ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ

เกียร์รักมาเฟียร้าย - 11 หลอน โดย สีชาเย็น @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วัยว้าวุ่น,รัก,ชาย-หญิง,ไทย,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เกียร์รักมาเฟียร้าย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

วัยว้าวุ่น,รัก,ชาย-หญิง,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักวัยรุ่น

รายละเอียด

ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ

ผู้แต่ง

สีชาเย็น

เรื่องย่อ

นิลนนท์ ราฟ หรือ คุณคีย์

ปี 3 วิศวะไฟฟ้า ทายาทของบริษัทผลิตสายเคเบิลรายใหญ่ที่สุดในเอเซีย

และผู้สืบทอดความมืดดำของโลกอีกใบที่น้อยคนนักจะรู้จัก

.

.

.

อาญาเรศ ธิติพันธ์ หรือ ออญ่า

ปี 2 สื่อสาร ทายาทคนเดียวของนักธุรกิจสิ่งพิมพ์ผู้ล่วงลับ

แม้เธอจะมีทุกอย่างแต่ชีวิตที่เหลือตัวคนเดียวมันไม่ง่ายเอาเสียเลย

สารบัญ

เกียร์รักมาเฟียร้าย-1 กระจกเงา,เกียร์รักมาเฟียร้าย-2 เงา,เกียร์รักมาเฟียร้าย-3 ซ่อน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-4 ซ่อนกลิ่น,เกียร์รักมาเฟียร้าย-5 พิน็อกคิโอ,เกียร์รักมาเฟียร้าย-6 ล่อหลอก,เกียร์รักมาเฟียร้าย-7. แมวหนี,เกียร์รักมาเฟียร้าย-8 ทาสแมว,เกียร์รักมาเฟียร้าย-9 เลือนราง,เกียร์รักมาเฟียร้าย-10 ภาพจำ,เกียร์รักมาเฟียร้าย-11 หลอน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-12 ขาด,เกียร์รักมาเฟียร้าย-13 ที่ว่าง,เกียร์รักมาเฟียร้าย-14 ของหวาน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-15 ของว่าง

เนื้อหา

11 หลอน

      พอเลิกเรียนทุกคนก็จัดแจงแยกย้ายไปตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย บูลเลย์กลับไปคอนโดเพื่อจัดการทำความสะอาดห้องรอเพื่อนสาว บุ้งกี๋วันนี้อ้อนขอไปกินชาบูจากแฟนหนุ่มได้แต่ห้ามค้างเดี๋ยวแฟนหนุ่มจะมารับตอน 4 ทุ่มตรง พริกหวานกับออญ่าก็ไม่มีปัญหาเพราะอยู่คอนโดคนเดียวทั้งคู่ จริง ๆ คอนโดทั้งคู่อยู่ไม่ไกลกันมากทำให้บางวันก็มีวนไปรับส่งอีกฝ่ายบ้างถ้าวันไหนใครง่วงมากไม่อยากขับรถเอง พริกหวานเหมือนจะนิ่งเงียบเรื่องรุ่นพี่เผ่าพลไปเลย เพื่อนคนอื่นถึงจะพยายามถามเธอก็บอกไม่เคยรู้จักและเห็นตัวจริงมาก่อน ส่วนเรื่องที่บลูบอกว่าเขาไปส่งเธอที่ห้อง พริกหวานก็ยังยืนยันว่าเธอไม่เจอใครสักคนในห้อง และเธอก็ยังตื่นมาในสภาพเสื้อผ้าครบทุกชิ้น ยกเว้นปีกนางฟ้าที่พบมันอยู่ตรงโต๊ะกลางของห้องนั่งเล่น 

      การกินชาบูวันนี้เรื่องที่ยกขึ้นมาพูดถึงมากสุดก็เรื่องรุ่นพี่กับออญ่า เธอเลยต้องเล่าให้เพื่อนฟังตั้งแต่ต้นจนจบ แต่ก็ไม่ลงรายละเอียดเรื่องที่เขาชอบเข้ามาช้อนหลังกับเรื่องที่เขาแอบลูบแก้มเธอเมื่อคืน โดยเพื่อนทุกคนฟันธงว่าเขาน่าจะชอบเธอ เธอเองก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เต็มปาก ภายในใจก็ได้แต่ตั้งคำถามว่าผู้ชายที่ไหนชอบผู้หญิงแล้วมาทำตัวประหลาด ๆ ใส่ เขาควรจะยิ้มหรือพูดกับเธอดี ๆ สิ ไม่ก็ขอช่องทางติดต่อแบบคนอื่นเข้าชอบทำกัน 

"วาสนาแท้เพื่อนฉัน...ชอบไปแอบนอนตากแอร์ที่ห้องสมุดจนตกได้ผู้ชายแรร์ไอเทมมา"

"บูล!!!...พูดน่าเกลียด ฉันนอนของฉันเฉย ๆ เว้ยไม่ได้ไปตกใคร"

"ว่าแต่ไอ้ห้องลับนั่นสวยมากไหม?"

"มากแบบกอไก่ร้อยตัวเลย...กลิ่นหนังสือเก่าโคตรหอม"

"แล้วถ้าเจอรุ่นพี่อีกแกจะทำไง"

"ไม่ทำอะไรทั้งนั้น...เดี๋ยวเขาเบื่อแกล้งฉันก็หายไปเองละ"

"เบื่อแกล้งกูกลัวจะชอบแกล้งจนจับแกทำเมียก่อนสิ"

"เพี้ย" 

    เสียงเนื้อช่วงขาที่โดนมือบางฟาดเข้าให้อย่างแรง บูลเป็นคนพูดจาแบบที่ทำให้คนฟังอายได้โดยที่ไม่ต้องมีคู่กรณี ส่วนออญ่าก็มือหนักใช้ได้เหมาะสมกับความเป็นเพื่อนแท้ เธอคิดเสมอว่าโชคดีมากที่เจอเพื่อนกลุ่มนี้ก็อารมณ์โตมาด้วยกันเพราะเจอกันช่วงไฮสกูล และเป็นช่วงเดียวกันกับที่เธอสูญเสียครอบครัว มี 4 คนนี้ที่อยู่เคียงข้าง อีกทั้งเรื่องเงินทองที่ต้องจัดการก็ได้พ่อแม่ของพริกหวานเป็นคนช่วยทั้งหมด บริษัทของพ่อแม่ถูกจัดการส่งต่อให้กรรมการบริหาร หุ้นที่เธอมีก็ยังคงเป็นของเธอต่อไป เงินปันผลที่ได้รับทำให้เธอมีชีวิตอยู่ได้แบบสบาย แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกยินดีเท่าไหร่ถ้าแลกกับเงินมากมายตอนนี้ เธอขอให้ครอบครัวเธอกลับมาเสียยังดีกว่า บ้านหลังเดิมถูกปิดไว้และให้คนเข้าไปทำความสะอาดเดือนละสองครั้ง ส่วนเธอทนอยู่ที่นั่นไม่ไหวเลยหาซื้อคอนโดไว้เพื่ออยู่แทน พ่อของพริกหวานบอกสอนเธอว่าถ้าอยากกลับมาดูแลบริษัทของพ่อ เธอก็ต้องตั้งใจเรียนให้ดีพอเรียนจบการไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์กับบริษัทใหญ่ ๆ วันไหนพร้อมก็ค่อยกลับมาดูแลส่วนที่ควรจะเป็นของเธอ 

     การจะไปเดินหน้าสู้กับบอร์ดบริหารในตอนนี้ไม่เป็นผลดี แต่ถ้าในอนาคตจะมีอะไรให้เปลี่ยนความคิดก็ค่อยมาว่ากัน อย่างน้อยทนายความประจำครอบครัวเธอก็เป็นคนดี คอยดูแลและรักษาผลประโยชน์ของเธอแบบเต็มกำลัง ชีวิตของเธอในตอนนี้จึงไม่ได้แย่มากแค่รู้สึกเหงาและเศร้าในบางครั้งที่ต้องอยู่คนเดียว

     พริกหวานกับออญ่าหอบเอาเสื้อผ้ามาพร้อมค้างคืน มีเพียงบุ้งกี๋ที่ถึงเวลาต้องกลับแล้ว ทั้งหมดเลยเดินลงไปส่งเพื่อนสาวให้ถึงมือแฟนหนุ่ม ทุกคนหมุนตัวจะกลับเข้าตึกคอนโด แต่ความรู้สึกเหมือนใครบางคนจ้องมองเธอมันเกิดขึ้นอีกครั้ง เธอหันซ้ายหันขวามองไปทั่วสวนต้นไม้และที่จอดรถก็ไม่เห็นใคร เธอส่ายหน้าเล็กน้อยสบถเบา ๆ ว่าตัวเองว่าน่าจะหลอนเกินไปก่อนจะรีบเดินไปปิดท้ายเพื่อนทั้งสามคน มือน้อยก็พันลูบแขนตัวเองขึ้น ๆ ลง ๆ เพื่อให้เจ้าไรขนอ่อนตามตัวสงบลง

"กลับ"

"ครับคุณคีย์"

     คนหลอนก็รีบเดินเข้าตึก ส่วนคนสร้างความหลอนก็อดทนเก่ง มานั่งรอเฝ้าว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับคอนโดตัวเอง แต่พอเห็นการแต่งตัวของเธอเขาเดาได้ว่าเธอน่าจะนอนที่นี่ เหมือนหลายครั้งที่ผ่านมา นิ้วเรียวยาวกำลังเคาะเบา ๆ บนหน้าขาข้างขวา คุณคีย์กำลังใช้ความคิดว่าเขาควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ เพื่อนสนิทแล้วยังไงนอนค้างแบบนี้เหมาะสมตรงไหนกัน