เมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร ….
นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ชาย-หญิง,แฟนตาซี,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คนตัวโตที่กดจูบคนตัวเล็กอย่างดูดดื่ม
ความกระหายที่ถูกอัดแน่นก็ซัดสาดเข้ามา
เขาหิวกระหายอย่างคนที่ขาดของมานานนับล้านปี ปากใหญ่ที่ยังตะโปมจูบเจ้าคนตัวน้อยใต้ร่างนั้น ยังไม่มีทีท่าว่าจะถอนริมฝีปากจากเจ้าหล่อน คนตัวโตที่รู้ว่าคนตัวเล็กจูบไม่เป็น แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร และ..
เมื่อเขาถอนริมฝีปากหนาออก เพื่อให้คนตัวเล็กได้หายใจ เสียงหายใจหอบถี่ของคนที่อยู่ในอ้อมแขนนั้น ระส่ำแทบไม่เป็นจังหวะ
“มาเป็นผู้หญิงของผมนะ”
เสียงแหบพล่าแผ่วเบาที่กระซิบข้างแก้มนวล
“ผู้หญิงของเขา”
ฉันจะเป็นผู้หญิงของคนที่เป็นรักแรก ฟาซิน่าพึมพำในใจ พลางเหลือบมองช้อนขึ้นสบตากับสายตาแกร่งแต่ทว่าวาบหวามนั่น ตอนนี้คนตัวเล็กที่มึนงง สับสนอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่เคยได้สัมผัสกายชายหรือถูกเนื้อต้องตัวแบบนี้มาก่อน
แล้วรสจูบที่เขามอบให้มันช่างหอมหวาน ชวนให้คนตัวเล็กสั่นสะท้านควบคุมตัวเองแทบไม่อยู่ ถ้าขืนอยู่แบบนี้ มีหวังได้ลงเอยเรื่องอย่างว่าเป็นแน่
“ยัยแอน แกช่วยฉันด้วย??” ทันทีที่คนตัวเล็กกลับห้อง เธอก็เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้แอนนี่ฟัง เพื่อนรักตัวแสบได้ยินดังนั้น ลุกขึ้น ตาโต
“นี่แกจะกลัวอะไรยัยฟา นั่นมันรักแรกของแกเชียวนะ!!” เพื่อนตัวแสบไม่เพียงแต่จะไม่ห้าม ยังยุแยงซะอีก
“แกไม่คิดจะห้ามฉันบ้างรึไง?”
“ห้ามทำเผือกอะไรล่ะ คนที่เป็นรักแรกของแก แถมยังหล่อรวยขั้นเทพซะขนาดนั้น เป็นใครไม่คว้าก็บ้า!!”
ถึงแม้ฟาซิน่าจะบอกเพื่อนรัก แต่เธอก็ไม่กล้าเล่าทุกอย่างของเขาให้เพื่อนฟังทั้งหมด เพราะประวัติของคนตัวโตนั่นช่างแปลกเหนือมนุษย์มนา ใครจะเอาไปเล่า
~~ คาสิโน ~~
“วันนี้ไม่ต้องให้เธอทำงาน”
เสียงลูคัสพูดกับผู้จัดการคาสิโนหรู จากนั้นเขาก็ไปรอคนตัวเล็กอยู่ที่ระเบียง
คนตัวใหญ่ให้คนไปแจ้งคนตัวเล็กแล้วว่า เขามาหาเธอ และวันนี้ก็แน่นอนว่า เขาคงจะซื้อเวลางานของเธอแล้ว วันนี้เรือเข้ามาเทียบท่าพอดี เขาอยากจะชวนเธอออกไปข้างนอกด้วยกันซะหน่อย
ณ ท่าเรือ Gabriel's Wharf กรุงลอนดอน
“คะ ผู้จัดการ!!”
เธอพยักหน้ารับรู้ว่าวันนี้ตัวเองไม่ต้องทำงาน เฮ้อ… มีเงินก็ดีสินะ คิดอยากจะซื้อใครก็ทำได้ง่ายๆ และแล้วเสียงทุ้มก็พูดขึ้น ก่อนที่เจ้าหล่อนจะดึงสติกลับมา
“คืนนี้คุณไปธุระกับผมหน่อย”
คนตัวโตที่วันนี้แต่งตัวดูดีด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสแลกสีดำ เขายื่นมือมาให้เธอ คนตัวเล็กที่มองแล้วก็ทำหน้าที่อย่างรู้งาน มือน้อยๆ ยื่นให้เขา ทำเอาคนตัวโตยิ้มใหญ่ที่ได้จูงมือสาวน้อยอย่างว่าง่าย
“ค่ะ” คนตัวเล็กตอบอย่างว่าง่าย “คุณจะพาไปที่ไหนคะ?”
คนตัวโตก็ไม่ได้ตอบอะไร ถึงเดี๋ยวก็คงรู้เอง
โรงแรม The Luxury in London
ห้องโถงขนาดใหญ่ใต้พื้นดิน ที่โอ่อ่าไปด้วยผลงานศิลปะกรรมยุโรปตะวันออก พร้อมกับกลิ่นอายจากอารยธรรมเอเชีย ภายในนั้นมีนักบริหาร นักสะสม และพ่อค้าจากต่างเมืองมากมาย
“คุณพาฟามาที่นี่ทำไมหรือคะ?”
“พาคุณมาหาอะไรดื่ม”
สถานที่แห่งนี้ผมว่ามันสวยดี และก็เป็นหนึ่งในจิตกรรมระดับโลก เสียงเพลงโอเปร่าที่ดังขึ้นยิ่งเสริมบรรยากาศให้สุนทรี
“คุณจะดื่มอะไรหน่อยมั้ย?”
“ฉันต้องดื่มด้วยหรอคะ?” หญิงสาวร่างบางถามอย่างหน้าตาใสซื่อ
“อืม” เขาตอบเธอสั้นๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นต่อเมื่อเห็นคนตัวเล็กข้างๆ เอาแต่อึกอัก
“ที่นี่เขาบ่มเพาะไวน์ชั้นดี แค่อยากจะมาผ่อนคลายสักหน่อย อีกอย่าง ผมก็อยากมากับคุณ” คนตัวโตที่จ้องมองมาด้วยสายตาเป็นประกาย
คนตัวเล็กที่เห็นดังนั้น ก็ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรต่อ ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักอย่างว่าง่าย
“ตะ… แต่ว่า…”
“อ้าวลูคัส สวัสดี นี่พาสาวสวยมาด้วยเหรอนี่ ปกติไม่ค่อยเห็นพาใครมาเปิดตัวหรือควงใครที่ไหน!!”
เพื่อนสมาคมคู่ค้าในลอนดอนทักขึ้น ทำให้ฟาซิน่ารู้สึกแก้มร้อนผ่าว อีกใจหนึ่งก็ดีใจ แต่ก็มิวายที่ความร้อนแดงของแก้มจะทำให้คนตัวโตรู้ว่าเจ้าหล่อนเอียงอาย ใบหน้าดวงน้อยที่คอยแต่จะหลบสายตาเขา แก้มที่เริ่มมีเลือดฝาดระเรื่อ มันน่านัก ก่อนที่คนตัวโตก็ยังไม่พลาดที่จะตอบกลับเพื่อนของเขาอย่างรู้ทัน
“ก็พามาเปิดตัวซะหน่อย จะได้รู้จักงานของฉันมากขึ้น” ชนแก้วกับพวกนายซะหน่อย” เพื่อนของลูคัสพูดขึ้น
“อ้าวชน!!! อ้าวชน!!! ลูคัส … คุณผู้หญิง ชนแก้วครับ เชียส” งานนิทรรศการที่ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบหรูในกรุงลอนดอน แขกเหรื่อในงานต่างเข้ามาทักทายและขอชนแก้ว เพราะเขาคือบุคคลที่กว้างขวาง ผู้คนในบางแวดวงต่างรู้จักเขา คนที่มาขอชนแก้วก็ชนแก้วกันไปตามธรรมเนียม ทำให้ฟาซิน่ารู้สึกมึนหัว ตัวโยน โยกเยก
อาการเมานี้ช่างน่ากลัวสำหรับเธอ!! ใช่สิ ปกติเธอแทบจะไม่ดื่ม เพราะคออ่อน แต่ใครจะไปรู้ว่าครั้งนี้เธอจะดื่มมากจนเมาและควบคุมสติตัวเองไม่ได้
คนตัวเล็กที่ไม่มีสติก็เผลอทำตัวตามใจ ปล่อยตัวเองไหลลื่นไปตามฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ใบหน้าหวานที่ตอนนี้ตาเยิ้มเปล่งประกาย เอาแต่จ้องมองคนตัวโตอย่างประจันหน้า เธอยิ้มจ้องมองมายังลูคัส เธอคิดว่าคนตัวใหญ่คงไม่รู้ตัวที่ไหนได้ เขารู้ทุกอย่าง คนตัวโตที่พอกึ่มๆ ก็พยายามควบคุมตัวเอง
“คุณเมาละนะ”
เขาพูดพร้อมโอบประคองเอวบางอย่างทะนุถนอม นิ้วใหญ่ยาวที่สอดเอวบางของเจ้าหล่อนไว้
“อืมม… อะ … อึก… ใครเมากันคะ!! ฟายังสนุกอยู่เลย” สาวเอวบางตัวเล็กที่พยายามตั้งสติประคองตัวเองให้ยืนตรง แต่ทว่าตอนนี้เธอโอนเอนแทบยืนไม่อยู่ เจ้าหล่อนตอบเขาด้วยท่าทีที่น่าหมั่นเขี้ยวชะมัด คนตัวโตที่ทนแทบไม่ไหว มือหนาค่อยๆ บีบเอวคนตัวเล็กให้แน่น กรามที่กัดจนเห็นสันโหนกนูนเพราะความอดกลั้น
“ฟาซิน่า” เขามองคนตัวเล็กในอ้อมแขนแกร่งด้วยสายตาที่วาบหวาม อาการของชายชาตรีที่ไม่ได้เจอเรื่องอย่างว่ามานานก็พลุกพล่านขึ้นมาในกาย ผมควบคุมตัวเองได้มานาน วันนี้คุณอย่าทำให้คนอย่างผมต้องขาดสะบั้น!!! เขากัดกรามกร้อด พร้อมพึมพำเบาๆ ความอดทนของเขาวันนี้ เขาไม่รู้ว่าจะอดทนมันได้นานเท่าไหร่ กับท่าทียั่วยวนของเจ้าหล่อน
- ณ ห้องนอนสุดหรู VVIP Room
กรึบบบ
ติ๊ด……… เสียงประตูที่ถูกปิดลง
คนตัวสูง 192 ซม. ที่พาคนตัวเล็กมายังห้องของเขา พบว่าคนตัวเล็กไม่ได้สติขนาดนี้ บอกรหัสห้องยังผิด โทรติดต่อแอนนี่เพื่อนของเจ้าหล่อนก็ไม่ได้
“เดี๋ยวสิคะ!! คุณจะรีบไปไหน…. รักแรก”
เธอไม่เพียงแค่พูด แต่กลับดึงแขนกำยำพร้อมทั้งยังโอบคอหนาของเขา ลูคัสพยายามอย่างมากที่จะหักห้ามใจ เขาพยายามจะปัดมือเล็กออก แต่ใจเจ้ากรรม ร่างกายที่ตอบสนองนั้น มันช่างทรมาน คนตัวยักษ์ที่ร่างกายข้างล่างของเขามีอาการแข็งขึงกับเธอมาโดยตลอด ไหนจะบนรถ ไหนจะบนเรือ แล้วยิ่งสถานการณ์แบบนี้!!!
“คุณมีสติหน่อย!” คนตัวโตที่พยายามบอกคนตัวเล็กที่เอาแต่ซุกไซ้เขา ความมึนเมาทำให้เจ้าหล่อนทำอะไรตามใจ เฮ้อ…. อย่าได้ไปเมาที่ไหนเชียว คิดแล้วก็กลุ้มกับพฤติกรรมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด
เขาไม่อยากขึ้นชื่อว่าแอบกินยามเผลอ คนตัวโตไม่ต้องการทำลายชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของเธอ โดยที่เจ้าตัวไม่มีสติ
“รักแรก …. คืนนี้คุณจะเป็นคนแรกของฉัน” สาวตัวเล็กเอาแต่บ่นพึมพำ คละกับความมึนเมา ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์นี้ทำให้คนตัวเล็กใจกล้ายิ่งนัก
“ฟาซิน่า ฟาซิน่า!! แปะ แปะ” เขาตบใบหน้าน้อยของเจ้าหล่อนไปอย่างบางเบา “ช่วยมีสติหน่อย” ผมก็ผู้ชายนะ ความอดทนมีขีดจำกัดเหมือนกัน!!! เขากัดกราม กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างเยือกเย็น
เธอยื้อตัวเองสุดแรง ขย่งเท้าจนสุด กดคอเขาก้มต่ำมาหาตัวเอง โน้มปากหนาเขาเข้ามาใกล้ๆ คนตัวโตที่เลือดพลุ่งพล่านเป็นเท่าตัวด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ และอาการขาดของไปนาน ร่างหนาเมื่อถูกคนตัวเล็กจูบ เขาก็สนองเธอกลับอย่างอัตโนมัติ
คนตัวเล็กที่จูบไม่เป็นและพยายามแข็งขืน พอเธอเผลอเผยอริมฝีปาก เขาก็ใช้ลิ้นแทรกบวกปากหนากดจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม ระคนหื่นกระหาย เขาค่อยๆ ดันลิ้นแทรกเข้าไปในโพรงปาก สัมผัสความหวานหอมและรสน้ำหวานจากปากคนตัวน้อยอย่างไม่รู้พอ
ลิ้นหนาใหญ่ชอนไชสำรวจไปตามซี่ฟันขาว พร้อมทั้งตวัดลิ้นไปมา ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับลอบถอนหายใจอย่างหนัก เธอแทบจะขาดใจจากรสจูบที่เขามอบให้ เขาเป็นครูที่สอนในรสจูบครั้งแรกให้กับเธอ
เขาจูบเธอเบาๆ จากนั้นก็ค่อยๆ ลงน้ำหนัก การบดจูบนี้เพิ่มอัถรสลุกล้ำสำรวจภายในปากเธออย่างหนักหน่วง ค่อยๆ ดูดดื่มและตามด้วยตะโปมจูบอย่างดุเดือด เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กตรงหน้าเริ่มหายใจไม่ออก เขาจึงยอมถอนริมฝีปากให้
“นี่คุณจูบไม่เป็นจริงๆ หรือนี่??!!” ด้วยอายุขนาดนี้แล้ว (23 ปี) เขาคิดว่าเธอน่าจะมีประสบการณ์มาบ้าง ทำให้ชายตัวสูงกว่า 192 ซม. ที่อยู่ตรงหน้า ชะงักงันไป ก่อนที่เขาจะลอบมองร่างน้อยสวยนี่อย่างหวาดหวั่น
พลางคิดในใจ ถ้าเขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ เจ้าหล่อนจะทนรับแรงต้านทานความแกร่งของเขาได้ไหม เขากลัวจะทำคนตัวเล็กเจ็บ
“อื้มมม….” ลูคัส… คุณหยุดทำไม...” เสียงตัวเล็กแหบพร่าพูดเสียงสั่นเทาเหมือนคนหิวกระหาย
“ผมบอกคุณแล้วนะ ความอดทนผมมีขีดจำกัด” ลูคัส ที่ตอนนี้ไฟราคะที่อดทนมานานเริ่มจะลุกโชน พร้อมที่จะระเบิดเป็นภูเขาไฟ เจ้าน้องชายอันขึงขังภายใต้ร่มผ้าของเขา มันแข็งขืนขึ้นมา จนเจ้าตัวเริ่มรู้สึกปวด เพราะเจ้าน้องไม่รักดีนี้ คงอยากจะระบายตามอารมณ์ที่เขาปรารถนา
พรึ่บบบ!!!
เขาเหวี่ยงคนตัวเล็ก เอวบางลงบนเตียง พร้อมขึ้นคร่อมอย่างไม่รอช้า มือจับกดเจ้าหล่อนไว้ ปากเริ่มประกบกดจูบเธออีกครั้งอย่างดูดดื่ม หนักหน่วงและเร่าร้อน ทำเอาคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านล่างตัวอ่อนปวกเปียก จากนั้นเขาค่อยๆ ถลกชุดเดรสลงจากหัวไหล่เธออย่างเบา เขาบรรจงถอดทีละชิ้น ทีละชิ้น.
