ของก็ต้องส่ง แต่ดันมาติดอยู่กับผู้รับไอ้โรคจิตคนนี้เสียได้
ชาย-ชาย,เรื่องสั้น,ผู้ใหญ่,ซาดิส & มาโซฯ,หนุ่มแว่น,โดนเอา ,ลูกค้าหื่น,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หนุ่มแว่นส่งของกับไอ้ลูกค้าโรคจิต
ของก็ต้องส่ง แต่ดันมาติดอยู่กับผู้รับไอ้โรคจิตคนนี้เสียได้
สามารถกดติดตามและเก็บเข้าชั้นเพื่อไม่ให้พลาดการอัปเดตใหม่ๆ ของเรน
คำเตือน!!! เรื่องนี้มีการขืนใจ และฉากร่วมรักระหว่าง ชายXชาย
🔥🔥🔥Nc ค่อนข้างดิบเถื่อน🔥🔥🔥
และ
💓เนื้อเรื่องให้ติดตามพอประมาณ💓
🥳แนะนำให้กดเข้าคลังไว้อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ
‘น้องชีท’ หนุ่มแว่นหน้ามนที่ดูภายนอกเป็นคนติ๋ม แต่ร่านพอตัวทำงานเป็นพนักงานสั่งของต้องเข้ามาส่งของให้ผู้รับรายหนึ่งซึ่งสั่งเก็บเงินปลายทาง นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ของการเสียตัว
เวลามาทำงานด้วยความชอบใส่กางเกงวอร์มและผ้าโปร่งเบาสบาย ถึงจะระบายอากาศได้ดีแค่ไหน มันก็ยังระบายเหงื่อจากความร้อนของร่างกายไม่ทัน ใคร ๆ ก็รู้ว่าประเทศนี้มันร้อนขนาดไหน ยังกับซ้อมจะไปอยู่นรกอย่างนั้นละ ความร้อนระบายไม่ทันทำให้เหงื่อไหลเยิ้ม เวลาไหลเข้ารูก้นทีแสบไปหมด
‘ผมแพ้เหงื่อตัวเองครับ’ จะคันก็ไม่แปลก
ขณะยืนทำงานสั่งการลูกน้องจัดแจงขนย้ายและคัดแยกพัสดุก่อนออกไปนำส่ง ในพื้นที่บริเวณนี้คนอยู่เยอะผมพยายามทำตัวให้ปกติแต่ความคันไม่เคยปรานีใครแม้แต่น้อย ยืนซอยเท้าขยับไปมาเป็นการขยับให้หายคัน ยิ่งทำยิ่งคันกว่าเดิมจนสุดท้ายผมทนไม่ไหว สั่งให้ตัวเองอกผายไหล่ผึ่งเหมือนทหารแล้วสั่งตามระเบียบพักในใจ แหงนหน้าขึ้นมองเพดานหลังคายืนอ้าขาออกจากกันพอประมาณแล้วใช้มือซ้ายเการูก้นผ่านกางเกงวอร์ม ถ้าไม่อายไปมากกว่านี้คงจะเปิดก้นเกาให้ดูต่อหน้าทุกคนไปแล้ว แต่นี่ยังมียางอายไงถึงได้ยังแอบ ๆ เกา
“อี๊! ไอ้ทุเรศ!!!”
เพื่อนผมเห็นการกระทำสุดอุจาดตา เรียกว่าอุบาทว์และสกปรกได้ไหมนะ แต่มันก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์โลก ผมอยากถามมันจริง ๆ
‘พวกมึงไปเคยคันตูดกันบ้างหรือไง?’
ส่วนใหญ่เพื่อนร่วมงานชอบกล่าวหาว่า ผมเป็นพวกสกปรกซกมกไม่ดูแลตัวเอง ขนาดเข้าห้องน้ำถ่ายหนักแล้วไม่ล้าง ล้างไม่หมดบ้างล่ะ อยากถามพวกมันจริงๆ ว่าชอบแอบดูหรือไงกันถึงได้รู้ดีขนาดนี้ เวลามันคันขึ้นมาเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากต่อคนที่พบเห็น เสียงโห่ร้องของเพื่อนดังกว่ารุ่นน้องในความดูแล ไม่สนใจทำงานมาดูผมยืนเการูตูดทั้งที่ผมก็แอบ ๆ แล้วนะ
“ขี้ไม่ล้างอีกแล้ว!”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะ! กูล้างทุกครั้งโว้ย!!”
ผมอยากบอกว่าเวลาใส่กางเกงวอร์มตัวโปรด จะเกิดอารมณ์ทางเพศได้ง่ายมันปลุกความร่านอยากเย็บตูดชายสักคน ตัวตนผมเป็นเกย์ชอบเพศเดียวกันตั้งแต่มัธยม ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ยิ่งพวกมันล้อเลียนผมมากเท่าไรก็อยากจะจับพวกมันมาอัดถั่วดำให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ทำอย่างนั้นไม่ได้ไงเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดเสียเปล่า ๆ ยิ่งต้องทำงานที่เดียวกันอีกนาน
“กลับไปทำงานกันสิโว้ย”
ตอนเด็กไม่ใจกล้าพอทำมากสุดก็แค่แกล้งลืมรูดซิปเผยสีกางเกงในสีแสบตาให้คนเห็นเล่น มีบางคนเตือนก็จะรูดขึ้น แต่น่าเสียดายตอนนั้นเป็นลูกผู้ชายใจกล้าหาญไม่พอ ถึงตอนเด็กจะไม่กล้า ตอนนี้โตจนร่างกายทุกส่วนเป็นผู้ใหญ่ ลองมาเป็นตอนนี้สิจะจับทำเมียให้หมด ยกเว้นคนใกล้ตัวอะนะ
การทำงานที่ต้องเจอผู้ชายด้วยกันอยู่แล้วมันทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย ใส่กางเกงไร้ชั้นในให้ทุกคนเห็นถึงความร่านและอยากเอากับใครสักคน เป็นผู้ชายต้องกล้าแสดงออกและทำให้รู้ว่ามันดึงดูดทางเพศมากว่าของผมมีมากขนาดไหน
“ถอดกางเกงให้ทุกคนดูสิ”
“เชี่ย! กลางโกดังสินค้าเนี่ยนะ” ผมก็ดันไปบ้าจี้ตามมันได้
แม้ผู้ชายแบบผมใจกล้าตอนโตแค่ไหน แต่ถ้าให้แสดงออกต่อหน้าทุกคน ยางอายมันก็มี ขอใช้ความเป็นลูกผู้ชายปฏิเสธอย่างใจกล้าไม่ทำตามคำสั่งเพื่อนเด็ดขาด
“ไม่มีทาง!”
“ทำไม่ทำ”
มันขู่จะโยนสินค้าของลูกค้าต่อหน้า ผมรีบห้ามเพราะสติ๊กเกอร์ติดข้างกล่องว่า ‘ระวังแตก’ ทำแบบนี้อยากเปลี่ยนงานไปอยู่บริษัทอื่นภายในวันเดียวใช่ไหม?
“ครับ”
คำว่า ‘ครับ’ ของผมนอกจากตอบรับทุกสถานการณ์ยังถือว่าสมยอมและไม่ขัดขืนใด ๆ อีกเมื่อเพื่อนเอาของที่อยู่ในมือมาขู่ขนาดนี้ ถ้าใจกล้ามากระดับหนึ่งวิดพื้นโชว์ความแข็งแรงของกล้ามแขนแล้ว โชว์ตูดให้เห็นมันก็ไม่ต่างกันมากหรอกมั้ง ผมสูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือกยืนตรงสมกับเป็นนักเรียนวิชาทหารแม้ตอนมัธยมปลายจะผ่านการเรียนรักษาดินแดนมา แต่ความรู้สึกตอนนี้มันต่างกันมาก
“เออ ๆ กูยอมทำแล้ว! อย่าโยนนะมึง!”
ผมหลับตาแล้วก้มโค้งโก่งตูดพร้อมถอดกางเกงวอร์มออกไปกองที่ข้อเท้าให้ทุกคนเห็น เผยให้เห็นแท่งสวรรค์สีเนื้อหนังหุ้มสีขาวเนียน หัวเปิดให้เห็นความอมชมพูยาวประมาณเจ็ดนิ้วจนทุกคนตกตะลึง ก็กรรมพันธุ์ได้ดีมาจากพ่อให้กำเนิดนอกจากนี้ไข่สองลูกแน่นและกลมเต่ง ไร้ขนสาหร่ายหยิกงอยาวเฟื้อย
“พอใจแล้วนะ!”
“ยัง!” ไอ้พวกนี้นี่ ได้คืบจะเอาศอกนะมึง
“จะเอาอะไรอีก!”
“จับมันให้ดูหน่อย!” ผมไม่เข้าใจจริง ๆ พวกมันคิดอะไรกันอยู่ทำอย่างกับพวกมันไม่มีอย่านั้นละ
“จับให้ดูแล้วพวกมึงต้องการกลับไปทำงานโดยไม่มีข้อแม้อีกนะ”
เมื่อเพื่อนต้องการเห็นส่วนลับแถมเป็นสิ่งมีชีวิตเกือบจะดิ้นได้และจับยากเพราะผมไม่มีทางให้ใครมาจับมันง่าย ๆ หรอก ตอนถอดกางเกงออกมันห้อยลงชี้พื้น เมื่อจับมันด้วยมือขวารูดหนังหุ้มขึ้นเป็นการปลุก ท่อนเนื้อกำลังกลืนเป็นส่วนเดียวกันแล้วเขย่าเล็กน้อยยิ่งปลุกให้มันผงาดหลังจากหลับใหล ด้วยความตื่นเต้นปนสายตาทุกคู่จับจ้องมองมา ยิ่งทำให้ความร่านคันตูดอยากเกาทำงานดีขึ้น ด้วยความเงี่ยนคันจนอยากเย สะบัดข้อเท้าให้กางเกงหลุดออก หยิบพาดบ่าเอนเอวตอบรับให้ทุกคนมามุงดูเป็นสายตาเดียว
“ใหญ่ไหมล่ะครับ?”
ผมเอ่ยปากด้วยความมั่นใจยิ้มยั่วคนตรงหน้าเหมือนว่าเป็นเหยื่อ ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะตาค้างกันไปแล้วกับแก้มก้นแน่น ๆ และเจ้าชีทน้อยของผม ขณะยืนอยู่ต่อหน้าพวกมันผมทั้งอายทั้งเขินจนทำตัวไปถูกเกร็งตูดจนมันแข็งไปหมด อย่าถามถึงเวลาขมิบมันเลยต้องถามก่อนว่าผมได้หายใจบ้างไหม ตอนนี้สิ่งที่อยากทำที่สุดคือหนีจากที่แห่งนี้ แล้วไปการล้างทำความสะอาดมันเผื่อว่าจะได้หายคันบ้าง
‘คันโว้ย! คัน! คันจะตายอยู่แล้ว!!!’