ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,หนุ่มแว่น,ฮ็อตเนิร์ด,คลั่งรัก,18+,หึงโหด,เย็นชา,แอบรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ของที่หายไปจะหาทางคืนสู่เจ้าของด้วยตัวของมันเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ทว่า.....ถ้าของไม่ยอมกลับ ก็แค่ต้องทวงคืน!!
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
{ ทวงรัก ยัยออแกไนซ์ }
นี่คือเรื่องราวความรักสามเส้า สี่เส้าแสนชุลมุน
ของ
คนที่กำลังจะหมดใจ
(เริ่มต้นความรู้สึกจากร้อย และ ค่อยๆ ถูกทำให้ลดลง โดยคนที่ให้เหตุผลว่าไม่ไม่ได้รัก)
และ
คนที่กำลังเริ่มจะมีใจ
(เริ่มต้นจากศูนย์ และ ค่อยๆ ทวีคูณเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ทว่า พอเริ่มรู้ใจตัวเองก็เกือบเสียเขาไป เพียงเพราะเคยคิดว่าตัวเองยังลืมรักเก่าไม่ได้ เลยผลักไสเขาสารพัด)
ความรู้สึกที่สวนทาง จะมีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือไม่
.........................................................
ตัวอย่าง
“จูบน้ำแข็งทำไม ไม่ได้รักไม่ได้ชอบกัน.....แล้วมาทำแบบนี้กับน้ำแข็งทำไม!”
“ขอโทษ”
“หึ! เห็นแก่ตัวชะมัด”
.........................................................
“ตอนนี้ภายในใจดวงนี้มันมีแต่ว่างเปล่า.....มันไม่ได้มีพี่อีกต่อไปแล้ว”
“คิดดีๆ แล้วพูดใหม่อีกที”
“ใจของน้ำแข็ง มันไม่มีพี่อยู่แล้...”
ปัง!
“บอกว่าให้คิดดีๆ ก่อนพูดไง รู้รึเปล่า ว่าตอนนี้กำลังทำให้พี่โมโหอยู่!”
.........................................................
ขอเชิญพบกับ
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
โดย
Peach뽀이🍑
ทวงรัก ยัยออแกไนซ์
EP 56
พี่วีคนดุ
...................................................................
น้ำแข็งไสที่กำลังมึนงงว่าแหวนมาอยู่บนนิ้วของตัวเองได้ยังไง และตั้งแต่เมื่อไหร่ จู่ๆ ก็มีภาพบางอย่างแวบเข้ามาในหัว
อยู่กับพี่วีตลอดไปนะครับ
"พี่วีหรอ?"
น้ำแข็งไสพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวออกจากห้องน้ำทันที
ตึกๆๆๆๆๆๆ
สองเท้าบางก้าวเดินไปยังเตียงที่มีร่างของคนตัวสูงนอนหลับสบายอยู่ ก่อนจะค่อยๆ ปีนขึ้นไปบนเตียงนุ่ม
สวบสาบ
"พี่วี"
น้ำแข็งไสเอ่ยเรียกคนตัวสูงเสียงเบา พร้อมกับเขย่าแขนคนตัวสูง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะตื่น แต่น้ำแข็งไสก็ไม่ยอมแพ้
"พี่วี ลุกมาคุยกับน้ำแข็งก่อนค่ะ"
"...................." คนตัวสูงยังคงนอนนิ่ง ไม่ยอมขยับ
"แน่ใจนะคะ ว่าจะไม่ยอมลุก"
น้ำแข็งไสก้มลงกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูชายหนุ่มแต่เขายังคงนิ่ง
จุ๊บ
น้ำแข็งไสหอมแก้มซ้ายคนตัวสูงไปหนึ่งฟอด
จุ๊บ
แก้มขวา
จุ๊บ
หน้าผาก
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
ริมฝีปาก
".................." ชายหนุ่มยังคงไม่ยอมลุก แต่ทว่าใบหน้ากลับหลุดรอยยิ้มกว้างออกมา
'ได้ จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ย'
น้ำแข็งไสทิ้งตัวลงนอนข้างๆ คนตัวสูง กอดจะโอบกอดเขาเอาไว้ ซุกหน้าเข้ากับแผงอกกว้างและถูไถใบหน้าไปมาอย่างออดอ้อน
"พี่วี จะไม่ตื่นมาคุยกับน้ำแข็งจริงๆ หรอคะ"
"จะไม่ตื่นจริงๆ หรอ (◕‿◕❀ ) "
น้ำแข็งไสเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเต็มพลัง พร้อมๆ กับถูไถใบหน้าไปมาซ้ำๆ จนคนตัวสูงทนลูกอ้อนไม่ไหว ยกมือขึ้นโอบกอดตอบ และลูบหัวเธอเบาๆ
"พี่วียอมแล้วครับ"คนตัวสูงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
"อันนี้ของพี่วีใช่ไหมคะ"
น้ำแข็งไสเอ่ยถามเสียงอู้อี้อยู่ในอ้อมกอดคนตัวสูง ก่อนจะชูมือที่มีแหวนให้เขาดู
"เปล่าครับไม่ใช่ของพี่"
"อ่อ หรอคะ"
น้ำแข็งไสเสียงแผ่วลงเล็กน้อย
"ไม่ใช่ของพี่วี"
"แต่เป็นของน้ำแข็งครับ"
"อันนั้นของน้ำแข็ง ส่วนอันนี้ของพี่วี (^_^)"
คนตัวสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก่อนจะชูมือตนเองที่มีแหวนแบบเดียวกันให้หญิงสาวดู ชายหนุ่มจับมือของน้ำแข็งไสขึ้นมาดู และพลิกเล่นไปมาก่อนจะเอ่ย
"พอดีนิ้วเลย"
"(-///-)" น้ำแข็งไสมีอาการเขินอาย ซบหน้าเข้ากับอกกว้าง ก่อนจะกอดกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น วีก็กอดตอบและลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู
"ชอบมั้ยครับ"
คนตัวสูงเอ่ยถาม น้ำแข็งไสไม่ได้ตอบแต่พยักหน้าหงึกหงักในอ้อมกอดคนตัวสูง
"ชอบก็ดีแล้วครับ"
"งั้น.....พี่วีขอค่าแหวนหน่อยนะ"
พูดจบก็จับร่างบางของน้ำแข็งไสพลิกมาอยู่ด้านบนตัวเอง น้ำแข็งทำหน้าตาเลิกลัก
หมับ
"คะ ค่า อะ อะไรนะคะ"
"ค่าแหวน ก็ตัวน้ำแข็งไงครับ"
"ตะ แต่พี่วี ก็ได้ไปทั้งคืนและนี่คะ" หญิงสาวอ้อมแอ้มบอก เพราะที่เขาได้ไปก็เกินคุ้มแล้ว
"พี่วีไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย น้ำแข็งพูดเรื่องอะไรหรอครับ"
"พี่วีอย่ามาทำอย่างนี้นะคะ"
"รู้มั้ยคะ ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน (╰_╯)"
'เขาจะรู้บ้างหรือเปล่า ว่าตัวเอง ดุ ขนาดไหน'
"พี่ว่าคนนอนเฉยๆ ไม่มีสิทธิ์พูดนะครับ"
"พี่วี" น้ำแข็งไสเอ่ยเรียกคนตัวสูงเสียงแผ่ว ใบหน้าของหญิงสาวขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ดูสิ่งที่คนหน้าไม่อายเอ่ยออกมาสิ เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงยังคงดื้อดึง ร่างบางตัดสินใจทิ้งตัวนอนลงบนตัวของชายหนุ่ม และแกล้งนอนนิ่งไม่ยอมขยับ
'เอาล่ะแกล้งหลับมันซะเลย'
"น้ำแข็งไส อย่ามาทำอย่างนี้ มุกแกล้งหลับใช้ไม่ได้ผลหรอกนะ" คนตัวสูงเอ่ยบอก
"ให้น้ำแข็งพักหน่อยนะคะ"
"มันไม่ไหวจริงๆ ยังจุกไม่หายเลย" ร่างบางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร ก่อนจะค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นและเลิกเสื้อออกเล็กน้อย
ฟึ่บ
"ดูสิคะ พี่กัดน้ำแข็งจนแดงไปหมดเลย"
น้ำแข็งเอ่ยฟ้องราวกับเด็กน้อย คนตัวสูงก็มีอาการตกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
"ขอโทษครับ"
"เจ็บมากมั้ย"
คนตัวสูงหยัดกายลุกขึ้นนั่ง ตอนนี้กลายเป็นว่าทั้งสองอยู่ในท่านั่งเข้าหากัน โดยมีน้ำแข็งไสนั่งทับคนตัวสูงอยู่ มือหนาค่อยๆ เปิดเสื้อไล่ดูรอยแดงๆ ที่ตนเองทำไว้เมื่อคืน มือหนาค่อยๆ ลูบไล้รอยแดงอย่างแผ่วเบา และค่อยๆ โน้มหน้าสัมผัสที่ซอกคอขาว
จุ๊บ
ใบหน้าหล่อค่อยๆ ไล่จุมพิตลงมาที่หัวไหล่
"เจ็บตรงไหนอีกครับ"
"ตรงนี้เจ็บไหม"
จุ๊บ
"ตรงนี้ล่ะ"
"เจ็บค่ะ"
จุ๊บๆๆๆ
คนตัวสูงไล่จูบทุกซอกทุกมุมที่มีรอยแดงๆ ปรากฏ มันไม่ได้ช่วยให้รอยแผลหายไป แต่ใจของหญิงสาวกลับรู้สึกวาบหวิวไปหมด
"ตรงนี้เจ็บไหมครับ"
"อื้อ จะ เจ็บค่ะ"
มือหนาเลื่อนต่ำลงไปใต้สะดือของหญิงสาว ค่อยๆ สัมผัสกลางกายสาวอย่างแผ่วเบา
"ถ้าเจ็บก็นอนลงนะครับ เดี๋ยวพี่วีทายาวิเศษให้"
ร่างบางถูกดันให้ถอยหลังนอนราบไปกับเตียง ชุดคลุมอาบน้ำ ถูกคนตัวสูงค่อยๆ ปลดออก ขาเรียวถูกดันยกขึ้น และค่อยๆ อ้าออกกว้างขึ้น
"คุณหมอจะเริ่มทายาให้แล้วนะครับ"
แผล็บ!
"อื้อ!"
........................................................................................................
นิสัยของคนบางคนก็ไม่ใช่จะเปลี่ยนกันง่ายๆ เห็นทีคนที่ต้องเปลี่ยนนิสัยคงจะต้องเป็นน้ำแข็งไสแล้วแหละ