สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
เช้านี้........สโรชาแต่งกายด้วยผ้าซิ่น และเสื้อแบบชาวเหนือสีน้ำเงินตัดด้วยสีแดง เข้ารูป เกล้าผมยาวขึ้นสูงแบบชาวเหนือ ใช้ปิ่นเงินปักผม ใส่รองเท้าทำมือของชาวเขา เข้ากับชุด กระเป๋าผ้าชาวเขาใบเล็กสะพายข้างสำหรับใส่โทรศัพท์และกระเป๋าตังค์ แต่งหน้านิดหน่อย แค่นี้ก็สวยมาก
เมื่อคืนเธอแวะห้องภัสราชวนไปไหว้พระด้วยกัน แต่ภัสราติดไปดูสถานที่ๆจะพาพนักงานมาเที่ยว กับอาชาติ น้องชายเธอก็ไม่ไป บอกจะไปร้านกาแฟ นายอาทิตย์และนางจันทราก็ขออยู่บ้าน บอกว่าอยู่ที่นี่ก็ไปมาบ่อยแล้ว ดังนั้นจึงเหลือเธอและอัครา ไปกันเพียงสองคน ทานอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองก็ออกเดินทางอัคราใส่เสื้อผ้าฝ้ายแขนยาว คู่กับกางเกงแบบเหนือใส่สบายๆ ที่หญิงสาวเลือกให้เมื่อวานก่อนกลับบ้านเธอพาเขาแวะดูเสื้อผ้าที่จะใส่วันนี้ เพราะเห็นว่าเขาเตรียมเสื้อผ้ามาน้อย ใส่คู่กันกับหญิงสาวแล้วดูเข้ากันดี
"หนูบัวเอารถเก๋งออกไปนะลูก วันนี้พ่อจะเอากระบะเข้าไร่สักหน่อย" นายอาทิตย์บอกลูกสาว
"ได้ค่ะพ่อ เสียดายไม่มีใครไปด้วยเลย แม่น่าจะไปด้วยกันนะคะ" หญิงสาวอ้อนนางจันทรา
"ไม่หรอกลูก ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ แม่อยากอยู่บ้านมากกว่า ขับรถระวังกันด้วยนะ ช่วงนี้นักท่องเที่ยวมาเยอะ รถก็เยอะ"นางจันทราบอกทั้งสองคน
นางมองตามหลังลูกสาวไป หรือว่าความฝันนั้นจะเป็นจริง นางคิดในใจ ถ้าเป็นจริงก็ขอให้ลูกสาวของนางมีชีวิตที่ดี ราบรื่นทุกอย่าง อย่าให้มีอุปสรรคอะไรเลย ชีวิตนางก่อกรรมทำดีมาโดยตลอด ลูกนางก็เป็นคนดีทั้งสองคน ขอให้ผลบุญที่นางทำมา ส่งผลให้ลูกทั้งสองของนาง มีชีวิตที่ดี สุขสบายด้วยเถอะ
ฝ่ายชายนั้นดูจากแววตาก็รู้ว่าชอบลูกสาวนางมาก แต่ลูกสาวนางนี่ซิ จะรู้ตัวหรือยัง ?
"ได้ค่ะแม่ บัวจะขับอย่างระมัดระวัง ไปก่อนนะคะ เย็นเจอกันค่ะ" หญิงสาวเข้ามากอดมารดา
"วันนี้พี่ขับรถให้นะครับน้องบัว น้องบัวจะได้นั่งสบายๆ แค่บอกเส้นทางพี่ก็พอครับ ขากลับพี่ขอแวะที่ไร่หน่อยนะครับน้องบัว จะเข้าไปหาคนงานสักหน่อย บางทีอาจต้องรบกวนน้องบัวเรื่องแบบบ้าน พี่ว่าพี่จะสร้างบ้านไว้ก่อน และหาต้นไม้ปลูก น้องบัวว่าดีไหม" เขาหันมาถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เชิงขอความเห็น
"ได้หมดเลยค่ะ วันนี้เป็นวันของพี่เข้ม ถ้าไม่มืดค่ำก่อนนะคะ" หญิงสาวพูดและหันมายิ้มให้เขา
"เรื่องแบบบ้านบัวยินดี พี่เข้มอยากได้แบบไหน เมื่อไหร่บอกบัวได้เลยนะคะ บัวยินดี เรื่องปลูกต้นไม้บัวว่าดีเลยค่ะ ปลูกเยอะๆนะคะร่มรื่นดี"
"เช้านี้เราไปที่วัดก่อน เช้าๆนักท่องเที่ยวยังไม่ค่อยออกมากัน รีบไปดีกว่าค่ะ ก่อนที่คนจะเยอะ"
ทั้งสองเข้าไปภายในวัด นักท่องเที่ยวต่างชาติชอบมาสักการะขอพรกันที่นี่ และก็ได้ดังที่ขอมากมาย เลยบอกกันปากต่อปาก ทำให้ที่นี่มีนักท่องเที่ยวล้นหลาม
"พี่เข้มอธิฐาณเอานะคะ อยากได้อะไรไม่ต้องบน ขออย่างเดียว ที่นี่ศักดิ์สิทธิ์มาก" หญิงสาวหันหน้ามาบอกเขา เมื่อทั้งสองนั่งลงที่หน้าพระประธานองค์ใหญ่ ต่างคนต่างก็อธิฐาณ
หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก หน้าพระประธานองค์ใหญ่ และบริเวณรอบๆ วัด
ไม่นานนักท่องเที่ยวก็เริ่มที่จะทยอยเข้ามา ต่างมองดูทั้งสองด้วยความชื่นชม บางคนมีกระซิบกันดังๆว่าเหมาะสมกันมาก ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้เป็นการขอบคุณ เสียงกระซิบกันนั้นถูกใจเขานัก
ส่วนหญิงสาวน่าจะไม่ได้สนใจอะไรเลย นอกจากกดชัตเตอร์ ถ่ายรูปรอบๆ บริเวณวัด วันนี้สโรชานำกล้องตัวใหญ่มาด้วย เพื่อที่จะได้ภาพที่สวย คม ชัด จึงค่อนข้างที่จะรุงรัง ไม่สะดวกเหมือนใช้มือถือถ่าย เธอพยามที่จะให้ชายหนุ่มได้ชมบรรยากาศ แต่ละวัดให้ได้มากที่สุด คอยอธิบายสิ่งที่เขาสงสัย เธอคิดเอาเองว่าเขาอาจไม่ค่อยมีเวลามาเที่ยวแบบนี้บ่อยนัก เมื่อมีโอกาส เธอก็อยากให้เขาได้เห็น ได้รู้ วัฒนธรรมทางบ้านของเธอ คนพูดก็พูดไป คนฟังก็ตั้งใจฟัง แต่จะฟังรู้เรื่องไหมไม่รู้ เขาชอบดูเวลาที่เธอพูดเยอะๆ ชอบฟังเสียงเสียงเธอ ทำให้เขารู้ว่าสโรชาไว้ใจเขามาก
วันนี้สโรชาไม่ได้ระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ กลับรู้สึกปลอดภัย เมื่อมีอัคราอยู่ด้วย ไม่ได้กังวลว่าจะเจอกริช เหมือนในทุกๆวัน หรืออาจเป็นเพราะเธอได้มาขอพรพระ ก็ได้ ทำให้เธอสบายใจ มีความสุขขึ้นมาอย่างประหลาด ที่นี่หญิงสาวเคยมาขอพรเมื่อก่อนที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ในสาขาที่เธออยากเรียน และเธอก็ได้สมใจปรารถนา ส่วนมากคนเมืองนี้ก็จะนิยมมาขอพรที่นี่เสมอ รวมถึงนักท่องเที่ยวทั้งในเมืองไทย และมาจากต่างประเทศ
"เดี๋ยวบัวจะพาพี่เข้มไปทานข้าวในวัดนะคะ วัดนี้เป็นสถานที่ปฏบัติธรรม หญิงสาวกล่าวถึงชื่อของพระอาจารย์ชื่อดังทางภาคเหนือท่านหนึ่ง ในวัดจะมีอาหารเหนือ จำหน่าย มีศูนย์ปฏิบัติธรรม รวมถึงมีสถานที่ให้ถ่ายรูป แฝงไปด้วยธรรมะ นักท่องเที่ยวเยอะ แต่สงบมากค่ะ ทางค่อนข้างที่จะไกลนิดหน่อย เพราะเราต้องออกไปนอกตัวเมืองกัน พี่เข้มยังไหวไหมคะ เหนื่อยก็บอกนะคะ" หญิงสาวหันไปถามเขา
"ไม่เลยครับไม่หนื่อยเลยสักนิด อยากไปทุกที่ที่น้องบัวแนะนำ ไปกันเลยครับ" เขาบอกหญิงสาวและเดินนำหน้าเธอไปที่รถ
ที่จอดรถที่นี่เยอะมาก เลือกจอดตรงไหนก็ได้ มีเส้นทางที่เดินเข้าไป ไม่ไกลจากสถานที่ปฏิบัติธรรมมากนัก ระหว่างทางหญิงสาวแวะถ่ายรูปดอกไม้ ข้างทางที่ปลูกไว้อย่างสวยงาม "น้องบัวส่งกล้องมาครับ พี่ถือให้" เขาเห็นหญิงสาวใส่ซิ่น เข้ารูปแล้วสะพายกล้องตัวใหญ่ ทำให้เดินไม่คล่องตัว เลยเสนอถือให้ และอีกอย่างเขาจะได้ถ่ายรูปหญิงสาวได้สะดวกด้วย
ไวันนี้เราโชคดีหลายอย่าง ได้กราบท่านพระอาจารย์ด้วย ปกติแล้วท่านจะไม่ค่อยว่าง มีกิจธุระตลอดเวลาเลยค่ะ "หญิงสาวบอกเขาระหว่างพาเขาเดินไปที่ร้านของฝาก เพื่อไปดูเสื้อพื้นเมือง เธออยากได้เสื้อกับกางเกง ไปใส่ทำงาน ชุดเก่าของเธอใส่จนซีดหมดแล้ว ที่นี่ผ้าดีที่หนา นิ่ม ใส่แล้วไม่ร้อน แถมราคาดีด้วย
"น้องบัวครับหันทางนี้หน่อยครับ หลายรูปที่เขาถ่ายเธอ ด้วยโทรศัพท์ตัวเอง" สโรชาหันหน้าตามที่เขาเรียก ยิ้มให้โดยที่ไม่อิดออด และหันไปเลือกชุดนั้นชุดนี้อย่างเพลิดเพลิน หลังๆชายหนุ่มไม่เรียกแล้ว เขาถ่ายรูปหญิงสาวได้เรื่อยๆ ซึ่งเขาคิดว่าดีกว่าเรียกเธอให้ห้นหน้ามามองกล้อง
"โห....มีซิ่นด้วยเหรอคะ มาทุกครั้งไม่เห็นมีเลย สโรชาตื่นเต้นกับซิ่นเหนือ ลายสวยสดใส สงสัยจะได้ซิ่นกลับบ้านไปฝากแม่ กับพี่ภัสราแล้วล่ะค่ะ มีแต่สวยๆทั้งนั้นเลย" หญิงสาวเลือกได้มาหลายชุดมาก ฝากพ่อ แม่ น้องชาย ภัสรา และของอัครา เธอเลือกเป็นผ้าฝ้ายสีขาว พร้อมกางเกง 1ชุด และสีน้ำเงินอีก1 ชุด ให้เขานานๆ เธอจะเจอกางเกงไซส์ใหญ่ของผู้ชาย ส่วนมากตามตลาดทั่วไปไม่มีให้เลือกมากนัก มีแต่ไซส์เล็กๆ
สรุปว่าอัคราแย่งหญิงสาวจ่ายเงิน ช่วงที่เขาให้เธอไปซื้อกาแฟร้านข้างๆ ให้ ไม่งั้นเธอต้องไม่ยอมให้เขาจ่ายอีกแน่ๆ เขาหิ้วถุงผ้าตามเธอมาที่ร้านกาแฟดูพะรุงพะรัง จนเธอต้องเดินออกมารับถุงผ้าจากมือเขา ทั้งสองพากันนั่งพักเหนื่อยที่ร้านกาแฟ ดีที่ร้านมีอาหารด้วย ทั้งสองเลยสั่งอาหารทานอาหารกลางวัน จะได้ไม่ต้องแวะระหว่างทางกลับบ้าน
เสียงโทรศัพท์หญิงสาวดังขึ้นขณะกำลังนั่งรถกลับบ้าน สโรชากำลังเคลิ้มจะหลับทีเดียว หญิงสาวเห็นหมายเลขแปลก ๆ แต่ก็รับสาย "สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ มีธุระอะไรเหรอคะ อ่อ…ฉันว่าเราคุยกันจบแล้วนะคะ แล้วฉันก็ยืนยันคำเดิม ก็ได้ค่ะถ้าคุณอยากจะได้ความมั่นใจอีกครั้ง งั้น….เจอกันที่ร้านอาหารในตัวเมืองนะคะ" สโรชาบอกชื่อร้านอาหารชื่อดังกับคนปลายสาย
"มีอะไรเหรอครับน้องบัว ดูหน้าไม่ดีเลย อัคราถามหญิงสาว" เมื่อเธอวางสาย
"เอ่อ...พิมพรรณ ภรรยาของกริชค่ะ อยากคุยกับบัวอีกครั้ง บัวนัดพิมพรรณที่ร้านอาหารในเมืองค่ะ ขอโทษพี่เข้มนะคะที่ไม่ได้ปรึกษาก่อน"
"ไม่เป็นไรเลยครับน้องบัว ไปกันเลยจะได้คุยให้จบ" เขาพูดแล้วออกรถไปตามเส้นทางที่หญิงสาวบอก