ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูกสาวมาเฟีย
ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
2อาทิตย์ผ่านไป
ทั้งคู่ไม่ได้เจอกัน แต่ก็คุยกันบ้าง
ติ้งง
ติ้งง
[อีก 2 วันไปงานประมูลที่บริษัทไอเอกด้วยกันไหม จะได้ไปเปิดตัวอีกรอบ]
ถ้าให้ไปเจอเมียๆ นายฉันไม่ไปหรอกนะ
[ไม่เอาน่า นะๆ ไปเถอะ จะได้คุยเรื่องหมั้นด้วย]
คุยในนี้ก็ได้ย่ะ!
[คุยต่อหน้าดีกว่า สรุป ไปนะ]
ก็ได้ แต่ถ้าเจอคู่ขานายแม้แต่คนเดียว ฉันจะกลับเลย
[โอเคครับ 6โมง เดี๋ยวไปรับ]
“แม่ อีก2วันหนูไปงานประมูลของเพื่อนครามนะ"
ฉันบอกแม่ไป ขณะที่ ฉัน แม่ แล้วก็อุ่น กำลังนั่งดูหนังอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
“แหมๆๆ เดี๋ยวนี้ดูสนิทกันนะคะ"
“ก..ก็เปล่า ก็ไอ้บ้านั่นเอาเรื่องหมั้นมาอ้าง ทำไงได้หล่ะ"
“ฮั่นแน่ อย่าโกหกเลยน่าา" น้ำใสละสายตาจากทีวีเพื่อมาแซวเธอ
“ใสก็ เลิกแซวพี่ได้แล้ว ไปก็ไปจ้ะ แล้วไปกี่โมงหล่ะ"
“6โมงค่ะ เดี๋ยวเขามารับ"
“เรียกพี่สิ่ ครามอายุเยอะกว่าลูกนะ"
“ทำไงได้"
ฉันยักไหล่ไม่สนใจ และดูหนังต่อ
2วันผ่านไป
น้ำอุ่นใส่ชุดราตรีสีขาวปาดไหล่ สั้นเหนือเข่า ปล่อยผมยาวตรงสลวย
กำลังเดินลงมาจากชั้น2
ครามมารอตอน5โมงกว่า เผื่อว่าน้ำอุ่นยังแต่งตัวไม่เสร็จ แต่ตอนนี้เกือบ1ทุ่มแล้ว เธอเพิ่งจะออกมาจากห้อง
เขาตลึงกับน้ำอุ่นในลุคนี้ เธอดูไร้พิษภัย
‘สวยมาก..'
“มองตาไม่กระพริบเลยนะคะ พี่ครามม" น้ำใสที่ยืนอยู่ด้วยถึงกลับต้องหันมาแซวเขา
“ก็พี่สาวใสสวยขนาดนี้ ไม่ให้พี่มองได้ไง"
“ไอ้บ้า" ดันมาทำฉันเขินส้ะได้
เราเดินออกไปนั่งรถลีมูซีนที่จอดไว้หน้าบ้าน
“เพิ่งเคยเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้"
“แล้วทำไมล่ะ"
“สวย น่ารัก"
หยอดเก่งง
เมื่อไปถึงงาน ฉันก็แนะนำตัวตามปกติ และนี่คือครั้งแรกอย่างเป็นทางการที่ได้บอกคนอื่นว่าเราเป็นคู่หมั้นกัน
“ไง นึกว่าจะไม่พามา"
เอกเดินมาแซว
“ก็ตกลงกันลงตัวแล้ว เลยพามาเปิดตัว"
“คนนี้หน่ะหรอ น้ำอุ่น"
ผู้ชายอีกคนเดินเข้ามา ถามด้วยเรียงเรียบ
“มึงมาด้วยหรอ"
เอกถามขึ้น
“งานเพื่อนทั้งที กูก็ต้องมาดิ่วะ"
“นี่อาร์ม พี่แอน เพื่อนฉัน"
ฉันยิ้มให้ และไม่ได้พูดอะไร
“แอนไม่มาหรอ"
“กูไม่ให้มา เดะมีเรื่องอีก ละมึงถามหาน้องกูทำไม ห้ะ"
อาร์มทำขึ้นเสียงใส่เอก
“แค่ถามดู กูก็ไม่อยากให้ใครมามีเรื่องกันในงานกูหรอกนะเว้ย"
ทั้งหมดคุยกันสักพัก พ่อของเอกก็กล่าวเปิดงานและเริ่มการประมูล
“นายไม่คิดจะลงประมูลบ้างหรอ"
“ผมแค่อยากพาคุณมาเปิดตัว คุณคู่หมั้น" ทำไมวันนี้หยอดบ่อยจังเนี่ยย ไอ้คนบ้า
เมื่องานจบ เอกก็ส่งแขกจนหมด
“อ้าว พวกมึงยังไม่กลับหรอ"
เอกถามเพราะเห็นเพื่อนๆ ยังไม่กลับ
“กูจะชวนไปผับกู ไปด้วยกันไหม ผ่อนคลาย"
ครามพูดขึ้น
“ไปดิ่"
ทั้งหมดเลยขึ้นรถของตัวเองและตรงไปที่ผับของคราม
“สักคนไหม พวกมึงอะ"
ผับของครามมีพนักงานที่คอยมาเอ็นเตอร์เทนแขก VIP และปกติเมื่อทุกคนมารวมตัว ครามจะจัดหามาให้ ถ้าเพื่อนของตนต้องการ
“เอามาๆ แก้เบื่อ"
“มึงก็เอาตลอดและไอ้พี"
พีคือเพื่อนอีกคนในกลุ่ม แต่เพราะที่ผ่านมาเอาแต่เล่น พอพ่อยกทุกอย่างให้ทำ พีต้องไปเรียนรู้งาน เลยไม่ค่อยได้มารวมตัวกับเพื่อนเหมือนก่อน
ครามจัดหาผู้หญิงมาให้เพื่อนๆ และเป็นคนเดิมที่เพื่อนๆ เรียกใช้ประจำ
“รู้ใจเพื่อนตลอดนะมึง555"
“ว่าแต่เป็นไงมาไงวะ โผล่หัวมาได้"
เอกถามพี
“กูเคลียร์งานหมดแล้ว และหลายๆ อย่างก็ลงตัวแล้ว เลยว่าง ว่าแต่มึงเถอะ ไอ้คราม กูไปทำงานแปปเดียว มีเมียแล้วหรอ"
“แปปเหี้ยไรหล่ะ ไม่ติดต่อมาเลย กูคิดว่าตายละ"
“ไอ้สัสนี่ แช่งกูอีก"
‘ทำไมฉันต้องมานั่งฟังพวกเขาคุยกันด้วยเนี่ยย' น้ำอุ่นบ่นในใจ
“งั้นฉันกลับก่อนนะ"
“กลับยังไง"
“อาร์ตมารับ"
“เดี๋ยวฉันไปส่ง"
“นายอยู่กับเพื่อนนายเถอะ"
ที่น้ำอุ่นอยากกลับ เพราะพีเริ่มนัวกับสาวข้างๆ แล้ว เธอไม่อยากดูหนังสด
“อยู่ก่อนสิ่"
อาร์มพูดขึ้นเสียงเรียบ
“นี่นาย ไม่พอใจก็พูดมาเลยดิ่ ฉันไม่ชอบ มีอะไรก็พูดมาเลย"
ที่น้ำอุ่นหัวเสีย เพราะตลอดทั้งงานจนถึงตอนนี้ อาร์มพูดกับเธอเหมือนไม่พอใจตลอด
“หึ!"
กึก
หมับบ
น้ำอุ่นกำลังจะลุกออกไป แต่ครามจับแขนไว้ก่อน
“ใจเย็น อะนี่"
ครามยื่นแก้วให้
น้ำอุ่นก็กระดกหมดรวดเดียว
“ฉันไม่ได้ไม่พอใจ แต่เธอมันไม่มีเหตุผล"
“ฉันเนี่ยนะ! หึ! ถ้าจะไม่ฟังอะไรเลย ฉันก็ไม่อยากเถียงกับนายหรอก!"
“มีอะไรกันวะ"
เมื่อเสียงทะเลาะกันเริ่มดังขึ้น พีจึงหยุดนัวกับผู้หญิงและหันมาถามเพื่อนของตน
“เปล่า"
อาร์มตอบปัดๆ
“ฉันพูดเล่น ฉันรู้นิสัยน้องดี ฉันไม่ได้คิดอะไรแล้ว อะ"
อาร์มหยิบแก้วของน้ำอุ่นไปรินเหล้าตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ และยื่นให้เธอ
อึกๆๆ
น้ำอุ่นก็ยกรวดเดียวหมดเหมือนเดิม
ทั้งหมดนั่งคุย และดื่มเหล้ากันสักพัก เพื่อนทั้ง3 เมื่อเมาได้ก็เริ่มนัวกับผู้หญิงที่ครามหามาให้
ส่วนน้ำอุ่น นั่งบิดไปมาสักพักแล้ว หลังดื่มเหล้าที่อาร์มรินให้
น้ำอุ่น Talk
ร้อน ร้อนไปหมด ไอ้บ้าเอ้ย
“เป็นอะไรรึเปล่า"
“ฉันไม่เป็นไร! งั้น.. ฉันกลับดีกว่า!"
หมับ
“เดี๋ยวไปส่ง"
ครามแค่จับข้อมือเธอ เธอก็ขาอ่อน ล้มลงไปอยู่ในอ้อมกอดของคราม
“นี่เธอ! เป็นอะไรไป"
“ช..ช่วยฉันที ม..ไม่ไหวแล้ว"
ฉันอุตส่าห์นั่งห่างๆ สงบใจมาตั้งนาน ทำไม แค่เขาจับข้อมือ ฉันก็เป็นถึงขนาดนี้
น้ำอุ่นเริ่มไซร้คอและลูบไปที่แผงอกแกร่งของคราม
“น้ำอุ่น เป็นอะไร"
“ฉันไม่ไหวแล้ว!"
จ้วบบบ