สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
เขาและสโรชานอนตั้งแต่บ่ายสอง ชายหนุ่มตื่นตอน หนึ่งทุ่มกว่าๆ สโรชายังไม่ตื่น หญิงสาวเปลี่ยนท่านอนหันหลังให้เขา เขาเลยเอาหมอนข้างมาวางไว้ตรงกลาง เผื่อว่าเธอตื่นขึ้นมาจะได้ไม่ตกใจที่อยู่ๆ ก็มานอนอยู่บนเตียงกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกมึนหัว และเหนื่อย รู้สึกว่ายังมีไข้นิดหน่อย เขากลัวสโรชาจะติดไข้จากเขา เมื่อคืนใกล้ชิดหญิงสาวมาก
สโรชาขยับตัวเธอค่อยๆ ลืมตารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนที่พื้นข้างล่าง เสียงฝนยังตกอยู่เลย ไฟหัวเตียงเปิดอยู่ มองผ่านหน้าต่างออกไปข้างนอกมืดมาก เธอค่อยๆ พลิกตัวหันกลับมาเจอหมอนข้าง และอัครานอนอยู่อีกฝั่ง หญิงสาวกระพริบตา เห็นเขายังนอนห่มผ้าหลับตาอยู่ หญิงสาวรีบผุดลุกขึ้นนั่ง เอาหมอนข้างออก และขยับมาใกล้เขา
ใช้หลังมือแตะที่หน้าผากเขาเบาๆ ที่แก้ม คอและแขน ตัวรุม ๆ แล้วทำหน้าตกใจ เธอโน้มตัวข้ามไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วางบนโต๊ะข้างเตียง ทำให้หน้าอกนุ่มนั่นส้มผัสบริเวณหน้าอกชายหนุ่ม ดูโทรศัพท์หญิงสาวก็เบิกตาโต ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง อีกแล้ว เธอไม่ตื่นอีกแล้ว
เธอรีบจัดผ้าห่มคลุมตัวให้เขา หญิงสาวเดินออกไป ข้างนอกเขาเดาว่าคงไปที่ครัว ไม่นานก็กลับมาพร้อมถาดอาหาร เธอวางไว้ที่โต๊ะ หัวเตียง แล้วมานั่งคุกเข่าลงที่พื้น ทำให้หน้าของเธออยู่ใกล้กับหน้าของชายหนุ่ม เพื่อดูว่าเขาตื่นหรือยัง
พี่เข้มคะ หญิงสาวเรียกเขาเบาๆ ตื่นมาทานอาหารเย็นเถอะค่ะ วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ บัวหลับเพลินอีกแล้ว ไม่รู้สึกตัวจริงๆ พี่เข้มคะ หญิงสาวจับไหล่เขาเขย่าเบาๆ
อัคราลืมตาขึ้นมามองคนปลุก เธอยิ้มให้เขาและยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ตัวรุมนิดหน่อยนะคะ หน้าตาหญิงสาวยังอยากจะนอนต่อมาก แต่ต้องดูแลเขาเลยต้องรีบลุกไปทำอาหาร เพื่อที่จะได้ให้เขาทานยาให้ตรงเวลา
เข้าห้องน้ำก่อนไหมคะ หรือว่าจะทานเลย
พี่ขอเข้าห้องน้ำก่อนครับ ชายหนุ่มบอกเธอ เสียงเขาแหบมาก และเริ่มเจ็บคอขึ้นมาอีก
สโรชาพยุงเขาเดินไปที่ห้องน้ำ หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กสีขาวสะอาดให้เขา บีบยาสีฟันใส่แปรงสีฟันให้เขา แล้วออกมายืนรอหน้าห้องน้ำ เธอได้ยินเสียงเขาไอ และจามหลายครั้ง
ไหวไหมคะพี่เข้ม สโรชาเห็นหน้าเขาแดง ๆ มีน้ำมูกไหล สโรชาเข้าไปพยุงพาเดินกลับมาที่เตียง
บัวทำโจ๊กให้นะคะ อาหารอ่อนๆ ทำให้คล่องคอ หญิงสาวเดินไปปิดหน้าต่างและเอาม่านลง เพราะอากาศข้างนอกเย็นมาก ฝนเริ่มตกอีกแล้ว กลับมานั่งตรงข้ามกับเขา ให้บัวป้อนไหมคะ
เขาเริ่มจะติดเธอแล้ว สโรชาปรนนิบัติเขาทกอย่าง เจ้าตัวจะรู้ไหม ว่าตัวไหมว่าห่วงเขามาก เขารับรู้ได้ถึงความห่วงใยจากเธอ สโรชาตักโจ๊กป้อนเขา มื้อนี้เขาทานไม่ได้มากเพราะเจ็บคอ
คืนนี้ต้องใส่เสื้อหนาๆ ทานยาเสร็จแล้ว แล้วเดี๋ยวบัวเช็ดตัวให้ บัวไม่น่าให้พี่เข้มอาบน้ำเลย
เขาอยากจะดึงร่างบางนั้นเข้ามากอด สโรชาห่วงและแคร์เขามาก ชื่นใจนัก ไม่เป็นไรหรอกครับน้องบัว เขายกมือขึ้นจับที่บ่าหญิงสาว เพื่อปลอบ ไม่ใช่ความผิดของน้องบัวหรอกครับอย่าคิดมากนะ เอายามาทานเลยดีกว่า
หญิงสาวยกถ้วยและแก้วออกไปเก็บ กลับเข้ามาอีกทีพร้อมชุดนอนผ้าสำลีแขนยาว ขายาวของเขา ชายหนุ่มเปลี่ยนกางเกงเอง สโรชาช่วยเขาใส่เสื้อ ติดกระดุม และใส่ถุงเท้าให้เขาด้วย อัคราชอบมาก ถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไปก็คงดีได้อยู่ใกล้ๆ หญิงสาว น้องบัวครับพี่ขออะไรอย่างได้ไหม
อะไรคะพี่เข้ม ได้ซิคะ ว่ามาเลยค่ะ เธอถามเขาและเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง มองหน้าชายหนุ่ม
อัคราลุกขึ้นยืน
พี่เข้มค่อยๆค่ะ จะลุกทำไมคะ หญิงสาวลุกขึ้นพยุงเขาเอาไว้
พี่ขอกอดน้องบัวนิดหนึ่งได้ไหมครับ เขาพูดเสียงเบา
สโรชาเงยหน้ามองเขา ได้สิ่คะพี่เข้ม เป็นอะไรหรือเปล่า กอดได้ค่ะ
ช่ายหนุ่มโอบกอดหญิงสาวเอาไว้แก้มเธอแนบตัวหัวใจเขาพอดี ใจเขาเต้นแรงมาก หญิงสาวยืนตัวตรงให้เขากอด เขาจับแขนทั้งสองข้างของเธอให้กอดตอบเขา สโรชากอดตอบเขาอย่าง งงๆ มีอะไรเหรอคะพี่เข้ม ชายหนุ่มเอาคางวางไว้ที่ไหล่ของเธอ เขากอดร่างบางนั้นนานมาก
หญิงสาวกอดเขาตอบเช่นกัน เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ไม่เหมือนอ้อมกอดของพ่อ ไม่ใช่แบบที่เธอกอดน้องชาย ไม่ใช่แบบที่เธอกอดอาชาติ สโรชาเริ่มใจเต้น
พี่ขอบคุณน้องบัวมากนะครับ ที่ดูแลพี่ ดูแลบ้าน ขอบคุณที่สุดเลย เขาพูดพร้อมกอดเธอแน่นขึ้น หอมที่ผมของเธอ หอมเรื่อยมาที่หน้าผากสวยนั่น
หญิงสาวเงยหน้ามองเขา พี่เข้มนั่งก่อนนะคะ เธอค่อยๆ ให้เขานั่งลงบนเตียงเมื่อรู้สึกว่าร่างเขาโอนเอน เธอกลัวว่าเขาจะล้มลง
อัครายอมนั่งลงแต่ก็ไม่ปล่อยมือจากเอวบางนั่น ทำให้สโรชาต้องยืนอยู่ต่อหน้าเขา
เธอใจเต้นแรง เมื่อเขานั่งลง หน้าเขาก็อยู่ระดับเดียวกับช่วงหน้าอกของเธอ พี่เข้มไม่ต้องคิดมากนะคะบัวเต็มใจทำทุกอย่าง พี่เข้มมีบุญคุณกับบัว ช่วยบัวตั้งหลายอย่าง แค่นี้เล็กน้อยมากค่ะ บัวต้องขอบคุณพี่เข้มมากกว่า เธอพูดและยิ้มหวานให้เขา
อัคราดึงร่างบางเข้ามาหาตัว แนบหน้ากับหน้าอกของหญิงสาว สโรชาใจเต้นแรง เขาฝังจมูกลงที่อบอวบนั่น เธอทำอะไรไม่ถูก ยืนนิ่งปล่อยให้ซบหน้าอยู่อย่างนั้น ลมหายใจของเขาร้อนมาก มันแทบจะแทรกเข้าไปในเสื้อผ้า เขารู้สึกว่า ร่างบางหายใจแรง กอดตอบเขาแน่น น้องบัวไม่รังเกียจพี่ใช่ไหมครับ ชายหนุ่มเงยหน้ามาถามเธอ
ไม่เลยค่ะ แต่ตอนนี้บัวหายใจไม่ออก ปล่อยก่อนได้ไหมคะบัวเหมือนจะเป็นลม
เสียงเขาหัวเราะ จำใจต้องคลายอ้อมกอดไว้หลวมๆ แต่ก็ยังไม่ปล่อยพี่ขอโทษนะครับเมื่อคืน ที่พี่อุ้มน้องบัวขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกัน พี่สงสารพื้นมันเย็น น้องบัวไม่ได้นอนทั้งคืน พี่เลยอยากให้นอนบนที่นอนอุ่นๆ สบาย
หญิงสาวมองหน้าเขาและยิ้มให้ บัวต้องขอบคุณพี่เข้มมากกว่าค่ะ อันที่จริงตรงไหนบัวก็นอนได้ แต่ตอนนี้บัวขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ หญิงสาวค่อยๆแกะมือเขาออกจากเอวเธอ ดีที่เขายอมปล่อย สโรชารีบเข้าห้องน้ำ เธอรู้สึกใจเต้นแรงมาก
อัคราเอาตัวเองเข้ามาหาเธอ ทำให้เธอรักแบบ เธอไม่รู้ว่ารักเขาตอนไหน ตั้งแต่อยู่บ้านพ่อ หรืออยู่ที่นี่ ช่างเถอะเธอก็รู้ว่าอัครารักเธอมาก แค่นี้ก็พอแล้ว สำหรับคนสองคน สโรชาคิดไปอาบน้ำไป ตอนนี้เธอรู้สึกมีความสุขมาก สุขกันคนละแบบกับที่อยู่กับครอบครัว เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายคนไหน จนมาเจออัครา และเธอก็มีความรู้สึกว่าไม่ได้อยากหนีเขา กลับกันเธออยากอยู่ใกล้ชิดเขามากกว่า เธอมีความสุข และรู้สึกว่าปลอดภัย
ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ ว่าเขาคิดอะไร แต่ด้วยความที่เธอไม่เคยรัก และปิดกั้นความรู้สึกของตัวเอง ใช่ช่วงแรกๆเธอสับสนมาก คนอย่างเขามีผู้หญิงมากมายให้เลือก เธอคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับเขาเลย แต่คราวที่เขาช่วยเธอให้รอดพ้นจากกริช ทำให้เธอต้องมาคิดทบทวนหัวใจตัวเองใหม่ ว่าจริงๆแล้ว เธอชอบเขาในระดับไหน จนมารู้ใจตัวเองเมื่อกลับมาภูเก็ตในครั้งนี้ เธอรู้สึกอบอุ่น และปลอดภัยมากเมื่อได้อยู่กับเขา ชอบทุกเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน อนาคตข้างหน้า ถ้าเขาไม่รักเธอแล้ว เธอก็จะไม่เรียกร้องอะไร
คืนนี้หญิงสาวใส่ชุดนอนผ้าฝ้ายลายสกอตหนา แขนยาว ขายาว ฝนตกอีกแล้วที่นี่พอเข้าหน้าฝนก็ตกทุกวัน แบบนี้นี่เองถึงทำให้คนไม่สบาย สโรชาเดินไปปิดหน้าต่าง ลมและฝนข้างนอกแรงจริงๆ เธอเปลี่ยนมาเปิดแอร์เบาๆ ปิดพัดลม ชะโงกหน้ามามองคนที่นอนบนเตียง แตะที่หน้าผากเขา ที่แก้มและคอ ตัวก็ยังรุมๆ สโรชาขยับผ้าห่มคลุมตัวเขาให้มิดชิด ตรวจงานในโน้ตบุคนิดหน่อย งานของเธอไม่ค่อยมีปัญหา ไม่ค่อยได้แก้ ส่วนใหญ่จะถุกใจลูกค้า เพราะก่อนรับงานเธอจะต้องได้คุยกับลูกค้าก่อนเสมอ ทำให้รู้ว่าลูกค้าต้องการอะไร งานจะออกมาดีตลอด
หญิงสาวปิดโนตบุค เตรียมยาไว้ให้เขาทาน ตั้งนาฬิกาปลุกทานยาของอัครา เปิดไฟที่ผนังอีกด้านไว้ ก้าวขึ้นบนเตียงเบาๆ กลัวเขาตื่นค่อยๆ ล้มตัวลงนอนหันหน้าเข้าหาผนัง ด้วยความที่ยังอ่อนเพลีย ทำให้พอล้มตัวลงนอนไม่ถึง 5 นาทีเธอก็หลับสนิท
อัครายังไม่หลับ เขานอนมองด้านหลังหญิงสาวที่ห่มผ้าผืนใหญ่หนานอนนิ่งอยู่ข้างๆ เขารู้ว่าสโรชาเริ่มเข้าใจความรู้สึกตัวเอง สโรชาไม่เคยมีใคร และไม่พยายามจะมีใคร เธอไปของเธอเรื่อยๆ ระวังตัวมากกับคนที่ไม่ใช่ แต่กับเขาเธอปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ คนแบบนี้น่ากลัว รักก็รักจริง ถ้าไม่รักก็หนีหน้าไปเลย ไม่พบปะไม่พูดคุยด้วย เหมือนเรื่องของนายกริชนั้น สโรชาก็เด็ดขาดมาก ตัดก็คือตัด ไม่รักไม่ชอบก็ไม่สนใจ
เพราะเหตุนี้เขานึกกลัวขึ้นมา สโรชาไว้ใจเขามีความรู้สึกดีๆ ให้เขา แต่ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรขึ้นมา คนแบบนี้ถึงจะรักมากแค่ไหน ก็ยอมถอย แต่เขาสัญญากับตัวเองตั้งแต่เจอหญิงสาวครั้งแรกแล้วว่า ผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่เขาจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยจนแก่เฒ่า หลังจากที่เขาเจอเธอ เขาก็เลิกยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงทุกคนอย่างเด็ดขาด
เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้ไปยุ่งกับผู้หญิงอื่นได้ แต่เขาอยู่ใกล้ผู้หญิงคนนี้แล้ว จิตใจมันปั่นป่วนตลอดเวลา ระงับความรู้สึกตัวเองไม่ค่อยได้เลย เขาอยากอยู่ใกล้ๆ อยากกอด อยากหอม เมื่อก่อนไม่เท่าไร แต่พอมาอยู่ใกล้ชิดกันแบบนี้ บางทีเขาก็ไม่เข้าใจตัวเอง มันมากกว่าความรักธรรมดา แบบที่คนเขารักกันเหรือเปล่า หรือเขาหลงเธอ ยิ่งหญิงสาวคอยดูแล ปรนนิบัติเขาทุกอย่าง เขายิ่งติดเธอ เขายอมรับว่าทั้งรักทั้งหลงสโรชาไม่อยากห่างเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว
คนข้างๆเขาหลับไปเกือบชัวโมงแล้ว แต่เขายังนอนไม่หลับ เขาหยิบโทรศัพท์หญิงสาวมาปิดเสียง อัคราเลื่อนตัวเขาไปหาคนข้างๆ ขนาดห่มผ้าเขายังได้กลิ่นหอม เขาชอบกลิ่นตัวหญิงสาว สโรชาไม่ค่อยใช้น้ำหอม ใช้แต่แป้งเด็ก นานๆ เขาถึงจะได้กลิ่นน้ำหอม แต่ก็อ่อนมากๆ เขาขยับหมอนและตัวไปใกล้ๆ ตะแคงตัวตามหญิงสาว ขยับมาจนชิดแผ่นหลังของเธอ กอดร่างบางนั้นไว้ในอ้อมแขน แขนอีกข้างของเขาเท้าศรีษะตัวเองไว้ มองคนที่อยู่ในอ้อมเขน ผมยาวสลวยนั้นหอมมาก เสียงเธอหายใจสม่ำเสมอ อย่างคนที่หลับลึก อัคราปัดผมที่หล่นลงมาที่แก้มใสนั้น เขานอนมองแก้มด้านข้างของเธอ ในที่สุดก็อดใจไม่ไหว ชายหนุ่มค่อยๆ ก้มไปหอมแก้มขาวเนียนนั้น ฝังจมูกอยู่ที่แก้มนั้นนิ่งและนาน สโรชาหลับลึกมากเธอไม่รู้สึกตัวเลย แบบนี้อันตรายจริงๆ นี่ถ้าเธอไปเผลอนอนที่อื่น หลับลึกแบบนี้ เขาไม่อยากคิดเลย
อัคราพยายามหักห้ามใจตัวเอง เขาจะรอจนรอไม่ไหว ซึ่งมันยากเหลือเกิน เอาเถอะอีกไม่นอนหรอก เขารู้แล้วว่าสโรชาไม่ได้รังเกียจเขา ชายหนุ่มนอนคิดเรื่อยเปื่อย จนหลับไปอีกรอบ แขนแข็งแรงเขาก็ยังโอบรอบร่างบางนั้นไว้ตลอดเวลา