ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,หนุ่มแว่น,ฮ็อตเนิร์ด,คลั่งรัก,18+,หึงโหด,เย็นชา,แอบรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
{ ทวงรัก ยัยออแกไนซ์ }
นี่คือเรื่องราวความรักสามเส้า สี่เส้าแสนชุลมุน
ของ
คนที่กำลังจะหมดใจ
(เริ่มต้นความรู้สึกจากร้อย และ ค่อยๆ ถูกทำให้ลดลง โดยคนที่ให้เหตุผลว่าไม่ไม่ได้รัก)
และ
คนที่กำลังเริ่มจะมีใจ
(เริ่มต้นจากศูนย์ และ ค่อยๆ ทวีคูณเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ทว่า พอเริ่มรู้ใจตัวเองก็เกือบเสียเขาไป เพียงเพราะเคยคิดว่าตัวเองยังลืมรักเก่าไม่ได้ เลยผลักไสเขาสารพัด)
ความรู้สึกที่สวนทาง จะมีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือไม่
.........................................................
ตัวอย่าง
“จูบน้ำแข็งทำไม ไม่ได้รักไม่ได้ชอบกัน.....แล้วมาทำแบบนี้กับน้ำแข็งทำไม!”
“ขอโทษ”
“หึ! เห็นแก่ตัวชะมัด”
.........................................................
“ตอนนี้ภายในใจดวงนี้มันมีแต่ว่างเปล่า.....มันไม่ได้มีพี่อีกต่อไปแล้ว”
“คิดดีๆ แล้วพูดใหม่อีกที”
“ใจของน้ำแข็ง มันไม่มีพี่อยู่แล้...”
ปัง!
“บอกว่าให้คิดดีๆ ก่อนพูดไง รู้รึเปล่า ว่าตอนนี้กำลังทำให้พี่โมโหอยู่!”
.........................................................
ขอเชิญพบกับ
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
โดย
Peach뽀이🍑
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
EP 2
ความรู้สึกที่ลืมไป
............................................................
หลังจากที่เพื่อนสาวอาการดีขึ้นแล้ว น้ำแข็งไส ก็ถูกเรียกตัวกลับไทย เพราะยังมีงานค้างอยู่เป็นจำนวนมากเลยทำให้ต้องบอกลาเพื่อนรักทั้งที่ใจ ยังอยากจะอยู่ต่อเพราะยังคงเป็นห่วงเพื่อนอยู่มาก
“กลับก่อนนะ ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ"
"อย่าทำให้ตัวเองต้องเจ็บไม่ว่าจะตัว หรือ ใจ ก็ตาม"
"มีอะไรก็บอกฉันด้วย อย่าเก็บไว้คนเดียว" น้ำแข็งไสเอ่ยบอกเพื่อนสาวที่นั่งอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน น้ำแข็งไสเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน เธอเข้ากับคนอื่นไม่ค่อยเก่ง แต่เธอเป็นคนจริงใจ ถ้าลองเปิดใจก็จะได้รู้ว่าเธอเป็นคนน่ารัก ถึงแม้ภายนอกอาจจะดูแข็งกร้าวไปบ้างเพราะท่าทางโผงผางไม่ยอมคน
"อื้อๆ"พีช พยักหน้ารับหงึกหงักอย่างว่าง่ายก่อนจะส่งยิ้มไปให้เพื่อนรัก
“รับทราบครับผม”
“อ่อ แล้วก็อย่าเก็บขนมที่ตกพื้นแล้วขึ้นมากินล่ะ”
"โห่แข็ง พีชเลิกทำแบบนั้นตั้งแต่ประถมละปะ"
"(￣ε (#￣) " น้ำแข็งไสเอื้อมมือไปหยิกแก้มเพื่อนเพราะหมั่นไส้ ในห้องคนไข้ปกคลุมไปด้วยเสียงหัวเราะของสองสาว
ก๊อกๆ แอ๊ด
เสียงเคาะประตูดังขัดขึ้น ก่อนที่ชายหนุ่มร่างสูงราวๆ 180 ซม. จะก้าวเดินเข้ามาในห้อง พีช มีอาการตื่นเต้นเล็กน้อยที่ได้ยินเสียงประตู ก่อนที่แววตาจะหม่นแสงลง เมื่อเห็นว่าคนที่เธอเข้ามาคือรุ่นพี่หนุ่มหัวหน้าเมเนเจอร์ น้ำแข็งไส ลอบมองอาการของเพื่อนสาวที่เห็นประจำในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
'ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ เธอกำลังมองหาใครอยู่'
".................." คนตัวสูงที่เดินเข้ามา ก็มีแววตาไม่ต่างกัน จ้องมองที่ร่างบาง บนเตียงคนไข้ด้วยแววตาวูบไหว ก่อนจะปรับให้เป็นปกติ ก่อนที่น้ำแข็งไสจะเอ่ยขึ้นเพื่อกำจัดบรรยากาศมาคุออกไป
“พีช ฉันไปละนะ แกก็ดูแลตัวเองดีๆ ไว้ว่างแล้วจะคอลหานะ” ร่างบางเอ่ยบอก ก่อนจะกระชับกระเป๋าในมือแน่นกำลังจะเดินออกจากห้องไป
“เดี๋ยว.....แข็งอย่าพึ่งไป” คนป่วยบนเตียงเอ่ยรั้งเพื่อนสาวเอาไว้ น้ำแข็งไสเหลียวมองด้วยความงุนงงเล็กน้อย
"เดี๋ยวให้พี่วีไปส่งสิ"
"พี่วี พีชรบกวนพี่วีไปส่งน้ำแข็งไสที่สนามบินหน่อยนะคะ (◕‿◕❀) " พีช หันไปขอร้องรุ่นพี่หนุ่มที่ตอนนี้หันมามองน้ำแข็งไส นิดหน่อยเหมือนเพิ่งจะสังเกตเห็นว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้
'อ่า...ฉันเป็นอากาศธาตุสินะ'
“ได้ครับ (^_^)” คนตัวสูงรับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะคลี่รอยยิ้มใจดีออกมา เพียงเพราะคำขอร้องง่ายๆ เพียงคำเดียวเท่านั้น
“ขอบคุณค่า” คนป่วยบนเตียงเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มสดใส คนตัวสูงเห็นดังนั้นก็ยิ้มตอบกลับ มันเป็นรอยยิ้ม ที่ดูมีความสุข ยิ้มที่ออกมาจากใจ ไม่ใช่ยิ้มมารยาทแบบที่น้ำแข็งไสได้รับ ก่อนที่ชายหนุ่มร่างสูงจะยื่นมือไปรับเอากระเป๋าในมือของน้ำแข็งไสมาถือไว้ ครั้นจะปฏิเสธก็คงจะดูไร้มารยาท หญิงสาวจึงปล่อยเลยตามเลย ก่อนจะค้อมหัวให้เล็กน้อยและเอ่ยขอบคุณ คนตัวสูงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้ รอยยิ้มมารยาท
ตุ้บ ๆ ๆ ๆ
'อยากได้รอยยิ้มแบบนั้นบ้างจัง เลยรอยยิ้มที่ไม่ใช่ยิ้มแบบมารยาทที่ได้รับในตอนนี้'
จู่ๆ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของน้ำเเข็งไส ก็เต้นช้าลง พลันเกิดความรู้สึกบางอย่าง ที่ไม่สามารถอธิบายได้ขึ้น ก่อนที่ร่างบาง จะสะบัดหน้าไปมาเล็กน้อยเพื่อเรียกสติ เเละเดินตามคนตัวสูงไป แทบจะเรียกว่าวิ่งตามก็ได้ เพราะเขาเดินเร็วมาก บนรถระหว่างทางไปสนามบินทั้งสองก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน น้ำแข็งเมื่อเห็นชายหนุ่มไม่เปิดปากพูดก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา
สนามบิน✈
รถจอดสนิทแล้ว คนตัวสูงเปิดประตูลงจากรถ และจัดการช่วยยกกระเป๋าลงให้ หญิงสาวร่างบางเอ่ยห้ามเพราะเกรงใจ
“ไม่เป็นอะไรค่ะ เดี๋ยวน้ำแข็งยกเองได้ค่ะ แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้ว”
“ไม่เป็นอะไรครับ พีชสั่งไว้ว่าให้ดูแลเพื่อนรักเธอให้ดี” คนตัวสูงเอ่ยบอกพร้อมกับยิ้มให้ร่างบางด้วยรอยยิ้มแบบปกติที่เธอเคยได้รับ น้ำแข็งไสยิ้มตอบกลับเล็กน้อย
'เพราะพีชสินะ' เธอพึมพำในใจก่อนจะเดินตามคนตัวสูงที่ลากกระเป๋าของเธอเข้าไปในสนามบิน
“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ น้ำแข็งไปแล้วนะคะสวัสดีค่ะ” น้ำแข็งไสเอ่ยขอบคุณอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าเกทไป คนตัวสูงพยักหน้าให้เล็กน้อย ก่อนหันหลังกลับและเดินออกไปทันที ร่างบางเหลียวกลับมามองก็ไม่พบร่างสูงแล้ว
ตุ้บ ๆ ๆ ๆ
“อ่า หัวใจช่วงนี้เป็นอะไรไปนะ”
ร่างบางเอามือลูบที่หน้าอกตัวเองเบาเพราะช่วงนี้มันมักจะเต้นแปลกๆ ก่อนที่จะลากกระเป๋าและเดินไปขึ้นเครื่อง
หลายอาทิตย์ผ่านไป
น้ำแข็งไสยังคงใช้ชีวิตปกติ ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรแปลกไปทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม หลังจากกลับจากเกาหลี หัวใจก็กลับมาเต้นปกติเหมือนเดิม จนกระทั่งวันหนึ่ง ที่เธอกำลังนั่งเลื่อนฟีดไอจีส่วนตัวไปเรื่อย ก็เจอกับแอคเคาต์ของใครบางคนเข้า นิ้วบางกดเข้าไปที่หน้าโปรไฟล์ที่ปิดเป็นแบบส่วนตัว แต่ทว่านิ้วเจ้ากรรม ก็ดันเผลอกดติดตามไปอย่างไม่รู้ตัว ไม่ทันจะได้กดยกเลิกก็มีแจ้งเตือนขึ้นซะก่อน เป็นข้อความแจ้งเตือนอนุมัติคำขอติดตาม หลังจากนั้นหน้าโปรไฟล์ของเขาก็ปรากฏรูปถ่ายส่วนตัวของเจ้าของแอคเคาต์ขึ้นมา โดยมันมีรูปอยู่ประมาณ 400-500 รูป โดยส่วนใหญ่ก็จะเป็นรูปธรรมชาติต้นไม้ แม่น้ำ ท้องฟ้า มือบางกดเลื่อนไปเรื่อยๆ จนเจอกับรูปหนึ่งเข้า เป็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าหล่อเหลา อยู่ในชุดสบายๆ โดยไม่ได้ใส่แว่นตาพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน ภาพตรงหน้าเล่นเอาคนที่กำลังเลื่อนดูรูป จู่ๆ หัวใจก็เต้นตึกตักขึ้นมาซะอย่างงั้น
"อะไรกันนึกว่าจะหายแล้วซะอีก" น้ำแข็งไสพึมพำ ก่อนจะเลื่อนเพื่อดูรูปภาพอื่นๆ อีกก่อนจะเจอเข้ากับภาพที่มีคนหลายสิบคนอยู่ในรูป และในรูปนั้นก็มีเพื่อนสาวของเธอรวมอยู่ด้วย จากที่ดูแล้ว คนเหล่านั้น น่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ไปกินเลี้ยงสังสรรค์และถ่ายรูปด้วยกันเพื่อเป็นที่ระลึก โดยทุกคนในรูปมองตรงมาที่กล้องหมดทุกคน ยกเว้นเเค่คนเดียว คนเดียวเท่านั้น
“...................”
ในภาพคือชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่กำลังมองเพื่อนสาวของเธอด้วยแววตาลึกซึ้ง เขาคนนั้นก็คือรุ่นพี่หนุ่มนามว่า วี นั้นเอง
อึก! ตึกๆๆๆๆๆๆๆ
หัวใจหญิงสาวเต้นรัวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันกลับรู้สึกจุกแน่นนั่งมองภาพตรงหน้านิ่ง ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบที่หน้าอกตัวเอง
“ชอบเขาสินะน้ำแข็ง”
ตอนนี้เหมือนร่างบางจะรู้ตัวเเล้ว ว่าอาการใจเต้นแปลกๆ นั้นมีสาเหตุมาจากอะไร