ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูกสาวมาเฟีย
ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
‘คุณน้ำอุ่น จ๋าท้อง'
“ว..ว่าไงนะ"
น้ำอุ่นแทบทรุดตัวลงกับพื้น เพราะเสียงผู้หญิงปลายสายพูดออกมาว่าท้อง
“คุณหนู!"
อาร์ตเข้ามาประคองน้ำอุ่นไว้ทันและพาไปนั่งที่เก้าอีก ก่อนจะเปิดสปีคโฟน
“พูดใหม่อีกทีสิ่"
‘จ๋าท้อง! จ๋าท้องกับครามค่ะ'
อาร์ตพูดให้ปลายสายพูดใหม่อีกที เพื่อจะรู้สาเหตุที่ทำให้น้ำอุ่นเป็นแบบนี้
“เธออยู่กับครามหรอ"
‘ค..คุณเป็นใคร"
“ตอบคำถามฉัน!"
‘ช..ใช่ เมื่อคืนครามมาหาฉัน เมื่อเช้าฉันตื่นมามีอาการแปลกๆ เลยซื้อที่ตรวจครรภ์มา ล..และฉัน..'
“เชี่ยเอ้ย!"
อาร์ตสบถออกมาและกดวางสายไป
“อุ่น มึงรักมันใช่ไหม"
“กู.. กูไม่ได้รักเขา"
“แล้วมึงเป็นอะไร"
อาร์ตถามเสียงอ่อนลง เพราะไม่เคยเห็นน้ำอุ่นเป็นแบบนี้มาก่อน
“กูเหนื่อยแล้ว"
อาร์ตถอนหายใจและดึงแขนน้ำอุ่นให้ลุกขึ้นและไปที่คอนโดของคราม
เมื่อไปถึงทั้งคู่ขึ้นไปที่ห้องที่เปิดให้จ๋าทันที
ก๊อกๆๆ
กึก แอดด
ปั้งง
จ๋าออกมาเปิดประตู แต่อาร์ตผลักประตูเข้าไปอย่างแรง
“คราม คราม! ตื่นดิ่วะ!"
“อะไรวะะ เชี่ยแม่งง"
ครามที่สะลึมสะลือตื่นอย่างหงุดหงิด
“น้ำอุ่น อาร์ต มาทำอะไรกัน"
“มึงมานอนกับจ๋าได้ไง"
“ห้ะ"
ครามทำท่าสงสัย เพราะตนไม่รู้สึกตัวเลยว่ามานอนกับจ๋าตั้งแต่เมื่อไหร่ จนเธอเดินเข้ามา
“เชี่ย!!"
“จ๋าท้อง"
เธอไม่รอช้า พูดออกไปอย่างไม่ลังเล
“กี่สัปดาห์"
“8ค่ะ"
“เธอจะบ้าหรอจ๋า! ฉันป้องกันตลอด เธอจะท้องกับฉันได้ยังไง แล้วกูมาอยู่ที่นี่ได้ไงวะ"
“จ๋ามีแค่คุณนะคะ ฮึก.." เธอเริ่มร้องไห้ เมื่อครามมีท่าทีปฏิเสธ
“มึงจะทำไง จะหมั้นกับอุ่นอยู่ไม่กี่วัน แต่มาทำหญิงท้อง มึงนี่มัน"
“กูไม่ได้ทำจ๋าท้อง!"
“ฮึก.. ฮือออ" จ๋าทรุดตัวลงร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ
“เรา.. พอกันแค่นี้เถอะ ฉันจะบอกพ่อ ว่าเราไม่ได้รักกันแล้ว"
น้ำอุ่นทนไม่ไหวที่จะมาคอยปวดหัวกับเรื่องผู้หญิงของคราม ทั้งยังปวดใจไม่น้อยที่เจอเรื่องแบบนี้ พูดเสร็จก็เดินออกไปทันที
“เดี๋ยว!! อุ่น อย่าเพิ่งไป!!"
“ไปเคลียร์เรื่องของมึงก่อนถึง มึงแม่ง!"
อาร์ตพูดดักไว้ และเดินตามน้ำอุ่นออกไป
คราม Talk
ผมตื่นมาพบว่าตัวเองอยู่ที่ห้องของจ๋า และอาร์ตกับน้ำอุ่นก็มาที่นี่ มันเกิดอะไรขึ้น ผมไม่เข้าใจอะไรสักอย่างในตอนนี้
‘เรา.. พอกันแค่นี้เถอะ'
ทำไมพอเป็นเธอพูด ใจผมมันถึงเต้นรัวขนาดนี้
ผมพยายามตั้งสติ ว่ามันเปิดอะไรขึ้น
และนึกขึ้นได้ ว่าเมื่อคืนจ๋าชวนผมไปข้างนอก และให้ผมดื่ม แต่ไม่กี่แก้วภาพก็ตัดไป ทั้งที่ผมไม่เคยเป็นมาก่อน
“จ๋า เธอคิดจะทำไรกันแน่"
“จ..จ๋าไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ"
“ลูกในท้อง เป็นลูกใคร"
“ลูกคุณไงคะคราม ฮึก.. ฮืออ"
จ๋าค่อยๆคลานมากอดขาของครามไว้
แต่ครามกลับลุกไปอาบน้ำ แต่งตัว
“ไปแต่งตัวสะ"
“จะไป.."
“ทำตามที่บอก"
ครามพูดด้วยเสียงเรียบเย็นชา ทำให้จ๋าต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัว
ครามพาเธอลงมาชั้นล่างและเรียกให้ต้นขับรถมารับ
ภายในรถ
“คุณจะพาจ๋าไปไหนคะ"
จ๋าถามขึ้นด้วยเสียงสั่นเครือเล็กน้อย
แต่ครามไม่ได้ตอบ จนไปถึงที่หมาย
ครามพาจ๋ามาที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจว่าจ๋าท้องกี่สัปดาห์แล้ว
“ค..คราม. จ๋า...ม.ไม่อยากไป"
“เธอต้องไป"
จ๋าด้วยความเกรงกลัวท่าทีของครามในวันนี้ จึงจำใจยอมไปตรวจ
“ว่าไงครับ"
“คุณผู้หญิงท้องได้16สัปดาห์แล้ว ยินดีด้วยนะครับ"
ครามและจ๋าอยู่ในห้องตรวจกับหมอ เมื่อครามเอ่ยปากถาม ถึงทำให้รู้ว่า นั่นไม่ใช่ลูกของเขา จึงทำให้เขาหัวเสียและเดินออกไปทันที
จ๋ารีบเดินตามออกมาและตามไปขึ้นรถที่จอดไว้
“ลูกใคร"
“ค..คือว่า.."
ที่ครามรู้ว่าไม่ใช่ลูกของเขา ก็เพราะทั้งคูเจอกันครั้งแรกก็ประมาณ1-2เดือน จึงไม่มีทางเป็นไปได้ที่จ๋าจะท้องลูกของเขา
“ตอบมา!"
“ฮึก.."
จ๋ายอมเปิดปากเล่าว่า ลูกที่อยู่ในท้องเกิดจากแฟนของเธอที่เธอคบมาไม่นานนี้ แต่ทั้งคู่ก็ยังเที่ยวเล่นไม่ได้ผูกมัดกัน และเมื่อรู้ตัวว่าท้อง ทั้งคู่ดีใจมาก แต่ไม่ใช่กับพ่อของเธอ จนกระทั่ง
สุพจน์รู้ว่าเธอมีสัมพันธ์กับคราม เขาจึงอยากให้เธอจับครามให้ได้
เรื่องทั้งหมดที่จ๋าเล่ามา ถูกบันทึกไว้ และส่งไปให้น้ำอุ่น เพื่อยืนยันว่าตนไม่ได้ทำจ๋าท้อง
“อีก2วัน นัดพ่อเธอมาเจอฉัน"
ครามพูดเพียงแค่นั้นและพาจ๋าไปส่งที่คอนโด ก่อนจะตรงไปที่ผับของน้ำอุ่น
แอดดด
เมื่อเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นอาร์ตนั่งปลอบน้ำอุ่นอยู่ข้างๆ ครามไม่ได้แปลกใจ เพราะรู้มาว่าทั้งคู่สนิทกันมากอยู่แล้ว
เมื่ออาร์ตเห็นว่าครามเข้ามา จึงหลบออกไปให้ทั้งคู่ได้คุยกัน
“อุ่นครับ"
ครามนั่งยองๆลงข้างหน้าเธอที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เมื่อเห็นว่าน้ำอุ่นไม่แม้แต่จะมองหน้าหรือเอ่ยปากตอบ เขาก็เริ่มพูดต่อ
“ผมขอโทษนะ เมื่อคืนผมไม่รู้จริงๆว่าไปอยู่ที่ห้องจ๋าได้ยังไง แล้วลูกในท้องเธอก็ไม่ใช่ลูกผมด้วย อย่ายกเลิกงานหมั้นเลยนะ"
ครามพูดอธิบายและโน้มน้าวเธอให้ไม่ยกเลิกงานหมั้น เพราะเขาก็เริ่มรู้แล้วว่าหัวใจของเขา มีแต่เธอเพียงคนเดียว