3วัน3คืน3สถานที่ ที่เราต้องเจอเรื่องลึกลับก่อนการทำบุญใหญ่ในครั้งนี้...
เล่าประสบการณ์,ลึกลับ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บุญใหญ่ที่รัก3วัน3คืน3สถานที่ ที่เราต้องเจอเรื่องลึกลับก่อนการทำบุญใหญ่ในครั้งนี้...
สวัสดีทุกคนเราจะขอมาแชร์ประสบการณ์ ที่เราได้พบเจอ ก่อนที่จะไปร่วมทำบุญใหญ่ตอนนั้น เรามีความตั้งใจที่จะสมทบทุนสร้างห้องน้ำกุฎิแม่ชีที่วัดแห่งหนึ่ง ประจวบเหมาะกับวันที่จะถวายปัจจัยใกล้จะออกพรรษาพอดี และนั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องลี้ลับ ไปต่อตอนที่1กันเรย
สถานที่นี้เป็นที่ทำงานของเรา เราไปเช่าที่อยู่ในชุมชนแห่งหนึ่ง เป็นนอกเมือง บรรยากาศจะเป็นทุ่งนารอบๆ และมีบ้านเช่าติดถนนจะมีบ้านอยู่เพียงสองหลังติดกัน บรรยากาศค่อนข้างเงียบสงบ ถ้าตกเวลาโพล้เพล้ไม่ต้องพูดถึงต่างคนต่างเข้าบ้าน เงียบกริบ แต่เราก็ทำงานปกติ โชคดีของเราด้วยที่มีเพื่อนบ้านน่ารักใจดีกับเรามากเรยไม่ได้กังวลอะไร แต่แล้ววันหนึ่ง เรามีเรื่องจำเป็นต้องย้ายออกกระทันหัน ต้องเก็บของและย้ายกลับบ้าน เราเช่าอยู่ได้ 3 เดือนแล้ว เพื่อนๆเชื่อเรื่องบ้านเลือกคนไหม ตอนเราไป ดูบ้านเช่าเรารู้สึกชอบมากอยากอยู่ เราไปเช่าทำงานกับพี่ ต่างคนต่างมองหน้ากันและมีความสุขที่ได้อยู่ที่นี่ ในใจก็คิดว่าต้องอยู่ให้ได้ มองไปทางไหนก็ ชอบไปหมด แต่แล้ววันหนึ่งพี่เราต้องกลับไปทำงานที่เดิมกระทันหัน เรยจะต้องย้ายออกทันที บรรยากาศภายในบ้านก็รู้สึกได้ว่าเปลี่ยนไปทันที เหมือนเราไม่ได้อยู่กันสองคนเหมือนเราจะต้องย้ายออกให้เร็วที่สุด
เวลา18.00 เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้น เราต้องขนของกลับ แต่เพื่อนบ้านบอกว่าพี่ๆจะกลับแล้วเราเลี้ยงส่งกันไหมมากินแจ่วฮ้อนหน้าบ้านหนูกัน (บ้านเช่าติดกันเป็นไม้ระแนงที่มองทะลุกันบ้านกันได้) เราก็นั่งทานแจ่วฮ้อนกันไปสักพักก็เริ่มจะดึกมากแล้ว พี่เราเรยชวนกลับ แต่ระหว่างนั้นเรากไลังจะลุกขึ้นไปบ้านหันไปมองในบ้านก็เห็นผู้ชายใส่ชุดจาวทาปากแดงเดินก้มหน้าเข้าไปในบ้าน เราก็หันหลังกลับมาทานต่อโดยไม่พูดอะไรด้วยความคิดว่าคงตาฝาด พอจะลุกเจ้าบ้านอีกหันไปก็เจอแบบเดิมอีก เราก็เริ่มพูดไม่ออกแล้วแต่ก็เก็บอาการกลัวคนอื่นๆจะตกใจ(เพราะคนโบราณสอนว่าถ้าเห็นอะไรอย่าทัก)แต่พอจะลุกรอบสุดท้ายเราก็เจออีกเหมือนเดิมผู้ชายชุดขาวปากแดงก้มหน้า ณตอนนั้นยังไงเราก็ต้องกลับแล้วเราเรยรวบรวมความกล้ามองเข้าไปในบ้านเช่า ฝั่งตรงข้ามในมุมมืดที่มองนั้นเห็นคนเต็มไปหมด ร่างกายซูบผอมมีสีน้ำตาลเดินสวนไปสวนมาแต่ตามองที่พื้น ซึ่งเค้าไม่ได้สนใจอะไรเรย เหมือนมาทำให้เราเห็นเฉยๆว่าเค้าก็อยู่ของเค้าแบบนี้เราก็อยู่ของเรา
เราก็พยายามมีสติแล้วก็บอกกับตัวเองว่าไม่มีอะไรเรามาดี เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดี เรามาทำงานแล้วจากนั้นก็รีบชวนพี่ขนของกลับ ไปในเมืองแต่จะเหลือขนของอีก1รอบถึงจะหมด เราก็ถามพี่เราว่าจะกลับมานอนที่นี่ไหมเพราะพรุ้งนี้เช้าก็ต้องมาขนของอีกอยู๋ด พี่เราก็รีบตอบเสียงแข็งว่า ไม่!! เดี๋ยวมาพรุ้งนี้เช้า จากนั้นเราก็ออกรถมากำลังเดินทางกลับ เราไม่กล้าหันหลังกลับไปมอง แล้วระหว่างทางเรารู้สึกได้ว่ารถหนักมาก อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียงว่าให้โยนเหรียญออกจากรถ แล้วให้บอกว่า มาส่งแล้วทางใครทางมัน เราก็ทำตามนะโดยที่ไม่ได้บอกอะไรพี่เราเรย พอหลังจากโยนเหรียญไป รถก็เบาขึ้นทันที แบบงงๆ พอถึงบ้านก็รีบขนของลงเตรียมมาขนของรอบสุดท้ายพรุ้งนี้แต่เช้า
เช้าตรู่ของอีกวัน เรารีบของของขึ้นรถ จะทำความสะอาด บ้านให้เรียบร้อยทั้งหน้าบ้สนและในบ้าน ในขณะที่เรากำลังกวาดลมก็พัดมาๆก็แรงขึ้นเป็นระลอกๆกวาดอย่างไรก็ไม่สะอาด พี่เราก็เดินสำรวจรอบๆบ้าน แต่แล้วพี่ก็หน้าเหวอๆออกมาจากหลังบ้าน เราก็รู้สึกได้นะเรายายามจะกวาดบ้านกวาดอย่างไรใบไม้ก็กลับมาที่เดิม เราได้กลิ่นธูปพร้อมๆกับพื้นกระเบื้องในบ้านก็ทีรังมดดำกรูขึ้นมา ไม่หยุดพร้อมๆกับใบไม้ที่ปลิวเข้ามาที่เดิมทั้งๆที่ในบ้านไม่มีลมสักนิดเรย แล้วจากนั้นเราพยายามกวาดเท่าไหร่ก็ไม่สะอาด ให้ความรู้สึกเหมือนกุฎิที่ไม่มีคนอยู่ เราเรยยกมือไหว้แล้วบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางถึงเจตนาของพวกเราเราขอบคุณและขอขมาที่ให้เราได้มาทำงานที่นี่ จากนั้นเรารีบก็กลับบ้านกัน
พอถึงบ้านเราเรยถามพี่เราว่ารู้สึกไหม พี่เราบอกว่าแปลกมากๆตอนทำความสะอาดอยู่เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียวเหมือนมีคนเดินรอบๆตัวบ้านตลอดจนพี่หยุดทำให้พี่รู้สึกว่าเหมือนเค้าให้เราอยู่แค่นี้แค่สามเดือน เราเรยบอกเค้าว่า เดี๋ยวเราไปทำบุญให้นะคะ
จากนั้นเราก็ต้องไปแข่งกีฬาที่เมืองลาวต่อ..ตอน2... รอฟังตอนต่อไปนะเพื่อนๆเรื่องราวจะมีประมาณนี้เล่าครั้งแรก ถ้าผิดพลาดอะไรเพื่อนๆแนะนำกันได้นะ