ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูกสาวมาเฟีย
ไม่น่าเชื่อว่าระหว่างที่เธอไม่อยู่ไทยนานหลายปี จะทำให้น้องสาวของเธอได้รับความเจ็บปวดมากมายจากคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แฟน’ การกลับมาของเธอนั้น ทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและการหักหลัง และหลายสิ่งที่เธอเปลี่ยนมัน เรื่องเลวร้ายมันจะตกอยู่ที่น้องสาวของเธออยู่เสมอ แต่เธอก็คอยแก้ไขสถานการณ์ ตามแก้แค้นทุกคนที่ทำร้ายตนและน้องสาว
หลังพักแล้ว เราก็มาคุยกันเรื่องตัวการของเรื่องที่พยายามจะมาพังงานหมั้นของฉัน ฉันจะปล่อยให้เวลาผ่านไปนานไม่ได้ เพราะเชอร์รี่ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าหายไปนานคงเกิดปัญหา แต่ทางนั้นรู้แล้วว่าลูกสาวตัวเองทำอะไรอยู่
ห้องใต้ดินผับน้ำอุ่น
“หนูว่า ถามพวกนี้คงไม่ได้อะไร เก็บไปเลยดีกว่า"
หลังจากซ้อมคนที่รอบทำร้ายน้ำใสวันนั้นอยู่นาน ก็ไม่มีใครเปิดปากว่าใครเป็นคนสั่ง จนทำให้น้ำใสเริ่มไม่พอใจ
“มึงคิดดูแล้วกัน ถ้าบอกว่าใครเป็นคนสั่ง กูจะปล่อยไป แต่ถ้าอยากตายอยู่ตรงนี้ก็ตามใจ พวกมึงก็น่าจะรู้ว่ากูจะไม่ปล่อยให้พวกมึงรอดออกไป ครอบครัว คนรอบข้าง ถ้ามึงหายไป เขาจะเสียใจกันแค่ไหน แล้วคนที่สั่งพวกมึงมาทำแบบนี้ ถ้าพวกมึงตายไป มันจะรับผิดชอบรึเปล่า"
น้ำอุ่นพูดให้คนพวกนั้นคิดดูอีกที เพราะเธอเองก็เริ่มหมดความอดทนแล้วเหมือนกัน
ปั้งง!
เสียงปืนดังขึ้น ยิงไปที่หัวของหนึ่งในคนพวกนั้น
คนที่ยิงคืนน้ำใส เพราะน้ำอุ่นพูดแล้วแต่ยังเงียบ นี่จึงเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
“ถ้ายังไม่บอก มึงก็ตายมึงให้หมด!"
แกร๊ก
‘ด..เดี๋ยว..'
ขณะที่น้ำใสกำลังจะยิงอีกนัด มันคนหนึ่งก็พูดขึ้น
“ว่าไง"
‘ส..สุพจน์ ปรณัถน์ กับเอเจ'
จบประโยคคนนั้นก็สลบไปทันที
“เอเจ"
น้ำอุ่นกับน้ำใสพูดขึ้นพร้อมกับและมองหน้ากันงงๆ เพราะไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน แล้วทำไมถึงต้องขัดขวางงานหมั้น
เมื่อได้ความแล้ว ทั้งคู่ก็ออกไปรวมกับคนอื่นๆ เพื่อนหารือเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่บ้านของน้ำอุ่น
“เอเจหรอ"
ครามพูดขึ้นเหมือนนึกบางอย่างได้
“รู้จักหรอ"
“เปล่า แต่ก็คุ้นหูอยู่เหมือนกัน ไว้นึกได้แล้วจะบอกแล้วกันนะ"
“แล้วเชอร์รี่อะไรนั่น ปล่อยตัวไปรึยัง" พ่อน้ำอุ่นถามขึ้น
“ว่าจะปล่อยตอนกลับไปค่ะ หนูไม่อยากมีปัญหาไปมากกว่านี้ แต่ถ้ามันไม่หยุด ก็คงช่วยไม่ได้"
ทั้งหมดนำข้อมูลต่างๆ ที่ได้มาตีความกัน และตามหาคนที่ชื่อเอเจไปด้วย
ทุกคนแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน ครามกับน้ำอุ่นไปที่โรงแรมเพื่อไปปล่อยตัวเชอร์รี่
ห้องใต้ดินของโรงแรม
“ไง อยากกลับบ้านรึยัง"
“หึ! ฆ่าเลยสิ่" เชอร์รี่ท้าทายน้ำอุ่น
“ถ้ายังไม่หยุดตอแย มึงได้ตายจริงๆ แน่"
น้ำอุ่นพยักหน้าให้อาร์ตปล่อยตัวเชอร์รี่ไป
“กลับไปแล้วก็เจียมตัวส้ะบ้าง"
น้ำอุ่นเดินออกไป ทำให้ครามกับเชอร์รี่มีโอกาสได้คุยกัน
“เราจบกันแค่นี้นะเชอร์ ผมมีคู่หมั้นแล้วเป็นตัวเป็นตนแล้ว และเธอก็เป็นคนที่ผมรัก อย่าทำอะไรให้ตัวเองเจ็บตัวไปมากกว่านี้เลย เธอก็รู้ว่าน้ำอุ่นทำอะไรได้มากกว่าที่คิด"
เชอร์รี่มองครามด้วยสายตาที่เศร้าลง ได้แต่มองเขาที่เดินจากไปแบบไม่ใยดี
‘คอยดู กูจะไม่หยุดแค่นี้แน่ ครามต้องเป็นของกู!'
ทั้งคูเดินออกมาที่ล็อบบี้ของโรงแรมก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง
“กว่าจะได้เจอ คิดถึงแย่"
ครามทำท่าอ้อนๆ แล้วมากอดน้ำอุ่น
“งั้นก็รีบทำงาน ดูผับให้ดี เดี๋ยวก็ได้เจอแล้ว"
“ก็ได้ เธอเองก็รีบกลับนะ"
จุ๊บบ
หลังหมั้นกันแล้ว ทางผู้ใหญ่ก็ให้ทั้งคู่ย้ายไปอยู่ด้วยหันที่คอดโดของคราม ทั้งคู่ก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธหรือไม่ชอบ ใจจริงอยากขอพวกท่านด้วยซ้ำ เพราะอยากลองอยู่ด้วยกันแบบจริงจัง
คราม Talk
‘เอเจ' ยังไงชื่อนี้ก็ยังวนอยู่ในหัว เหมือนเคยได้ยิน แต่นึกยังไงก็ไม่ออก
“ต้น"
“ครับ"
“กูรู้จักคนที่ชื่อเอเจรึเปล่า"
“ผมว่าเรื่องนี้นายคงต้องถามเพื่อนแล้วหล่ะครับ" ก็ถูกของมัน ส่วนใหญ่ก็ไปคุยแค่กับพวกมัน
ผมเลยทักเข้าไปในกลุ่ม
Bad Boy
คืนนี้ว่างป้ะพวกมึงอะ
[ว่างเสมอเพื่อน มีอะไรวะ]
นิดหน่อย เจอกันที่ผับเมียกู 3ทุ่ม
[เดี๋ยวนี้มีมงมีเมียนะมึง]
คนที่ไปได้คงมีแค่ เอกกับอาร์มที่มาได้ เพราะได้ข่าวว่าช่วงนี้ที่บริษัทของพีมันยุ่งๆ
ต้องรีบทำงานแล้วไปเจอเธอและถามพวกมันเรื่องเอเจด้วย คิดไม่ตกจริงๆ ผมกลัวว่าถ้าไม่รีบหาแล้วมันจะเป็นอันตรายกับน้ำอุ่น
แชท
อุ่นครับ
[ว่าา]
3ทุ่มว่างใช่ไหม
[ก็ทำงานเสร็จพอดี มีอะไรหรอ]
เดี๋ยวไปหา ผมนัดเพื่อนไว้ด้วย โอเคใช่ไหม
[นัดมาทำไม]
อยากคุยเรื่องเอเจ อยากรีบหาตัวมัน ถ้าปล่อยไว้อาจจะมีอะไรเปิดขึ้นอีกก็ได้
[งั้นก็ได้ ไว้เจอกัน]
ไว้เจอกันครับ
อยากเจอจะแย่แล้ว แต่งานยังเหลืออีกเยอะเลย
2ทุ่ม
ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เก็บของ เช็คความเรียบร้อยนิดหน่อย ให้ต้นดูผับ แล้วผมก็ไปหาเธอทันที
ห้องทำงานน้ำอุ่น
แอดด
“ประตูมีไม่เคาะยะ"
“คิดถึงมากกก ไม่ไหวแล้ว"
ผมเดินเข้าไปหาเธอ จับเธอนั่งบนตักและกอดเอาไว้
“ทำไมเดี๋ยวนี้ปากหวานจัง"
“อยากพูดกับเมียเพราะๆ มีแต่อุ่นแหละ พี่อายุเยอะกว่าเราตั้ง3ปี เมื่อไหร่จะเรียกพี่คะ หึ้ม"
“คนบ้า เรียกแบบนี้จนติดไปแล้วดิ่ ทำไงได้"
“ถ้าไม่เรียก.. งั้น..."
ผมจับเธอหันหน้ามาหาผมแล้วก็จูบเธอเบาๆ
“ถ้าหลุดไม่เรียกพี่เมื่อไหร่ พี่จะจับเราจุ้บทีนึ่ง"
แปะะ
“จะบ้าหรอ"
เธอตีผมเบาๆ ด้วยท่าทีที่น่ารักมากๆ สำหรับผม
.
.
ใกล้จบแน้ว 5ตอนสุดท้ายเค้าขอติดเหรียญล่วงหน้า และจะปลดหลังผ่านไป3วันนะคะ