เมื่อหนุ่มน้อนนักศึกษาปี2ตกหลุ่มรักรุ่นพี่
ชาย-ชาย,รัก,ผู้ใหญ่,รั้วโรงเรียน,เกาหลี,รักโรแมนติก,รักมหาลัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักหมดใจนายตัวร้าย
เมื่อหนุ่มน้อนนักศึกษาปี2ตกหลุ่มรักรุ่นพี่
ฮยอนอูเดินจากไป มินโฮมองตามหลังเขาไปจนลับสายตา
มินโฮรู้สึกประหลาดใจที่ฮยอนอูเป็นคนใจดีและเป็นมิตรกว่าที่เขาคิดไว้มาก เขาไม่คิดว่าตัวเองจะเข้ากับคนอย่างฮยอนอูได้ แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเองเริ่มชอบฮยอนอูแล้วสิ
ตอนที่ 1: จุดเริ่มต้นของโชคชะตา
ท่ามกลางแสงแดดอันเจิดจ้าของวันใหม่
มินโฮ นักศึกษาหนุ่มปี 2 ผู้สดใสและอ่อนโยน
กำลังเดินผ่านโถงทางเดินของมหาวิทยาลัยอย่างเร่งรีบ จู่ๆ เขาก็ชนเข้ากับร่างสูงใหญ่ของฮยอนอู นักศึกษาปี 3
ที่ฮอทในหมู่สาวๆ
"เฮ้ ระวังหน่อยสิ!" ฮยอนอูตะโกนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
มินโฮเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจ
"ขอโทษครับ" เขากล่าวด้วยเสียงสั่น
มินโฮสบตากับฮยอนอู เขารูสึกใจเต้นแรง
ใบหน้าที่หล่อคมชัด สันจมูกโด่ง ริมฝีปาก ชมพูอ่อน
ฮยอนอูจ้องมองมินโฮด้วยความสงสัย
"นายชื่ออะไร"
"มินโฮครับ"
"ฉันฮยอนอู" ฮยอนอูยื่นมือมา "ยินดีที่ได้รู้จัก"
มินโฮลังเลเล็กน้อยก่อนจะจับมือฮยอนอู
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"
“นายเด็กใหม่หรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้า”
ฮยอนอูกล่าว
“ใช่ครับ ผมเพิ่งมาใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
มินโฮกล่าว พร้อมก้มหัว
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่ เพื่อนๆ ของฮยอนอูก็เดินเข้ามาหา
"ฮยอนอู นายทำอะไรอยู่" เพื่อนคนหนึ่งถาม
"ฉันกำลังคุยกับเพื่อนใหม่" ฮยอนอูตอบ
เพื่อนๆ ของฮยอนอูมองมินโฮด้วยความสงสัย "เพื่อนใหม่เหรอ"
"ใช่แล้ว" ฮยอนอูยิ้ม "เขาชื่อมินโฮ"
เพื่อนๆ ของฮยอนอูหัวเราะคิกคัก "นายชื่อมินโฮเหรอ"
"ครับ" มินโฮตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
"ชื่อน่ารักจัง" เพื่อนอีกคนหนึ่งกล่าว
มินโฮรู้สึกเกรงเล็กน้อย "ขอบคุณครับ"
ฮยอนอูหันไปทางเพื่อนๆ ของเขา "พวกนายไปก่อนเถอะ ฉันจะคุยกับมินโฮอีกสักหน่อย"
เพื่อนๆ ของฮยอนอูพยักหน้าและเดินจากไป
ฮยอนอูหันกลับมาทางมินโฮ "นายเรียนคณะอะไร"
"คณะวิศวกรรมศาสตร์ครับ" มินโฮตอบ
"ฉันเรียนคณะบริหารธุรกิจ" ฮยอนอูกล่าว "เราเรียนคนละคณะเลย"
"ครับ" มินโฮตอบ
พวกเขายืนคุยกันอีกสักพัก ก่อนที่ฮยอนอูจะต้องไปเรียน
"ฉันต้องไปแล้ว" ฮยอนอูกล่าว "ไว้เจอกันใหม่นะ"
"ครับ" มินโฮตอบ
ฮยอนอูเดินจากไป มินโฮมองตามหลังเขาไปจนลับสายตา
มินโฮรู้สึกประหลาดใจที่ฮยอนอูเป็นคนใจดีและเป็นมิตรกว่าที่เขาคิดไว้มาก ไม่เห็นจะเหมือนที่คนอื่นรำรื่อว่าฮยอนอูเป็นนักเลง ชอบรังแกคนอื่น เขาไม่คิดว่าตัวเองจะเข้ากับคนอย่างฮยอนอูได้