MOBBOSS ITALY ลวงรักสลับสามี #มาเฟีย - บทที่ 1 วิวาห์รัก โดย MAEWDAMTONEDARK @Plotteller

❝ทุกคืนที่ฉันมีเซ็กซ์กับเขา บางวันเห็นไฝที่คอ บางวันเห็นไฝที่อก บางวันเห็นไฝที่หลัง นี่ฉันมีสามีสามร่างรึไงนะ เอ๊ะ...หรือนั่น! ไม่ใช่แฟนของฉัน !!❞

MOBBOSS ITALY ลวงรักสลับสามี #มาเฟีย - บทที่ 1 วิวาห์รัก โดย MAEWDAMTONEDARK @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,รัก,อาชญากรรม,พล็อตสร้างกระแส,ลวงรักสลับสามี,มาเฟียโหด,มาเฟีย,รักดุเดือด,ต่อสู้,แก้แค้น,หึงโหด,พระเอกคลั่งรัก,นางเอกน่าสงสาร,นางเอกฉลาด,สู้ชีวิต,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

MAEWDAMTONEDARK

เรื่องย่อ

#ลวงรักสลับสามี

ตอนหลัก 30 ตอน

ตอนพิเศษ 2 ตอน

โหด - มันส์ - บู๊ระห่ำ - ล่าท้านรก - ทลายแก๊งมาเฟีย

ลวงรักสลับสามี Or คลิกเลย

.....

🤍 อัปเดตทุกวันเวลา 17:00 น. 🖤

.....

แนะนำตัวละคร

ชื่อจริง : วินเซนโซ ((Vincenzo)

นามสกุล : แมนนาโร (Mannaro)

ชื่อเล่น : วูล์ฟ

ประวัติ : หนุ่มดวงตาสีน้ำข้าวชาวอิตาลีอายุ 31 ปี เป็นนักธุรกิจและนักลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ทั้งในประเทศไทยและประเทศอิตาลี มีทรัพย์สมบัติและมรดกตกทอดจากตระกูลแมนนาโรมากมาย ทำให้เขากลายเป็นเศรษฐีที่รวยมากที่สุดของประเทศอิตาลี

ครอบครัว : ความลับ

------------

ชื่อจริง : รสริน (Rossarin)

นามสกุล : แมนนาโร (Mannaro)

ชื่อเล่น : บัว

ประวัติ : หญิงสาวชาวไทยอายุ 23 ปี พึ่งเรียนจบมหา'ลัย

ครอบครัว : สูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่ยังเด็กจากอุบัติเหตุรถคว่ำ ถูกคุณน้าแท้ ๆ ไล่ให้ไปอยู่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้เธอต้องสู้ชีวิตปากกัดตีนถีบนับแต่นั้น

------------

เรื่องย่อ

หลังจาก 'บัว' แต่งงานและย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของ 'วูล์ฟ'

หญิงสาวกลับพบความลับบางอย่างเข้าโดยบังเอิญ จากนั้นสามีก็เริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไป

บางวันก็แสนดี

บางวันกลับแสนร้าย

ไม่เหมือนคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก!

ทุกคืนที่มีเซ็กซ์กับเขา ดูเหมือนเธอจะพบตำแหน่งไฝไม่เคยอยู่ที่เดิม ราวกับเธอนั้นมีสามีถึงสามร่าง ความสงสัยทำให้เธอเริ่มต้นสืบหาความจริง

ทว่ายิ่งเธอถลำลึกลงไป เธอกลับยิ่งพบความลับของสามีมากขึ้นเรื่อย ๆ

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะ!

บทนำ

“ชอบไหม?”

“ชอบสิคะ แฟนบัวเก่งเรื่องนี้ที่สุดเลยแต่บัวคงจะชอบกว่านี้ ถ้าพี่วูล์ฟทำมากกว่าออรัลเซ็กซ์”

...

“บัวว่าบัวพร้อมแล้วค่ะ”

“แน่ใจแล้วหรอ?”

“แน่สิ บัวเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าการมีเซ็กซ์ครั้งแรกจะรู้สึกยังไง”

“ถ้าบัวต้องการ พี่ก็ตามใจอยู่แล้ว แต่เราจะมีอะไรกันหลังแต่งงานนะ”

“ห้ะ!?”

ฉันเผลออุทานร้องเสียงหลงและอาจจะร้องดังมากกว่าตอนครางเสียอีก

“รสริน แต่งงานกับพี่ไหมครับ?”

ช่องทางการติดตามแมวดำโทนดาร์ก

Twitter @MaewDamToneDark or Click

Fanpage : MaewDamToneDark or Click

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่ 1 วิวาห์รัก

หลังจากหลายวันก่อนฉันถูกวูล์ฟขอแต่งงาน ฉันก็ลืมไปเสียสนิทว่ายังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย ฉันชื่อเล่นว่า ‘รสริน’ อายุ 23 ปีและเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาได้ไม่นาน

ใคร ๆ ก็มักมองว่าฉันเป็นผู้หญิงรูปร่างดีและมีใบหน้าเรียวสวย ชื่อจริงของฉันชื่อ ‘รสริน’ ส่วนนามสกุลเก่าของฉันขอไม่พูดถึงละกัน ในเมื่อนามสกุลของผู้หญิงกำพร้าที่ต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่ยังเด็กคงไม่ได้สลักสำคัญอะไรแถมพ่อแม่ของฉันยังต้องตายเปล่าจากอุบัติเหตุรถคว่ำเพราะทั้งทรัพย์สินมรดกและประกันที่ท่านทั้งสองตั้งใจทำเอาไว้หวังให้ฉันสุขสบายยามท่านจากไปกลับตกเป็นของญาติฝั่งแม่ทั้งหมด

เพียงเพราะคำว่า ‘ไว้เนื้อเชื่อใจ’ ใครบางคนที่มากเกินไป

เมื่อพ่อกับแม่ของฉันตัดสินใจเซ็นชื่อยกกรรมสิทธิ์ทุกอย่างให้คุณน้าอาภา น้องสาวของแม่เป็นผู้ปกครองฉันแต่เพียงผู้เดียว คุณน้าอาภาก็ทำหน้าที่นั้นเป็นอย่างดีด้วยการครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นบ้าน รถ ที่ดิน และกิจการธุรกิจโรงแรมที่เกิดจากหยาดเหงื่อคุณพ่อของฉันที่สร้างขึ้นมา

คุณน้าอาภาก็เก็บเรียบไม่แบ่งให้ใคร ในขณะที่ฉันกลับถูกไล่ออกจากบ้านให้ไปอยู่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า ฉันถูกทอดทิ้งอย่างไร้เยื่อใยทำราวกับฉันไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข และฉันก็ไม่เคยได้รับเงินแม้สักแดงเดียวจากคุณน้าอาภา

ดังนั้นภูมิหลังของฉันไม่ได้มีสิ่งใดให้จดจำมากนักแต่ไม่ต้องสงสารฉันหรอกเพราะตอนที่ฉันอาศัยอยู่บ้านเด็กกำพร้าชีวิตของฉันก็สุขสบายดี

ถึงจะไม่ได้มีเงินทองมากมายเหมือนสมัยที่พ่อกับแม่ยังมีชีวิตแต่ฉันก็มีวิธีดิ้นรนและหาเงินส่งเสียเลี้ยงดูจนเรียนจบมหาวิทยาลัยได้ด้วยตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันภาคภูมิใจในตัวเองมากที่สุด หากท่านทั้งสองยังมีชีวิตอยู่ก็คงจะมีความสุขและยิ้มไปกับฉัน

อย่างไรเสีย...ฉันยังคงอยากลบเรื่องราวในอดีตและบาดแผลในใจของตัวเอง ฉันจึงตัดสินใจตอบตกลงและแต่งงานกับวูล์ฟแบบสายฟ้าแลบเพื่อที่ฉันจะได้รีบเปลี่ยนนามสกุลในอดีตที่ไม่อยากจำมาเป็นครอบครัวเดียวกับสามี

จากนั้นวูล์ฟกลับเซอร์ไพรส์ด้วยการเล่าเรื่องบ้านหลังหนึ่งที่เป็นของบรรพบุรุษให้ฉันฟัง โดยตั้งอยู่ใจกลางเกาะแห่งหนึ่งของจังหวัดภูเก็ตพลางบอกกับฉันว่าที่แห่งนั้นจะเป็นเรือนหอของเรา ทำให้ฉันกับวูล์ฟต้องจัดการสะสางทุกอย่างในกรุงเทพฯ แล้วเดินทางมาที่เกาะแห่งนี้เพื่อปักหลักสร้างครอบครัวใหม่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยา

นี่คือช่วงชีวิตที่ฉันมีความสุขมากที่สุดและเป็นอีกหนึ่งความภาคภูมิใจของฉันคือการได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้

‘วูล์ฟ’ นั่นชื่อเล่นของเขา ชื่อจริง ‘วินเซนโซ แมนนาโร’ (Vincenzo Mannaro) เขาเป็นหนุ่มตาน้ำข้าวชาวอิตาลีอายุ 31 ปี ที่สามารถพูดได้ทั้งภาษาไทย อังกฤษ และอิตาลี เขามีภูมิหลังเรื่องครอบครัวไม่ค่อยดีเหมือนกับฉันเพราะสูญเสียพ่อกับแม่ไปตั้งแต่อายุได้เพียง 13 ปีด้วยปัญหาสุขภาพ วูล์ฟเคยบอกฉันว่าเขาเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลแมนนาโร

ทำให้เขาต้องสืบทอดรับหน้าที่ดูแลธุรกิจทั้งหมดต่อจากตระกูล ด้วยเหตุนี้ทำให้เราทั้งสองคนตกหลุมรักกันได้ไม่ยาก อีกทั้งเขายังเป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ร่ำรวยมากที่สุดในประเทศอิตาลีและมีชื่อเสียงในแวดวงนักลงทุนชาวต่างชาติที่เก่งมากที่สุดของประเทศไทยอีกด้วย

หยุดคิดเลยนะว่าฉันแต่งงานกับวูล์ฟเพราะหวังสมบัติของเขา ฉันกับวูล์ฟเจอกันครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนในงาน ‘Luxury Property Expo’ วูล์ฟมาในฐานะนักธุรกิจ ส่วนฉันมาในฐานะนักศึกษาที่รับงานพาร์ตไทม์ให้กับบริษัทแบรนด์ดังเจ้าหนึ่ง นั่นหมายความว่าตัวฉันคือผู้หญิงที่ปากกัดตีนถีบด้วยตัวเอง และไม่เคยงอมืองอเท้าขอเงินจากใครก่อนจะรู้จักเขา

“อีกไกลไหมคะกว่าจะถึงบ้านของพี่วูล์ฟ” ฉันเอ่ยถามพลางกวาดสายตามองไปโดยรอบผ่านกระจกสีใสของรถฝั่งที่ฉันกำลังนั่งอยู่

“เดี๋ยวเลี้ยวเข้าถนนเส้นนี้ก็ถึงแล้วครับ”

เขาตอบขณะที่มือของเราทั้งสองยังกอบกุมผสานกันแน่น โดยมีแหวนเพชรเม็ดงามส่องประกายระยิบระยับอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของฉัน ในขณะที่แหวนบนนิ้วข้างซ้ายของเขาเป็นแหวนประจำตระกูลแมนนาโร

เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาบนเส้นทางที่วูล์ฟบอก ฉันพลันเห็นประตูซุ้มรั้วที่ถูกกระหนาบด้วยรูปปั้นคล้ายหมาป่าสีขาวขนาดมหึมาทันที ประตูรั้วค่อย ๆ เปิดออกเพื่อให้รถของฉันขับผ่านเข้าไปด้านใน

พอผ่านพ้นรั้วไปแล้ว ฉันทอดมองถนนลาดยาวที่ถูกปูด้วยพื้นหินโคบเบิลวางสลับเรียงรายอย่างประณีตเป็นระเบียบพร้อมทั้งยังเห็นต้นสนขนาบสองข้างทางดูไกลสุดลูกหูลูกตา กว่าจะขับรถผ่านรั้วเหล็กดัดสไตล์อิตาลีและสวนทัสคานีเข้าไปถึงตัวคฤหาสน์หลังคาสีอิฐอำไพที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลางก็ใช้เวลาพอสมควรแต่เพราะที่นี่ออกแบบมาได้สวยงามตระการตา ฉันเลยมองเพลินจนไม่ทันได้สนใจเรื่องนั้น

ดูเหมือนบริเวณหน้าคฤหาสน์จะมีการออกแบบเป็นรูปทรงวงกลมเพื่อเปิดเป็นเส้นทางสัญจรให้รถสามารถขับเข้าไปจอดเพื่อส่งแขกผู้มาเยือนได้อย่างสะดวก อีกทั้งยังมีประติมากรรมลานน้ำพุขนาดใหญ่คล้ายกับ ‘น้ำพุเทรวี่’ ประดับประดาอยู่ใจกลางวงเวียนนั้นอีกด้วย

ฉันแอบเบิกตาโตเหมือนไข่ห่านเมื่อได้เห็นคฤหาสน์ของจริงในระยะใกล้ ฉันรู้นะว่าสามีของฉันเป็นคนมีฐานะแต่ก็ไม่คิดว่าจะมีคฤหาสน์หลังโตมากขนาดนี้ในประเทศไทย

“ที่นี่สวยสมคำร่ำลือเลยค่ะ ว่าแต่เจ้าของเกาะเป็นใครกันหรือคะ? คงจะสนิทกับตระกูลแมนนาโรมากเลยนะคะถึงคอยช่วยพี่วูล์ฟดูแลคฤหาสน์หลังนี้มานานกว่าหลายสิบปี” พูดพลางกวาดสายตามองซ้ายทีขวาทีด้วยความสนอกสนใจ

“พี่ไม่เคยบอกบัวเหรอว่าเกาะที่นี่คือเกาะของพี่เอง”

“ห้ะ” เป็นอีกครั้งที่ฉันเผลออุทานออกมาด้วยท่าทีประหลาดใจ

วูล์ฟเผลอหัวเราะออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นสีหน้าของฉัน “ยินดีต้อนรับสู่เกาะของตระกูลแมนนาโรนะครับคุณภรรยา”

วูล์ฟยิ้มหวานก่อนจะยื่นใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้แล้วกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู

“คืนนี้เป็นคืนแรกที่เราแต่งงานกัน บัวยังอยากมีเซ็กซ์กับพี่อยู่ไหมครับ?”