ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,หนุ่มแว่น,ฮ็อตเนิร์ด,คลั่งรัก,18+,หึงโหด,เย็นชา,แอบรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
{ ทวงรัก ยัยออแกไนซ์ }
นี่คือเรื่องราวความรักสามเส้า สี่เส้าแสนชุลมุน
ของ
คนที่กำลังจะหมดใจ
(เริ่มต้นความรู้สึกจากร้อย และ ค่อยๆ ถูกทำให้ลดลง โดยคนที่ให้เหตุผลว่าไม่ไม่ได้รัก)
และ
คนที่กำลังเริ่มจะมีใจ
(เริ่มต้นจากศูนย์ และ ค่อยๆ ทวีคูณเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ทว่า พอเริ่มรู้ใจตัวเองก็เกือบเสียเขาไป เพียงเพราะเคยคิดว่าตัวเองยังลืมรักเก่าไม่ได้ เลยผลักไสเขาสารพัด)
ความรู้สึกที่สวนทาง จะมีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือไม่
.........................................................
ตัวอย่าง
“จูบน้ำแข็งทำไม ไม่ได้รักไม่ได้ชอบกัน.....แล้วมาทำแบบนี้กับน้ำแข็งทำไม!”
“ขอโทษ”
“หึ! เห็นแก่ตัวชะมัด”
.........................................................
“ตอนนี้ภายในใจดวงนี้มันมีแต่ว่างเปล่า.....มันไม่ได้มีพี่อีกต่อไปแล้ว”
“คิดดีๆ แล้วพูดใหม่อีกที”
“ใจของน้ำแข็ง มันไม่มีพี่อยู่แล้...”
ปัง!
“บอกว่าให้คิดดีๆ ก่อนพูดไง รู้รึเปล่า ว่าตอนนี้กำลังทำให้พี่โมโหอยู่!”
.........................................................
ขอเชิญพบกับ
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
โดย
Peach뽀이🍑
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
EP 5
จนกว่าที่เขาจะเอ่ยชื่อเธอ
............................................................
เรื่องบังเอิญไม่มีจริง เพราะทุกสิ่งมันถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ฉันไม่เคยเชื่อคำกล่าวเหล่านั้นเลย จนกระทั่ง คนที่เฝ้าคิดถึง จู่ๆ ก็มายืนอยู่ตรงหน้า
"...................."
ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ของชายหนุ่ม ที่เมื่อยืนเทียบกันร่างบางของหญิงสาว ที่สูงราว 165 ซม. กลับทำให้เธอดูตัวเล็กตัวน้อยไปเลย ภายใต้กรอบแววตาหนาไม่อาจปกปิดดวงตาคม มีเสน่ห์ของเขาได้ ใบหน้าหล่อเหล่าแบบชายชาวเอเชียลูกครึ่งไทยเกาหลีชวนให้หลงใหล ตอนนี้ เขากำลังส่งรอยยิ้มมารยาทอยู่ตรงหน้าเธอ
"(^_^)"
"น้ำเเข็งไส นี่คุณวีนะ"
"เป็นตัวแทนของ MT ENTERTRAINMENT ที่จะมาประสานงานการจัดงานแสดงคอนเสิร์ตในไทยในอีก 3 เดือนข้างหน้า”
"(-_-)" น้ำแข็งไสยื่นนิ่งราวกับวิญญาณหลุดจากร่าง
"คุณวีคะ นี่น้ำแข็งไสค่ะ"
"เป็นหัวหน้าทีม น้ำแข็งไสจะเป็นคนคอยประสานงานกับเจ้าหน้าที่แล้วทีมงานต่างๆ ในเรื่องของเวที ฉาก ไฟ เครื่องดนตรี ในส่วนของรายละเอียดหากต้องการแบบไหนสามารถ บรีฟกับน้ำแข็งไสได้เลยนะคะ” ">หัวหน้าสาวเอ่ยแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน
"สวัสดีครับ ผมวี"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ(^^)" คนตัวสูงเอ่ยด้วยรอยยิ้มมารยาท พูดราวกับคนที่พึ่งรู้จักกัน
“น้ำแข็งไส!”
หัวหน้าสาวกระซิบเรียกสติหญิงสาวที่เมื่อสักครู่เหมือนจะจมอยู่กับความคิดตัวเอง
"สวัสดีค่ะ"
"น้ำแข็งไสค่ะ"
ร่างบางเอ่ยบอกด้วยใบหน้าราบเรียบ ทั้งๆ ที่ภายในใจความรู้สึกตีกันยุ่งไปหมด ทั้งดีใจ ทั้งสับสน ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมานอกอก
ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆ
การเดินทางมาไทยครั้งนี้ของ วี คือเป็นตัวเเทนของค่ายเพื่อมาเตรียมงาน ก่อนที่จะเริ่มการทัวร์คอนเสิร์ตของวง 3 KING ที่กำลังจะมีขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า โดยดิลงานผ่านบริษัทออแกไนซ์ที่รับจัดงานด้านนี้ ซึ่งก็คือบริษัทที่น้ำแข็งไสทำงานอยู่นั่นเอง ทั้งสองประสานงานกันได้เป็นอย่างดี จนสามารถเตรียมงานได้ไปมากกว่าครึ่ง ในระหว่างที่ทั้งสองได้ร่วมงานกันก็เข้าขากันเป็นอย่างดีด้วยความเป็นมืออาชีพด้วยกันทั้งคู่ แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ไม่ได้พัฒนาไปมากกว่านั้น เพราะสำหรับชายหนุ่ม น้ำแข็งไสเป็นเพียงตัวแทนในการจัดงานครั้งนี้เท่านั้น แต่สำหรับน้ำแข็งไสแล้ว เธอกลับรู้สึกกับชายหนุ่มมากกว่านั้น และในคืนก่อนวันสุดท้าย ก่อนที่ วี จะเดินทางกลับเกาหลี ด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้นภายในใจ จึงทำให้น้ำแข็งไสตัดสินใจ ที่จะพูดความในใจของเธอออกไป ให้อีกฝ่ายได้รู้ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ขัดแย้งในใจของเธอ มีทั้งความกล้า ความกลัว ตีกันยุ่งเหยิงไปหมด มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอมาก่อน แต่ในความรู้สึกส่วนลึกๆ มันก็อยากให้เธอลองดูสักครั้ง แต่ก็ต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ เพียงเพราะว่าได้ยินชายหนุ่มคุยโทรศัพท์แค่ไม่กี่ประโยคกับใครบางคน
“ว่าไงครับตัวเล็ก ของฝากหรอ อยากได้อะไรล่ะ”
“อืม ได้ครับ ฮ่าๆๆๆ เห็นแก่กินจริงๆ เลยนะ”
ท่าทาง น้ำเสียง รอยยิ้มที่อ่อนโยน คำพูดที่ดูอบอุ่นใจดีแบบนั้น สำหรับน้ำแข็งไสที่แอบมีใจให้วีแล้วนั้น มันทำให้เธอรู้สึกว่า คนในสายนั้นช่าง น่าอิจฉา พลันเกิดความรู้สึกยุบยิบขึ้นในใจ ถึงแม้พอที่จะเดาได้ ว่าเธอคนนั้นเป็นใคร แต่ในใจก็ได้แต่ภาวนา ว่าอย่าได้เป็นเธอเลย เพราะน้ำแข็งไสก็คงจะเจ็บปวดจนรับตัวเองไม่ได้ ที่ดันเกิดความอิจฉาริษยาขึ้นมาภายในใจ
'ได้โปรดขออย่าให้เป็นเธอ'
'คนที่อยู่ในใจเขา จะเป็นใครก็ได้ แต่ขออย่าให้เป็นเธอเลย'
'พีช'
'เพราะถ้าเป็น พีช แข็งก็คงจะสู้ไม่ไหวหรอก'
ในขณะที่น้ำแข็งไสกำลังจมอยู่ในความคิดตัวเอง ร่างสูงก็เดินยิ้มเข้ามาด้วยสีหน้ามีความสุข ร่างบางมองชายหนุ่มด้วยแววตาสั่นไหวก่อนที่จะโพรงบางอย่างออกไปด้วยความลืมตัว ราวกับถ้าไม่พูดออกไปตอนนี้ ก็คงจะไม่มีความกล้าพออีกแล้ว
“พี่วี น้ำแข็งชอบพี่วีค่ะ”
คนตัวสูงอึ้งเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนจะตอบกลับด้วยความสุภาพ
"ขอโทษนะ แต่ตอนนี้พี่ยังไม่พร้อมจะมีใคร"
"พี่มีคนที่ชอบอยู่แล้ว และ พี่ยังลืมเขาไม่ได้”
“.....................”
มีแต่คนที่สมหวังเท่านั้นแหละที่คิดว่าการบอกรักไปมันคุ้มค่า ในใจของหญิงสาวรู้สึกปวดหนึบไปหมด แต่ก็ยังคนดื้อรั้น ในเมื่อเขายังไม่ได้เอ่ยออกมา ว่าคนคนนั้นเป็นใคร เธอก็ยังคงมีสิทธิ์ใช่มั้ย
‘อย่างน้อย เธอก็ขอยื้อเวลาอีกสักหน่อยก็ยังดี’
‘อย่างน้อย ก็จนกว่าที่เขาจะเอ่ยชื่อเธอคนนั้นออกมา ถึงแม้ว่าเธอจะภาวนาให้เขาไม่มีวันพูดออกมาก็ตามที’