เธอมักเปล่งประกายเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คน...แต่เวลาใดที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว ก็กลับทำให้เปลี่ยนเป็นคนละคน
หญิง-หญิง,ตลก,รัก,ดราม่า,ไทย,ไทย,หญิง-หญิง,ดราม่า,ตลก,รัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เธอคนนั้น คือ ตัวฉันในอดีต
เธอมักเปล่งประกายเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คน...แต่เวลาใดที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว ก็กลับทำให้เปลี่ยนเป็นคนละคน
"ญาริน" ดาราดังที่เป็นแนวหน้าของวงการบันเทิง ในวันหนึ่งเธอได้พบกับเพื่อนในคำสัญญาอย่าง "สมายด์" สาวตัวเล็กขี้แยเอาแต่ใจ ที่เธอต้องพลัดพรากจากกันมาสิบห้าปี
แต่แล้วโชคชะตาก็ทำให้ทั้งสองคนได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แม้ว่าพวกเธอจะจำกันได้ แต่ความสัมพันธ์ที่ห่างกันมาสิบห้าปี สำหรับ "สมายด์" แล้วเธอมองว่า "ญาริน" นั้นไม่เหมือนคนเดิมที่เธอรู้จัก...
"แปลกจัง...ไม่ว่าจะคิดยังไงก็แปลก" ญารินพูดพึมพำกับตัวเองในขณะที่อยู่กับอร
สาวตากลมที่มองญารินที่จ้องโทรศัพท์อย่างไม่ว่างตา พูดกับตัวเองก็นึกแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น อะไรที่ทำให้อีกฝ่ายดูต่างไปจากทุกที แต่เมื่อไม่อยากจะคิดจึงถามออกไปตรง ๆ
"น้องริน"
"คะพี่อร ?"
"...เรากำลังคุยกับแม่ซื้ออยู่หรอ ?" คนตัวสูงหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำถามจากอดีตผู้จัดการของเธอ ก่อนจะเอ่ยขึ้นต่อ
"ท ทำไมถามแบบนั้นคะ..."
"พี่เห็นน้องเอาแต่พูดกับตัวเองก็นึกว่าคุยกับแม่ซื้อได้น่ะสิคะ"
"ฮ่า ฮ่า ตลกมากค่ะ หึ !"
"โอ๋ ๆ พี่แค่พูดเล่นค่า สรุปมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ เห็นเอาแต่ทำหน้าเครียด" หญิงสาวเม้มปาก พลางคิดในใจว่าควรบอกดีมั้ย...หลังจากคิดได้อยู่พักนึงทำให้เธอฉุกคิดได้ว่า นอกจากอรและสมายด์ที่เธอไว้ใจได้ก็ไม่มีใครอีกแล้ว จึงตัดสินใจที่จะเล่าให้อรฟัง
"ถ้าฟังแล้วพี่อรห้ามหัวเราะนะคะ"
"ไม่รับปากจนกว่าจะได้ฟังค่ะ" คน ๆ นึ้พักหลังเขากวนประสาทเรามากขึ้นหรือเปล่านะ ความคิดผุดเข้ามาในหัวของญาริน ก่อนจะสลัดออกไปแล้วเริ่มเล่าสิ่งที่เธอเป็นกังวลอยู่
"ที่จริงแล้ว...หลายวันมานี้สมายด์เขาดูแปลกไปค่ะ...ปกติรินไปหาทีไรก็ชอบชวนให้ค้างอยู่ด้วยกัน แต่พักหลังมานี้อย่าว่าแต่ได้ค้างเลย แค่พิมพ์คุยกันหรือโทรคุยกันยังแทบไม่ได้ทำเลยด้วย" อรขมวดคิ้วพลางส่ายหัวไปมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับที่สิ่งที่ญารินเล่าออกมา
ในเมื่อเธอเป็นผู้ที่ขอให้อีกฝ่ายเล่าจึงต้องให้คำปรึกษาแก่คนตรงหน้า
"น้องรินคิดมากเกินไปหรือเปล่าคะ อย่าลืมนะว่าน้องสมายด์เองก็เปิดร้านขายขนมแล้วน่ะ"
"...จริงอยู่หรอกค่ะ แต่ปกติรินก็จะไปช่วยที่ร้านอยู่กับทุกวัน พอช่วงหลัง ๆ มาก็รู้สึกว่ามายด์เริ่มแปลกไปน่ะค่ะ"
"ไม่ลองหาเวลาคุยกันดูล่ะ น้องสมายด์เขาเองก็ยังไม่ได้คุยกับน้องรินเลยหนิคะ พี่ว่าลองเปิดใจคุยกันดีกว่าเก็บมานั่งคิดคนเดียวนะคะ" ญารินพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วขอตัวไปหาสมายด์ในทันทีเมื่อมีเป้าหมายที่แน่วแน่
แต่ทว่า...
"เอ๋ !!? ปิดร้านครึ่งวัน...ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย...มันยังไงกันเนี่ย" หญิงสาวที่ขับรถไกลเกือบยี่สิบกิโลจากคอนโดของอดีตผู้จัดการของเธอ
ต้องมาตกใจกับป้ายร้านที่เขียนไว้ว่าวันนี้หยุดขายครึ่งวัน...เมื่อญารินลองไปเช็คทางเข้าบ้านปกติของญารินก็พบว่าล็อกเอาไว้และไม่มีใครอยู่เลย ทำให้เธอต้องใช้ที่เพิ่งสุดท้ายของเธอก็คือ เหล่าเพื่อนสาว ฝน และ เมย์
"ฮัลโหลคุณฝน ญารินเองนะคะ" ญารินไม่รอช้าที่จะกดไปโทรหาฝนที่ดูพึ่งได้มากกว่าเมย์
"สวัสดีค่ะ มีเรื่องอะไรหรอคะ ?"
"พี่มาที่ร้านของมายด์ แต่ป้ายแขวนเอาไว้ว่าหยุดครึ่งวัน เกิดอะไรขึ้นหรอคะ"
"อืม...ฝนก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ รู้แค่ว่ามายด์บอกว่าจะไปซื้อของที่ห้าง ร้านเพิ่งปิดไปแค่ครึ่งชั่วโมงป่านนี้ก็คงอยู่ที่ห้างแหละค่ะ"
"งั้นหรอ ขอบคุณมากค่ะ" ญารินกดวางสายก่อนจะรีบขับรถตรงไปที่ห้างในทันที แต่หารู้ไม่ว่าฝนและเมย์ พวกเธอทั้งสองอยู่ที่ห้างด้วยกัน แถมยังแอบตามสมายด์อยู่เพราะพวกเธอก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงปิดร้านครึ่งวัน ในวันที่สามารถขายได้เยอะที่สุด
"อากาศร้อนชะมัด ป่านนี้ถ้าเป็นสมายด์ตามปกติก็คงอยู่โซนเสื้อผ้าสินะ..." ญารินที่รีบร้อนมาหาสมายด์ก็เริ่มตั้งเป้าไปที่โซนเสื้อผ้าที่น่าจะเป็นที่ที่สมายด์อยู่ในตอนนี้
แต่ทว่า...
"น้องริน !?" เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ เมื่อหันกลับไปก็ทำให้พบกับ...
"พี่อร ! ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้คะ ?"
"มาหาเรื่องเสียตังค์ค่ะ แล้วน้องรินล่ะ พวกเราเพิ่งแยกกันไปไม่ถึงชั่วโมงเลยนะคะ"
"รินมาหามายด์ค่ะ พี่อรเห็นบ้างหรือเปล่าคะ"
"อ๋อ...มาง้อเขานี่เอง พี่ไม่เห็นเลยค่ะ พี่ว่าจะไปนั่งอยู่ที่ร้านไอศกรีม ถ้ายังไงเคลียกับน้องมายด์เสร็จแล้ว ให้รีบมาหาพี่ทันทีเลยนะคะแล้วพาน้องมายด์มาด้วยนะ เพราะพี่มีเรื่องที่อยากจะบอกให้กับน้องรินได้รู้ด้วยค่ะ"
เอาอีกแล้ว บรรยากาศอึมครึมที่รู้แน่ ๆ ว่าต้องเป็นร้ายมันมาอีกแล้ว~ ญารินคิดในใจ แล้วตอบตกลงกับอรก่อนจะออกตัววิ่งไปตามหาสมายด์ต่อ
"เห้อ...ยิ่งหายิ่งไม่เจอของที่น่าจะเหมาะกับเขาเลยอ่ะ อยากจะให้อยู่ด้วยจัง..." สมายด์ที่อยู่ที่โซนเสื้อผ้าแล้วกำลังเลือกของให้ใครบางคน จู่ ๆ เสียงของญารินก็แว่วเข้ามาในหูของเธอ สมายด์จึงหันไปตามเสียงเรียกอย่างไม่รอช้า
"มายด์ !! ในที่สุดเราก็ได้เจอ !"
"เอ๋ !?" มาได้ไงเนี่ย...
"ท ทำไมถึงไม่ยอมมาพบหน้าเราบ้างเลยล่ะ เราคิดถึงมายด์มากเลยนะรู้มั้ย ?" ญารินขมวดคิ้วจับไหล่ของสมายด์แล้วเอ่ยถามในสิ่งที่เธออยากรู้มาตลอด
ในขณะเดียวกัน ฝนและเมย์ ที่แอบฟังอยู่อย่างห่าง ๆ ก็รอลุ้นว่าเพื่อนสาวของพวกเธอจะตอบกลับแฟนสาวอย่างไร
"ค เค้า..."
"เค้า อะไรคะ ?"
"...เค้ามาเลือกของขวัญวันเกิดให้ตัวไงคะ...พรุ่งนี้ก็วันเกิดรินแล้วด้วย เค้าเลยอยากจะเซอร์ไพรส์...เค้าขอโทษที่ทำให้รินเดือดร้อนนะ" ญารินชะงักกับคำพูดของแฟนสาวของเธอก่อนจะส่ายหน้าแล้วสวมกอดกับสมายด์
"มายด์ไม่ผิดหรอกน่า เราผิดเองที่ลืมวันเกิดตัวเองเลยทำให้วุ่นวายแบบนี้"
"อือ...ไหน ๆ ก็มาแล้วลองบอกสิ่งที่รินอยากได้มาให้เค้าฟังหน่อยสิคะ เค้าเลือกหลายอย่างจนไม่รู่ว่าจะซื้ออะไรให้ดีแล้ว..." คนตัวเล็กย่นจมูกเบะปากพูดกับแฟนสาวของเธอ ด้วยท่าทางที่น่าเอ็นดูทำให้ญารินอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มของคนตัวเล็กคนนี้ ก่อนจะบอกสิ่งที่เธออยากได้ที่สุดออกไป
"สิ่งที่เราอยากได้ที่สุด...ก็คือ สมายด์ ยังไงล่ะคะ..."