หลังจากที่ตัวเขาสิ้นอายุขัยจากโลกเดิม ก็ถูกส่งให้ไปเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซี แห่งดาบและเวทมนตร์ แต่ตัวเขาดันไม่มีพลังเวทเนี่ยสิ แต่พระเจ้าก็ใจดีให้ความสามารถสุดโกงกับเขามา
ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ผจญภัย,18+,boy love ,ฮาเร็มชาย,ฮาเร็ม,ปีศาจ,เวทมนตร์,เกิดใหม่ ,ต่างโลก,ผจญภัย,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่ 10
เอ็ดเวิร์ดมองร่างเล็กที่เหลือเพียงกางเกงชั้นในเนื้อบางเพียงตัวเดี๋ยวด้วยสายตาเร่าร้อน และไม่อดทนอยู่นานมือซุกซนของชายวัยก็ลูบไล้ไปถามร่างกายเนียนสวย ไล่ไปตามเอวบางคอดและหยุดบีบขยำที่สะโพกแน่นที่อวดล่อสายตา ก่อนจะใช้ริมฝีปากของตนขบเม้มที่ต้นคอของร่างเล็กและไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ แล้วหยุดฉกชิมยอดอกสีหวานสลับกันไปมาทั้งสองข้าง
“อ๊า คุณเอ็ทครับ” ทาเนียร้องร้องครางและขยำกลุ่มผมของชายอายุคราวพ่อแน่น
ร่างสูงมองสบตากับทาเนียอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนกดจูบลงที่ใต้แอ่งสะดือของเด็กหนุ่ม จนรู้สึกสะท้านไปทั้งร่าง และพลิกขึ้นคร่อมสลับให้เด็กหนุ่มลงไปใต้ร่างของตัวเองแทน
เอ็ทเวิร์ดรุกเข้าไปจูบทาเนียอย่างดูดดื่ม ลิ้นใหญ่ไล่ดื่มกินความหวานจากปากเล็กอย่างกระหายอยาก มือหยาบข้างหนึ่งสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในที่ทาเนียใส่อยู่ สัมผัสหยาบของนิ้วมือ เข้าใกล้ช่องทางรักเรื่อย ๆ นิ้วยาวของเอ็ทเวิร์ดก็แทรกเข้าไปสำรวจด้านใน และหมุนควง เรียกเสียงครางหวานให้เปล่งออกมา
“อ๊า คุณ อ เอ็ท” ทาเนียหนีบขาเข้าหากันแน่นอย่างเสียดเสียว
“ผ่อนคลายหน่อยสิที่รัก ไม่งั้นเธอจะเจ็บนะ” ร่างสูงกระซิบที่หูของเด็กหนุ่มเสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์
เด็กหนุ่มก็ทำตามที่อีกฝ่ายบอกอย่างว่าง่าย ช่องทางรักเริ่มจะลดแรงบีบรัดลงทำให้นิ้วยาวแทรกเข้าไปได้ง่ายขึ้น
เอ็ทเวิร์ดใช้ปลายนิ้วสำรวจภายในช่องทางและไปสะกิดโดนที่จุดหนึ่ง ทำให้ทาเนียร้องครางเสียงหวานออกมา
“อร๊าง” เด็กหนุ่มดิ้นพล่าน และดันให้มือของร่างสูงให้เข้าไปลึกมากขึ้น
ชายสูงวัยยิ้มตื่นเต้นเมื่อเจอจุดกระสันของร่างเล็ก ก่อนจะกดไปที่จุดตรงนั้นไม่หยุด ทาเนียจับไปที่แขนของร่างสูงแน่นและยายามจะดึงออก แต่ไม่นานมือเล็กทั้งสองก็ถูกฝ่ามือใหญ่รวบขึ้นไปเหนือศีรษะ
“อ๊ะ อ๊า นะจ๊ะ คุณเอ็ทพอก่อนครับ ผมจะ อ๊า” ทาเนียปลดปล่อยออกมา โดยที่ไม่แตะต้องส่วนหน้าเลยสักนิด น้ำสีขาวเปรอะเต็มที่หน้าท้องของเด็กหนุ่ม
“แฮก แฮก” ทาเนียหอบหายใจแรง
เอ็ทเวิร์ดถอนมือออกจากช่องทางของเด็กหนุ่ม ก่อนจะนั่งตัวตรงที่ตรงหว่างขาร่างเล็ก และจับให้ขาทั้งสองข้างอ้าออกกว้าง ก่อนจะดึงกางเกงชั้นในที่อยู่บ่นร่างของทาเนียเป็นชิ้นสุดท้ายออกทิ้งไปรวมกับเสื้อผ้าตัวอื่น
“ตาเธอเป็นฝ่ายช่วยฉันบ้างแล้วนะที่รัก” ใบหน้าหล่อที่เริ่มมีริ้วรอยตามวัยกล่าวขึ้น ก่อนจะดึงกางเกงที่ใส่อยู่ลง ท่อนลำที่แข็งพร้อมออกศึก ก็ดีดผึ่งขึ้นมาทันที
ทาเนียเบิกตากว้างเมื่อได้เห็นมันอีกครั้งชัด ๆ เมื่อคืนเขารีบหนีออกไปทันที จึงยังไม่ได้เห็นอะไรมากนัก แต่พอมาตอนนี้แล้วก็ไม่คิดว่าแท่งเนื้อนั้นจะเข้ามาในตัวเขาได้เลย
“ด เดี๋ยวก่อนครับ อ๊ะ!” ยังเอ่ยห้ามไม่ทันจบ ร่างสูงก็กระแทกท่อนเนื้ออันเขื่องเข้าสู่ช่องทางรักคับแคบของร่างเล็กในรวดเดียว
“ซี๊ด อ้า” เอ็ทเวิร์ดครางต่ำ เพราะช่องทางที่บีบรัดแก่นกายจนแทบจะขยับไม่ได้
“คุณเอ็ท ผมจุกครับ เอาออกไปก่อน” ทาเนียทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความอึดอัด
“ไม่ทันแล้วที่รัก อดทนหน่อยนะ อีกแค่แป๊บเดียวเธอก็จะมีความสุขแล้ว” เอ็ทเวิร์ดกระซิบบอกเด็กหนุ่มต่อยางแผ่วเบา ก่อนจะประกบริมฝีปากและเปลี่ยนความหวานซึ่งกันและกัน เพื่อให้ร่างเล็กหันความสนใจออกจากอวัยวะที่เชื่อมต่อกันอยู่เบื้องล่าง
เอวสอบก็คอยขยับช้า ๆ เพื่อให้ร่างเล็กด้านใต้คุ้นชิน ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น กลายเป็นหนักหน่วงและรัวเร็ว เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องแข่งกับเสียงครางของร่างทั้งสอง
“อ๊า อ๊ะ ช ช้าลงหน่อยครับ” ทาเนียร้องบอกเสียงสั่นเครือ
“เธอก็ออกจะชอบไม่ใช่เหรอ ตอดฉันอยู่ซะแรงแบบนี้ ยังจะบอกให้บอกให้เบาลงอีกนะ” จบคำพูดหยาบโลนร่างสูงก็กุมมือบางขึ้นมาจุมพิตอย่างอ่อนโยน
“อึก อ๊า” ทาเนียเปล่งเสียงครางหวาน ช่องทางด้านหลังก็ยิ่งบีบรัดท่อนลำของร่างสูงมากยิ่งกว่าเดิม
“ซี๊ด ฮ่า” เอ็ทเวิร์ดทรมานด้วยความเสียว ก่อนจับขาเล็กให้อ้ากว้างยิ่งขึ้น และแทงท่อนลำเข้าใส่ช่องทางของเด็กหนุ่มแรงขึ้นไปอีก
“อึก” ร่างเล็กทั้งจุกทั้งรู้สึกดีในคราวเดียวกัน
“อ่า ที่รัก ฉันใกล้เสร็จแล้ว” ร่างกำยำเอ่ยเสียงพร่า เริ่มจะซอยสะโพกช้าลงแต่เน้นหนักในทุกจังหวะ
“ผมก็ด้วยครับ” ทาเนียเองก็ใกล้จะเสร็จสมอีกครั้งเช่นกัน และไม่นานจากนั้นเสียงร้องแห่งความสุขของคนทั้งคู่ก็ดังลั่นห้อง
“อึก อ๊า” น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกจากแก่นกายของเด็กหนุ่มจนเลอะเต็มหน้าหน้าท้องทั้งของตัวเองอละของคนตัวใหญ่ที่คร่อมอยู่ด้านบน
“อะ อ๊าก” เอ็ทเวิร์ดปลดปล่อยน้ำเชื้อร้อนเต็มจนล้นออกมานอกช่องทางรัก ก่อนก้มลงประกบปากกับคนใต้ร่างอย่างดูดดื่ม
/เติมเต็มเงื่อนไขครบถ้วนปลดล็อก ความสามารถร่างทรงเสน่ห์/
/เติมเต็มเงื่อนไขครบถ้วนปลดล็อก ความสามารถกามเทพนำพา/
/เติมเต็มเงื่อนไขครบถ้วนได้รับ สกิลฟีโรโมน/
/เติมเต็มเงื่อนไขครบถ้วนได้รับ อภิสิทธิ์ สร้างฮาเร็ม/
/เติมเต็ม..../
มีเสียงแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นอยู่หลายครั้ง แต่เด็กหนุ่มก็ไม่สามารถฟังออกสักประโยค เพราะถูกรสจูบของร่างด้านหันเหความสนใจไปจนหมดสิ้น และเมื่ออีกฝ่ายผละริมฝีปากออกไปได้ไม่ทันไรก็เอ่ยต่อว่า
“ฉันขออีกอบนะจ๊ะที่รัก” ชายวัยกลางคนเลื่อนลงไปกระซิบที่ข้างหูของเด็กหนุ่ม ก่อนจะเอ่ยต่ออย่างเจ้าเล่ห์
“ไม่สิ อีกหลายรอบดีกว่า”
และในคืนนั้นทั้งสองก็สร้างความหฤหรรษ์ให้แก่กันจนเวลาล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่ เมื่อเอ็ทเวิร์ดปลดปล่อยในช่องทางรักของร่างเล็กครั้งสุดท้ายพร้อมกันกับทาเนีย
ร่างสูงล้มตัวลงนอนข้างเด็กหนุ่มและกอดเอาไว้แน่น โดยที่ยังไม่ยอมถอนแก่นกายออกจากช่องทางรัก และพากันหลับไปด้วยความจากกิจกรรมที่เพิ่งทำร่วมกัน
เมื่อดวงอาทิตย์ลอยขึ้นมาบนท้องฟ้าอีกครั้ง เอ็ทเวิร์ดก็เริ่มรู้สึกตัวแต่ยังไม่ยอมลืมตาตื่น ร่างสูงใช้แขนข้างหนึ่ง คว้าไปที่ที่นอนข้าง ๆ เพื่อจะดึงคนที่นอนบนเตียงด้วยกันเมื่อคืนเข้ามาในอ้อมกอด แต่กลับสัมผัสได้แค่เพียงอากาศ เอ็ทเวิร์ดตื่นเต็มตาขึ้นมาในทันที และก็เป็นจริงดังที่คิด ตอนนี้ตรงที่นอนข้าง ๆ เขานั้น ไร้ซึ่งวี่แววของคนที่นอนกอดกันเมื่อคืน
ร่างสูงรีบควานหาเสื้อผ้าที่ถอดไว้กระจัดกระจายเมื่อคืนขึ้นมาสวมใส่ให้เร็วที่สุด ก่อนจะเร่งก้าวขาวิ่งลงมาหาคนที่หายไปที่ชั้นล่าง
“ทาเนีย” เอ็ทเวิร์ดตะโกนเรียกชื่อเด็กหนุ่มเสียงดังลั่นบ้าน และวิ่งเข้าห้องนั้นออกห้องนี้อย่างร้อนรน
“มีอะไรเหรอครับ ตะโกนทำไม!!” สายตาของร่างสูงมองที่เด็กหนุ่มที่เดินออกมาจากส่วนที่เป็นห้องครัว โดยที่มีเจ้าแมวดำหน้าตาน่าโมโหเดินตามมาคลอเคลียอยู่ที่ขาด้วย
เอ็ทเวิร์ดพุ่งตัวเข้าไปคว้าทาเนียเข้ามากอดแน่นจนตัวลอยด้วยความโล่งใจ เขานึกว่าคนตัวเล็กจะหนีไปจากเขาซะแล้ว เพราะเรื่องที่เขาทำเมื่อคืน
“เอ่อ ปล่อยก่อนครับคุณเอ็ท” ทาเนียตบไปที่แผ่นหลังของคนมีอายุเบา ๆ ให้ปล่อยตัวเองลง เพราะตอนนี้เจ้าแมวดำกำลังขู่ฟ่อ ๆ ใส่อีกฝ่ายไม่หยุด
“ฉันนึกว่าเธอจะหนีไปแล้วซะอีก” ชายวัยกลางคนวางร่างเล็กลงกับพื้น แต่ก็ยังคงกอดเด็กหนุ่มเอาไว้หลวม ๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ และแอบใช้ขาเขี่ยเจ้าโคลเอ้ออกไปห่าง ๆ ด้วย
“ผมจะหนีทำไมล่ะครับ” เด็กหนุ่มถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
“ก็เรื่องเมื่อคืน....” ร่างสูงไม่รู้จะเริ่มพูดจากตรงไหนก่อนดี
“คุณจะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอครับ” ทาเนียพูดเสียเบาลงจนแทบจะไม่ได้ยิน เมื่อคืนอีกฝ่ายดื่มไปหนักมาก ที่พูด ๆ ไปตอนนั้นก็อาจจะเพราะความเมาก็ได้ ส่วนเขาก็ยอมตามน้ำเพราะบรรยากาศพาไป เรื่องที่เขารู้สึกยังไงกับร่างสูงกันแน่ ทั้งก่อนและหลังจากเกิดเรื่องเมื่อคืนไปแล้ว ยังไม่มั่นใจเลยสักนิด
“เปล่า ไมมีทางเป็นแบบนั้นแน่นอน” เอ็ทเวิร์ดปฏิเสธในทันทีด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน บ่งบอกว่าเขานั้นรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ก่อนจะกล่าวต่อ
“ถึงฉันจะเมามากก็เถอะ แต่ฉันรู้ตัวทุกอย่างนะว่าทำอะไรลงไปบ้าง ฉันจะบอกเธอเอาไว้อีกครั้งนะ ฉันชอบเธอ ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นเลย เรื่องเมื่อคืน ฉันมีความสุขมาก ๆ เลย และไม่เสียใจเลยที่มันเกิดขึ้น เธฮล่ะมีความสุขเหมือนกันหรือเปล่า ไม่เสียใจใช่ไหมกับเรื่องเมื่อคืน” เอ็ทเวิร์ดเป็นฝ่ายถามคนในอ้อมแขนบ้าง
ทาเนียพยักหน้าช้า ๆ พร้อมแก้มที่แดงขึ้นเล็กน้อยโดยไม่ยอมเอ่ยอะไรสักคำ เอ็ทเวิร์ดยิ้มเอ็นดูกับท่าทางเช่นนั้นจนใจไม่ไหวและหอมแก้มของเด็กหนุ่มไปฟอดใหญ่
ฟอด
“คุณเอ็ท!!” เด็กหนุ่มดันหน้าของคนตัวใหญ่ออกห่าง
“แล้วสรุปว่า..คำตอบของเธอล่ะ ฉันสารภาพรักกับเธอไปสองครั้งแล้ว ขอฟังคำตอบของเธอบ้างได้ไหม” ร่างสูงขอฟังคำตอบจากทาเนีย
“เอ่อ เรื่องนั้น….” เด็กหนุ่มนิ่งคิดไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบออกไป
“ผมขอไปคิดก่อนได้ไหมครับ เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะกลับมาให้คำตอบคุณแน่นอน” ตอนนี้ทุกอย่างมันเร็วไปหมด เขาเองก็อยากคิดให้ดี ๆ
“เฮ้อ....” เอ็ทเวิร์ดถอนหายใจออกมายาว ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างส่งให้ทาเนีย
“ได้สิ ฉันจะรอฟังนะ” ร่างสูงพยักหน้าตกลง
“งั้น ไปทานมื้อเช้าก่อนเถอะครับ วันนี้คุณเอ็ทต้องไปทำงานนี่” ทาเนียจูงมือร่างสูงไปที่โต๊ะทานอาหาร วันนีเด็กหนุ่มทำอาหารเช้าสไตล์ตะวันตกไว้ให้ร่างสูง ประกอบด้วย ไข่ดาว ไส้กรอก ขนมปังปิ้งและสลัดไข่
เอ็ทเวิร์ดที่เห็นอาหารน่าอร่อยบนจานก็รีบลงมือทานทันที ระหว่างที่กำลังตักอาหารเข้าปากไม่หยุด ร่างสูงก็หันมาเอ่ยชวนทาเนียให้ไปที่กิลด์พร้อมกัน
“เดี๋ยววันนี้เราไปที่กิลด์พร้อมกันนะ”
“อย่าเลยดีกว่าครับ ไม่น่าจะดีเท่าไหร่” ร่างเล็กปฏิเสธ
“ทำไมล่ะ” ชายวัยกลางคนขมวดคิ้วถาม ด้วยท่าทางที่จ๋อยลงทันตา
“คุณเป็นกิลด์มาสเตอร์ ส่วนผมก็เป็นนักผจญภัยนะครับ ถ้ามีคนรู้ว่าเรามีความสัมพันธ์เกินเลยกันจะเป็นยังไงล่ะครับ แล้วยิ่งผมได้เข้ามาเป็นนักผจญภัยและได้เลื่อนแรงค์เป็นพิเศษจากคุณด้วย ผมน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่คุณเอ็ทคงโดนครหาหนักแน่ว่าใช้อำนาจในทางที่มิชอบ” ทาเนียอธิบาย
เอ็ทเวิร์ดได้ฟังก็นิ่งไป ก่อนแสดงสีหน้าปลงอย่างเหนื่อย ๆ
“จริงของเธอ ขอโทษนะ” ร่างสูงแสดงสีหน้ารู้สึกผิด
“ช่างเถอะครับ คุณรีบ ทานเถอะจะได้รีบไปทำงาน วันนี้ผมจะไปซื้อของเข้าบ้าน ไม่ได้จะไปรับภารกิจที่กิลด์” ทาเนียบอกปัดไปเรื่องอื่น
“อ่า จริงด้วยสิ” ร่างสูงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าอาหารแห้งกับของสดที่บ้านเขาหมดมาได้สองวันแล้ว
“ไว้เจอกันนะครับ” เด็กหนุ่มเตรียมจะหันออกจากบ้าน เจ้าโคลเอ้ก็กลับเข้ามาในร่างของเจ้านายแล้ว
“เดี๋ยวก่อน เอานี่ไปด้วยเอาไว้จ่ายตอนซื้อของ” ร่างสูงรีบเอ่ยรั้งร่างเล็กเอาไว้ก่อน และเอาถุงใส่เงินส่งให้
ทาเนียเปิดถุงออกดูก็พบว่ามีเหรียญเงินกับเหรียญทองแดงอยู่หลายสิบเหรียญ
“ไม่ต้องก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจ่ายเอง คุณอุตส่าห์ให้ผมมาพักที่บ้านแล้ว” ทาเนียกำลังจะส่งถุงเงินคืนให้ร่างสูง แต่ถูกอีกฝ่ายดันมือกลับ
“รับไปเถอะ ฉันก็กินก็อยู่กับเธอนี่ และอีกอย่างนะเราก็ไม่ใช่คนอื่นกันแล้ว” เอ็ทเวิร์ดยกยิ้มเจ้าเล่ห์
“ทะลึ่ง!!” เด็กหนุ่มต่อว่าหน้าแดงก่ำ และรีบออกจากบ้านไป
เอ็ทเวิร์ดมองไล่หลังคนตัวเล็กไปด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนรีบทานอาหารที่เด็กหนุ่มเตรียมไว้ให้จนหมดและนำจานไปล้าง แล้วเดินทางไปที่กิลด์นักผจญภัยด้วยความสุขใจ พร้อมตั้งตารอคำตอบจากทาเนียเย็นนี้
