❝ทุกคืนที่ฉันมีเซ็กซ์กับเขา บางวันเห็นไฝที่คอ บางวันเห็นไฝที่อก บางวันเห็นไฝที่หลัง นี่ฉันมีสามีสามร่างรึไงนะ เอ๊ะ...หรือนั่น! ไม่ใช่แฟนของฉัน !!❞
ระทึกขวัญ,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,รัก,อาชญากรรม,พล็อตสร้างกระแส,ลวงรักสลับสามี,มาเฟียโหด,มาเฟีย,รักดุเดือด,ต่อสู้,แก้แค้น,หึงโหด,พระเอกคลั่งรัก,นางเอกน่าสงสาร,นางเอกฉลาด,สู้ชีวิต,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
❝ทุกคืนที่ฉันมีเซ็กซ์กับเขา บางวันเห็นไฝที่คอ บางวันเห็นไฝที่อก บางวันเห็นไฝที่หลัง นี่ฉันมีสามีสามร่างรึไงนะ เอ๊ะ...หรือนั่น! ไม่ใช่แฟนของฉัน !!❞
ผู้แต่ง
MAEWDAMTONEDARK
เรื่องย่อ
#ลวงรักสลับสามี
ตอนหลัก 30 ตอน
ตอนพิเศษ 2 ตอน
โหด - มันส์ - บู๊ระห่ำ - ล่าท้านรก - ทลายแก๊งมาเฟีย
ลวงรักสลับสามี Or คลิกเลย
.....
🤍 อัปเดตทุกวันเวลา 17:00 น. 🖤
.....
แนะนำตัวละคร
ชื่อจริง : วินเซนโซ ((Vincenzo)
นามสกุล : แมนนาโร (Mannaro)
ชื่อเล่น : วูล์ฟ
ประวัติ : หนุ่มดวงตาสีน้ำข้าวชาวอิตาลีอายุ 31 ปี เป็นนักธุรกิจและนักลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ทั้งในประเทศไทยและประเทศอิตาลี มีทรัพย์สมบัติและมรดกตกทอดจากตระกูลแมนนาโรมากมาย ทำให้เขากลายเป็นเศรษฐีที่รวยมากที่สุดของประเทศอิตาลี
ครอบครัว : ความลับ
------------
ชื่อจริง : รสริน (Rossarin)
นามสกุล : แมนนาโร (Mannaro)
ชื่อเล่น : บัว
ประวัติ : หญิงสาวชาวไทยอายุ 23 ปี พึ่งเรียนจบมหา'ลัย
ครอบครัว : สูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่ยังเด็กจากอุบัติเหตุรถคว่ำ ถูกคุณน้าแท้ ๆ ไล่ให้ไปอยู่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้เธอต้องสู้ชีวิตปากกัดตีนถีบนับแต่นั้น
------------
เรื่องย่อ
หลังจาก 'บัว' แต่งงานและย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของ 'วูล์ฟ'
หญิงสาวกลับพบความลับบางอย่างเข้าโดยบังเอิญ จากนั้นสามีก็เริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไป
บางวันก็แสนดี
บางวันกลับแสนร้าย
ไม่เหมือนคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก!
ทุกคืนที่มีเซ็กซ์กับเขา ดูเหมือนเธอจะพบตำแหน่งไฝไม่เคยอยู่ที่เดิม ราวกับเธอนั้นมีสามีถึงสามร่าง ความสงสัยทำให้เธอเริ่มต้นสืบหาความจริง
ทว่ายิ่งเธอถลำลึกลงไป เธอกลับยิ่งพบความลับของสามีมากขึ้นเรื่อย ๆ
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะ!
บทนำ
“ชอบไหม?”
“ชอบสิคะ แฟนบัวเก่งเรื่องนี้ที่สุดเลยแต่บัวคงจะชอบกว่านี้ ถ้าพี่วูล์ฟทำมากกว่าออรัลเซ็กซ์”
...
“บัวว่าบัวพร้อมแล้วค่ะ”
“แน่ใจแล้วหรอ?”
“แน่สิ บัวเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าการมีเซ็กซ์ครั้งแรกจะรู้สึกยังไง”
“ถ้าบัวต้องการ พี่ก็ตามใจอยู่แล้ว แต่เราจะมีอะไรกันหลังแต่งงานนะ”
“ห้ะ!?”
ฉันเผลออุทานร้องเสียงหลงและอาจจะร้องดังมากกว่าตอนครางเสียอีก
“รสริน แต่งงานกับพี่ไหมครับ?”
ช่องทางการติดตามแมวดำโทนดาร์ก
Twitter @MaewDamToneDark or Click
Fanpage : MaewDamToneDark or Click
ฉันจ้องมองหัวหมาป่าสีขาวนวลที่ติดอยู่ข้างฝาผนังห้องนอนพลางออกแรงหมุนไปทางซ้ายทีขวาที สลับกันอยู่อย่างนั้นเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้
ฉันมั่นใจว่าไม่ได้ตาฝาด ฉันเห็นมันขยับได้จริง ๆ ถึงสองครั้ง มันขยับแล้วหันทิศทางมาทางที่ฉันกับวูล์ฟกำลังมีเซ็กซ์กัน
ทว่าวูล์ฟกลับไม่เชื่อฉันและยืนยันว่าเป็นเพียงแค่รูปปั้นประติมากรรมจากทองแดงเท่านั้น ส่วนฉันเองก็ไม่สามารถพิสูจน์สิ่งที่ตัวเองเห็นได้เพราะทำอย่างไรก็ไม่สามารถขยับมันได้สักที หรือบางทีฉันคงจะเหนื่อยมากเกินไปจริง ๆ
แต่ถึงอย่างนั้น...ฉันก็เริ่มรู้สึกว่าคฤหาสน์หลังนี้แปลกพิกล มันมีความลึกลับและดูพิศวงอย่างบอกไม่ถูก
ในเมื่อตอนนี้วูล์ฟกำลังติดประชุมออนไลน์กับคู่การค้าชาวอิตาลีของเขาอยู่ ฉันคงต้องใช้โอกาสนี้สำรวจสักหน่อยแล้วแหละ
•••••
ความโอ่อ่าอลังการของคฤหาสน์หลังนี้ทำให้บัวสับสนจนจับต้นชนปลายไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นสำรวจจากตรงไหนก่อนหลังดี บัวดึงเสื้อคลุมไหล่ให้กระชับแน่นขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องนอนพลางกวาดสายตามองโดยรอบ
บริเวณชั้นสองของคฤหาสน์มีห้องมากกว่า 6 ห้อง โดยแต่ละห้องมีขนาดกว้างและใหญ่แตกต่างกันออกไป
บัวเริ่มเดินสำรวจทีละห้องพลางแง้มเปิดประตูเพื่อทอดมองเข้าไปข้างใน ทว่าเธอกลับเห็นแค่เตียงนอนและข้าวของเครื่องใช้สำหรับรับรองแขกที่ต้องการค้างคืนเท่านั้น ในขณะที่บางพื้นที่เป็นแค่ห้องทำกิจกรรมสังสรรค์เหมือนที่เธอเคยเห็นในละครทั่วไป
ทุกอย่างดูปกติมากเสียจนเธอรู้สึกผิดที่เผลอคิดระแวดระวังบ้านสามีของตัวเอง
“บ้าชะมัด ฉันมัวคิดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่เนี่ย” บัวเอ็ดตัวเองก่อนจะรีบสะบัดความคิดทั้งหมดออกจากหัว
แม้หญิงสาวจะล้มเลิกการจับผิดไปแล้วแต่บัวก็ยังคงอยากจะเดินสำรวจให้ทั่วทั้งคฤหาสน์อยู่ดี ในจังหวะที่บัวกำลังเดินลงบันไดไปชั้นล่างของคฤหาสน์
รูปปั้นประติมากรรมหัวหมาป่าที่ติดอยู่บนฝาผนังตรงบริเวณโถงทางเดินของชั้นสอง ซึ่งมีลักษณะเดียวกันกับในห้องนอนของหญิงสาวกลับค่อย ๆ เคลื่อนไหวอีกครั้งโดยที่หญิงสาวไม่ทันสังเกตเห็น
ไม่ว่าบัวจะเดินไปทางไหน หัวรูปปั้นหมาป่าที่อยู่ใกล้ที่สุดจะขยับแล้วหันทิศทางมุ่งตรงไปยังหญิงสาวเสมอราวกับรูปปั้นนั้นถูกหล่อหลอมให้เป็นกล้องวงจรปิดด้วยฝีมือของใครบางคนและกำลังจับตาดูความเคลื่อนไหวของเธออยู่เป็นระยะ
ที่สำคัญ...รูปปั้นไม่ได้มีเพียงแค่ชั้นบน หากแต่มันปรากฏอยู่ทุกพื้นที่ ทุกชั้น และทุกห้องของคฤหาสน์หลังนี้!!!
•••••
“ห้องนี้คือห้องอะไรเหรอคะ?” ฉันชี้นิ้วไปที่ห้องขนาดใหญ่หลังจากเดินลงมาสำรวจชั้นล่างได้ไม่นานนัก เมื่อเห็นสาวใช้เดินผ่านมาทางฉันจึงรีบเอ่ยถามทันควัน
“เป็นห้องสมุดค่ะคุณนายแมนนาโร” เธอตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
ฉันพยักหน้าหงึก ๆ “ขอบคุณนะคะ บัวอยากรู้แค่นี้แหละค่ะ ถ้ามีสิ่งที่ต้องทำก็ไปทำได้เลยนะคะ”
เธอรีบยิ้มตอบพลางก้มหน้าแล้วเดินจากไป ในขณะที่ฉันรีบจ้ำเท้าเปิดประตูเข้าไปสำรวจข้างในด้วยความอยากรู้ทันที
ฉันยอมรับเลยว่าวันนี้ตัวเองถือวิสาสะเดินสำรวจภายในคฤหาสน์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากวูล์ฟก่อนเพราะสิ่งที่ฉันทำอยู่ถือเป็นการเสียมารยาทกับเจ้าของบ้านเป็นอย่างมาก
ตามหลักแล้วฉันควรจะต้องรอให้วูล์ฟเป็นคนพาเดินสำรวจด้วยตัวเอง ถึงฉันจะรู้เรื่องมารยาทกฎข้อนี้ดีแต่ครั้งนี้ฉันกลับหักห้ามใจตัวเองไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่ฉันพอจะไถ่โทษและชดเชยกับความดื้อรั้นของตัวเองในครั้งนี้คงจะมีเพียงแค่คำขอโทษและยอมตามใจสามีในเรื่องบนเตียงอีกสักวัน หวังว่าพี่วูล์ฟจะชอบและยอมให้อภัยฉันนะ
ฉันกวาดสายตามองรอบห้องสมุดขนาดใหญ่ตรงหน้าด้วยดวงตาทอประกาย ฉันกล้าพูดได้เลยว่าที่นี่เป็นห้องสมุด ซึ่งถูกออกแบบเป็นสไตล์อิตาลีที่สวยและใหญ่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเข้าห้องสมุดมา
หนังสือบนชั้นวางที่ถูกจัดเรียงเป็นระเบียบดึงความสนใจจากฉันแต่ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือภาษาอิตาลีและหนังสือภาษาอังกฤษ
ฉันเดินสำรวจลึกเข้ามาถึงข้างใน จนถึงโซนชั้นวางหนังสือภาษาไทย ซึ่งพอมีประปรายแต่ก็ไม่ได้เยอะมากนัก แถมส่วนใหญ่ยังเป็นหนังสือแมกาซีนที่มีรูปภาพเป็นหลักเสียมากกว่า
ฉันเข้าใจวูล์ฟนะ อย่างไรเสียวูล์ฟก็เป็นคนต่างชาติ แม้เขาจะพูดภาษาไทยได้ชัดถ้อยชัดคำแต่วูล์ฟกลับอ่านออกเขียนได้เพียงไม่กี่คำเท่านั้น
ส่วนฉันก็ฟังภาษาอิตาลีได้เพียงแค่ไม่กี่คำเท่านั้นเพราะโดยปกติเรามักจะใช้ภาษาไทยคุยกันเป็นหลัก หากคำไหนที่สื่อสารกันไม่เข้าใจก็จะใช้ภาษาอังกฤษแทนทุกครั้ง
ฉันขอสารภาพตรง ๆ เลยว่าช่วงที่จีบกันช่วงแรก ฉันแทบจะไม่ได้จริงจังกับวูล์ฟเท่าไรเพราะยังอยากโฟกัสการเรียนหนังสืออยู่ ถึงขนาดยอมให้เขาไปมีคนอื่นได้ในช่วงนั้น แต่เพราะความดีและความจริงใจที่เขามีให้ฉันมาโดยตลอดทำให้เรามีกันและกันในวันนี้
ต้องขอบคุณเขาที่อดทนรอฉันจนกระทั่งเรียนจบ แน่นอนว่าหลังจากนี้ฉันไม่อนุญาตให้เขามีใครอื่นอีกนอกจากฉัน รวมถึงตัวของฉันเองก็จะมีแค่เขาคนเดียวเช่นกัน
“เอ๊ะ มีอัลบั้มรูปด้วย” ว่าพลางหยิบอัลบั้มรูปเล่มที่หนาที่สุดขึ้นมาดู
แม้จะถูกจัดเก็บไว้ในจุดมุมอับแต่ฉันเป็นคนชอบสังเกตจึงมองเห็นได้ไม่ยากนัก ภาพที่ฉันเห็นคือรูปของวูล์ฟในแต่ละช่วงวัย ตั้งแต่รูปที่วูล์ฟยังเป็นทารกจนเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น บางภาพก็เป็นรูปของคนในครอบครัว
รอยยิ้มเริงร่าของวูล์ฟแต่ละรูปนั้น ทำให้ฉันอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่เติบโตมาอย่างดีจริงเชียว
หลังจากที่ฉันพลิกดูรูปอยู่นานกว่าหลายนาที ทว่ารอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้ากลับรีบหุบลงทันควันแล้วพลันเปลี่ยนเป็นใบหน้านิ่วคิ้วขมวด
ฉันหยุดชะงักนิ่ง ขณะที่สายตายังคงจับจ้องมองรูปภาพใบล่าสุดที่เพิ่งเปิด ดูเหมือนในรูปวูล์ฟกำลังยืนอยู่กับใครบางคนแต่เพราะภาพมีรอยขีดข่วนย้ำ ๆ จากคัตเตอร์จนทำให้ภาพเสียหายอย่างหนัก
ฉันจึงไม่สามารถเดาได้ว่าในภาพนั้นเป็นใคร อย่างน้อยฉันก็มั่นใจว่าน่าจะมีถึงสองคนและฉันคิดว่าวูล์ฟคงจะไม่ต้องการให้พวกเขาปรากฏอยู่บนรูปภาพร่วมเฟรมเดียวกันกับเขา
แต่ด้วยเหตุผลอะไรกันนะ ทำไมวูล์ฟถึงทำอย่างนั้น?
ฉันรีบพลิกดูรูปภาพอื่น ๆ ในหน้าถัดไปแล้วพบภาพอีกมากมายที่ทำให้ฉันต้องเบิกตากว้างตะลึงลาน ไม่ใช่แค่หนึ่งรูปที่ถูกวูล์ฟขีดฆ่าใบหน้า แต่มันคือทุกครั้งที่มีสองคนนั้นร่วมเฟรมอยู่ด้วย
นอกจากบางภาพจะถูกคัตเตอร์ขีดฆ่าจนเสียหายอย่างหนัก ฉันกลับพบว่าในหน้าช่วงท้ายของอัลบั้มล้วนเต็มไปด้วยภาพที่มีการใช้ความรุนแรงกับผู้คนแปลกหน้าที่ฉันไม่รู้จัก
ทั้งภาพคนตาย
ภาพคนถืออาวุธ
ภาพบ่อนกาสิโน
ภาพยาถูกวางกระจัดกระจายบนโต๊ะที่ฉันไม่คุ้นตาและอีกมากมาย
ซึ่งหลาย ๆ รูปล้วนปรากฏคนในตระกูลแมนนาโรมีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด
นี่มันอะไรกัน ทำไมแต่ละภาพถึงได้ดูน่ากลัวขนาดนี้นะ ช่างเหมือนพวกมาเฟียที่รวมตัวกันเพื่อทำเรื่องผิดกฎหมายไม่มีผิด
“เดี๋ยวก่อนนะ...มาเฟีย!? บ้าน่า วูล์ฟเนี่ยนะจะเป็นมาเฟีย”
จะว่าไป...หากคิดตรึกตรองถี่ถ้วนดูอีกที ฉันกลับรู้สึกเคลือบแคลงสงสัยถึงบางอย่างเกี่ยวกับตัวตนของวูล์ฟ
ทั้งเรื่องแหวนประจำตระกูลแมนนาโรและรอยสักหมาป่า แถมวูล์ฟก็ยังเป็นคนอิตาลีอีก ผนวกกับรูปภาพที่ฉันเห็นทั้งหมดนี้ ถ้าลองปะติดปะต่อประวัติส่วนตัวของเขาดูแล้วก็เห็นจะเป็นไปได้ว่าตระกูลของวูล์ฟเป็นแก๊งมาเฟีย
“บัวเข้ามาทำอะไรในนี้?” เสียงวูล์ฟตะโกนเอ่ยถามแทรกความเงียบสงัดภายในห้องสมุด
“ว้ายย!” ฉันสะดุ้งโหยงตกใจจนเผลอปล่อยอัลบั้มรูปตกพื้น
วูล์ฟเหลือบสายตามองดูอัลบั้มอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้าจ้องมองฉันเขม็งแล้วกล่าวเสียงดุอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
“บัวเห็นรูปข้างในนั้นแล้วใช่ไหม!?”