สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
เกือบสองทุ่มแล้ว สโรชาเงยหน้ามองนาฬิกาข้างฝาผนัง เธอหยุดทำงาน หันมองหาอัคราก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้อง หญิงสาวเตรียมตัวอาบน้ำ เตรียมชุดเข้าไปเปลี่ยน ในห้องน้ำ เพราะกลัวเขาจับเธอแต่งตัวเหมือนที่เขาพูดไว้ เธอยังไม่ได้ซักชุดนอนผ้าหนาที่เป็นกางเกง เหลือแต่ผ้าบางเบาใส่สบายสีขาวนวล แต่ก็ยังเป็นเสื้อกับกางเกงเหมือนเดิม เปิดประตูห้องน้ำออกมา เขาเข้ามาพอดี
"น้องบัวครับ มาทางนี้กับพี่หน่อยนะครับ อาบน้ำแล้วเหรอ ง่วงแล้วเหรอครับ "
เธอเดินไปหา เขาพาเธอเดินไปอีกห้อง หญิงสาวเพิ่งสังเกตว่ามีประตูซ่อนอยู่ ถ้าไม่สังเกตุก็จะไม่รู้เลย เขาเข้ามาจูงมือหญิงสาวเข้าไปในห้องเล็กนั่น
"ห้องอะไรคะพี่เข้ม" เธอถามเขา ห้องดูไม่ใหญ่มาก มีทีวีจอใหญ่ ตู้เย็น โซฟาตัวใหญ่ กลางห้องมีโต๊ะ เก้าอีก 4 ตัว บนโต๊ะนั้นมีเครื่องดื่มวางอยู่ แอร์เย็นมาก
"ห้องนี้เป็นห้องพักผ่อนของพี่เวลาที่ว่างจากงาน พี่ก็จะนอนเล่น ฟังเพลง ดูหนังอยู่ที่นี้ มีอีกห้องที่พี่เอาไว้ออกกำลังกาย ยายภัสก็มาใช้บ้างบางครั้ง ส่วนมากพี่ใช้ห้องนี้คนเดียว ภัสราเขาก็มีห้องของเขา เราไม่ชอบพาเพื่อนมาบ้าน ไม่เคยมีใครมาเลย น้องบัวเป็นคนแรก พี่จะดูแลน้องบัวเองนะครับ ตอบแทนที่น้องบัวดูแลพี่ ห้ามบอกว่าไม่ดื่ม เพราะพี่รู้ว่าน้องบัวคอแข็ง พี่ไม่เคยรู้สึกผ่อนคลาย และมีความสุขแบบนี้มานานมากแล้ว "
"ตั้งแต่พ่อกับแม่พี่เสีย พี่ก็ทุ่มเททำงานตลอดไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน ก่อนเจอน้องบัวพี่ก็เป็นคนขี้เมาคนหนึ่ง เลิกงานพี่ก็แวะดื่ม แวะหาผู้หญิงบ้าง ตามประสาผู้ชาย เพราะกลับบ้านก็ไม่มีใคร ภัสราเขาก็มีงานของเขา เขาสนุกสานานเฮฮากับเพื่อน กับลูกน้อง ผู้หญิงหาความสุขได้หลายอย่าง แต่งตัวสวยๆ ไปช้อปปิ้ง ไปเที่ยวต่างประเทศ แต่ผู้ชายแบบพี่ไม่มีแค่สองสามอย่าง ทำงาน ดื่ม ไปหาผู้หญิง ในกรณีที่ไปหาผู้หญิงก็ไม่บ่อย เพราะถ้าไม่รักไม่ถูกใจพี่ก็นอนด้วยไม่สนิทใจ แต่วันนี้ พี่มีความสุขมากได้อยู่กับคนที่รัก เรามาฉลองกันนะครับ"
เขาพูดและพาเธอเดินไปนั่งที่โซฟา รินเบียร์วุ้นให้เธอแก้วใหญ่ แล้วเดินไปเปิดเพลงเบาๆ แข่งกับเสียงฝนข้างนอก
"พี่เข้มรู้ได้ยังไงคะว่าบัวชอบ ใครบอกเหรอคะ "
เขาไม่ตอบแต่ยกแก้วเบียร์ขึ้นจ่อริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ
หญิงสาวจำต้องอ้าปากจิบเบียร์ที่เข้าป้อน
"น้องบัวเหนื่อยกับพี่ กับงาน มาหลายวันแล้ว พักผ่อนกายพักผ่อนใจบ้างนะครับ คืนนี้เรามาแข่งกัน ใครจะเมาก่อน ดีไหมอย่าเพิ่งงคิดเรื่องงานพรุ่งนี้ค่อยทำต่อนะครับ"
"พี่เข้มขาบัวดื่มเองก็ได้ค่ะ นะคะบัวไม่โก"ง เธอบอกกับเขา รับแก้วเบียร์มาถือไว้เอง เพราะไม่งั้นเขาก็คงจ่อแก้วเบียร์อยู่ที่ปากของเธอ
เขานั่งพิงโซฟา ดึงร่างสโรชามากอดไว้หลวมๆ ซึ่งเธอก็ไ่ม่ขัดขืน หอมจัง
พอขวดที่สี่เธอก็เริ่มที่จะมึนๆ นอนพิงอกเขาฟัง เขาเล่าเรื่องราวต่างๆ มากมายให้เธอฟัง สโรชาเป็นผู้ฟังที่ดี เธอยอมรับว่าทัศนคติเขาดีมาก สมแล้วที่ทำธุรกิจใหญ่โตมากมายขนาดนี้่
ทั้งอัคราและสโรชาอยู่ในห้วงอารมณ์ที่เรียกว่าความสุข ส่วนมากเขาจะเล่าเรื่องของเขาให้เธอฟังเขาไม่ปิดบัง เรื่องผู้หญิงที่คอยตามตื้อเขา เรื่องที่เขาไปมีสัมพันธ์กับผู้หญิง พี่เล่าให้น้องบัวฟังก่อน เผื่อวันหลังมีใครมาอ้างว่าเป็นผู้หญิงของพี่ น้องบัวจะได้ไม่ตกใจนะครับ เขาหันมาบอกเธอ โอบกอดหญิงสาวแน่นกว่าเดิม ซึ่งสโรชาก็เรื่ิมที่จะมึนแล้ว
อัคราวางแก้วแล้วหันมาที่หญิงสาว ง่วงหรือยังครับน้องบัว ไหวไหม เขาก้มหน้าลงมามองเธอ
"ยังไม่ง่วงเลยค่ะ บัวฟังพี่เข้มเพลินเลย" เธอบอกเขายิ้มหวานให้ชายหนุ่ม
"ชื่นใจจัง " เขาหันมาหอมแก้มเธอเบาๆ กอดร่างบางไว้ตลอดเวลา
"อยู่เป็นเพื่อนพี่แป๊ปนะครับน้องบัว หมดขวดนี้ก็พอแล้วครับ พี่ก็เริ่มมึนๆ แล้วเหมือนกัน" เขารินเบียร์แก้วสุดท้ายให้เธอ
หญิงสาวรับมาดื่มรวดเดียวหมดแล้ว ยิ้มหวานให้เขาตาเธอบอกเขาว่า "ไม่ไหวแล้วนะคะ บัวง่วงแล้ว"
ไปครับไปนอนกัน เขาอุ้มร่างบางนุ่มนิ่มนั้นไปวางที่เตียงใหญ่ คนโดนอุ้มก็ไม่มีแม้แรงที่จะขัดขืนแล้ว
สโรชาไม่ได้ดื่มนาน พอเจอเบียร์แก้วใหญ่เข้าไปหลายแก้วทำให้เธอเร่ิมมึน เริ่มเมา หญิงสาวนอนระทวยบนเตียงใหญ่
ชายหนุ่มหายไปทำธุระส่วนตัว เขาออกมาจากห้องน้ำ คนตัวหอมเกือบหลับแล้ว เขาค่อยๆ ขึ้นไปนอนบนเตียง "น้องบัว น้องบัวครับ" สโรชายังไม่หลับโชคดีของเขา แต่ถึงเธอหลับ เขาก็มีวิธีปลุกให้เธอตื่นอยู่แล้ว "หนาวไหมครับ "
"หนาวมาก อากาศเย็นจังเลยค่ะ" เธอพูดและดึงผ้าห่มให้กระชับตัว
"มานี่ครับน้องบัว" ชายหนุ่มขยับตัวไปหาร่างบางนั้น เขานอนตะแคงมองหญิงสาว ที่กำลังจะหลับ "น้องบัวครับอย่าเพิ่งหลับได้ไหม คุยกันก่อนนะเขากระซิบบอกเธอเบาๆ"
"คุยอะไรคะพี่เข้มบัวง่วงแล้วค่ะ ไว้คุยพรุ่งนี้ได้ไหมคะ เธอบอกเขา เพราะง่วงมาก" สักพักเหมือนหญิงสาวจะรู้สึกตัว เธอผุดลุกขึ้นนั่ง หันมองไปทางชายหนุ่ม เห็นเขานอนนิ่ง มองมาที่เธอ ไฟในห้องสลัวๆ แต่เธอก็เห็นหน้าเขาชัดเจน "พี่เข้มขาบัวขอโทษนะคะที่พูดไม่ดี ใช้น้ำเสียงไม่ดีเลย อย่าโกรธบัวนะคะ นะคะพี่เข้ม"
เขายังนอนนิ่ง ทำให้เธอร้อนใจ ขยับไปหาเขา "พี่เข้มขาไม่โกรธบัวนะคะ" สโรชากลัวเขาโกรธ เธอก้มหน้าลงไปหาเขา กระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆ บัวขอโทษจริงๆค่ะ หญิงสาวถอนหายใจ กอดคนที่นอนหน้าตึง เธอกอดเขาแน่นขึ้น สองมือประคองใบหล่อเข้มนั้น ตัดสินใจใช้ปากแตะที่ริมฝีปากเขาเบาๆ ขยับตัวนิดหนึ่งอกอวบยวบยุ่นของเธอเบียดกับร่างเขา สัมผัสแค่นี้อัคราก็รู้ เขาทนไม่ไหวแล้ว เขานอนน่ิ่งอยู่ไม่ได้ ชายหนุ่มจูบตอบหญิงสาวทันที
พี่เข้มขาหายโกรธแล้วใช่ไหมคะ เธอกระซิบข้างๆ หูเขา บัวรักพี่เข้มตามใจพี่เข้มทุกอย่างเลย ขอแค่อย่าโกรธเลยนะคะ เธอพูดกับเขาและเบียดตัวเข้าหาอัคราทำให้อกสวยนั่นสัมผัสกับร่างกายเขาเต็มตัว เธอคลอเคลียเขาตลอดเวลา
ชายหนุ่มยิ้ม จริงๆเขาไม่ได้โกรธ เขาแค่ลองใจเธอดูเฉยๆ เขารู้สโรชารักเขามากอย่างที่เธอบอก ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่่ง ค่อยๆพยุงร่างสวยนั้นขึ้นนั่งอยู่ต่อหน้าเขา เขารู้ว่าเธอเริ่มเมา" น้องบัวตามใจพี่แน่นะครับ" เขาประคองหน้าสวยนั้นไว้ในอุ้งมือเธอตาปรือแล้ว แต่ยังพยักหน้าให้ เขาบรรจูบที่หน้าผากเนียน แก้มนวลทั้งสองข้างมาที่ปากอวบอิ่ม เขาชอบปากอิ่มนี้ วนจูบอยู่นานหญิงสาวตอบสนองเขาอย่างเต็มใจ ใช้แขนทั้งสองข้างโอบรอคอเขาไว้หายใจแรง เขาค่อยๆประคองร่างหอมนั้นให้นอนลงระดมจูบไล่ลงมาที่ซอกคอลามไปที่ใบหู "หอมจังเลยครับน้องบัว หอมมาก" เขาพึมพำ
เขายิ้มในหน้าหญิงสาวไม่สวมชุดชั้นใน ขอบคุณนะครับคนดีน่ารักเหลือเกินเขาค่อยๆ ถอดเสื้อนอนของเธอออกใจเต้นแรง จะกี่ครั้งเขาก็ตื่นเต้นกับอกอวบคู่นี้ เขาใช้ทั้งจมูกและปากลิ้มลองหลายครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่าสองเต้าครัดเคร่ง เมื่อโดนทั้งจมูกทั้งมือและปากเขา ติ่งชมพูนั้นชูช่อสู้ปากและจมูกเขา เขาทำเหมือนไม่เคยเจอทั้งๆ ที่เขาก็สัมผัสเกือบบ่อย แม่คุณของพี่ สวยเหลือเกิน อาจเป็นเพราะว่าเขาห่างผู้หญิงมานานอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
สโรชานอนหลับตาพริ้ม ปล่อยใจปล่อยกายไปกับเขา เสียวซ่านไปทั้งตัว ยามที่เขาบรรจงจูบดูดดื่มยอดถันนั้น ลมหายใจร้อนๆเป่ารดร่างกายเธอไปเกือบทุกส่วน สโรชาอยู่ไม่เป็นสุข สองมือไขว้คว้าที่นอนไปทั่ว หายใจหอบแรง ยามเขาเชยชิมอกอวบนั่น เขาเลื่อนตัวขึ้นมาจูบปิดปากหญิงสาว เมื่อเธอร้องครวญคราง หายใจแรงขึ้นลงตามอารมณ์ที่เขาพาไป
เธอมองเขาเหมือนไม่เคยเห็น แผงอกกว้างนั้นมีไรขนขึ้นแบบที่เธอชอบ หายใจแรงมองเขาและกอดรัดเขาไว้แน่น
อัคราตาวาว ใจเขาเต้นแรง อารมณ์เขาตอนนี้ เอาอะไรมาห้ามเขาก็ไม่ยอม ยิ่งได้เห็นร่างขาวโพลนเต็มตา สโรชาเป็นผู้หญิงที่รูปร่างสวยมาก สวยกว่าที่เขาคิดไว้เยอะเลย เขาพรมจูบทั่วเรือนร่างสวยนั้นอย่างบรรจงและตั้งใจ
เขากระซิบที่ข้างหูของเธอ "ทนนิดนะครับคนดี นิดเดียวนะครับน้องบัว เจ็บแค่ครั้งแรกเท่านั้น ทำใจให้สบายนะครับ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ พี่จะทำเบาๆนะครับ จะระมัดระวังนะครับคนดี "
เธอพยักหน้าให้เขาและกอดรัดเขาไว้แน่นสะดุ้งสุดตัวร้องออกมาเบาๆ "นิดเดียวนะครับคนดี อดทนไว้นะครับ"
หญิงสาวตัวสั่นหายใจแรงขึ้น เขาทำตามที่เขาบอกจริงๆ อัคราดีกับเธอมาก แต่ถึงกระนั่นเธอก็ยังมีความรู้สึกเจ็บแต่ในความเจ็บนั้นก็คือความสุข
"พี่มีความสุขมาก น้องบัวน่ารักมาก สวยมาก" เขาพร่ำพูดบอกหญิงสาวตลอดเวลา สโรชามองเขาตาปรอย กอดเขาแน่นตลอดเวลาเช่นกัน เขาปฏิบัตกับเธออย่างอ่อนโยน เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปตามธรรมชาติอย่างที่เขาพร่ำบอก แล้วแต่เขาจะพาเธอไป จะพาเธอไปฝ่าฝน ฝ่าพายุที่ไหนเธอก็จะไปกับเขา
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไรพายุทั้งหลายก็สงบลง "พี่รักน้องบัวมากนะครับคนดี รักแบบที่ไม่เคยรักใคร คนที่พี่รอมาตลอดคือน้องบัว น้องบัวเป็นของพี่แล้วนะ เราเป็นของกันและกันแล้ว ห้ามน้องบัวทิ้งพี่ ห้ามรักคนอื่น ห้ามมองคนอื่น ห้ามคิดถึงคนอื่นเข้าใจไหม" อัครายังคงวนเวียนอยู่ที่อกอวบอิ่มนั่น เขาชอบที่สุด
"บัวก็รักพี่เข้มมากเช่นกัน และบัวก็ห้ามพี่เข้มเหมือนที่พี่เข้มห้ามบัวเหมือนกันนะคะ" หญิงสาวกระซิบตอบเขา เธอคลอเคลียอยู่กับเขาสักพัก กลัวว่าตัวเองจะหมดแรงเสียก่อน เธอรีบลุกขึ้น หลังจากที่เห็นเขาหลับตาเงียบไปเธอเข้าใจว่าเขาคงจะหลับเพราะเพลียมาก
สโรชาลุกไปเข้าห้องน้ำ เธออาบนานกว่าทุกครั้ง เธอไม่ใช่คนโสดแล้ว ต่อไปนี้อนาคตจะเป็นยังไงก็ตาม เธอจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป หญิงสาวบอกกับตัวเอง สโรชาออกมาจากห้องน้ำ อัคราก็ยังไม่ลุก เธอสวมเสื้อผ้า แล้วกลับขึ้นไปนอนข้างบนเตียง เธอนอนตะแคงนอนมองผู้ชายตรงหน้า เธอตอบตัวเองไม่ได้ว่ารักเขาตอนไหน แต่รู้ว่ารักและจะรักคนเดียวตลอดไป เธอรู้สึกว่าเวลาที่เขาอยู่กับเธอ แล้วเธอจะปลอดภัย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามหลังจากนี้ เธอก็พร้อมที่จะก้าวเดินไปพร้อมเขา เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะรักใครได้มากขนาดนี้ หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยล้า เธอเอื้อมมือไปกุมมือเขาไว้ ไม่นานก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
อัคราลืมตามองคนที่นอนจับมือเขา เขาตื่นก่อนเธอแต่ไม่ลุก เขารู้สึกตัวตลอดเวลา สโรชาสวยทุกเวลา ไม่แต่งก็สวย เวลาแต่งยิ่งสวย รูปร่างสวยมาก สมกับที่หญิงสาวปกปิดไว้ เหมือนเก็บไว้ให้เขาเชยชมคนเดียว เธอน่ารักกับเขามาก ยอมตามใจเขาทุกอย่าง หยดเลือดที่ติดผ้าปูที่นอนสีขาวนั่น ทำให้เขายิ่งรักเธอมากขึ้น สงสารเหลือเกิน คงเจ็บระบบไปทั้งตัวแน่ เขาไม่ได้เจอผู้หญิงมาตั้งนาน พอมาเจอสโรชาเขาก็ไม่เก็บไว้เลย ปลดปล่อยไปตามที่ใจเขาปรารถนา เขายอมรับว่าเมื่อก่อนหลงหญิงสาวมาก ยิ่งวันนี้ยิ่งหลงหนักมากกว่าเดิม หลังจากเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไป เขายิ่งรัก และหวงเธอมากกว่าเดิมหลายร้อยเท่า ชายหนุ่ม ก้มไปจูบพวงแก้มขาวนั้นเบาๆใจเขายังอยากที่จะอยู่กับเธอต่อ อยากที่จะสานต่อเหลือเกิน แต่ก็สงสารคนตัวหอม เอาไว้ล่ะกัน อดใจไว้ก่อนนะอัครา ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ ในใจเขาอิ่มเอมนัก ทั้งดีใจปลื้มใจ สโรชาเป็นของเขาคนเดียว และจะเป็นของเขาคนเดียวตลอดไป เขายอมรับปฏิญาณกับตัวเองว่า เขาจะรัก และจะซื่อสัตย์ต่อสโรชาคนเดียว เขาพร้อมที่จะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว