ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูกสาวมาเฟีย
ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
“เธอยังไม่บอกแผนของเธอเลยนะ"
“เดี๋ยวก็รู้เอง"
เช้าวันต่อมา ทั้งหมดลงมาทานข้าวกัน ครามจึงถือโอกาสถามแผนที่น้ำอุ่นวางไว้ เพราะเธอไม่ยอมบอกเขาเลย
“อีกไม่กี่วันเอง บอกหน่อยไม่ได้หรอ"
“ก็อีกไม่กี่วันไง เดี๋ยวก็รู้"
“อะ ลองกินดูสิ่ครับ น้ำใส"
“ข..ขอบคุณค่ะ.." อาร์มตักอาหารให้น้ำใส
“ฉันไม่ให้กิน"
“นิดนึ่ง"
“ถ้านายทำบ้าๆ กับน้องฉันขึ้นมา ฉันจะฆ่านาย ฉะนั้น ถ้าไม่อยากตาย ไม่ต้องคะยั้นคะยอให้น้องฉันกิน" อาร์มทำหน้าหงอย เพราะโดนน้ำอุ่นกันท่าตลอด
“สมน้ำหน้ามึง เป็นไงล่ะ เล่นไรไม่เล่น เสือกไปทำแบบนั้น" เอกพูดขึ้น เพราะรู้หลังจากนั้นว่าอาร์มแกล้งเอายาปลุกเซ็กส์ใส่เหล้าให้น้ำอุ่นกิน จึงสมน้ำหน้าเพื่อนตัวเอง
“โห่วว นิดเดียวเอง"
“ถึงนายไม่ใส่ยาบ้าๆ นั่นให้ฉันกิน ฉันก็ไม่ให้น้องฉันคบกับนายอยู่ดี"
“เห็นฉันเป็นคนเลวขนาดนั้นเลยหรอ"
“ไม่หรอก แต่น้องฉันดีเกินไป"
‘5555'
ทุกคนหัวเราะให้กับท่าทางของอาร์มที่ฟังคำพูดของน้ำอุ่นแล้วอึ้งๆ
น้ำอุ่นรอเวลา2วัน ถึงไปตรวจสอบของ โดยไม่บอกให้ลูกน้องรู้เลย
‘น..นายหญิง นาย'
‘คุณหนู'
“ตกใจอะไรหรอ แล้ว เป็นไงบ้าง ของครบไหม ไม่มีส่วนไหนเสียหายใช่ไหม"
“ค..ครับ"
“แล้ว ที่ให้ทำล่ะ"
“นี่ครับ"
น้ำอุ่นหันไปหาคนของตนที่ไว้ใจที่สุด เขาจึงยื่นโทรศัพท์ให้
น้ำอุ่นรับโทรศัพท์มาเปิดคลิปบางอย่างดู
“หึ! เป็นไปตามที่คิด"
แปะๆ
น้ำอุ่นตบมือให้สัญญาณ ลูกน้องของเธอที่อยู่ตรงนั้นประมาณ20คน เดินมาล้อมทั้ง3คน
“พวกมึงทรยศกูจริงๆ ใช่ไหม!!" ครามขึ้นเสียงใส่พวกมัน หลังจากดูคริปที่น้ำอุ่นส่งให้ดู
คริป
“พวกมึงทำงานดีๆ ดิ่วะ”
‘ขอโทษครับพี่ ผมเพิ่งมาใหม่'
“งั้น กูให้พวกมึงคนละ2000 ไม่ต้องมาช่วยพวกกูเช็คละ”
‘ครับพี่'
บอยหยิบเงินให้คนของน้ำอุ่นทั้งหมด พวกเขาก็รับไปและไม่ได้ช่วยพวกบอยดูสินค้า
พวกมันเลยลักลอบขนสินค้าบางส่วนออกไปไว้ที่อื่นเพื่อเอาไปทำบางอย่าง ให้ใครบางคน และเปลี่ยนบันทึกการสั่งซื้อ
ที่ลูกน้องของน้ำอุ่นทำแบบนั้น เป็นเพราะน้ำอุ่นสั่งไว้ ว่าให้ทำตัวเหมือนไม่เคยเช็คสินค้า และเพิ่งมาใหม่ เพื่อเผยธาตุแท้ของพวกบอย
“อ..อะไรครับ นายหญิง"
“พวกมึงลักลอบขนสินค้ากูไปทำอะไร! เงินที่นายมึงให้มันไม่พอหรอ จับมัน!"
‘เฮ้ย!! ปล่อยกู'
‘ปล่อยย!!'
ที่โกดังสินค้า มีห้องใต้ดินลับ ที่พ่อของครามสร้างไว้ น้ำอุ่นจึงให้ลูกน้องพาตัว3คนนั่นไปขังไว้ในนั้น
“ฉันถามจริงๆ ช่วงหลังมานี้นายทำอะไรอยู่ ถึงไม่ตรวจสอบบันทึก"
น้ำอุ่นกับครามและคนอื่นๆ ไปอยู่ที่ห้องทำงานเก่าของพ่อเขา เพราะครามไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าคนสนิทของตนจะกล้า
หักหลังเขา
“ฉันเคลียร์เรื่องอื่นอยู่"
“มันมีอะไรสำคัญกว่าเรื่องงานหรอ แล้วถ้าพ่อนายรู้ นายจะโดนอะไรบ้าง รู้ตัวไหม"
ที่ครามให้น้ำอุ่นมาช่วย เพราะกลัวว่าถ้าจับได้คาหนังคาเขาแล้วตนจะไม่กล้าลงโทษพวกมัน
“นายนี่มัน ฉันจะให้คนทรมานพวกมัน ให้ตายอย่างช้าๆ"
“อืม ขอบใจนะ ที่ช่วย"
“ถ้ามีครั้งหน้า ฉันจะไม่ช่วย และจะบอกพ่อนายด้วย"
หลังจบเรื่องนี้ ทุกคนก็ไปเที่ยวกัน สำหรับน้ำอุ่นแล้ว เธอคิดสะว่าเป็นการผ่อนคลายก่อนเตรียมงานหมั้นอย่างจริงจัง
ทั้งหมดเที่ยวเล่นกันอยู่1อาทิตย์ จึงกลับบ้าน มาทำงานกัน
เหลืออีก1เดือน ที่จะจัดงาน พ่อแม่ของทั้งคู่โทรมาถามความเรียบร้อย ทั้งคู่ทำหน้าที่ได้ดีมาก งานเกือบเสร็จหมดแล้ว
เรื่องแขกในงาน ผู้ใหญ่ตกลงกันว่าจะเชิญเอง เรื่องนี้ทั้งคู่จึงรับมาแค่ชื่อและส่งการ์ดเชิญไปให้เท่านั้น
หลังจากจัดการคนทรยศแล้ว น้ำอุ่นก็ให้ต้นคอยรายงานพฤติกรรมของครามให้เธอรู้ เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก
กริ๊งง กริ๊งงง
“ว่าไง"
‘นายหญิงครับ นายแปลกๆ ครับ คุยโทรศัพท์แล้วดูรีบร้อนไปไหนก็ไม่รู้'
“ห้ะ! รู้ไหมว่าไปไหน"
‘ไม่รู้ครับ แต่ตอนนี้ผมกับไม้กำลังตามไปอยู่'
“โอเค ส่งโลมา เดี๋ยวฉันตามไป"
น้ำอุ่นออกจากบ้านและขับรถไปตามโลเคชั่นที่ต้นส่งมาให้
ปลายทางของครามคือ คอนโดของเขาที่เธอเคยมานั่นเอง
‘มาทำอะไรที่นี่นะ'
“นายหญิงจะเอายังไงต่อครับ"
“เดี๋ยวฉันขึ้นไปเอง รอตรงนี้แหละ"
“ครับ"
น้ำอุ่นเดินไปที่ล็อบบี้
“ครามมาทำไม"
‘อ..เอ่อ คุณเป็นใครคะ'
“ฉันเป็นคู่หมั้นเขา ตอบมา เขามาทำไม"
‘อ..เอ่อ.. คือ..'
“งั้นเอาคีย์การ์ดห้องของเขามา ห้องที่เขาเปิดทุกห้อง!"
‘ค..ค่ะๆ'
พนักงานกลัวน้ำอุ่นที่ขึ้นเสียงใส่ จึงรีบหยิบคีย์การ์ดให้น้ำอุ่นไป
เมื่อได้การ์ดมาแล้ว เธอจึงรีบขึ้นไปหาครามทันที
ที่เธอตัดสินใจตามมาเพราะต้นเคยบอกว่าก่อนที่ครามจะไม่ตั้งใจทำงานเหมือนก่อน เขาไปเที่ยวผับอื่น และหลังจากนั้นเมื่อมีโทรศัพท์เข้า หลายๆ ครั้ง เขามักจะรีบร้อนออกไปทันที
‘2501 ไม่น่าใช่ 2315หรอ'
เธอกดลิฟต์ไปที่ชั้น23 เพราะคิดว่าเขาคงไม่ได้ไปที่ห้องที่เขาอยู่ประจำแน่ๆ
เมื่อถึงชั้น23 เธอออกไปหาเลขห้องตามคีย์การ์ด
ติ้ดด
แกร็กก
กึก
‘ฮึก ฮือออ'
เมื่อเข้ามาในห้อง ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้แว่วมา
เธอจึงเดินตามเสียงไป
‘ฮือออ ครามม อย่าทิ้งจ๋าไปนะ ฮืออ'
“คราม" เสียงน้ำอุ่นเรียกเขาจากหน้าห้อง
!!
“น้ำอุ่น!!"