ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ
วัยว้าวุ่น,รัก,ชาย-หญิง,ไทย,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เกียร์รักมาเฟียร้าย
ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ
นิลนนท์ ราฟ หรือ คุณคีย์
ปี 3 วิศวะไฟฟ้า ทายาทของบริษัทผลิตสายเคเบิลรายใหญ่ที่สุดในเอเซีย
และผู้สืบทอดความมืดดำของโลกอีกใบที่น้อยคนนักจะรู้จัก
.
.
.
อาญาเรศ ธิติพันธ์ หรือ ออญ่า
ปี 2 สื่อสาร ทายาทคนเดียวของนักธุรกิจสิ่งพิมพ์ผู้ล่วงลับ
แม้เธอจะมีทุกอย่างแต่ชีวิตที่เหลือตัวคนเดียวมันไม่ง่ายเอาเสียเลย
Ep 4 ซ่อนกลิ่น
คลับชั้นสูงที่มีชื่อว่า Valik เป็นสถานที่คนทั่วไปไม่สามารถจะเข้าได้ ค่าสมาชิกมีตั้งแต่หลักแสนจนถึงหลักล้าน บริการพิเศษขึ้นอยู่กับค่าเมมเบอร์เป็นหลัก ต่อให้นามสกุลใหญ่คับฟ้าแต่จ่ายเงินแบบชนชั้นกลางหวังรวย Valik ไม่ต้อนรับ เจ้าของที่นี่ทำธุรกิจสีเทาไม่ได้สร้างวัดที่ใครจะมาร้องขออะไรก็ได้ ชายหนุ่มทั้งสามคนมีสิทธิ์อะไรถึงเข้ามาได้อย่างนั้นหรือ ก็เพราะที่นี่เป็นธุรกิจแยกของคุณคีย์และอิล กับ เผ่า ก็ถือหุ้นอีกคนละ 15% พื้นฐานครอบครัวของคุณคีย์ผลิตอาวุธสงครามตั้งแต่ช่วงปลายปี 80 จนถึงปัจจุบัน
ธุรกิจถูกส่งต่อกันมาจากคุณทวดจนถึงคุณปู่ของเขา ที่ดันมาพบรักกับคุณย่าที่เมืองไทย คุณย่าเองก็รักคุณปู่ของเขามากเลยยอมตกลงที่จะแต่งงานด้วย แต่มีข้อแม้คือท่านจะไม่ย้ายไปอยู่ที่มอสโคแบบถาวร คุณปู่เองในวันนั้นก็ไม่มีครอบครัวหลงเหลืออยู่แม้แต่คนเดียว คุณทวดก็เสียชีวิตไปหมดท่านเลยตัดใจยอมเหนื่อยที่จะบินไปกลับบ่อยกว่าเดิม โดยที่งานบางอย่างก็ถูกโอนถ่ายให้คนสนิทที่อยู่กันมานาน จากงานสีดำคุณปู่ของเขาทำให้มันเป็นสีเทา ส่วนงานสีขาวบอกเลยว่าไม่มีอยู่แล้วสำหรับตระกูลราฟ ด้านคุณแม่ของเขาก็เป็นลูกสาวคนเดียวของรัฐมนตรีกลาโหมในประเทศบ้านเกิด พบรักกันตอนที่คุณปู่พาพ่อของเขาไปงานสำคัญทางการทูตที่มอสโค แล้วก็เป็นคุณแม่ของเขาที่ยอมสละทุกอย่างมาอยู่กับคุณพ่อที่ไทย
เมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งได้รู้ว่าจริง ๆ ที่คุณแม่ยอมมาที่นี่ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมาไทยมาก่อนเพราะคุณตากำลังจะแต่งงานใหม่กับภรรยาวัยเยาว์ที่ตั้งท้องลูกชาย เป็นช่วงเดียวกันกับที่คุณพ่อของเขาตัดสินใจขอคุณแม่แต่งงานพอดี คุณแม่ของเขาเลยตอบตกลงอย่างไม่ลังเล คุณแม่บอกเขาว่าคุณยายท่านเสียไปหลายปี คุณตาเลี้ยงดูคุณแม่ของเขามาอย่างดีตามลำพัง จนเมื่อท่านโตพอที่จะดูแลตัวเองได้ ก็ได้ทราบว่าคุณตาแอบคบหาดูใจผู้หญิงอยู่คนหนึ่งแต่ก็กลัวคุณแม่จะน้อยใจเลยไม่ยอมพาผู้หญิงคนนั้นออกหน้าออกตา ส่วนคุณแม่ของเขาท่านก็คิดว่าคงถึงเวลาที่คุณตาควรจะมีใครมาดูแลสักทีหลังจากที่เหงามานาน เลยเป็นที่มาว่าทำไมท่านถึงย้ายมาอยู่ที่ไทยแบบถาวร และจะกลับไปบ้างก็ช่วงเทศกาลหรือวันสำคัญ ด้านเขาเองเลยเป็นหลานชายคนแรก ลูกก็คนแรก หน้าที่ภาระทั้งหมดเลยตกมาที่เขาอย่างเลี่ยงไม่ได้
"กูเห็นว่ามึงมองน้องคนหนึ่ง"
"เห็น?"
"พอดีเดินกลับเข้ามาเห็นมึงยืนอยู่ที่กระจกชั้นสองห้องสมุด"
"อ่า"
"อยากได้?"
"..."
"น่ารักดีนะ"
"..."
เสียงวางแก้วดังพอที่จะทำให้อิลรู้ว่าไม่ควรพูดถึงผู้หญิงคนที่คุณคีย์ล็อกเป้าแบบนี้อีก ถึงจะเป็นเพื่อนรักที่โตด้วยกันมาก็ไม่ใช่ว่าเขาจะยอมลงให้ทุกเรื่อง คุณคีย์ก็คือคุณคีย์แม้กระทั่งบางครั้งคนพ่อที่อยู่เหนือใครยังต้องยอมเขา ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นใช้ไม่ได้กับพ่อลูกคู่นี้ เรียกว่าต้นแยกมาเลยจะเหมาะกว่าทั้งนิสัยใจคอรูปร่างหน้าตา มีเพียงแค่ดวงตาสีอ่อนที่ได้จากผู้เป็นแม่มาเพียงอย่างเดียว
"กูแค่ชมไม่ได้จะเคลม"
"..."
.
.
เช้าวันถัดมาออญ่ารีบมาเช้าก่อนเวลาเรียนตัวเองเพื่อจะมาพบอาจารย์แก้วที่ห้องสมุด มีเอกสารที่เธอต้องเซ็นดูผ่าน ๆ มันคือเอกสารเกี่ยวกับการเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษดูแลห้องสมุด ตัวหนังสือเล็ก ๆ มากมายหลายบรรทัดที่เธอไม่ได้อ่านอย่างละเอียด แต่เธอหาสนใจไม่เธอไว้ใจอาจารย์แก้วแสนใจดีตรงหน้า เมื่อจัดการเอกสารเสร็จเธอได้รับบัตรเจ้าหน้าที่พร้อมกับทำการสแกนนิ้วมือในการผ่านเข้าห้องดามิทรี อาจารย์แก้วเตือนเธออีกครั้งว่าห้ามเธอพาใครเข้าไปเด็ดขาด และห้ามถ่ายรูปหรือคลิปภายในห้อง ถ้าเธอทำเธอจะถูกไล่ออกจาก KMTT โดยทันที
ประตูถูกเปิดออกออญ่าเดินเข้าไปภายในเสียงประตูปิดลงอาจารย์แก้วทิ้งเธอไว้ลำพัง ห้องสมุดลึกลับนี้มีความงามแบบตะวันตกขนาดแท้ โซฟากำมะหยี่สีดำสนิทวางอยู่ตรงกลางโถงเล็ก ๆ ที่รายล้อมไปด้วยหนังสือ เธออยากจะจับสักเล่มขึ้นมาเปิดดูแต่ก็ยังไม่กล้าทำ เลยขอสำรวจรอบห้องไปก่อน ตรงมุมห้องมีไข่ฟาแบร์เชตั้งอยู่ภายในตู้กระจกใบเล็กใส เธอเคยอ่านเจอเรื่องของมันมาบ้างแต่ไม่เคยเห็นของจริง มันสวยมากจนเธอหยุดมองอยู่นาน และไม่ได้สังเกตว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ตามลำพังอย่างที่เธอเข้าใจ
"อ๊ะ"
"..."
"เฮ้ย!!!"
"..."
ออญ่าที่กำลังจะหันหลังกลับจากการยืนมองของสวย ๆ งาม ๆ ต้องตกใจและอุทานเสียงหลง เนื่องจากปลายจมูกของเธอชนเข้ากับร่างหนาของใครบางคนอย่างจัง มือหนาของคุณคีย์รวบเข้ากับเอวเล็ก ๆ ของเธอเพื่อพยุงไม่ให้เธอล้ม ออญ่าพยายามเงยหน้ามองเขาแต่เห็นได้ไม่ถนัด แต่สิ่งที่ชัดเจนคือกลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัว เธอไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้มาก่อนในชีวิต เธอมั่นใจว่าไม่ใช่แบรนด์หรูตามทั่วไปเพราะเธอชอบน้ำหอมมากเรียกว่ามีสะสมไว้เกือบทุกแบรนด์ทุกกลิ่นก็ว่าได้
"ปะ...ปล่อยสิ"
"..."
"ทำแบบนี้เรียกว่าลวนลามนะ...ปล่อย"
"ฮึ"