สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เล่ห์รักนายหัว(อ่านฟรีจนจบ)
สโรชา สถาปนิกสาว สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งวุนวายก้บใคร ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อและแม่ โชคชะตาทำให้มาเจอหนุ่มใต้ อัครา นายหัวจากแดนใต้ เขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ และเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ ให้หลุดมือไปเด็ดขาด
อีกหลายชั่วโมงกว่าจะเช้า ชายหนุ่มกลับมานอนข้างๆ คนตัวหอม ประคองร่างบางนั้นเข้ามาไว้ในอ้อมกอด โถ...คงเพลียและเหนื่อยมาก หลับไม่รู้เรื่องเลย เขานอนมองหญิงสาว คนอะไรขนาดนอนหลับก็ยังสวย เขานอนมองหญิงสาวจนเขาเผลอหลับไปอีกครั้ง
อัครารู้สึกตัวอีกที ก็เห็นสโรชานอนหันหลังให้เขา เธอยังไม่ตื่น นอนนานจังเลยคงเพลียมาก ชายหนุ่มเอื้อมมือไปแตะที่แขนขาวนวลนั้น เขาต้องสะดุ้ง ตัวสโรชาร้อนจี๋ เขาพลิกร่างบางนั้นเบาๆ ให้นอนหงาย เป็นอย่างที่เขาคิดไว้จริง ๆ เขารับลุกออกไปเอาผ้าผืนเล็กชุบน้ำเช็ดตัวให้หญิงสาว ไข้สูงมากปากอิ่มนั้นแห้งผาก เขาปลดเสื้อนอนออก โนมเนื้อนั้นมีรอยแดง เขารีบเช็ดตัวให้เธอทุกส่วนอย่างเบามือ สงสารเหลือเกิน
สักพักสโรชา ลืมตาขึ้นเรียกชื่อเขา "พี่เข้ม บัวขอโทษนะคะ บัวไม่ได้เตรียมอาหารเช้าเลย บัวลุกแล้วค่ะแต่ลุกไม่ไหวจริงๆ" เธอพึมพำบอกกับเขา
เขาใช้มือแตะที่ปากอิ่มเพื่อไม่ให้เธอพูด "ไม่เอาครับ น้องบัวไม่สบายมาก นอนเฉยๆ เดี๋ยวพี่ดูแลน้องบัวเองนะ" เขาเปลี่ยนชุดนอนให้เธอใหม่ เป็นชุดนอนกระโปรงยาวสวมให้หญิงสาวเพื่อจะได้สบายตัวขึ้น อัคราหายออกไปข้างนอกสักครู่ก็กลับเข้ามาพร้อมข้าวต้ม ถ้วยเล็ก เขาป้อนสโรชา เธอทานได้นิดเดียว ทานยาและหลับไปอีกนานมาก
หญิงสาวตื่นมาอีกทีเกือบบ่ายสามโมง เธอนอนเยอะ รู้สึกดีขึ้นมาก แต่ยังเจ็บระบบบางส่วนอยู่ เธอนอนหลับตานิ่งๆ ลืมตาเมื่อได้ยินเสียงเขาเดินเข้ามา
"พี่เข้มขาทำอะไรคะ มาหาบัวหน่อยได้ไหมคะ" คนหน้าเซียวส่งเสียงเรียกเขา
อัคราเดินยิ้มขึ้นมานอนข้างๆหญิงสาวบนเตียง เขาล้มตัวลงนอนคว่ำหน้า เอาคางเกยไว้ที่ท้องน้องของเธอ พร้อมก้มหน้าจูบหนึ่งที "ว่าไงครับคนดี อาการมันเป็นยังไง ดีขึ้นแล้วใช่ไหม" เขาถามคนที่นอนหน้าเซียว
"พี่เข้มลุกขึ้นมานั่งใกล้ๆ บัวทีค่ะ" เธอบอกเขาทั้งๆที่หลับตาอยู่
ชายหนุ่มลุกขึ้นทำตามที่หญิงสาวบอก
"บัวขอนอนตักพี่เข้มหน่อยนะคะ "พูดจบหญิงสาวก็ล้มตัวนอนตะแคงหนุนตักเขา แล้วก็หลับไปอีกครั้ง
หลับเร็วเหมือนเดิม เอาเถอะเขาอยากให้เธอพักผ่อนมากๆ จะได้แข็งแรงเร็ว ๆ เขาอยากจัดการเรื่องของเขาให้เสร็จเรียบร้อยโดยเร็ว อยากจัดงานแต่งงาน ถึงสโรชาจะเป็นภรรยาของเขาแล้ว เขาก็อยากทำให้มันถูกต้อง ถ้ายังจัดงานแต่งงานไม่ได้ เขาก็อยากจดทะเบียนสมรส แสดงให้เธอรู้เลยว่าเขารักเธอมากขนาดไหน ทรัพย์สมบัติเขามากมาย เขาต้องการให้ภรรยาเขามาช่วยดูแล และอีกไม่นานลูกๆ ของเขา ก็จะต้องเกิดมาหลายคน บางคนอาจคิดว่ามันเร็วไป แต่สำหรับเขาแล้ว นับว่านานมากๆ กว่าจะมาถึงวันนี้ เขาว่ามันนาน ใจเขาเห็นสโรชาครั้งแรกเขาก็อยากได้เธอมาเป็นของเขาแล้ว อยากอยู่ด้วยกัน อยากแต่งงาน
ตั้งแต่คืนนั้นเขาก็ไม่กวนใจหญิงสาวเลย แต่เขาก็ไม่เคยห่าง นอนเตียงเดียว แค่กอดจูบภายนอกเท่านั้น สโรชาก็ตามใจเขาตลอด น้องบัวครับ วันนี้มีงานไหมคนดี เขาถามเมื่อเห็นว่าว่าหญิงสาวอาการดีขึ้นมาก เขาอยากให้เธอได้พักผ่อนให้เพียงพอ เขาอยากเอาใจหญิงสาว สโรชาเชื่อฟ้งเขาทุกอย่าง พี่จะพาออกไปทานข้าวข้างนอก น้องบัวไปแต่งตัวตัวนะครับ ออกไปทานกลางวัน แล้วจะได้รีบกลับ เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น
สโรชารับลุกขึ้นอาบน้ำ วันนี้เธออาการดีขึ้นเกือบเป็นปกติ สงสารเขาเหมือนกัน เธอเองก็อยากจะตามใจเขา แต่ก็อยากรักษาและดูแลตัวเองให้เป็นปกติก่อน คิดว่าอีกหน่อยคงจะชิน อัคราเองก็ใจดี และตามใจเธอมาก
"พี่ช่วยแต่งตัวไหมครับน้องบัว" ชายหนุ่มเข้ามากอดข้างหลังหญิงสาว วันนี้พี่จะเลือกชุดให้ภรรยาแสนสวยของพี่ใส่ เขาพูดพร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้า
"วันนี้วันอังคาร ใส่สีชมพูนะครับ น้องบัวใส่สีชมพูแล้วสวยผ่องมาก ให้พี่สวมให้ด้วยไหม" เขาถามเธอแล้วยิ้มตาเป็นประกาย เขาชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ
"ไม่ต้องหรอกคะพี่เข้ม เดี๋ยวบัวใส่เองค่ะ รอบัวแป๊ปนะคะ" หญิงสาวเดินหายไปในห้องน้ำสักพักแล้วออกมาหาเขา เรียบร้อยแล้วค่ะพี่เข้ม "พร้อมแล้วไปแล้วค่ะ" หญิงสาวยิ้มหวานให้เขา
"สวยมากครับ ทีหลังน้องบัวไม่ต้องเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำแล้วนะครับ เราไม่ใช่คนแปลกหน้าแล้ว เปลี่ยนผ้าต่อหน้าสามี ไม่น่าเกลียดหรอกเขา" ยิ้มและเดินเข้ามาโอบเอวหญิงสาว "พี่พูดจริงๆนะ เราอยู่ในห้องไม่มีคนเห็นหรอกครับ เรียบร้อยแล้วใช่ไหม ไปกันเลย แต่ก่อนไปกินข้าว เดี่ยวพี่ขอแวะทำธุระสำคัญก่อนนะครับ"
"ได้เลยค่ะพี่เข้ม ตามสบายเลย บัวยังไม่ค่อยหิวเท่าไรค่ะ"
อัคราพาสโรชาขึ้นรถ เขาตั้งใจไปที่ว่าการอำเภอ เพื่อจดทะเบียนสมรส ให้ถูกต้อง เขาใจร้อน
อัคราจอดรถ เขายังไม่ดับเครื่อง
"น้องบัวครับที่พี่มาวันนี้ พี่จะทำเรื่องของเราให้ถูกต้อง ถึงแม้ว่าเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว แต่พี่ก็ต้องทำให้ถูก วันนี้เรามาจดทะเบียนสมรสกันนะครับคนดี"
เขาบอกเธอเสียงนุ่มจับมือเธอขึ้นมาหอม "พร้อมไหมครับ "เขาถามเธอ "อย่าบอกนะครับว่าน้องบัวจะใจร้ายกับพี่ ไม่ยอมจดทะเบียนสมรส"
สโรชาหน้าเหวอไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ มันเร็วไปไหม สำหรับเธอทะเบียนสมรสไม่ได้สำคัญอะไรเลย แค่เธอกับเขารักกัน แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับเธอ
"พี่เข้มคะ บัวขอบคุณมากๆนะคะ จริงๆไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ บัวรักพี่เข้ม ยังไงก็ได้ไม่มีปัญหาเลยค่ะ บัวรับรู้ว่าพี่เข้มรักบัวมาก แค่นี้ก็พอแล้ว บัวไม่ได้ต้องการทะเบียนสมรสหรือหลักประกันอะไรเลยนะคะ"
"ไม่ได้ครับน้องบัว พี่รักน้องบัว พี่ต้องให้เกียรติคนที่พี่รัก ให้เกียรติภรรยาของพี่ ให้เกียรติคุณพ่อตา คุณแม่ยาย พี่รอมานานมาก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เจอน้องบัว พี่อดทนรอมาทุกวัน พี่ต้องไปกราบขอโทษพ่อกับแม่ที่ข้ามขั้นตอนไป ตามนี้นะครับน้องบัว ทางบ้านน้องบัวจะได้สบายใจ พี่ก็สบายใจด้วย"
เขาลงรถวนไปเปิดประตูให้เธอ เสร็จจากที่นี้แล้ว "วันมะรืนเราขึ้นเหนือกันเลยนะ พี่อยากขึ้นไปจัดการเรื่องงานแต่ง ของเราให้เรียบร้อย"
ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย เขาและเธอได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากันแล้ว
"มื้อกลางวันนี้เราไปฉลองกันนะครับ" อัคราพาหญิงสาวไปกราบพระผู้ใหญ่ที่เขานับถือ เพื่อเป็นสิริมงคล และไปกราบขอพรเจ้าสัว ซึ่งเขานับถือเจ้าสัวเหมือนญาติผู้ใหญ่ เจ้าสัวมีบุญคุณกับภรรยาเขา รวมถึงเรื่องธุรกิจเจ้าสัวคอยให้คำแนะนำเขาตลอดเวลา เวลาที่เขามีปัญหาเขามักไปขอคำแนะนำจากเจ้าสัวตลอด
"ผมยินดีด้วยนะครับนายหัวอัครา เจอเนื้อคู่เสียทีนะนายหัวโชคดีมากรู้ไหมครับ หนูสโรชาเป็นคนสวยเก่ง นิสัยดีอีกด้วย ผมยินด้วย ขอให้ครองรักกันยาวนาน ช่วยกันสร้างครอบครัว มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองนะครับ ผมเห็นแล้วก็คิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่ของคุณ ถ้าเขาทั้งสองยังอยู่คงจะดีใจมาก ที่ลูกชายมีครอบครัว ถ้ามีงานฉลองอย่าลืมแจ้งข่าวกันนะ ผมยินดี มีอะไรให้ช่วยก็บอกมา ขอให้เจริญ ๆ สร้างครอบครัวให้เป็นปึกแผ่นนะครับ" เจ้าสัวหัวเราะอย่างผู้ใหญ่ใจดี
"ขอบใจมากที่แวะมาบอกข่าว เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ นี่เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ สำหรับผมนะครับ"
เจ้าสัวเดินไปเปิดตู้เซฟ และหยิบกล่อง สองกล่องนำมามอบให้อัครา และสโรชา
"เริ่มต้นชีวิตครอบครัวแล้ว ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างในภายภาคหน้า เจริญๆ รุ่งเรืองตลอดไปนะครับนายหัวอัครา"
"ผมและภรรยากราบขอบพระคุณเจ้าสัวนะครับที่เมตตาเราสองคน" ทั้งสองกราบลาเจ้าสัว
"เหมือนฝันเลยนะคะพี่เข้ม มันเกิดขึ้นแล้วใช่ไหมคะ บัวยังงงลอยๆ อยู่เลยค่ะ "หญิงสาวบอกกับเขาเมื่อขึ้นมานั่นบนรถ
"ไม่ใช่ความฝันหรอกครับน้องบัว มันคือเรื่องจริง น้องบัวรู้ไว้นะครับ ว่าพี่รักน้องบัวมาก และนอกจากน้องบัวแล้ว พี่ก็ไม่สามารถท่ี่จะรักใครได้อีก คนใต้รักใครรักจริงนะครับ เหลือเรื่องงานแต่ง ไว้เราค่อยคุยกันว่าจะจัดแบบไหน แต่ตอนนี้เราไปฉลองกันดีกว่า มาขอพี่ขอหอมแก้มที และคืนนี้อย่าลืมให้รางวัลพี่นะครับคนสวย "
สโรชาเอียงแก้มให้เขาหอม หญิงสาวมีความรู้สึกเหมือนว่าฝันไป แต่นี่มันคือเรื่องจริง เธอไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องราวมันจะรวดเร็วแบบนี้ คำเดียวที่เธอนึกได้ และรับรู้อยู่ตลอดเวลาคือ เธอรักเขา รักเขามาก จากนี้ต่อไปเธอไม่ใช่คนโสดแล้ว เธอมีสามีและอีกหน่อยเธอก็จะมีลูก ในอนาคตต่อไปเธอก็จะมีครอบครัวที่ขยายใหญ่ เหมือนกับครอบครัวของเธอ ที่มีพ่อ มีแม่ มีน้อง