สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
"น้องบัว.........ตายแล้วสวยมาก เมื่อคืนตอนลองชุดก็ว่าสวยแล้วนะคะ วันนี้สวยกว่าเมื่อคืนมากเลย พอใส่ชุดนี้เหมือนคนทางใต้เลยนะคะ ไม่บอกก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นสาวเหนือ" ภัสราชมหญิงสาว หลังจากที่แต่งตัวเสร็จเธอเดินออกมาที่ห้องรับแขก เห็นสโรชาใส่ชุดที่ไปเลือกซื้อกันเมื่อวาน ทั้งคู่ไม่ได้ซักเลยทางร้านบอกว่าเก็บไว้อย่างดีสะอาดมาก สามารถนำมาใส่ได้เลย
"พี่ภัสก็สวยมากเหมือนกันค่ะ สวยเหมือนกันเลย" สโรชาชมกลับบ้าง ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ ความสวยความงามเป็นของคู่กัน มีผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่ชอบให้คนชม
สองสาวต่างยิ้มให้กัน เปลี่ยนกันชื่นชมชุดสวยที่ซื้อมาเมื่อวาน ว่าไปแล้วภัสราถึงจะเป็นคนใต้ แต่ผิวก็ขาวมาก ๆ อาจเป็นเพราะว่า ญาติทางพ่อของเธอ เป็นคนจีนมาจากเมืองจีน จึงผิวขาว ความที่ผิวขาว แต่หน้าคม คิ้วเข้ม ปากนิด จมูกหน่อย รวมแล้วทำให้ภัสราสวยมาก
"สวยทั้งคู่เลยครับ ยายภัสพี่เห็นบ่อยแล้วใส่ยังไงก็สวย แต่น้องบัวนี่แปลกตามาก อาจเป็นเพราะว่าพี่ไม่เคยเห็นใส่ชุดแบบนี้ แต่ถึงยังไงก็สวยมากๆ ครับ สวยทั้งคู่ป่ะไปกันเถอะครับ ออกสายเดี๋ยวแดดจะร้อน สาวๆ อย่างลืมหยิบร่มไปด้วยนะ " ธันวาพูดตามที่ตาเห็นและใจคิด สโรชาสวยมาก รูปร่างก็ดีมากด้วย ไม่ว่าจะใส่ชุดอะไร ก็ถูกใจเขา
"วัดนี้เป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดนี้นะคะน้องบัว ใครไปใครมาต้องมากราบไหว้ขอพร และศักดิ์สิทธิ์มาก ใครมาภูเก็ตแล้วไม่ได้มากราบ ถือว่ามาไม่ถึง ส่วนมากคนที่มากราบขอพรก็ได้สมดังใจเกือบทุกคนไปค่ะ" ภัสรากระซิบบอกสโรชา
"พระธาตุองค์นี้ชาวบ้านที่นี่นับถือมากศักดิ์สิทธิ์ น้องบัวลองดูนะคะ แต่ก็อยู่ที่บุญวาสนาของแต่ละคนด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าจะได้ทุกคน อยู่ที่บุญและวาสนาของคนคนนั้นค่ะ"
ทั้งสามคนนั่งต่อหน้าพระธาตุ ต่างคนต่างก็ขอในสิ่งที่ต้องการ นักท่องเที่ยวที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างก็แอบมอง สโรชา และภัสรา รวมถึงอัคราด้วย ชายหนุ่มหล่อเข้ม มากับสองสาวที่สวยมาก สองสาวสวยโดดเด่นกว่านักท่องเที่ยวคนอื่นมาก ดังนั้นจึงเป็นจุดสนใจของใคร หลายๆคน
อัครานั่งใกล้สโรชา ไม่มีใครรู้ว่าเขาอธิฐานอะไร เขาไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่เคยลบหลู่ นึกชื่นชมคนที่นั่งขอพรอยู่ข้างๆ สโรชาสวย ใจเขาเต้นแรง แน่นอน สิ่งที่เขาขอย่อมมีเรื่องของสโรชาด้วย หากว่าพระธาตุแห่งนี้ศักดิ์สิทธิ์จริง ขอให้พรที่เขาขอเห็นผลเร็วๆ
"ขออะไรคะน้องบัวบอกได้ไหม" ภัสราถามหญิงสาว
"บอกได้ค่ะพี่ภัส บัวขอให้ครอบครัว มีความสุข สุขภาพแข็งแรงค่ะ และขอให้งานที่ทำราบรื่น อย่ามีอุปสรรค ส่วนมากไหว้พระที่ไหน บัวก็ขอเท่านี้ค่ะอยากให้พ่อกับแม่แข็งแรง" เป็นอย่างที่เธอบอกจริงๆ สโรชาไม่เคยขอให้อะไรเป็นพิเศษ สำหรับตัวเองเลย ส่วนมากก็จะขอรวมๆ เพื่อครอบครัว
"น้องบัวอยากรู้ไหมว่าพี่ขออะไร พี่ขอให้พี่เจอเนื้อคู่สักทีเอาแบบที่ใช่ และดีเลยทีเดียวรอมานานมากแล้ว" ภัสราเล่าให้สโรชาฟัง และหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"เหรอคะ บัวขอให้พี่ภัสได้สมใจปรารถนานะคะ ขอให้ได้ขอให้โดนนะคะพี่ภัส บัวเอาใจช่วยค่ะ" หญิงสาวอวยพรให้ภัสราสมหวัง พลางหัวเราะพร้อมกัน
"สาธุขอให้พี่ภัสสมหวังนะเจ้าคะ" สโรชายกมือท่วมหัว ทั้งสองสาวหัวเราะขึ้นมาพร้อมกันอีกครั้ง
ทั้งสองสาวคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่ได้รอดพ้นสายตาของชายหนุ่่มเลย เขามองหญิงสาวไม่ให้คลาดสายตา สโรชาสูงกว่าภัสรา วันนี้เธอเกล้วผมขึ้นสูงแซมผมด้วยดอกกล้วยไม้ เสื้อผ้าลูกไม้เข้ารูปแขนยาว ผ้าถุงที่เข้าชุดกันทั้งชุดเน้นเข้ารูป ทำให้เห็นว่าหญิงสาวรูปร่างดีมาก เขาชอบแบบนี้ ผู้หญิงหุ่นดีไม่จำเป็นต้องใส่ชุดโชว์ ใส่แบบนี้ก็สวย แต่จริงๆ เขาก็ไม่อยากให้ใส่บ่อย ดูจากที่นักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย คนไทยต่างชาติ ต่างก็พากันมองสองสาวอย่างชื่นชม เขาปล่อยให้สองสาวเดินชมภายในบริเวณวัด เขาทำหน้าที่เป็นช่างภาพ กิริยาท่าทางของสโรชา เรียบร้อยมากเม่ื่ออยู่ในชุดแบบนี้ถูกตาถูกใจเขาไปหมดทุกอย่าง ภัสราต้องเข้าใจเขา ส่วนมากเขาจะถ่ายรูปสโรชามากกว่า
"พี่เข้มคะ มาค่ะมาถ่ายรูปด้วยกัน เปลี่ยนกันนะคะ เดี๋ยวภัสถ่ายให้ค่ะ น้องบัวมาค่ะถ่ายรูปคู่กับพี่เข้มหน่อย" ภัสราดึงแขนสโรชาเข้ามายืนใกล้ๆ กับพี่ชายของเธอ จัดท่าทางให้เรียบร้อย "สวยงามมากค่ะ" แน่นอนถูกใจพี่ชายยิ่งนัก ภัสรารู้ใจเขา
ระหว่างที่ทั้งสามคน เดินเที่ยวชมภายในวัด และถ่ายรูปเพลิน เสียงโทรศัพท์ของสโรชาดังขึ้น ...."สวัสดีค่ะพ่อ กริชไปที่บ้านเหรอคะได้ๆ ค่ะ งั้นพรุ่งนี้บัวเข้าไปดูงาน แล้ววันมะรืนบัวขึ้นกรุงเทพฯ เลย นอนกับน้องคืนหนึ่งแล้วกลับบ้านเราเลยค่ะ ไม่เป็นไรค่ะพ่อ บัวไม่มีปัญหาอะไรเลย คิดถึงพ่อกับแม่นะคะ แล้วพบกันค่ะ แค่นี้นะคะพ่อ รักพ่อค่ะ" หญิงสาววางสายจากนายอาทิตย์ หลังจากนั้นหน้าเธอก็เครียดขึ้นมาทันที และก้ไม่รอดพ้นสายตาของสองพี่น้อง
ภัสราสบตากับพี่ชายเธอเมื่อได้ยินสโรชาคุยกับปลายสายที่โทรมา "มีอะไรเหรอคะน้องบัว คุณพ่อโทรมาเหรอคะ "
"ใช่ค่ะพี่ภัส พ่อให้บัวไปทำธุระสำคัญให้ ต้องกลับบ้านด่วนค่ะ บัวจะเดินทางวันมะรืน ส่วนงานทางนี้บัวคิดว่าน้องๆ คงทำกันต่อได้ ไม่น่ามีปัญหาอะไร ไว้บัวค่อยลงมาดูอีกตอนปลายเดือนค่ะ"
"ดีนะคะที่บัวได้มีโอกาสมากราบพระขอพรก่อนกลับบ้าน โชคดีจังเลย ไปเถอะค่ะพี่ภัสรา เดินชมต่อเถอะ" ปากก็บอกเหมือนว่าไม่มีอะไร แต่ใจใจของหญิงสาวร้อนรน นึกโมโหกริช เห็นทีว่า จะคุยกันไม่รู้เรื่อง กับกริช พูดคุยดีๆ ไม่ค่อย เธออุตสาห์ใจเย็น เห็นแก่ความที่เคยเป็นเพื่อนกันมา แต่ดูเหมือนว่าคร้้งนี้ เขาทำเกินไป
อัคราสังเกตุว่าสโรชานิ่งไป หลังจากที่รับโทรศัพท์ จากทางบ้าน เธอมีเรื่องอะไรกันแน่นะ ถึงขนาดต้องรีบกลับบ้านด่วน ได้ยินว่าอีกตั้งปลายเดือนถึงจะกลับมาภูเก็ต แล้วถ้าไม่ได้ลงมาล่ะ เขาจะไม่ปล่อยให้เป็นแบบนี้เด็ดขาด เขาต้องรู้ให้ได้ และถ้าสโรชาต้องกลับเชียงรายจริงๆ และไปนานหลายวัน เขาคงไม่รออยู่ที่ภูเก็ตนี่หรอก