สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
ระหว่างที่ทั้งสองกลับบ้าน หญิงสาวชวนเขาคุยตลอดเวลา ทำให้เขาพอใจมาก
"ภัสราไม่อยู่บ้าน บางทีก็คิดถึงนะครับเคยทำงาน เคยอยู่ด้วยกันทุกวัน ป่านนี้คงเที่ยวอย่างมีความสุข พี่สบายใจที่ภัสราเจอพี่ชาติชาย หมดห่วงไป นึกว่ายายภัสจะไม่มีโอกาสแต่งงานแล้ว" เขาพูดและยิ้มอย่างมีความสุข
ไบัวรับรองเลยค่ะ ถ้าพี่ภัสราได้แต่งงานกับอาชาติ พี่ภัสราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลย"
"พี่ก็มั่นใจอย่างนั้นครับ มั่นใจตั้งแต่ได้พบพี่ชาติชายครั้งแรกเลย" เขาพูดและยิ้มให้เธอ
ทั้งสองกลับถึงบ้านเกือบบ่ายสามโมง อัคราขนของเข้าบ้าน สโรชาสาระวนจัดของเข้าตู้เย็น
มีแต่ของโปรดเธอทั้งนั้น เธอเลือกขนมฝรั่งมาไว้ให้เขาทานกับกาแฟตอนเช้า ส่วนขนมไทยเธอซื้อมาไม่มากนักเพราะส่วนมากเป็นของสด พวกที่เป็นกะทิ พออุ่นแล้วก็จะไม่ค่อยอร่อย
"น้องบัวครับ พวกเสื้อผ้านี่ให้พี่ไว้ที่ไหนครับ" อัคราหอบถุงเสื้อผ้าเข้ามาหาหญิงสาว
"วางที่ห้องรับแขกก็ได้ค่ะ เดี๋ยวบัวจัดการเอง" เธอเดินมาหาเขาพร้อมแก้วน้ำ ให้อัครา
"น้ำค่ะพี่เข้ม" เธอยื่นแก้วน้ำให้เขา แล้วนั่งลงกับพื้นรื้อถุงผ้าที่เขามาวางไว้ บนโต๊ะออกมาสำรวจ ตัดป้ายราคาออก แยกสี ผ้าพวกนี้ต้องซักมือ สโรชาหยิบชุดที่เขาเลือกให้มาทาบที่ตัว แขนกุด คอวี สั้นเหนือเข่า แบบนี้คงใส่อยู่ในบ้าน ถ้าออกไปข้างนอกต้องหาเสื้อคลุม ก็สวยไปอีกแบบ เธอหอบผ้าไปที่ห้องซักล้าง ใช้เวลาไม่นานก็ซัก ตาก เรียบร้อย
สโรชาเดินไปที่ห้องตัวเอง เธอทำความสะอาดห้อง ปัดกวาด ถูพื้นเสร็จ ก็ออกมาทำความสะอาดห้องของอัครา ดีที่ลุงกับป้าแม่บ้านดูแลไว้ดีอยู่แล้ว เธอแค่ปัดกวาด เช็ดถู นิดหน่อยก็สะอาด เสร็จแล้วเข้าห้องอีกครั้งเปิดดูงาน เช็คเมล บางทีเธอก็ไม่เข้าใจลูกค้า คนรวยทำอะไรก็ได้ เจ้าสัวต้องการแบบทั้งหมดของเธอ และให้ออกแบบเพิ่มอีก อาคารใหม่ มีสิบชั้น ซึ่ง ในแต่ละชั้นเจ้าสัวต้องการคนละแบบ มีเวลาว่างเธอก็อยากเขียนแบบเพิ่ม เพื่อให้เจ้าสัวตรวจ กว่าจะครบสิบแบบ ต้องใช้เวลา สโรชาชอบ และรักงานนี้มาก เธอดีใจที่มีคนชอบงานของเธอ นั่งทำงานต่อไปเงียบๆ ชอบบรรยากาศแบบนี้ ได้ยินแต่เสียงนก ทำให้มีสมาธิในการออกเแบบ เขียนแบบของเธอ
อัคราเห็นหญิงสาวหายไปนาน เขาไม่อยากอยู่คนเดียว เลยหอบโนตบุคเดินตามหาที่ห้องสโรชา เห็นเธอนั่งเขียนแบบนิ่ง ดูกำลังเพลิน เขาเดินไปนั่งบนเตียง วางโนตบุคลงที่ตักแล้วทำงานต่อ มองคนเขียนแบบไปพราง สโรชามัวแต่ก้มหน้าก้มตา เลยไม่ได้สังเกตว่าเขาเข้ามาอยู่ในห้องด้วย ท่าที่เธอเอาดินสอเหน็บที่หู ท่าครุ่นคิด มองแล้วเพลินมาก เขาชอบแบบนี้อยากเห็นตลอดไป คืนนี้เขาคิดว่าเขาจะคุยเรื่องเพียงใจ เขาอยากอธิบาย ถึงเธอไม่ถามเขาก็อยากเล่า
"น้องบัวครับ น้องบัวครับ"
เขาเรียกหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอนั่งนานเกินไป เกือบสองทุ่มแล้วสโรชายังนั่งทำงานอยู่เลย เขาเดินไปเอาชุดนอนที่ห้องเขากลับมา เธอก็ยังไม่ขยับไปไหน เขาเดินผ่านไปผ่านมาออกห้องเธอก็ยังไม่รู้สึกตัว เขาเริ่มที่จะหิวแล้ว ขนมจีนเมื่อกลางวันก็ย่อยหมดแล้ว
"น้องบัวครับ" คนที่นั่งทำงานสะดุ้งสุดตัว เมื่อเขามาแตะที่ไหล่
"โอ๋... ขวัญเอ๋ยขวัญมา" เขาก้มลงโอบรอบตัวหญิงสาวไว้ "พี่ขอโทษนะครับน้องบัว ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ตกใจเลย พี่หิวข้าวแล้วครับ ตกลงเราทานอะไรกันดี "
สโรชาลุกขึ้นโดยเร็ว "บัวขอโทษนะคะพี่เข้ม กี่โมงแล้วคะเนี้ย" เธอมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง จะสองทุ่มแล้ว "พี่เข้มอยากทานอะไรคะ ข้าวจะหนักไปไหม หอยทอด ผัดไท ดีไหมคะ" หญิงสาวไล่รายการในโทรศัพท์ให้เขาฟัง เดี๋ยวนี้อะไรก็สะดวกสบายไปหมด สั่งไลน์แมนแป๊ปเดียวก็ได้ทาน
"บัวขอลงงานตรงนี้อีกนิดเดียวนะคะ แล้วก็รอเขามาส่งอาหาร"
ไม่นานอาหารที่สั่งไว้ก็มาส่ง
"ไปค่ะพี่เข้มอาหารมาแล้วคะ" หญิงสาววางมือจากงานที่ทำ หยิบกระเป๋าเงินแล้วรีบวิ่งออกไปรับอาหารที่หน้าบ้าน ปล่อยให้เขาเดินมารอที่ห้องอาหาร
"มาแล้วค่ะหอมจัง น่าทานมากเลยค่ะพี่เข้ม เขาบอกว่าร้านนี้อร่อย เธอสั่งเป็นหอยทอด" หญิงสาวจัดการเทใส่จาน แล้วยกมาให้เขา
"ทานเลยค่ะ บัวเพิ่งรู้สึกตัวว่าหิวเหมือนกัน หอยทอดกรอบมากน้ำจิ้มก็อร่อย อร่อยใช่ไหมคะ น้ำมันไม่เยอะแถมกรอบดีด้วย บัวชอบแบบนี้พี่เข้มทานขนมหวานไหมคะ มีปลากริมไข่เต่า กับบัวลอยค่ะ ถ้าทานเดี๋ยวบัวอุ่นให้" หญิงสาวไม่ลืมนำเสนอ ขนมหวานของเธอ
"พี่ว่าพี่น้ำหนักขึ้นแน่เลยครับน้องบัว ทานอาหารครบทุกมื้อ แถมขนมหวานอีก"
"บัวก็รู้ค่ะว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไร แต่บัวก็ออกกำลังกายนะคะ หญิงสาวยิ้มให้เขา ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่เข้ม พี่เข้มก็ออกกำลังได้นี่คะ ไม่อ้วนหรอกคะ เชื่อบัววันนี้เราทานเยอะ พรุ่งนี้เราก็ทานของที่ดีและมีประโยชน์ต่อร่างกายเราก็ได้ค่ะ บัวได้หมด"
สองคนทานอาหารด้วยกันเงียบๆ สโรชาดูแลเอาใจใส่เขาตลอด เตรียมกระดาษเช็ดทิชชู่ น้ำดื่ม ให้เขา ทานเสร็จก็เก็บล้างเรียบร้อย
"น้องบัวครับ พี่อยากพูดเรื่องของเพียงใจให้น้องบัวฟังครับ น้ำเสียงเขาจริงจัง"
สโรชานั่งน่ิ่งหลังตรง มองหน้าเขา "ว่ามาเลยค่ะพี่เข้ม บัวกำลังตั้งใจฟังค่ะ"
ชายหนุ่มเล่าเรื่องราวทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเพีียงใจให้สโรชาฟัง ทุกอย่าง
หลังจากที่ได้ฟังเขาจบ "สรุปว่าพี่เข้มไม่ได้ชอบคุณเพียงใจ ไม่ชอบก็บอกเขาไปตามตรงซิคะ อยู่ที่พี่เข้มค่ะว่าไปให้ความหวังอะไรเขาไว้มากน้อยแค่ไหน บัวไม่รู้ว่าที่ผ่านมา พี่เข้มกับเขามีสัมพันธ์ุกันในระดับไหน ตอนนี้อยู่ที่พี่เข้มคนเดียวค่ะ แล้วคนอื่นล่ะคะ นอกจากคุณเพียงใจ มีอีกไหมคะ เธอถามเขาตรงๆ"
"เคยมีครับแต่เลิกหมดแล้ว เลิกนานแล้วนี่สอบสวนพี่เหรอครับอัครายิ้ม เพียงใจไม่ใช่สเปคพี่ และทุกคนที่ผ่านมา ที่พี่คบหา ก็ไม่ใช่สเปคพีี่เลย บางคนพี่คบด้วยเพราะเราติดต่อกันเรื่องงาน บางคนเขาก็สบายใจที่มาคบกับพี่ พี่ก็บอกเขาว่าพี่ยังไม่พร้อม"
สโรชาเงยหน้ามองเขานิ่ง "จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่เข้ม ถ้าถามบัวว่าควรทำยังไง บัวก็จะบอกกับเขาตรงๆ ค่ะ และต้องเด็ดขาด ถ้ามัวอ้ำอึ้งอยู่ พูดดีๆด้วย เขาก็ยังคิดไปฝ่ายเดียว คนแบบนี้มีทั่วไปค่ะ ดูอย่างกริชซิคะ พี่เข้มต้องสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขาเยอะๆ เขาอาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของพี่เข้มก็ได้"
"อาจจะเป็นอย่างที่น้องบัวพูด พี่ก็คอยแต่เลี่ยงเพียงใจตลอดไม่เคยปฏิเสษแบบจริงจังสักครั้ง ไว้วันว่างๆ พี่ต้องนัดเธอคุยกับเพียงใจให้เด็ดขาด น้องบัวต้องไปกับพี่นะครับ ครั้งหน้าพี่จะแนะนำน้องบัวให้เพียงใจรู้จักอย่างเป็นทางการ ไปด้วยกันนะครับ นะน้องบัว"
"ได้เลยค่ะ คุยเมื่อไหร่ก็บอกบัวนะคะ บัวยินดีค่ะ บัวขอบคุณพี่เข้มนะคะที่เล่าทุกอย่างให้บัวฟัง แต่ว่าตอนนี้บัวขอตัวไปสวดมนต์ก่อนนะคะ หลายวันแล้วที่ไม่ได้สวดมนต์เลย"
"ครับน้องบัว ตามสบายนะครับ "
พรุ่งนี้เขาคิดว่าจะเปิดห้องพระให้เธอ เขาลืมไปเลย ตั้งแต่สโรชามาบ้านเขา เธอก็ยุ่งหลายอย่าง ทั้งทำงาน ดูแลเขายามไม่สบาย เขานึกถึงเมื่อตอนที่เขากับภัสราไปพักที่บ้านของเธอ สโรชาสวดมนต์ก่อนนอนเกือบทุกวัน ถ้าช่วงเช้าเธอไม่ว่าง เธอก็จะสวดมนต์ก่อนนอน เขาคุ้นๆว่า เธอจะต้องไปปฏิบติธรรมที่วัด ที่เธอเคยพาเขาไป แต่เป็นช่วงที่เขาและภัสราไปพักที่บ้านของเธอ ทำให้หญิงสาวไม่ได้ไปปฏิบัติธรรม
คุณอาจันทราบอกว่าสโรชาไปบ่อย ครั้งละ สามวันเจ็ดวัน เขาคิดว่าเพราะแบบนี้ เธอถึงเป็นคนที่ใจเย็น เข้าใจอะไรง่าย ดูมีความสุขตลอดเวลา ดูอย่างที่เจอเพียงใจวันนั้น สโรชาก็นิ่งมาก นิ่งจนครั้งแรกเขาคิดว่าเธอโกรธเขา ถ้าเป็นแบบนี้ เขาก็สบายใจ บางทีเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เวลาที่เขาว้าวุ่นมากๆ ถ้ามีสโรชาอยู่ใกล้ๆ คอยพูดคุย แค่นี้เขาก็รู้สึกโล่งอย่างประหลาด นี่เขาติดเธอจริงๆ ใช่ไหม เขายอมรับว่าอยากอยู่ใกล้หญิงสาวตลอดเวลา เพราะเมื่อเวลาที่อยู่ใกล้เธอ ใช่มันคือความรัก