สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รถตู้เลี้ยวเข้าเขตรั้วบ้าน อัครเกียรติไพบูลย์ ที่ร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นจามจุรีสูงใหญ่ ยืนเรียงรายระหว่างสองข้างทาง พ่อกับแม่ชอบต้นนี้มาก ใบของต้นจามจุรีสามารถทำปุ๋ยและขายได้ พ่อให้คนงานมากวาดบ่อยๆ เอาไปทำปุ๋ยใส่ต้นไม้ บางทีนายอาทิตย์ก็ให้คนงานมากวาดแล้วเอาไปขาย พร้อมยกเงินที่ขายได้ให้ทุกคนที่มากวาด ใบจามจุรี
"สวัสดีครับพ่อ แม่ โอ้ย....บุตรคิดถึงพ่อกับแม่จังเลยครับ มาคราวนี้บุตรจะกิน และจะนอนให้ฉ่ำปอดเลย" เด็กหนุ่มโผกอดนาย อาทิตย์ และนางจันทราผู้เป็นบิดาและมารดา
"ตาบุตรเบาๆ ลูกแม่เขาจะล้ม" นายอาทิตย์ บอกบุตรชาย เมื่อเห็นลูกชายโผเข้าหานางจันทรา
"คร๊าบบบ พ่อ แหม พ่อนี่รักแม่ไม่เหือดหายเลยนะครับกี่ปีๆ ก็เหมือนเดิม"
"สวัสดีค่ะพ่อ แม่" สโรชายกมือไหว้บิดาและมารดา "พ่อคะ นี่คุณอัคราเป็นพี่ชายของพี่ภัสรา แม่จำได้ไหมคะ พี่ภัสราที่บัวเคยเล่าให้ฟัง บัวมาบ้านคราวที่แล้ว พี่ภัสรารถเสียอยู่หน้ารีสอร์ท และที่บัวทำงานที่ภูเก็ต ก็ไปพักที่บ้านพี่ภัสราค่ะ"
"จำได้ๆ ยินดีต้อนรับนะครับคุณอัครา คุณภัสรา มาๆ ครับ มานั่งพักก่อน ทำตัวตามสบายเลยนะครับ แม่เขาจัดห้องให้ทุกคนแล้วจะได้มีความเป็นส่วนตัว คนละห้องเลย ส่วนของชาติ เดี๋ยวแยกไปนอนที่บ้านหลังเล็กนะ เหมาะสำหรับคนขี้เมา" นายอาทิตย์พูดและหัวเราะ นานๆจะได้มาเจอกันพร้อมหน้า
"ได้ครับพี่อาทิตย์ ที่นี่ร่มรื่นเหมือนเดิม ผมอยากมานอนเงียบๆแบบนี้นานแล้ว น่าจะตั้งแต่ตาบุตรไปเรียนเทอมแรกนะ ที่ผมไม่ได้มาอีกเลย"
"แม่กับหนูบัวพาเพื่อนเอาเสื้อผ้าไปเก็บที่ห้องเลยนะ ทานข้าวกันสักทุ่มหนึ่งเป็นไงครับ จะได้อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัวเดินทางมาตั้งไกล แล้วค่อยคุยกันนะ" นายอาทิตย์บอกทุกคน
"ได้เลยค่ะ นางจันทรารับคำสามี" พร้อมหันไปชวนบุตรสาว "ไปกันหนูบัว คุณอัครา คุณภัสรา ตามมาทางนี้เลยค่ะ คุณภัสรา นอนใกล้หนูบัวนะคะ ห้องติดกันเลย ที่นี่อาจจะเงียบหน่อยเช้าๆ อาจได้ยินเสียงไก่ขัน และเสียงของเจ้าสีนิลกับมังกรดังหน่อยนะคะเขารู้แล้วว่าหนูบัวกับบุตรกลับบ้าน เช้าต้องรีบไปหานะลูกเดี๋ยวเสียงดังรบกวนแขก"
"ได้เลยค่ะแม่ บัวจะลุกแต่เช้าเลยค่ะ" สโรชารับคำมารดาไม่ใช่แค่สีนิลกับมังกรหรอกที่ตื่นเต้น ทุกครั้งที่บัวกับบุตรกลับบ้าน สองพี่น้องก็คิดถึงม้าของเขามาก ตื่นเต้นทุกครั้ง เวลาที่สองพี่น้องกลับบ้าน มักจะพาม้าทั้งสอง ออกไปเที่ยวทุกวัน ทำให้เวลากลับไปเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯ มันจะเศร้า มีอาการเหงามากๆ คงเพราะคิดถึงเธอกับน้อง แม่เลยวีดีโอหาเธอกับน้อง ให้เจ้าสีนิลกับเจ้ามังกรเห็นหน้าของเธอกับน้องด้วย ทำให้มันทั้งสองตัวค่อยอาการดีขึ้น และจะเป็นหน้าที่ของแม่ที่ทุกเสาร์ อาทิตย์ แม่ต้องวีดีโอคอลหาบัวและบุตร เพื่อให้ได้พูดคุยกับสีนิลและมังกร จนกลายเป็นกิจวัตร ประจำสัปดาห์ สัตว์ทุกตัวก็มีหัวใจ
"ว้าว...ห้องน่านอนมากเลยค่ะคุณแม่ คืนนี้ภัสหลับเป็นตายแน่เลยค่ะ" ภัสรายิ้มกับนางจันทรา เธอชอบบรรยากาศแบบนี้ ภายในห้องตกแต่งดีมากเป็นไม้สนทั้งหมด ออกแบบได้ดีมาก และเธอก็แน่ใจว่าเป็นฝีมือการออกแบบของสโรชา
"ไปค่ะเดี๋ยวไปดูห้องคุณอัครากัน ติดกันเลย ห้องนี้จะติดสวนเลยนะคะ บ้านหลังนี้หนูบัวเขาเป็นคนออกแบบค่ะ แต่ละห้องจะไม่เหมือนกัน ห้องนี้น่าจะเหมาะกับผู้ชาย แม่เลยจัดห้องนี้ให้คุณอัครา ปกติชาติชายเขาก็จะมานอนบ้าง แต่เขาจะชอบนอนบ้านหลังเล็กฝั่งโน้นมากกว่าเขาบอกสะดวก เวลาดื่มกันเสียงดัง ไม่รบกวนใครดี แม่ก็ว่าดีนะ เขาดื่มกันทั้งคืน แม่หมายถึง พ่อหนูบัว ชาติชาย ลุงบุญ บางทีก็มีหนูบัวไปแจมด้วยบ่อยๆหัดกันจนคอแข็งหมดแล้ว ใช่ไหมหนูบัว"
"แหม....แม่ขา แต่ไปอยู่กรุงเทพฯ บัวก็ไม่ได้ดื่มเหมือนอยู่บ้านนะคะ" หญิงสาวพูดแล้วยิ้มอ้อนมารดา ทำให้คนตัวสูงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ยิ้มตามในความอ้อนนั่น
"ขอบคุณมากครับคุณแม่จริงๆ ไม่อยากรบกวนเลยครับ ผมนอนตรงไหนก็ได้ สบายๆ ครับ"
"ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณทัั้งสองคนเป็นแขกของหนูบัว ก็ต้องให้กินอยู่สบาย นานทีปีหน หนูบัวพาเพื่อนมาบ้าน และอีกอย่างทั้งสองคนพี่น้อง จะพักอยู่กี่วันก็ได้ ไม่มีปัญหาเลยค่ะ" นางมั่นใจในเพื่อนลูกเสมอ เพราะลูกของนางคบคนสนิทกับคนยากมาก คนที่พามานอนที่บ้านถือว่าผ่านแล้วทุกอย่าง นางเชื่อใจในลูกสาวและลูกชายของ และก็เชื่อว่า ลุงบุญ ป้าเดือน ชาติชาย และสามี ทุกคนคิดแบบเดียวกัน
"ภัสขอบคุณนะคะคุณแม่ที่เอ็นดูเราสองพี่น้อง อบอุ่นเหลือเกินค่ะ" ภัสราและอัครายกมือไหว้นางจันทรา และหันมายิ้มแบบจริงใจให้สโรชา
"เชิญทำธุระส่วนตัวกันตามสบายนะคะ เจอกันที่โต๊ะอาหารหนึ่งทุ่ม หนูบัวด้วยนะลูก อาบน้ำอาบท่าก่อน ส่วนตาบุตรเดี๋ยวแม่ไปบอกน้องเอง แม่ขอตัวไปดูความเรียบร้อยข้างนอกก่อน นานๆมีแขกมา แม่ชักตื่นเต้น" นางจันทราพูดพรางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
ที่โต๊ะอาหารมื้อเย็น....."ตามสบายเลยนะครับทุกคน เต็มที่เลย ในรอบหลายสิบปีที่เรามีแขกมาพักที่บ้าน" นายอาทิตย์บอกกับทุกคน "เสียดายพี่บุญติดธุระเลยไม่ได้มาทานข้าวเย็นด้วยกัน มาๆ ชาติเครื่องดื่มเอาอะไรดี คุณอัครา คุณภัสรา หนูบัว ตาบุตร ทุกคนตามสบายเลย บัวดูแลเพื่อนด้วยนะลูก" นายอาทิตย์บอกลูกสาว
"บุตรไม่เกรงใจแล้วนะครับทุกคน มัสมั่นเลยอันดับแรก ของโปรดผม" องอาจพูดพร้อมลงมือก่อนใคร ทุกคนทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย นางจันทราก็นั่งยิ้มอย่างมีความสุข ธรรมดาของคนทำอาหาร เวลาที่เห็นคนทานๆแบบอร่อย และหมด คนทำจะมีความสุขจริงๆ
"หนูบัว ไหนเล่าเรื่องนายคนนั้นให้พ่อฟังหน่อย แล้วตกลงบัวมีใครหรือยัง ที่ไปรับงานที่ภูเก็ตมันเป็นยังไงลูก ไหนว่าเขียนใบลาออกแล้ว พ่อเตรียมที่ทางไว้ให้แล้วนะ ที่ขอพ่อจะสร้างออฟฟิศ พ่อกับแม่เลยแปลกใจ ไหงกลับไปรับงานอีก แล้วจะเสร็จเมื่อไหร่" นายอาทิตย์ยิงคำถามกับบุตรสาวแบบรัวๆ
สโรชาเงยหน้ามองนายอาทิตย์แบบ งงๆ วันนี้พ่อมาแปลก ปกติไม่เคยสนใจ แล้วแต่ลูกตัดสินใจเอง เธอรินเบียร์วุ้นให้ภัสรา และดื่มในแก้วตัวเองเกือบหมด
"เรื่องงานที่ภูเก็ต มันติดพันค่ะพ่อ บังเอิญว่าเจ้าสัวเขาสนใจงานบัวที่กรุงเทพฯ เลยจ้างให้ไปทำต่อที่ภูเก็ต ส่วนเรื่องที่พักของบริษัทฯ เช่าแค่เก็บของไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก เครื่องมือและอุปรกรณ์ทำงานไม่ครบ และไม่ค่อยแน่นหนา พี่เข้มกับพี่ภัสเลยชวนไปพักที่บ้านค่ะ คิดว่างานไม่น่าเกินหกเดือนค่ะ น่าจะเรียบร้อย บัวอาจต้องบินตรงไปเลยไม่แวะกรุงเทพฯ บัวตั้งใจว่าเสร็จจากงานที่ภูเก็ต จะไม่รับงานเพิ่มแล้ว จะรับแค่ที่บ้านเราจังหวัดใกล้เคียง บัวตั้งใจกลับมาอยู่บ้านจริงๆ อีกไม่นานนะคะพ่อ แม่"
หญิงสาวเสียงอ้อน และยิ้มประจบ
"ส่วนเรื่องกริช สำหรับบัวคิดแค่เพื่อนมาตลอดค่ะ ที่ผ่านมาบัวอาจจะไม่เด็ดขาด ที่ไม่เด็ดขาดเพราะบัวคิดว่า กริชแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ก็ยังคิดว่าเป็นเพื่อนกันได้อยู่ แต่เมื่อกริชมาที่บ้านและไม่หยุดวุ่นวายกับบัว พรุ่งนี้บัวจะไปแจ้งความไว้ค่ะ บัวยังไม่มีใครค่ะพ่อ ไม่มีเลย บัวอยากทำงานก่อน และที่สำคัญยังไม่เจอเลยค่ะ จริงๆนะคะอาชาติ" เธอย้ำเมื่อเห็นชาติชายหันมามองประมาณว่า จริงเหรอ "ก็เหมือนอาชาตินั้นล่ะค่ะ ก็มันยังไม่มา จะให้ไปวิ่งตามหามันก็ไม่ใช่ "
"โอเคตามนั้น พ่อแม่ แล้วแต่ลูก เอาที่ลูกสบายใจ" ทั้งชาติชาย บัวและบุตร พูดออกมาพร้อมกัน และหัวเราะเสียงดัง ทำให้ทั้งสองพี่น้องจากแดนใต้ พลอยหัวเราะไปด้วย
"ว่าแต่คุณอัคราขึ้นมาเหนือคราวนี้ มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ รึมาเรื่องเดียวกับคุณภัสรา" นายอาทิตย์หันไปถามอัครา "เห็นว่ามีเรื่องเอกสารที่ทางที่ซื้อไว้ มาซื้อที่ไว้แถวนี้เหรอครับ มีโครงการจะทำอะไรบ้าง ปลูกผลไม้ หรือทำรีสอร์ท" นายอาทิตย์ถามชายหนุ่ม
"ใช่ครับ ยังไม่ได้คิดว่าจะทำอะไร เห็นว่าที่สวย กะว่าจะปลูกบ้านไว้ก่อนครับ ผมมาจัดการเรื่องเอกสาร พอดีทีมทนายไม่ว่าง ต้องไปอีกที่ ผมเลยต้องมาเอง ดูจากแผนที่แล้ว ผมคิดว่าน่าจะอยู่บริเวณอำเภอนี้ นี่ครับ ต้องให้พื้นที่ข้างเคียงเซ็นนิดหน่อยครับ" ชายหนุ่มยื่นเอกสารให้นายอาทิตย์ดู
"อัครา ก้องเกียรติอนันต์ เอ๊ะ....นี่ติดที่ผมเลยนะครับ ท้ายไร่ผมเลย นี่อย่าบอกนะว่า ที่เห็นกำลังขึ้นโครงก่อสร้างอะไรสักอย่าง เป็นของคุณอัครา อะไรจะจุดไต้ตำตอแบบนี้นะ" นายอาทิตย์พูดขึ้นมาพรางหัวเราะ "ชาตินายลองดูว่าใช่ไหม" นายอาทิตย์ยื่นเอกสารให้ชาติชายดู
"ชัวร์เลยครับพี่ ติดกันจริงด้วย ดีใจด้วยนะครับ คุณอัครา คุณภัสราไม่ต้องไปหาที่ข้างเคียงไกลเลย นั่งอยู่ตรงนี้แล้ว แหม....มันดีจริงๆ ฝั่งนี้ติดพี่อาทิตย์ ฝั่งนี้ติดพี่บุญ เยี่ยมเลยครับอะไรจะบังเอิญขนาดนี้" ชาติชายพูดพรางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เขาหันไปยิ้มกับภัสรา
"ดีจังเลยที่เป็นแบบนี้ ผมกับภรรยา ขอบคุณคุณเข้มและหนูภัสมากๆ ที่ดูแลหนูบัวให้เมื่อตอนอยู่ภูเก็ต นี่ไม่ยอมเล่าให้พ่อกับแม่ฟังเลยนะ เด็กคนนี้นี่ พ่อก็ว่าทำไมเงียบไปเลย" นายอาทิตย์พูดกับลูกสาว แล้วยิ้ม
มี"เรื่องอะไรอีก ชาติว่าไง เหลือเรื่องงานของนาย คุยกับหนูภัสเอานะตกลงกันยังไง แบบไหน เมื่อไหร่ ดูแผนแล้วก็ตัดสินใจได้เลย ไม่ต้องถามพี่" นายอาทิตย์บอกชาติชาย
"ครับพี่อาทิตย์ ที่คุณภัสราเสนอมา ตามนั้นทุกอย่างเลยครับ แต่มีนิดหนึ่งคือ มาได้ทีมเดียวก่อนนะครับ ทีมที่จะเข้าพักที่โรงแรม ส่วนทีมที่จะมาพักรีสอร์ทผมขอให้ห่างกันสัก 15 วัน คุณภัสราเอาเอกสารมาเลยครับผมเซ็นให้ พรุ่งนี้ไปที่โรงแรมดูรายละเอียดกัน วันมะรืนผมจะพาไปเซอร์เวย์แหล่งท่องเที่ยว ไม่ต้องรีบนะครับ มาอยู่หลายๆวัน ดูหลายๆ ที่ เลือกที่ๆถูกใจที่สุด จะได้ไม่เสียดาย ที่นี่หน้าหนาวสวยงาม น่าเที่ยวครับ" ชาติชาติสรุปให้ภัสราเรียบร้อย
ภัสราคิดว่าทำไมมันง่ายดายจัง เธอแอบดีใจที่ไม่ต้องมานั่งทำใบเสนอราคาใหม่ นี่คุณชาติชายเขาดูรายละเอียดหมดทุกอย่างหรือยังนะ เธอเห็นเขาหยิบปากกามาแล้วเซ็น เธอคิดและมองตามมือที่จับปากกาเซ็นในเอกสาร แบบนี้ต้องฉลอง หญิงสาวคิดในใจ
"ผมกับน้อง ขอบคุณคุณอาทั้งสองมากเลยนะครับ ใจดีกับพวกเราเหลือเกิน แถมให้มาพักที่บ้านอีก" อัคราและภัสรายกมือไหว้ เจ้าของบ้าน
"ผมกับน้องมีกันอยู่แค่สองคนครับ เราไม่มีญาติที่ไหน คุณพ่อกับคุณแม่ก็เป็นลูกคนเดียว ปู ย่า ตา ยายก็เสียชีวิตหมดแล้ว เราดีใจครับที่ได้มารู้จักครอบครัวของคุณอา ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับผม" ชายหนุ่มพูดกับนางจันทรา และเลยสายตาไปยังบุตรสาวของบ้านนี้ ที่เอาแต่รินเบียร์วุ้น คุยกันสนุกสนาน หัวเราะคิกคัก บรรยายสรรพคุณกับแกล้มให้น้องสาวเขาฟัง มองแล้วเพลินตาเพลินใจเหลือเกิน
ทำไมนายอาทิตย์ และนางจันทราจะไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ เห็นสายตาของเขา และท่าทีที่มองลูกสาวเขาก็รู้แล้ว "บ้านเราดีใจที่หนูบัว และบุตร มีเพื่อนที่จริงใจ ขอบคุณเช่นกันที่เอ็นดูลูกสาว และลูกชายแม่ เอ่อ...แล้วอยู่ที่ใต้ทำอะไรกันน่ะหนูภัส มีครอบครัวกันรึยังจ๊ะ ขอโทษนะที่ถาม" นางจันทราถามสองพี่น้อง
"ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณแม่ ไม่มีอะไรปิดบังเลยค่ะ ภัสดูแลโรงงานจิวเวลรี่ และคอนโด ส่วนพี่เข้ม ดูฟาร์มหอยมุก และปั้มน้ำมัน พ่อกับแม่จะแบ่งให้ชัดเจน เอาที่เราสองคนถนัดค่ะ เรายังไม่มีครอบครัว แค่งานก็แทบจะไม่มีเวลาว่างกันแล้ว นี่ถ้าไม่ได้เจอน้องบัว ภัสคงไม่มีโอกาสมาเที่ยวแบบนี้แน่นอนค่ะ โชคดีที่เรามีพนักงานที่ไว้ใจได้ อยู่กันมานาน เหมือนครอบครัว และก็เป็นสาเหตุที่ภัสอยากพาพวกเขาขึ้นมาเที่ยวบ้าง ถือเป็นของขวัญปีใหม่ให้กับพนักงาน"
"และที่ผมตัดสินใจซื้อที่ผืนนี้เพราะ คิดไว้แล้วครับว่า แก่ตัวลง อยากมีบ้านที่เหนือ อยากมีบ้านไว้มาพักผ่อนช่วงหน้าหนาวครับ ไม่ได้อยากทำธุรกิจอะไร ผมเองยังไม่มีครอบครัว ไม่รู้ว่าจะทำไว้ให้ใคร ขอทำที่มีให้ดีที่สุดดีกว่า ยายภัสก็ไม่มีวี่แววเหมือนกัน เราเลยคุยกันครับว่าหลังจากนี้ไป เราจะค่อยๆปล่อยงานให้คนสนิท อยากเที่ยวมีความสุขเหมือนคนอื่นๆบ้างครับ" อัคราเสริมคำพูดของน้องสาว เขาคิดว่าพูดความจริงสำคัญมาก
"คุณเข้มมีผมเป็นเพื่อนนะ ผมนี่อีกสองปีจะห้าสิบแล้ว ยังไม่มีใครเหมือนกัน" ชาติชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ "แต่ผมคิดว่าผมกำลังเริ่มที่จะมีความหวังแล้วล่ะครับ มองๆไว้อยู่ ไว้แน่นอนแล้วผมจะบอกนะครับพี่พี่อาทิตย์ พี่จันทรา"
"พี่ขอให้สมหวังสักทีนะ ไม่ใช่พอลองคบเข้าแล้วไม่ถูกใจ แล้วมาบอกว่าเข้ากันไม่ได้อีก พี่ขี้เกียจฟังคำเพ้อ ขี้เกียจมานั่งดื่มเป็นเพื่อน ลำบากพี่จันทราต้องมาทำกับแกล้ม นั่งปลอบใจกันอีก" นายอาทิตย์พูดแล้วก็หัวเราะ "แต่ถ้ากำลังมอง ๆ อยู่พี่ก็ขออวยพรให้สมหวังมาๆ ยังไงก็ถือว่าเป็นข่าวดี แบบนี้ต้องฉลอง"
"น้องบัวคะ พรุ่งนี้ไปไหนบ้างคะ" ภัสราถามหญิงสาวเบาๆ
"บัวว่าช่วงเช้าบัวจะพาสีนิลออกไปไร่สักหน่อยค่ะ มีของมาฝากลูกหลานคนงาน สักบ่ายบัวถึงจะไปสถานีตำรวจค่ะพี่ภัส ทีแรกกะว่าจะพาพี่ภัสไปที่โรงแรม ผิดแผนหมด อาชาติมาด้วยแถมเซ็นเอกสาร แถมยังจะรับพี่ภัสไปดูพื้นที่ที่โรงแรม บัวก็เลยเปลี่ยนแผนเหมือนกันค่ะ" หญิงสาวพูดไปยิ้มไป
"ไม่ต้องห่วงนะคะ ไปกับอาชาติ สบายหายห่วง อาชาติใจดีมากค่ะ บัวรับรอง"
"ได้เลยค่ะน้องบัว นี่เราหมดกี่ขวดแล้วคะ ไม่รู้เลยนะคะเนี้ยว่าน้องบัวคอแข็งมากๆ ยังนิ่งอยู่เลย พี่นี่แทบจะล้มแล้วค่ะ ที่บ้านน้องบัวน่าอยู่มากเลยนะคะ ถึงว่าบ่นอยากกลับแต่บ้าน อบอุ่นน่าอยู่แบบนี้นี่เอง แล้วถ้างานที่ภูเก็ตเสร็จ เราจะได้เจอกันไหมคะนี่ "
"แหม...พี่ภัสคะก็พี่ภัสมาซื้อที่ดินที่นี่แล้วที่ดินเราติดกันเลยพี่ขึ้นมาเหนือเมื่อไร บัวก็กระโดดข้ามรั้วไปหาพี่ภัสได้เลยค่ะ เพราะพอบัวกลับมาอยู่บ้าน บัวก็จะรับงานน้อยลง จะพยายามช่วยพ่อกับลุงบุญ บางทีบัวอาจไปโผล่ใกล้บ้านพี่ภัสก็ได้นะคะกว่าตาบุตรเมฆ พายุ จะจบอีกหลายปีเลยจบแล้วก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ช่วยไหมเผื่อน้องๆอยากไปหาประสบการณ์ที่อื่น"
"ก็จริงไม่แน่นะคะน้องบัว ถ้าทุกอย่างลงตัว พี่อาจมาอยู่ที่นี่เลยหา ทางโน้นก็ไว้ดูอีกที บอกตามตรงว่าพี่ชอบ ที่นี่มาก เคยคิดมานานแล้วค่ะ ยิ่งได้มารู้จักกับครอบครัวน้องบัว ยิ่งอบอุ่นมากๆ แต่ติดที่มีธุรกิจอยู่ที่โน้นถึงไม่ได้มาอยู่นาน ๆ ขึ้นมาก็ไม่เป็นไร "ภัสราพูดเบาๆ