ในเมื่อโลกมันเน่าเฟะไปทุกวัน เขาเหล่านั้นก็ปรากฏตัวด้วยความอำมหิต

อาชญาอาถรรพ์ - บทที่ 2. ความลับ โดย สตีรอรรถ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,อาชญากรรม,ลึกลับ,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ระทึกขวัญ,น่ากลัว,นัวร์,ปริศนา,แอ็กชัน,ขบวนการอาถรรพ์,ผู้ชายท้องได้,พืชสัตว์ประหลาด,พระ-นางหลายคู่,ทาสบำเรอกาม,ทารุณ,ข่มขืน,ปีศาจ,แฟนตาซี,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,ดราม่า,ฆาตกรรม,อาชญากรรม,อาชญาอาถรรพ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

อาชญาอาถรรพ์

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,อาชญากรรม,ลึกลับ,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,น่ากลัว,นัวร์,ปริศนา,แอ็กชัน,ขบวนการอาถรรพ์,ผู้ชายท้องได้,พืชสัตว์ประหลาด,พระ-นางหลายคู่,ทาสบำเรอกาม,ทารุณ,ข่มขืน,ปีศาจ,แฟนตาซี,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,ดราม่า,ฆาตกรรม,อาชญากรรม,อาชญาอาถรรพ์

รายละเอียด

ในเมื่อโลกมันเน่าเฟะไปทุกวัน เขาเหล่านั้นก็ปรากฏตัวด้วยความอำมหิต

ผู้แต่ง

สตีรอรรถ

เรื่องย่อ

สวัสดี​ครับ​หลานๆทุกท่าน
น้ามีนิยายเรื่องหนึ่งชื่อว่า

"อาชญา​อาถรรพ์" ซึ่งน้าเองก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคร้าบ เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะครับ​  ช่วยอุดหนุนด้วยนะ​ ขอบคุณครับ และก็

คำเตือน!!

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่สร้างจากจินตนาการ​ทั้งสิ้น​  โดยตัวละคร สถานที่ สิ่งของและบุคคลที่ได้ปรากฏในนิยาย​  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในโลกจริงและเรื่องใดๆ นิยายเรื่องนี้มีฉากที่ไม่เหมาะกับบุคคลที่มีอายุต่ำกว่า​  เช่น​  เซ็กซ์ในรูปแบบต่างๆ​  การค้ายาค้าสินค้าจากมนุษย์​  การทรมานและการฆาตกรรม การแปรรูปศพเป็นอาหาร​  เพราะเหตุการณ์ในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นควรอ่านเพื่อความบันเทิงไม่ควรลอกเลียนแบบ​  ห้ามนำไปเป็นลิขสิทธิ์ของตนโดยไม่ได้รับอนุญาต

หลังจากนี้จะเป็นเรื่องราวของนิยายเรื่องนี้








เธอถูกเหล่าคนร้ายฆ่า​  ลูกของเธอถูกเค้าข่มขืน​  เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาพร้อมกับมารร้าย มหันตภัยต่างๆจึงได้เกิดขึ้น เพราะ

"อาชญาอาธรรพ์"

เขียนนิยายโดย

สตีรอรรถ




สารบัญ

อาชญาอาถรรพ์-0. เกริ่นนำ,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 1. แม่และลูก,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 2. ความลับ,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 3. เบื้องหลัง,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 4. เช็กก่อนเที่ยว,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 5. ยาคุม,อาชญาอาถรรพ์-บทที่ 6. สายลมแสงแดด

เนื้อหา

บทที่ 2. ความลับ



ในอีกด้าน  โรงเรียนสินชัยวิทยาคมที่นาคสุรีย์เรียนอยู่  ซึ่งห้องเรียนของเธอก็อยู่ชั้น  3/2  ซึ่งเป็นห้องที่คนไม่เยอะเหมือนห้องชั้น/2ในห้องอื่นๆมา



13:40    การงานอาชีพ



ครูเคราผู้เป็นผู้สอนวิชาการงานอาชีพของห้อง3/2  ซึ่งเป็นอาจารย์ที่สอนได้เด็กติด  คือทำให้เด็กไว้ใจและชอบให้มาสอน  ได้เดินเข้ามาในห้องปฏิบัติการตรงด้านหน้าห้อง  เมื่อเด็กมัธยมต้นทั้งหลายได้เห็นจึงทำความเคารพ



"สวัสดีครับ/ค่ะ  คุณครู"



ครูเคราได้เอ่ยด้วยเสียงเฒ่าๆใจดีว่า



"สวัสดีครับนักเรียนทุกคน  วันนี้ครูมีงานให้พวกเราทำเพื่อปิดคอสเรียนเพื่อให้พวกเราได้เตรียมตัวสำหรับทำงานในวันพรุ่งนี้นะจ๋ะ  งานนี้พวกเรามีส่วนร่วมในการงานนี้ด้วย  นั้นก็คือ  เราทุกคนจะได้ทำโรงทานร่วมกับพวกพี่ม.4ถึงม.6  ในปีนี้เราจะได้ทำสำรับกับข้าวเป็นบะหมี่  ซึ่งเราสามารถทำเป็นบะหมี่อะไรก็ได้  วันนี้เรามีถึงสองคาบเต็ม  ฉะนั้นเราทั้งหมดควรทำบะหมี่ปรุงอร่อยๆให้เราทั้งหมดได้ทำกัน  ตอนนี้ครูมีกล่องใส่บะหมี่แล้ว  เราทั้งหมดมีเตาแก๊สไว้ทำบะหมี่ของเราแล้ว  ที่เหลือเราทั้งหมดต้องจับกลุ่มเป็นทีม  ทีมละสามคน  เพราะห้องของเรามีกันสิบแปดคน  ทีมละหนึ่งเตา  ในหนึ่งเตาเราทั้งหมดต้องทำทีมละสามกล่อง  ในกล่องต้องเป็นบะหมี่แห้งอย่างน้อยหนึ่งกล่อง  วัตถุดิบและอุปกรณ์มีอยู่บนโต๊ะแล้ว  ทุกคนเริ่มได้ตอนนี้เลย!!"



ว่าแล้ว  กลุ่มใครกลุ่มมันก็ได้เริ่มต้นทำอาหารขึ้น  กลุ่มของเปียโนเองก็มีพีช  พชรวาที  วิระวดี  ซึ่งเป็นเพื่อนชายคนเดียวของกลุ่ม  และจี  จีรวรรณ  สังขวรรต  เพื่อนหญิงอีกคนของเธอ  ได้ทำหน้าที่การเป็นวิเศษน้อยทำบะหมี่แห้งราดหมูผัดกระเทียมอย่างดี( ? )  ทั้งลวกผัก  ลวกเส้นบะหมี่  ปรุงเส้นด้วยคลุกน้ำมันเจียว  ผัดกระเทียมใส่หมูแข่งกับกลิ่นต่างๆในอากาศ  ทำไปทำมา  กลุ่มของเปียโนก็ได้ทำเสร็จเป็นกลุ่มที่สาม  เมื่อทำเสร็จ  ก็ได้ไปส่งสามกล่องนั้นให้กับครูเครา  ครูเคราอ้าปากยาวๆนั้นกินเมนูนั้น  แล้วพยักหน้ากล่าวว่า



"  อื้ม  เค็มนำ  หวานตามไม่มาก  กำลังดีเลยลูก  ผ่าน"



อันที่จริงครูแกก็ให้ผ่านทีมที่ทำเสร็จนั้นแหละ

หลังจากที่ผ่านแล้ว  พวกของเปียโนก็เลยลงมาทำความสะอาดที่หน้าโรงอาหารใกล้ๆห้องปฏิบัติการนั้นหละ  

ในช่วงที่กำหลังล้างถ้ายล้างชามนั้นเอง  พีชได้กระซิบกับเปียโนในช่วงที่จีเผลอไปจัดเก็บของอยู่นั้นเองว่า



"วันนี้พร้อมมั้ย"



เปียโนหันมามองแล้วกระซิบตอบกลับว่า



"แกพร้อมอะไร"



พีชหันไปหันมาแล้วทำท่าทำปาก  ซึ่งก็ได้แปลเป็นว่า



'  เล่นอมเอ็นน้อยของเราหน่อยสิ  '



เปียโนเห็นอย่างนั้นจึงหันมองไปมาแล้วทำปากด่าพีชว่า



'  จังไร  '



พีชเห็นก็หัวเราะหึๆในลำคอแล้วกระซิบว่า



"แล้วเล่นมั้ยละ"



ถึงเปียโนจะไม่ชอบให้พีชขออย่างนั้น  แต่นาคสุรีย์คนนี้กลับยิ้มแล้วว่า



"เอาสิ"



16:45  เล่นเกม(สวาท)บ้านพีช



หลังจากที่เปียโนกลับมาบ้าน  เปียโนก็ได้ขนของแล้วเข็นรถจักรยานปั่นออกไป  เธอรู้ดีว่าแม่ของเธอจะกลับมาบ้านเมื่อตอนดึกๆเท่านั้นเมื่อมีงาน  เธอจึงรีบปั่นไปที่บ้านของตระกูลวิระวดี  เมื่อไปถึงบ้านหลังโตแล้วเธอจึงบอกกับคนสวนว่า



"ลุงหำค่ะ  ลุงหำ"



ชายวัยกลางคนจึงตอบคนใส่ชุดกะโปโลขาสั้นว่า



"  อ้าว  หนูเปียไม่ใช่เหรอ  ว่าไงลูก"



เปียโนจึงตอบว่า



"มาหาคุณพีชค่ะ  คุณนายอยู่มั้ยค่ะ"



ลุงหำจึงตอบว่า



"คุณพีชอยู่ในบ้าน  ส่วนคุณนายอยู่หลังบ้าน  หนูจะเข้าไปหาคุณพีชเหรอ"



เปียโนจึงตอบไปอีกว่า



"หนูจะขึ้นไปเล่นเกมค่ะคุณลุง"



ลุงหำจึงตอบว่า



"งั้นฝากจักรยานไว้ข้างโรงรถนี้แหละ"



เมื่อพูดคุยอะไรกันเสร็จ  เปียโนจึงเก็บรถแล้วรีบเดินเร็วเข้ามาหาคุณนายสิริยา  ภรรยาของส.ส.ชื่อดังคนหนึ่ง  ซึ่งตอนนี้คุณนายกำลังนอนเปลเล่นมือถืออยู่ในศาลา  เปียโนจึงเข้าไปแล้วไหว้ทักทายคุณนาย



"สวัสดีค่ะคุณนาย"



คุณนายหันมามองเปียโนแล้วจึงได้พูดขึ้นว่า



"  อ้าว  หนูเปีย  หนูมาหาตาพีชเหรอลูก"



เปียโนจึงพูดตอบขึ้นไปว่า



"  อ้อ  หนูมาเล่นแข่งเกมกับนายพีชนะค่ะ"



คุณนายจึงได้พูดแล้วชี้ไปหาลูกชายในบ้านว่า



"ตาพีชก็อยู่ในห้องนั้นแหละหนูเปีย"



ด้วยที่เป็นเด็กดีจึงได้ไหว้ขอบคุณคุณนายแล้วรีบขึ้นบันไดเดินไปหาเพื่อนของเธอ

อันที่จริงแล้วเปียโนกับพีชนั้นเป็นคู่เกมกามานี้มานานแล้ว  และทั้งสองต่างมีอะไรที่เหมือนกัน  ทั้งความระมัดระวัง  ความรู้  ความท้าทาย  และความสนุกในเกมกีฬาเซ็กส์นี้มาสามเดือนแล้ว!  ใช่!  หนูเปียอายุสิบห้าปีรู้จักการสอดตกเบ็ดตั้งแต่ป.4แล้ว  ใช่  คุณอ่านไม่ผิด  เพราะหนูเปียไม่รู้ว่านั้นคือการช่วยตัวเอง  เธอเลยแอบทำไม่ให้แม่ของเธอเห็น  แต่พักหลังนี้เธอก็ไม่ได้ช่วยตัวเองแล้วเพราะเธอต้องโฟกัสกับการเรียนของเธอมากขึ้น  ส่วนของพีชเองก็ดันหัดขัดเอ็นจรวดเองมาตอนม.1เข้าแล้ว  แถมทั้งสองก็รู้จักการป้องกันตนเองดีเสียด้วย  รู้ยันสามารถปกปิดเกมกามนี้มาโดยไม่มีใครสงสัยด้วย

เปียโนเดินมาเคาะประตูแล้วพูดว่า



"เปิดหน่อยคร้าบ!  คนส่งกับข้าวมาแล้วคร้าบ"



หนุ่มน้อยวัยมัธยมเปิดประตูในชุดสบายๆลายการ์ตูนขาสั้นจึงได้เชิญเปียโนเข้าไป  พีชล็อกประตูแล้วได้พูดว่า



"เธอถอดชุดไว้ตรงโต๊ะเรียนของเราได้มั้ย"



เปียโนทำตามไม่อิดออด  เธอถอดชุดกะโปโลของเธอร่วมกางเกงไว้ที่โต๊ะอย่างเรียบร้อย  จึงได้เข้าไปในห้องน้ำ  ส่วนพีชได้เปิดเสียงทีวีในห้องให้ดังพอที่จะสามารถเล่นเกมอย่างไม่มีใครสงสัย  แล้วถอดเสื้อผ้าไว้ตรงตู้หนังสือ  แล้วเข้าไปในห้องน้ำ  โดยไม่ลืมที่จะหยิบซองถุงยางที่ซ่อนไว้มาใช้สองซองด้วย

เมื่อพีชเข้าไป  ก็ต้องทำให้เขาต้องรูดเอ็นหื่นอย่างเร็ว  เพราะตอนนี้เปียโนกำลังนั่งในอ่างเปล่าเอานิ้วสอดเข้าไปในกลีบงามของตน  เปียโนเห็นพีชชักปืนของตนจึงชวนพีชว่า



"เอากระเจี๊ยวแกมาให้ฉันได้แล้ว"



พีชเดินเข้าไปใกล้แล้วยื่นเอ็นหื่นของเขาให้เปียโนดูดเอ็นของเขาด้วยความท้าทาย  เปียโนดูดเอ็นให้พีชมาสามครั้งแล้ว  ครั้งนี้พีชก็ยังชมเปาะเปียโนว่า



"  ซี้ด!  โอ๊ย...ซี้ด  เปียโน  แกรู้มั้ย  ฉันขัดจรวดจนหัวเจี๊ยวฉันถอกแดงไปหมดยังไม่เท่าเธออมเอ็นของฉันเลยนะ  อูย  จะแตกแล้วครับ  อ่าาา!"



เปียโนได้ใจเลยทั้งดูดทั้งดันหัวจนเอ็นหื่นของพีชทะลักด้วยลูกรักของเขาเอง  เมื่อพีชเสร็จจึงดึงเอ็นออกจากปากเปียโน  เปียโนกลืนน้ำของพีชแล้วว่า



"ไอ้พีช  แกรู้มั้ยว่าน้ำของแกนะมันหวานมาก  ที่สำคัญกระเจี๊ยวแกน้ำแตกทียังกะน้ำนมถั่วเหลือง  แทนที่น้ำแกจะข้นดันเหมือนน้ำซาวข้าว  แต่แกไม่ต้องเสียใจไป  เพราะน้ำของแกร้อยยี้สิบห้ามิลลิลิตร"



พีชได้ฟังก็ทำหน้าไม่พอใจจึงพูดในขณะที่ฉีกซองถุงยางว่า



"นี่แกจะบอกว่า  k..ยของฉันมันมีแต่น้ำไม่มีเนื้อเลยใช่มั้ย  ได้  งั้นลองกล่องนมนี้เข้าไปหน่อยดูสิ"



เอ็นหื่นขนาดสี่นิ้วครึ่งกำลังดีที่ถูกเกราะป้องกันสวมอยู่กำลังเสียบเข้าไปในกลีบสวาทของเธอ  ใช่  ด้วยนี้เป็นครั้งแรกของเธอจึงได้กลั้นเสียงครางของเธอแล้วพูดด้วยการกดอารมย์ให้พูดไม่เสียงดังไปว่า



"  อ่า  อืม!  ซี้ด  อืม!!  โอ๊ย  ปริมาณคับกล่องคับร่องคับรูจริงๆ  อืม!  ขอแสดงความยินดีด้วยเพราะนายคือคนแรกของฉัน  อ่า!"



เมื่อพีชได้ยินอย่างนั้นก็เลยซอยเอวถี่เรื่อยๆ  เปียโนเลยต้องกลั้นเสียงของตนสุดความสามารถ  จนในที่สุด  เอ็นหื่นของพีชก็เขื่อนแตกรองรับถุงยางจนได้  พีชกับเปียโนเหนื่อยหอบกันก่อนที่จะถอนตัวออกไป  พีชถอดถุงยางให้เปียโนเห็นน้ำยาของเค้า  ก่อนที่ทั้งสองคนจะทำความสะอาดแล้วจัดการตนเอง  พีชก็เทน้ำยาเขาทิ้งแล้วสอดใส้ในทิชชู่เสร็จก็รวมไว้ในกล่องที่เอาไว้ทิ้งขยะ  แล้วทั้งสองคนก็อาบน้ำร่วมกัน

แพนเค้กน้องพีชเคาะประตูในขณะที่ทองสองคนที่เรียบร้อยแล้วมานอนดูทีวีตากแอร์อยู่  แพนเค้กเคาะประตูแล้วตะโกนว่า



"  พี่พีช!  แม่เรียกให้ไปกินข้าว!"



เปียโนสะกิดพีชแล้วบอกว่า



"  เฮ้พีช  แม่นายนะเรียกนายให้ไปกินข้าวนะ"



พีชพยักหน้าแล้วทั้งสองก็เดินออกมาจากในห้อง  เมื่อทองสองเดินมาถึงครัวแล้วคุณนายที่ยกหมูหมักผัดกุยช่าย  ใข่ปิ้ง  ฮอตด็อกทอด  ผักนึ่ง  น้ำพริกปลาป่นและแกงปลาขี้เหล็กมาไว้บนโต๊ะแล้วหันมาหาทั้งสองคน  คุณนายจึงได้ชวนเปียโนว่า



"อ้าวหนูเปียยังไม่กลับเหรอลูก  มาๆมาทานข้าวกัน  กับข้าวอร่อยๆทั้งนั้น"



เปียโนยิ้มรับและไหว้ขอบคุณคุณนาย



"ขอบคุณค่ะคุณนาย"



แล้วเปียโนก็นั่งลง  คนใช้จึงวางจานข้านแล้วตักข้าวให้เปียโน  ตอนนั้นเอง  วิเชียร  วิระวดี  ส.ส.พรรคไทยนิยมหัวหน้าบ้านได้โทรมาหาคุณนายด้วยการโทรคอลวิดิโอ  คุณนายรับสายในขณะที่กำลังนั่งลงพอดี



"ฮัลโหลค่ะ"



"ไงที่รัก  เป็นไงบ้าง"



คุณนายจึงตอบว่า



"กำลังกินข้าวกันอยู่ค่ะ  เพื่อนของตาพีชก็มากินด้วยนะคะ"



วิเชียรพยักหน้าแล้วพูดไปว่า



"พวกคุณกินไปก่อนนะ  ผมติดงานไปกินด้วยไม่ได้"



คุณนายทำหน้าเศร้าเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า



"ไม่เป็นไรค่ะ  เชิญคุณทำงานก่อนก็ได้"



แล้ววิเชียรก็ตัดสายทิ้งไป  สิริยาทำหน้าเหนื่อยใจ  เปียโนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีจึงเอามือลูบแขนของเธอแล้วพูดด้วยสีหน้าเป็นห่วงขึ้นว่า



"ไม่ต้องเป็นห่วงไปนะคะคุณนาย  ท่านส.ส.วิเชียรต้องกลับมาแน่นอนค่ะ"



สิริมาหันมาลูบหัวแล้วพูดว่า



"ป้าอยากมีลูกอย่างเปียโนจังเลย  ตัวแค่นี้ต้องเจอกับครอบครัวแยกทาง  ทั้งต้องอยู่คนเดียวอีก"



หลังจากที่เปียโนกินข้าวที่บ้านของท่านส.ส.แล้ว  จึงปั่นจักรยานกลับมาบ้าน  แล้วจึงทำกับข้าวรอแม่ของเธอไว้  ทำการบ้าน  ดูทีวี  และนอนอย่างเต็มอิ่ม  พวกเธอสองคนมิรู้เลยว่า  ตัวเองทั้งสองคนนั้นจะต้องมีส่วนพัวพัน​กับเรื่องยุ่งๆอีกมากมายนัก  



¤□¤□¤□¤□¤

___/\___/\___/\___/\___

¤□¤□¤□¤□¤