ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูกสาวมาเฟีย
ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
“ฉันก็รักเธอ น้ำอุ่น"
ผมเข้าไปจูบเธอ อย่างอ่อนโยน ผมอยากให้จูบครั้งนี้เป็นจูบแรกด้วยความรักของผมกับเธอ ไม่ใช่เพราะความอยาก
จ๊วบบ
เธอหน้าแดงระเรื่อ น่ารักมาก ไม่ค่อยมีมุมแบบนี้ให้เห็นเท่าไหร่
“ต่อจากนี้ ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจเพราะเรื่องแบบนั้นอีก นานเท่าไหน่แล้ว ที่ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้
ผมดึงเธอเข้ามากอด และจูบหัวเธอเบาๆ
กริ๊งงง
พ่อของเธอโทรมา
“ค่ะพ่อ"
“ทุกอย่างเรียบร้อยค่ะ แต่ใส.."
“ค่ะ หนูจะไม่ให้เกิดปัญหา"
ตึ้ดด
“ว่าไงบ้าง"
“พ่อบอกแค่ว่างานพรุงนี้ต้องไม่เกิดปัญหา ให้สมกับที่ใสได้รับบาดเจ็บ"
หลังจากนั้น ผมกับน้ำอุ่นก็สั่งให้ลูกน้องตรวจเช็คคนอย่างละเอียดทุกคน เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดและทุกอย่างต้องไม่เกิดปัญหา งานหมั้นครั้งแรกและครั้งเดียวของผม มันจะต้องไม่เกิดปัญหา
เราไปส่งของที่พ่อของเธอวานให้เธอจัดการจนเสร็จเรียบร้อยและกลับมาดูรายละเอียดที่จัดงานต่อ
“พักก่อนเถอะ พรุ่งนี้เหนื่อยกว่านี้นะ"
ตั้งแต่พ่อเธอโทรมา เธอก็เช็ครายละเอียดต่างๆ ตรวจสอบไม่หยุดพัก
“ฉัน.."
“เดี๋ยวให้ต้นกับอาร์ตมาทำต่อ โอเคไหม"
“ก็ได้"
สุดท้ายก็ยอมไปพัก และผมก็ไม่ให้เธอไปทำอีก ถ้าพรุ่งนี้เป็นอะไรขึ้นมาก็แย่เลย
ผมให้ต้นเตรียมชุดที่ต้องใส่พรุ่งนี้มาให้ และเช็คดูความเรียบร้อย
วันต่อมา
วันนี้เป็นวันงาน ทุกอย่างเรียบร้อย ทั้งคู่กำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ในห้องแต่งตัว น้ำอุ่นดูตื่นเต้นมากๆ เพราะเธอคาดหวังมันไว้เยอะมาก
แต่ครามก็ไม่ได้ดูตื่นเต้นน้อยไปกว่าเธอ
“วันนี้เธอสวยมาก"
“นายก็..หล่อมากๆ"
แอดด กึก
“แหมๆๆ 2คนนี้ ยังไงคะ รักกันเข้าแล้วจริงๆรึยังคะ"
“น้ำใส!!"
น้ำอุ่นพุ่งตัวเข้าไปหาน้ำใส เพื่อดูว่าน้องสาวได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้าง
ตอนแรกน้ำอุ่นอยากกลับบ้านไปดูอาการน้องตั้งแต่เมื่อวาน แต่เพราะยุ่งอยู่กับงานหมั้นเลยไม่ได้กลับไป และทำทุกอย่างที่โรงแรมแทน
“ไม่ต้องห่วงน้องขนาดนั้นหรอก ถ้างานมีปัญหาระวังโดนคุณพ่อโกรธเอานะคะ"
“อ้าวๆ ลูกคนนี้"
พ่อแม่ของทั้งคู่เดินเข้ามา
น้ำใสก็ยังแกล้งแลบลิ้นให้ผู้เป็นพ่อ เปรียบเสมือนว่าตนไม่ได้เป็นอะไรแม้แต่น้อย
“จะถึงเวลาแล้วนะ แต่งตัวกันเสร็จรึยัง"
แม่ของครามเอ่ยขึ้น
“ครับแม่ วันนี้ลูกสะใภ้แม่สวยมากเลย"
ครามเอ่ยชมน้ำอุ่นต่อหน้าผู้ใหญ่ เป็นเชิงนัยว่าตนรักน้ำอุ่นเข้าแล้วจริงๆ และอยากแต่งงานกับเธอ
“คนบ้า"
น้ำอุ่นเขินบิดไปมา
ทำเอาผู้ใหญ่ยิ้มเอ็นดูที่ทั้งคู่รักกันจริงๆ
เมื่อถึงฤกษ์แล้ว พิธีกรก็นำเปิดงานและเชิญทั้งคู่ออกมา
น้ำอุ่นสวยเด่น ครามเองก็หล่อสะดุดตา ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมาก แสงแฟรชสาดส่องไปทั่ว เพราะมีนักข่าวมากมายมาทำข่าวลูกชายนักธุรกิจชื่อดังหมั้นกับลูกสาวตระกูลพิพัฒน์ชัย ครามเห็นท่าทีของน้ำอุ่นดูไม่ค่อยดีจึงถามออกไป
“เป็นอะไรรึเปล่า"
“ฉันไม่ค่อยถูกกับแสงแฟชรน่ะ"
“ไหวใช่ไหม"
“ไหวสิ่"
ครามไม่ค่อยแน่ใจ จึงคอยดูอาการเธอเสมอๆ
น้ำอุ่น Talk
ทุกอย่าราบรื่น เป็นไปได้ด้วยดี แขกในงาน ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนพ่อกับแม่ของเราและเพื่อนๆ มีนักข่าวมาเยอะมากก ฉันนี่จะเป็นลม
“ไหวไหม"
“อืม โอเค"
เขาเห็นว่าฉันดูอาการไม่ค่อยดี ก็เข้ามาถาม
“ถ้าไม่ไหว เดี๋ยวฉันรับหน้าคนเดียวก็ได้"
“จะบ้าหรอ ถ้าฉันแต่งงานกับนายไป ยังไงฉันก็ต้องรับให้ได้อยู่ดี"
ฉันไม่ค่อยชอบแฟรชกล้องเท่าไหร่ แต่เพราะต้องอยู่กับเขา ฉันต้องรับมันให้ได้
“แน่ใจนะ"
“อืม"
นักข่าวมากมายต่างมาถามว่าความสัมพันธ์ของเราเกิดขึ้นได้ยังไง ส่วนใหญ่เขาจะเป็นคนตอบน่ะนะ
“งั้น เราขอตัวก่อนนะครับ"
พูดจบ เขาก็ดึงฉันออกมาจากตรงนั้นทันที และพาไปที่นั่ง
“เธอนี่นะ ทำไมชอบฝืนตัวเอง เรื่องที่ไม่ถนัดก็ไม่ต้องทำก็ได้"
“ฉันไหวย่ะ" ตอบไปแบบนั้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้จะเป็นลมอยู่แล้ว
‘เธอนี่มัน'
เขาพาฉันมานั่งพักอยู่พักนึ่ง และออกไปส่งแขก เพราะงานจบแล้ว
“อาร์ต อย่าลืมรายงานงานวันนี้ด้วยนะ"
“ครับ คุณหนู"
ส่งแขกหมดแล้ว ถ้าเมื่อวานครามไม่ห้ามไว้ วันนี้ฉันคงอยู่ไม่ไหวจนงานจบ
พ่อกับแม่ให้เราไปพักที่ห้องพัก และเจอกันอีกทีคืออีก2วัน เพื่อให้เราได้พัก และจัดการเรื่องของเชอร์รี่
ตุบบ
พอถึงห้องพัก ฉันก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง
“ลุกไปอาบน้ำ"
“ขอพักอีกหน่อยไม่ได้หรอ"
“อาบน้ำก่อน ค่อยมานอน จะได้สบายตัว"
เขาตื๊อไม่เลิก จนฉันต้องลุกไปอาบน้ำ ชุดก็ถอดยาก ต้องล้างเครื่องสำอางอีก
“มา ให้ฉันช่วย"
เขาช่วยฉันถอดชุด เสร็จแล้วก็ออกไปรอข้างนอก แต่ก่อนออกฉันก็ขอช่วยเขาถอดชุดเหมือนกัน
เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน มันเหนือความคาดหมายจริงๆ คนแบบเขา
เราอาบน้ำกันเสร็จก็มานอน เขากอดฉันไว้ในอ้อมแขน มันอบอุ่นมาก ครามก็เป็นคนที่ดีคนหนึ่ง เพียงแต่ที่ผ่านมีอะไรบางอย่างทำให้เขาเป็นแบบนั้นเพื่อป้องกันตัวเอง
“ฉันรักเธอนะ"
“ฉันก็รักนาย"
จุ้บบ
เขาจูบหน้าผากฉัน และกอดฉันแน่นขึ้นกว่าเดิม
ความอบอุ่นจากตัวเขาทำให้ฉันค่อยๆเคลิ้มหลับไป จนเราหลับกันทั้งคู่ เพราะความเหนื่อย