แค่เห็นหน้า ก็รู้ว่าเธอคือว่าที่เมียในอนาคต เบบี๋... เธอจะดื้อกับฉันเรื่องไหนก็ได้ แต่เรื่องบนเตียง เธอต้องตามใจฉัน!
รัก,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักวัยรุ่น,แอบรัก,คลั่งรัก,ตกหลุมรัก,โรแมนติก,โรมานซ์,นิยายรัก,นิยายรักชายหญิง,พระเอกหล่อ,นางเอกสวยมาก,นางเอกฉลาด,นางเอกเก่ง,นางเอกรวย,พระเอกรวย,มาเฟีย,พระเอกโหด,ไม่ดราม่า,ตลก,น่ารัก,ยุคปัจจุบัน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
มาเฟียจองรักแค่เห็นหน้า ก็รู้ว่าเธอคือว่าที่เมียในอนาคต เบบี๋... เธอจะดื้อกับฉันเรื่องไหนก็ได้ แต่เรื่องบนเตียง เธอต้องตามใจฉัน!
เขาและเธอ ที่เคยเจอกันมาก่อน ทว่า สายตาคมดุคู่นั้น ไม่ละสายตาไปจากสาวน้อยใบหน้าจิ้มลิ้ม แค่ได้ฟังเสียง…. ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจเต้นรัวๆ ใช่ แค่เสียงก็ใช่แล้ว เธอคือแม่ของลูกและว่าที่เมียในอนาคต ต้องคนนี้เท่านั้น เมื่อความเอาแต่ใจเข้าครอบงำ อยากได้ จะเอา ฉุดเลยดีไหม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอนั้น กระตุ้นยิ่งนัก แต่…… เธอยังเด็ก ยังใส่ชุดมัธยม ม.ปลาย อายุก็น่าจะ 16-17 ปีเท่านั้น ยังไม่บรรลุนิติภาวะ สาวน้อยน่ารักใส่ชุดนักเรียน น่ารักใสๆ รอยยิ้มนั้น ริมฝีปากบางนั้น ช่างน่าจุ๊บ แก้มเนียนใส น่าหอมสักฟอด อยากสัมผัส อยากแตะต้องตัว เด็กคนนี้เธอมีอิทธิพลต่อใจเขามาก จากผู้ชายที่ไม่คิดเคยอยากเข้าใกล้ผู้หญิงมาก่อน แต่ตอนนี้….. มันเปลี่ยนไป เมื่อเจอเธอ
ทว่า… เรื่องราวของทั้งสองคน มีเพียงแค่หนึ่งคนเท่านั้นที่จำทุกอย่างได้ขึ้นใจ
แล้วเจอกันอีกครั้งนะ ……สาวน้อย
Ep.2 พบกันครั้งแรกในรอบสามปี
ในเพนท์เฮ้าส์หรู มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งสระว่ายน้ำ ห้องฟิตเนส ห้องปาร์ตี้ ห้องอ่านหนังสือ และที่ขาดไม่ได้ ห้องคาเฟ่ ตกแต่งอย่างน่ารักมินิมอลเหมาะกับสไตส์ว่าที่เมียเด็กของเขา เขาเตรียมทุกอย่างที่เธอชอบไว้ที่นี่ ง่ายต่อการล่อลวง เห้ย ไม่ใช่ ง่ายต่อการดึงดูดความสนใจ จะได้เข้าแผนการที่เขาวางไว้ มีทุกอย่างที่เธอชอบ เหลืออีกแค่อีกอย่างเดียวที่ต้องทำให้ชอบ ‘ชอบเขา’ ทั้งเล็งทั้งล็อคเป้าขนาดนี้ ต้องรักเขาเท่านั้น ไม่อนุญาตให้ไปรักคนอื่นเด็ดขาด
เขาเป็นนักธุรกิจ ลงทุนอะไรต้องได้ผลตอบแทนคุ้มค่า นี่ก็เช่นกัน ลงทุน เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ลงทุนเพื่อให้ได้หัวใจ แต่เขาไม่ใช่คนดีอะไร สามารถกำจัดทุกอย่างที่เป็นเสี้ยนหนามตำใจได้ ต่อให้ได้เธอมาด้วยวิธีสกปรก เขาก็จะทำ เพราะมันคุ้ม คุ้มค่าสำหรับเขา
รอมาสามปีแล้ว ถึงเวลาสักที
2 วันต่อมา
@ คาเฟ่ K&J Love coffee
วันนี้ยาหยีมาถึงก่อนเวลานัดหมายกับเพื่อน มุมที่เธอเลือกนั่งเป็นโซนกระจกใส ด้านนอกมองมาไม่ภายใน แต่ภายในห้องจะมองเห็นด้านนอก มองออกไปด้านนอกเป็นโทนสบายตา เพราะมีความเป็นธรรมชาติเล็กๆ อยู่ภายในคาเฟ่นี้ด้วย มีน้ำพุที่คล้ายชั้นน้ำตกที่ให้ความเย็นจากโขดหิน สดชื่นสุดๆ ถ้าเดินเลยส่วนของน้ำพุออกไปอีกหน่อยจะมีมุมถ่ายรูปสไตส์ธรรมชาติ มีสวนดอกกุหลาบเล็กๆทั้งสีขาวและสีแดง เหมาะแก่การถ่ายรูป ที่นี่เป็นคาเฟ่ที่ยาหยีชอบมาก นอกจากที่กล่าวมา ยังมีโซนคล้ายๆห้องสมุดเล็กๆ มีหนังสือต่างๆให้อ่าน ให้สิงสถิตอยู่ที่นี่ทั้งวันยังได้เลย ก็สาวโสดอะนะ เหงาๆก็มาคาเฟ่ จิบกาแฟชิลล์ๆ บางครั้งก็มานั่งจ๋องทำรายงานที่นี่แทนที่จะทำที่คอนโด ยาหยีชอบสถานที่ผ่อนคลายที่เป็นสไตล์ธรรมชาติ คาเฟ่ที่นี่ตอบโจทย์เพราะมีทุกสไตส์ในที่เดียวกัน แบ่งกันไปคนละโซนว่าลูกค้าแต่ละท่านจะชอบแนวไหน ยาหยีมามาบ่อยจนสนิทกับ พี่อคินและพี่เจน ซึ่งเป็นเจ้าของร้านนั่นเอง
“คนสวยของพี่ วันนี้รับอะไรดีคะ” เสียงหวานจากพี่เจนเจ้าของร้านเอ่ยถาม
“ง่วงมากเลยค่ะพี่เจน วันนี้ขออเมริกาโน่แทนชานมแล้วกันค่ะ หยีกำลังรอเพื่อน ถ้าเพื่อนมาถึงเดี๋ยวสั่งเพิ่มอีกทีนะคะ”
“ได้เลยจ่ะ ว่าแต่วันนี้แต่งตัวน่ารักเชียวน๊าาา รอเพื่อนหรือรอแฟนกันแน่”
“คิก ~ รอเพื่อนค่า สวยขนาดนี้ หยียังไม่มีแฟนนะคะ งงใจมากเลย” งงจริงๆที่ตัวเองไม่มีแฟน คนชอบน่ะมีเยอะ แต่ดันไม่เข้าตาเลยสักคน
สองสาวพากันหัวเราะร่วน เพราะด้วยนิสัยทั้งคู่ที่เข้ากันได้ง่าย และสนิทสนมกันมากเกินกว่าจะเป็นลูกค้าแล้วด้วยซ้ำ
“อื้มมมม ชอบแบบไหนอ่า ให้พี่หาแฟนให้เอาป่ะ”
“อื้มมมม (ยาหยีทำเสียงล้อเลียน) มันจะดีเหรอคะ หยีชอบแบบทรงแบด มีรอยศักดิ์ได้แต่ไม่ต้องเยอะมาก ร้ายกับคนอื่น แต่แสนดีกับหยีแค่คนเดียว แบบนี้พอจะมีมั้ยคะ คิก ~ ”
“เฮ้อ อ่านนิยายเยอะละสิเราอ่ะ”
“เนี่ยยย รู้ทันหยีตลอดเลย ก็ผู้ชายที่ตรงสเป็ค มีแต่ในนิยายนี่นา”
1 ชม. ถัดไป
ครืด ~~ ครืด ~~ เสียงแจ้งเตือน LINE CALLING
“ฮัลโหล เมื่อไหร่จะเสด็จคะ … ห๊ะ อะไรนะ แกจะเทฉันเหรอ นัง นอ.ตอ ตัวดี (นัตตี้)”
“งื้อออ ขอโทษได้มั้ยล่าาา ก็ทะเลาะกับแฟนง่ะ อยู่ในช่วงง้อด้วยไง แต่นัดคืนนี้ไม่เทแน่นอนเลย”
“เฮ้อ ให้มันได้แบบนี้สิ” ยาหยีบ่นอย่างหงุดหงิด
“เจอกันคืนนี้ 3 ทุ่มนะ เดี๋ยวฉันไปกับยัยนาบี แกจะให้ฉันไปรับด้วยป่าว?”
“ไม่ต้องล่ะ เดี๋ยวฉันไปเองดีกว่า เจอกันที่นั่นละกัน แค่นี้นะ เบื่อคนชอบเท ชิส์”
ในระหว่างที่ร่างบางนั่งจิบกาแฟ ฟังเพลงไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีผู้คนที่เข้ามาใหม่ ซึ่งนั่งอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้าม และหันหน้ามาทางที่เธอนั่งอยู่ สายตาคมจ้องมองไม่ละสายตา นาน 3 ปี ที่เขาไม่ได้เจอเธอ วันนี้ที่เธอดูโตเป็นสาวมากขึ้น อย่างอื่นก็ดูโตด้วย ทั้งดูสวยและน่ารักสดใส ดูเป็นผู้หญิงซนๆที่น่าค้นหา อยากจับค้นตัวทุกซอกทุกมุมมันซะเดี๋ยวนี้เลย ไม่อยากรออะไรทั้งนั้น มาเฟียหนุ่มก็ได้แต่นั่งข่มอารมณ์ตัวเองไว้ อยากเอาตัวเองเข้ามาอยู่ในสถานการณ์เล็กๆ ให้เธอได้เห็นและค่อยๆจดจำเขา แต่เธอ… ไม่สนหัวใครทั้งนั้น ไม่สบตาใคร ไม่มองมาทางมาเฟียหนุ่มที่นั่งจ้องเธอปานจะกลืนกิน
ไม่มองมาเลย…
Part ยาหยี
ก็พอจะเห็นแล้วล่ะว่ามองมา ก็หล่ออยู่หรอกนะ ไม่สิ... หล่อมาก มากแบบมาก แต่จะมองอะไรขนาดนั้น แล้วสายตาน่ะ เจ้าเล่ห์นักนะ นี่ขนาดทำเป็นไม่สนใจแล้วนะ มารยาทอยู่ไหนอ่า ลืมพกมาหรือยังไง ถ้าจะมองกันขนาดนี้ ไม่จับฉันปั้นเป็นก้อนๆแล้วกลืนลงท้องไปเลยล่ะให้มันจบๆไป
ฉันมองให้เขารู้ตัวแล้วนะ ว่าฉันเห็น แต่ทำไมต้องกลายเป็นฉันเองที่ต้องหลบสายตา ดาเมจรุนแรงเกินไปแล้ว