ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ

เกียร์รักมาเฟียร้าย - 15 ของว่าง โดย สีชาเย็น @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วัยว้าวุ่น,รัก,ชาย-หญิง,ไทย,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เกียร์รักมาเฟียร้าย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

วัยว้าวุ่น,รัก,ชาย-หญิง,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักวัยรุ่น

รายละเอียด

ถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าเธอคือคนนั้น...ตราบใดที่เขายังหายใจใครก็ห้ามแตะเธอ

ผู้แต่ง

สีชาเย็น

เรื่องย่อ

นิลนนท์ ราฟ หรือ คุณคีย์

ปี 3 วิศวะไฟฟ้า ทายาทของบริษัทผลิตสายเคเบิลรายใหญ่ที่สุดในเอเซีย

และผู้สืบทอดความมืดดำของโลกอีกใบที่น้อยคนนักจะรู้จัก

.

.

.

อาญาเรศ ธิติพันธ์ หรือ ออญ่า

ปี 2 สื่อสาร ทายาทคนเดียวของนักธุรกิจสิ่งพิมพ์ผู้ล่วงลับ

แม้เธอจะมีทุกอย่างแต่ชีวิตที่เหลือตัวคนเดียวมันไม่ง่ายเอาเสียเลย

สารบัญ

เกียร์รักมาเฟียร้าย-1 กระจกเงา,เกียร์รักมาเฟียร้าย-2 เงา,เกียร์รักมาเฟียร้าย-3 ซ่อน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-4 ซ่อนกลิ่น,เกียร์รักมาเฟียร้าย-5 พิน็อกคิโอ,เกียร์รักมาเฟียร้าย-6 ล่อหลอก,เกียร์รักมาเฟียร้าย-7. แมวหนี,เกียร์รักมาเฟียร้าย-8 ทาสแมว,เกียร์รักมาเฟียร้าย-9 เลือนราง,เกียร์รักมาเฟียร้าย-10 ภาพจำ,เกียร์รักมาเฟียร้าย-11 หลอน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-12 ขาด,เกียร์รักมาเฟียร้าย-13 ที่ว่าง,เกียร์รักมาเฟียร้าย-14 ของหวาน,เกียร์รักมาเฟียร้าย-15 ของว่าง

เนื้อหา

15 ของว่าง

สายตาเยือกเย็นจ้องแมวน้อยไม่วางตา ใช่เขารู้ว่าไม่ควรแต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้มันเป็นไปตามธรรมชาติของสันดานคนไม่ดีอย่างเขา จูบแค่นี้มันยังไม่พอสำหรับเขาสักหน่อย คุณคีย์ยังอยากลองลิ้มชิมรสลิ้นเล็ก ๆ ในโพรงปากสีสวยว่าจะหวานขนาดไหน พอเธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่าให้เขาหยุดมันทำให้เขาแทบคลั่ง หลังจากที่เขาอายุ 15 ปีเต็มก็ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าพูดคำนี้ใส่เขามาก่อน ถามว่าโกรธไหมไม่เลย…แค่รู้สึกขัดใจนิดหน่อย แต่เขาก็ยอมถอยหยุดการกระทำไว้ชั่วคราว มือทั้งสองยังคงวางไว้ที่เดิมไม่ว่าจะเป็นที่ท้ายทอย หรือ ที่ข้อมือบางของออญ่า

"รังเกียจ?"

"…"

"โกรธ?"

"…"

"เงียบ…งั้นต่อ"

"ยะ อย่าเพิ่งค่ะ"

"…"

"ไม่เหม็นกระเทียมหรอ"

แมวน้อยหลุบตาลงต่ำก่อนจะพูดเสียงเบา ประโยคที่ออกมาจากปากของเธอทำเอาคนอย่างเขาถึงกับอึ้ง เขาปรับทิศทางของสายตาไปที่จานอาหารด้านหลังของเธอ เบเกิลครีมชีสกระเทียมหายไปเกือบ 2 ชิ้น คุณคีย์เกือบจะหลุดขำออกมาเขาไม่คิดว่าแค่ลุกมานั่งตรงนี้ไม่กี่นาที เจ้าแมวขี้เซาจะกินอาหารได้มากมายเกินที่ผู้หญิงทั่วไปจะสามารถทำได้ ในชีวิตที่ได้ร่วมโต๊ะอาหารกับคนมากมายผู้หญิงมักกินน้อยเพระกลัวอ้วน หนึ่งในนั้นก็น้องสาวตัวดีของเขาด้วย

ออญ่าเริ่มรู้ตัวแล้วว่าพูดอะไรแปลก ๆ ออกไป ในสถานการณ์แบบนี้เธอควรปิดปากไม่ก็เปิดปากให้เขารังแกมากกว่า จะหาว่าเธอใจง่ายเธอก็น้อมรับไว้ก็ดูคนตรงหน้าสิ เป็นใครจะไม่หวั่นไหวบ้างไม่ว่าจะหน้าตา สีผิว รูปร่าง ลักษณะของเขาดูก็รู้ว่าเป็นลูกครึ่งแน่นอน ถ้าได้ไปเป็นนายแบบหรือดารารับรองดังแน่ ตอนนี้เสียงในหัวที่เพื่อนเลย์ตัวดีพูด "รุ่นพี่ชอบมึงออญ่า" ดังอย่างกับคนตีกลองใส่แบบรัว ๆ 

"ชอบ"

"หืม"

คุณคีย์กลับมาโฟกัสแมวน้อยตรงหน้าอีกครั้งพร้อมคำตอบ เขาจับต้นคอเธอเอียงเล็กน้อยเพื่อให้รับกับใบหน้าของเขา จูบเบา ๆ อยู่ 3-4 ครั้งก่อนเขาจะใช้ลิ้นหนาไล่เลียริมฝีปากเล็ก ๆ เมื่อแมวน้อยลืมตัวเผลอส่งเสียงครางออกมาจากลำคอ เหมือนเป็นสัญญาณขอการอนุญาตให้เขาเริ่มรุกหนักขึ้นไปอีกนิด 

"อ้าปากครับ"

"อื้อ"

คำขอของเขาเพียงครั้งเดียวเธอก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย คุณคีย์รู้สึกพึงพอใจมากเขาไม่ได้มองว่าเธอใจง่าย เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้เขาต้องเอาตัวเองไปวนเวียนให้อยู่ในสายตาเธอ ให้เธอสนใจ ให้เธอจดจำ…แล้วจะแปลกตรงไหนถ้าเธอจะหลงกลเขา จูบแรกของออญ่าต้องเป็นของเขานั่นคือสิ่งที่เขาเคยคิด และตอนนี้เขาก็ทำมันภาษากายของเธอทำให้เขารู้ว่าเขาคิดถูก 

มือเล็กจับเข้ากับเสื้อของเขาเพื่อหาที่ยึดเกาะไม่ให้ตัวเธอเองต้องร่วงหล่นจากเก้าอี้สูง แม้ว่าปากกับสมองจะไม่ว่างคิดอะไรมากแต่ก็ไม่วายแวบสบถในใจ คนบ้าที่ไหนจูบกันในครัวหลังเพิ่งกลืนครีมชีสลงคอได้ไม่ถึงนาที แต่ช่างเถอะตอนนี้เธอขอตั้งใจเรียนรู้เรื่องตรงหน้าที่เขาเปิดคอร์สสอนแบบส่วนตัวให้เธอก่อน สิ้นความคิดในหัวของเธอเขาก็ถอนลิ้นร้อนออกจากปากของเธอ แล้วก็รับรู้ได้ว่าสะโพกตัวเองถูกจับยกขึ้นด้วยสองมือของพี่คีย์จอมเอาแต่ใจ และด้วยความกลัวตกมือเล็กรีบคว้าเข้าที่ต้นคอหนาทันที เสียงหัวเราะในลำคอของเขายิ่งทำเธอเขินอาย จนต้องเอาหน้าซกเข้ากับอกแกร่งที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ของจริงมันเร้าใจแบบนี้เองสินะ…