คีริน และ มิรา หลังจากไม่ได้พบกับมานานได้วนกลับมาพบกันใหม่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งแนบแน่น และร้อนแรง

My dear love สุดที่รักของฉัน - บทที่1 การพบกันอีกครั้ง โดย Sochi @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ผจญภัย,โรแมนติก,โรแมนซ์,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,ผู้ใหญ่,ครั่งรัก,รักดุเดือด,รัก,18+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

My dear love สุดที่รักของฉัน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ผจญภัย,โรแมนติก,โรแมนซ์,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,ผู้ใหญ่,ครั่งรัก,รักดุเดือด,รัก,18+

รายละเอียด

My dear love สุดที่รักของฉัน โดย Sochi @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

คีริน และ มิรา หลังจากไม่ได้พบกับมานานได้วนกลับมาพบกันใหม่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งแนบแน่น และร้อนแรง

ผู้แต่ง

Sochi

เรื่องย่อ

แสงไฟในออฟฟิศสาดส่องรางๆ แทรกผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวงยามค่ำคืน 

รอยต่อของท้องฟ้ากับตึกสูงระฟ้าประกอบกับแสงไฟสีทองอร่าม ทำให้บรรยากาศยามนี้ดูโรแมนติกอย่างบอกไม่ถูก..เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นห้องเงียบสงบของออฟฟิศในยามค่ำคืนดังก้องไปทั่ว "มิรา" เป็นหญิงสาวร่างเล็ก ใบหน้าหวาน ดูซื่อๆ แต่มีเสน่ห์ดึงดูดที่ไม่อาจมองข้ามได้ เธอกำลังเร่งรีบเดินไปที่ห้องทำงานของเจ้านายหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากเขาเมื่อครู่

ไม่ได้พบเจอกับ “คีริน” มานานนับปี ตั้งแต่วันนั้น... วันที่เขาจากไปเรียนต่อในต่างประเทศ และเธอก็ได้แต่เฝ้ามองเขาจากระยะไกลด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยกล้าบอก

            เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงาน ประตูไม้บานใหญ่ที่แกะสลักลายอย่างประณีตดูข่มขวัญ มิราสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนเคาะประตูสองครั้ง ก็อก! ก็อก!  

สารบัญ

My dear love สุดที่รักของฉัน-บทที่1 การพบกันอีกครั้ง,My dear love สุดที่รักของฉัน-บทที่2 ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่

เนื้อหา

บทที่1 การพบกันอีกครั้ง

 แสงไฟในออฟฟิศสาดส่องรางๆ แทรกผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวงยามค่ำคืน 

รอยต่อของท้องฟ้ากับตึกสูงระฟ้าประกอบกับแสงไฟสีทองอร่าม ทำให้บรรยากาศยามนี้ดูโรแมนติกอย่างบอกไม่ถูก..เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นห้องเงียบสงบของออฟฟิศในยามค่ำคืนดังก้องไปทั่ว

"มิรา" เป็นหญิงสาวร่างเล็ก ใบหน้าหวาน ดูซื่อๆ แต่มีเสน่ห์ดึงดูดที่ไม่อาจมองข้ามได้ เธอกำลังเร่งรีบเดินไปที่ห้องทำงานของเจ้านายหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากเขาเมื่อครู่

 ใจของมิราเต้นระรัว ไม่ใช่เพียงเพราะความรีบร้อน แต่เป็นเพราะคนที่เธอกำลังจะพบต่างหาก...

           "คุณคีริน!" เธอเรียกชื่อเขาในใจ

ไม่ได้พบเจอเขามานานนับปี ตั้งแต่วันนั้น... วันที่เขาจากไปเรียนต่อในต่างประเทศ และเธอก็ได้แต่เฝ้ามองเขาจากระยะไกลด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยกล้าบอก

 เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงาน ประตูไม้บานใหญ่ที่แกะสลักลายอย่างประณีตดูข่มขวัญ มิราสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนเคาะประตูสองครั้ง ก็อก! ก็อก!  

            “เข้ามา” 

เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นมาจากภายในห้อง เสียงนั้นทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้าน แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ต่อหน้าเธอในขณะนั้นก็ตาม

มิราผลักประตูเข้าไป ภายในห้องตกแต่งอย่างหรูหรา สะท้อนถึงรสนิยมอันเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าของห้อง ทุกอย่างถูกจัดเรียงไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีสิ่งใดเกินหรือขาด

ที่โต๊ะทำงานขนาดใหญ่ซึ่งตั้งอยู่กลางห้อง คีรินนั่งอยู่หลังโต๊ะ ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเย็นชา ดวงตาสีเข้มที่มองตรงไปข้างหน้าให้ความรู้สึกเหมือนกำลังจ้องมองลึกเข้าไปในจิตใจของมิรา

 "มิสมิรา" เขาเอ่ยชื่อเธออย่างเรียบง่าย แต่น้ำเสียงนั้นมีความหมายมากกว่านั้น มันคือการพบกันอีกครั้งหลังจากหลายปีที่ผ่านไป คีรินลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม แล้วเดินเข้ามาใกล้เธอ

มิราใจเต้นรัว มือของเธอซ่อนอยู่หลังตัวเพื่อปกปิดการสั่นไหวที่ไม่อาจควบคุมได้ 


"คุณคีริน ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอคุณอีกครั้ง..." 

“ทำไมจะไม่คิดล่ะ?” คีรินพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเฉลียวฉลาดและความมั่นใจ “ฉันคิดถึงเธอเสมอ มิรา”


 คำพูดของเขาทำให้มิรารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน ดวงตาสีเข้มของเขาจ้องมองเธออย่างแน่วแน่ แต่ในขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ไม่คาดคิด

"คุณคีริน..." เสียงของเธอแผ่วเบา 

ความรู้สึกที่เก็บไว้มานานปีเหมือนจะปะทุขึ้นมา แต่เธอก็ยังคงกลั้นไว้ ไม่กล้าแสดงออก

คีรินก้าวเข้ามาใกล้จนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขา เขายกมือขึ้นเบาๆ ลูบไล้ไปที่แก้มของเธออย่างอ่อนโยน 

"ฉันไม่เคยลืมเธอ มิรา และฉันก็ไม่เคยลืมความรู้สึกนั้น ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ"

มิรารู้สึกเหมือนลมหายใจขาดห้วง เธอมองขึ้นไปที่เขาด้วยดวงตาที่เริ่มมีน้ำตาคลอเบ้า

 “แต่... แต่ฉันไม่กล้าคิดว่าคุณจะรู้สึกแบบเดียวกัน…”

คีรินยิ้มเล็กๆ รอยยิ้มนั้นเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นบ่อยนัก มันทำให้เขาดูอบอุ่นขึ้นมาในทันที 

“เธอช่างซื่อจริงๆ มิรา... แต่ฉันก็รักในความซื่อของเธอนั่นแหละ”

เขาโน้มตัวลงมาใกล้ยิ่งขึ้นจนใบหน้าของพวกเขาแทบจะชนกัน กลิ่นหอมจากน้ำหอมของเขาทำให้หัวใจของมิราสั่นสะท้าน

 “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปอีก มิรา”

ด้วยคำพูดนั้น เขาก็ประทับจูบเบาๆ ลงบนหน้าผากของเธอ ความอบอุ่นจากริมฝีปากของเขาส่งผ่านไปยังหัวใจของเธอ มันเป็นจูบที่แสดงถึงความห่วงใยและความรักที่ซ่อนอยู่ภายใน แม้ว่าเขาจะดูเย็นชาและเข้มงวด แต่ลึกๆ แล้ว หัวใจของคีรินนั้นคลั่งรักอย่างที่สุด