที่รักตาฌอนไปไหน"
"น่าจะไปคลุคอยู่คอนโดในตัวเมืองแหละ เห็นว่าเมื่อคืนวันเกิดเพื่อน"
"ฮือ เอ้าอ่อนมาแล้วหรอ"
"ค่ะมาดาม ทุกคนไหว้นายหัวใหญ่ มาดาม แล้วก็คุณยายมุกดา"
"นายหัวมาดามจ๊ะนี่ราตรีหลานอ่อนเองค่ะจะมาช่วยดูคุณยายต่อค่ะ"ราตรียกมือไหว้ท่านทั้งคู่
"อื้อ อายุเท่าไหร่จ๊ะตาตี"
"ที่รักเด็กชื่อราตรีครับ อย่าถือนะมาดามภาษายังไม่แข็งแรง"นายหัวแซวเมียตนเอง
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูอายุจะ19แล้วค่ะ"
"ยังปเด็กอยู่ เรียนจบชั้นไหนมา"นายหัวถามบ้าง
"ม.ปลายค่ะ"
"เออพอทำคอมพิวเตอร์ได้บ้างมั้ยเผื่อว่างๆจะให้ช่วยมาดามบ้าง"
"ได้ค่ะ"
"ที่นี่ไม่มีวันหยุดนะแต่จะไปธุระก็บอกกับน้าสายใจก็ได้ เรื่องอื่นๆพี่สายใจกับพีี่อ่อนช่วยแนะนำนะ ส่วนนั่นยืนตัวกลมๆดำๆน่ะลูกลุงผลชื่ออ้อยเปรี้ยว ทำหน้าที่ทำความสะอาดบ้านและนอนกับยายตอนกลางคืน ส่วนนั่นใบคนซักผ้า ส่วนคนนั้น ลิงลมเอ้ย นกทำหน้าที่รีดผ้า ทุกคนคือลูกหลานญาติๆกันทุกคน ส่วนเงินเดือนอ่อนแจ้งแล้วนะ
"ค่ะ"
"ไปแยกย้าย กินข้าวกินปลากันวันนี้พี่สายทำอะไร"
Rrrrrr
"ว่าไงพ่อหนุ่มสุดหล่อเที่ยวพอรึยัง"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่ำๆกลับครับป๊า"
"รีบๆกลับมาช่วยงานหน้อยพ่อเหนื่อยไหนแม่จะต้องเคลียร์บัญชีมากมากเลยลูก"
"คร้าบท่านผมขอเคลียร์งานผมบ้างสิคร้าบท่าน"
"ม่ามี๊รักนะคะรับ"
"ดูมันคุยกับพ่อแต่บอกรักแม่" บังเลาะห์ส่ายหัวให้กับลูกชายคนเดียว