เมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร ….
นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ชาย-หญิง,แฟนตาซี,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรึ่บบบ!!!
เขาเหวี่ยงคนตัวเล็ก เอวบางลงบนเตียง พร้อมขึ้นคร่อม มือหนาใหญ่จับกดเจ้าหล่อนไว้ ปากเริ่มประกบกดขยี้จูบเธออีกครั้งอย่างดูดดื่ม ลูคัสที่พยายามอดทนอย่างเต็มที่ แต่ทว่าไอ้แก่นกายของชายแท้เจ้ากรรมมันไม่ยอมเชื่อฟังซะได้ ร่างกายตอบสนองและเป็นไปอย่างอัตโนมัติ เขาประกบกดจูบเธออย่างหนักหน่วง พร้อมทั้งมืออีกข้างค่อยๆ ถอดเดรสสวยจนหลุดจากบ่าไหล่ เขาดึงกระชากชุดอย่างแรงด้วยความเผลอตัวของพลังแวมไพร์
แคว้กกก …
“บ้าเอ้ย!!” เขาสบถ “เดี๋ยวเธอก็เจ็บจนได้…เดี๋ยวได้ตายกันพอดี” เขาไม่เคยมีอะไรกับมนุษย์!! ใช่!! นั่นคือเหตุผลที่คนกับแวมไพร์จะร่วมรัก มันไม่ใช่เรื่องง่ายและเป็นอะไรที่ยากมาก แต่ใช่ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็กลัวเรี่ยวแรงของเขาที่จะทำให้คนตัวเล็กเจ็บเจียนตายอยู่ดี
ด้านคนตัวเล็กด้านล่าง ที่ตอนนี้ร่างบางได้หลับไปจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาค่อยๆ คลี่ผ้าห่มออกมา ห่มทาบทับร่างสวยของสาวน้อยอย่างเบามือ เขารวบรวมสติอย่างฝืนที่สุด แม้พายุจะยังไม่สงบ แต่เขาก็ต้องหยุดมือ
~ บนดาดฟ้าเรือหรู ~
“ฉันเดินหาคุณตั้งนาน” แอนนี่ที่กำลังงุ่มง่ามกับชุดทำงานและอุปกรณ์สปาของเธอ
“คุณมีอะไรกับผมงั้นหรอ?” ลูคัสถาม
“เมื่อคืนคุณกับยัยฟา… อะ… เอิ่ม…” “คือฉันได้ยินเพื่อนที่ทำงานเขาลือกัน ว่าคุณกับยัยฟา… เอิ่ม… เอิ่ม… ถึงไหนถึงกัน… กันละ”
เธอตัดสินใจโพล่งขึ้นด้วยท่าทีกระอักกระอ่วน
“อ้อ… ครับเมื่อคืนเราอยู่ด้วยกัน” เขาตอบรับอย่างแมนๆ ทั้งที่ความจริงแม้ทุกอย่างจะยังไม่เกินเลย แต่ว่านั่นมันก็มากพอที่ทำให้คนตัวเล็กแปดเปื้อน
“ผมจะให้ฟาซิน่าย้ายมาอยู่กับผม”
“หะ… หาาา!!” เพื่อนรักของเจ้าตัวเล็กตกใจเสียงสูง “นี่คุณจะเอาเพื่อนฉันไปดื้อๆ เนี่ยนะ!! แล้วยัยฟาก็ยอม??”
“คุณไปถามฟาซิน่าดูเอง คืนนี้ผมมีธุระด่วน เดี๋ยวต้องไปแล้ว ขอตัวนะครับ” และแล้วเขาก็ตัดบทและเดินจากไปอย่างดื้อๆ
แอนนี่ที่กำลังงุนงงกับความสัมพันธ์อันรวดเร็วของพวกเขา (พึมพำ) “นี่ยัยฟาไปโดนตกอิท่าไหนกันเนี่ย ทำไมถึงง่ายดายแบบนี้ ยัยฟานะยัยฟา!!”
8:00 น.
กริ้งงงงง… กริ้งงงงง… เสียงนาฬิกาปลุกดังจนทำคนตัวเล็กตื่นอื้ออออ… ยื้ออออ… บิดเอ็นขี้เกียจไปมา
ก๊อก!! ก๊อก!!
ทันใดนั้นเองเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“ใครกันเนี่ยมาแต่เช้า??”
เอี้ยดดด… เมื่อประตูเปิดออก ฟาซิน่าถึงกับชะงัก “ทำไมมาแต่เช้าคะ มีงานด่วนให้ทำหรอ?” เสียงเล็กอู้อี้พึมพำกับคนตัวใหญ่
“อืมมม… ใช่ เดี๋ยวผมจะให้แม่บ้านขนของของคุณและย้ายเข้าไปอยู่กับผม คุณจะเอาของไปทั้งหมดเลยไหม?”
“หาาา อะ… อยู่กับคุณ” ไวขนาดนั้นเชียว!!!
~ ~ 7 วันก่อน ~ ~
ช่วงที่ฟาซิน่าตื่นจากโรงพยาบาล ลูคัสรู้ว่าคู่อริของเขาที่เป็นคนทำร้ายเธอ เขาและคนตัวเล็กได้ตกลงว่าจะให้ฟาซิน่ามาพักอยู่กับเขา ซึ่งระหว่างนั้นจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ถ้าหากเจ้าหล่อนไม่ยินยอม)
~ ~ ตัดมาปัจจุบัน ~ ~
“อ๋อ… อะเค เข้าใจแล้วค่ะ” เธอตอบพลางบุ้ยใบ้ไปเก็บข้าวของกับแม่บ้านที่ลูคัสพามา
กรีบบบ… ติ๊ด…
เอี้ยดดดดดด…
“ว้าวว นี่ห้องของคุณหรอคะ ทำไมมันใหญ่โตขนาดนี้เนี่ย มีห้องแบบนี้บนเรือด้วย!!” เธอตะลึงกับความหรูหรา นั่นห้องที่กว้างประดับด้วยไม้แกะสลักและงานหินอ่อน ทั้งยังมีงานศิลปะยุโรปตะวันตกที่ถูกประดับประดาไว้อย่างหรูหรา ทำเอาคนตัวเล็กตาโต
ทันใดนั้นคนตัวโตก็เปิดประตูอีกห้องที่อยู่ข้างๆ ซึ่งสวยและใหญ่ไม่แพ้กัน
“นี่ห้องของคุณ” คนตัวโตบอกเจ้าหล่อน เขาแอบชอบใจที่คนตัวเล็กชอบมัน เวลาเธอตื่นเต้นด้วยความลืมตัว มันช่างดูเป็นธรรมชาติ คิดขึ้นมาสายตาที่แพรวพราวก็จับจ้องไปที่ร่างคนตัวเล็กนั่น
“หะ!! ห้องของฉัน!!” สาวตัวเล็กตาลุกวาว “สวยจังเลยนะคะ ฉันจะหลับลงไหมเนี่ย” ปากสวยเป็นกระจับได้รูปยิ้มร่าอย่างพอใจ
“นอนให้หลับละกัน” ส่วนห้องของผมอยู่ถัดคุณไป ซึ่งมันเป็นห้องโถงใหญ่สองห้องที่เชื่อมถึงกัน แต่ทว่าเขาไม่ได้บอก
“ทีนี้เรามาทำข้อตกลง” ลูคัสต้องการที่จะทำข้อตกลงเพื่อที่เธอจะได้ไม่มาทำมิดีมิร้าย เล่นกับความรู้สึกของเขาอีก จริงๆ แล้วเขากลัวใจตัวเองนั้นแหละที่จะอดทนไม่ได้
“คุณห้ามเข้ามาห้องผม ห้ามใกล้ผมเกินไป เพราะถ้าหากผมทนไม่ไหว คุณก็อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”
(ข้อตกลงบ้าบอ) เธอคิดในใจ
“ได้สิ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรับผิดชอบคุณเอง” คนตัวเล็กที่พูดเสียงใสแจ๋วต่างลืมว่านี่ชายหญิงที่อยู่ใกล้ชิดกัน อะไรก็ย่อมเกิดขึ้นได้
คืนนี้แอนนี่ตัวแสบที่ว่าง… ก็
อื้ดดดด… อื้ดดดดด… เธอโทรหาฟาซิน่า
ติ๊ด!! “ว่า???”
“ฟาจ๋าาาาา… คืนนี้ว่างมั้ย?? ฉันโดนโทนี่หักอก เธอมาปลอบฉันเดี๋ยวนี้!!!! ตอนนี้เลย อะฮึก ฮือออ…” แอนนี่ที่เล่าไปร้องไห้ฟูมฟายไป เสียงสะอื้นของเพื่อนทำเอาคนตัวเล็กคิดหนัก
“ตอนนี้แกอยู่ตรงไหน??”
“The roof bar ใกล้ๆ The lounge club เลาจ์ที่เธอ… ตู้ดๆ” แบดหมด!! ฟาซิน่าไปหาแอนนี่ด้วยความเร่งรีบ
……. กะจะไปปลอบเพื่อน แต่ตัวเองดันเมา…
“ฟาาาา เดี๋ยวฉันไปส่ง!!” ร่างเล็กที่ต่างพากันเซถลา อีกคนก็พยายามจะไปส่งเพื่อนทั้งที่ตัวเองก็เมา ส่วนอีกคนที่จะมาปลอบเพื่อน กลับดูไม่ได้สติยิ่งกว่า ลูคัสที่ลอบมองพวกเธอตั้งแต่แรก เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนั้นจึงรีบเข้ามา
“ไม่ต้อง เดี๋ยวผมพาเธอไป” บอดี้การ์ดส่วนตัวของลูคัสเอ่ยขึ้น จากนั้นเขาก็สั่งให้ลูกน้องอีกคนไปส่งแอนนี่
ส่วนร่างของคนตัวเล็กนั้นก็ถูกผู้ชายตัวยักษ์อุ้มเธอกลับห้อง “เบายังกะนุ่น!!” เขาพึมพำ
….. แอ้ดดดดดด… ปึก!!! เสียงปิดประตูแรง!!
“อึ๊บบ!!! โอ้ยยย!! ฟาซิน่า!! นี่คุณมาผิดห้องแล้ว” ฟาซิน่าที่ไม่ได้เมาขนาดนั้น แต่เธอแกล้ง!!! ทันทีที่ลูคัสจะอุ้มเธอกลับห้อง เธอก็ชม้อยตาแอบมอง…
อึ๊บบ…. เขาวางเธอลงบนเตียง แต่ทว่า!!! มือเล็กที่กอดคอไม่ยอมปล่อย แต่ว่า คนตัวโตกลับไม่แข็งขืนอะไร กำลังแค่นี้หากเขาจะเอาเจ้าหล่อนออก ช่างเป็นเรื่องที่แสนง่ายดายซะเหลือเกิน ด้วยวัยใสที่ยังไร้เดียงสา บวกกับไม่เคยถูกเนื้อตัวชาย แถมเธอยังรู้สึกพิเศษกับเขาตั้งแต่ครั้งแรก นั่นมันรักแรกในวัยเด็กของเธอเชียวนะ ใครจะว่าเธอหน้าด้านหน้าไม่อายเธอก็ยอม
“ฟา… ยังไม่ทันที่จะพูดจบ ร่างกำยำของลูคัสก็กดทับร่างเล็ก ปากกดจูบเธอ… ตะโบมจูบอย่างบ้าคลั่งหิวกระหาย หนักบ้าง เบาบ้าง คละเคล้ากันไป อืมมมม…. หื่มมมม…. เขาไล่จูบดูดดื่มลงมายังซอกคอขาว
“คุณตัวหอมจัง”
เขาแทบจะทนไม่ไหว ไฟในกายมันถาโถมประเดประดังเข้ามาจนเขาแทบกระอัก คนตัวเล็กที่ถูกจู่โจมก็ตอบสนองอย่างว่าง่าย นอกจากเจ้าหล่อนจะไม่ขัดขืนแล้วเธอยังจับคอเขากดลงมา อีกมือก็กดไหล่กว้างของเขาลงมาแนบกาย เจอแบบนี้เข้าไป ต่อให้ใจเป็นหินแค่ไหนก็พร้อมจะยอมศิโรราบ
“ฉันอยากเป็นของคุณ” คนขี้เมาที่ตอนนี้เอาแต่พูดประโยคเดิมซ้ำๆ
“เป็นของใคร??” คนตัวใหญ่ถาม
“ก็เป็นของคุณไง …. ลูคัส!!” พูดอู้อี้ระคนเมา แต่เธอก็ยังพอมีสติ แม้มันจะน้อยนิดก็ตาม
“คุณแน่ใจนะว่าพร้อม??” เสียงสั่นพร่าทุ้มต่ำกระซิบข้างแก้มนวล เขาถามย้ำใส่ใบหูเล็กของเธออีกรอบ
“ฟาซิน่าตอบด้วยเสียงกระเส่า อืมม ค่ะ ฉันพร้อม”
จากนั้นบทบรรเลงรักก็ค่อยๆ เริ่มขึ้น หญิงตัวเล็กเนื้อตัวนุ่มนิ่ม
ที่ตอนนี้พอคนตัวใหญ่เริ่มลูบไล้ แรกๆ เจ้าหล่อนก็เอาแต่ตัวแข็งทื่อ เธอตื่นเต้นบอกความรู้สึกกับสัมผัสนั้นไม่ถูก นัยน์ตาที่เขามองกันและกันช่างดูดดื่ม ลึกซึ้ง หวานหอม ในดวงตาระยิบระยับราวกับเพชรเม็ดงาม
แก่นกายของลูคัสตอนนี้แทบจะระเบิด ด้วยคนตัวสูงถึง 192 และแน่นอนว่าน้องชายของเขาใหญ่มหึมา เจ้าแท่งเอ็นอุ่นที่ตอนนี้น่าจะโตเต็มลำด้วยขนาด 58 เขาตะปบเหยื่อตัวน้อยไว้ใต้อุ้งมือบีบเค้นยอดปทุมสีชมพูสวยอิ่มเอิบ เขาค่อยๆ พรมจูบเธอจนทั่วใบหน้า ปากที่ยังคงกดจูบอย่างดูดดื่ม และมือใหญ่ที่ทำงานอย่างแคล่วคล่อง
เขาค่อยๆ ถอดบรา ของเธอออก จากนั้นก็ค่อยๆ ถลกชุดเดรสของคนตัวเล็กขึ้น คนใต้ร่างรูปร่างเพรียวสวยสมส่วน ผิวขาวอมชมพู ละเอียดนวล ชวนมอง เขาหลงไหล คลั่งไคล้แทบคลุ้มคลั่งกับเจ้าหล่อน ขนาดอกคัพดี ที่พอดีมือใหญ่ หืมมม ….. เธอช่างซ่อนรูปเสียจริง
ตอนนี้ต่อให้เอาอะไรมาฉุดเขาคงหยุดมันไม่ได้ แก่นกายใต้ร่มผ้าที่แข็งแรงจนสุด ทำให้เขาเริ่มปวดตุบๆ ด้วยความกระสัน มือใหญ่ยังคงลูบไล้เจ้าตัวเล็กแผ่วเบา เขาจูบทั่วหน้าอก จากนั้นก็หยุดเล่นกับจุกคู่สวยนั่น รนตัวเล็กที่ถูกจู่โจมก็มือไม้พันกันไปทั่ว เจ้าหล่อนทำตัวไม่ถูก และไม่รู้ว่าจะเก็บมันไว้ที่ไหน
คนตัวใหญ่เอามือหนากดร่างบางเอนราบไปกับเตียง เขากลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ที่เห็นคนตัวเล็กเอาแต่พึมพำ ครางในลำคอเบาๆ อืมมมม…. เขาต่างก็ครางจากรสสัมผัสที่คนตัวเล็กได้มอบให้ ความที่อดอยากมานาน เขาแทบยั้งพลังมือไม่อยู่ กดนั่น จูบนี่ ทำเอาคนตัวเล็กเป็นจุดแดงจ้ำๆ จากรอยประทับที่เขาได้ฝากไว้
จากนั้นเขาค่อยๆ พรมจูบลงมาเรื่อยๆ มาหยุดตรงสะดือ ใช้ลิ้นวนเลียรอบๆ อื้อออ… เสียงเจ้าตัวเล็กคราง เพราะเธอไม่เคยถูกสัมผัสแบบนี้มาก่อน เจ้าตัวบอกไม่ถูกว่าอาการนี้มันเรียกว่าอะไร เธอสั่นเทาด้วยความเสียวซ่านไปทั้งตัว ดิ้นทุรนเหมือนคนใจจะขาด
ปากที่ยังทำงานกับท้องน้อยของเจ้าหล่อน ส่วนมือใหญ่ก็ไม่อยู่นิ่ง เขาค่อยๆ ไล่เกลี่ยลงมา … จนถึงกลีบอูม มือใหญ่หนาที่พยายามเขี่ยเม็ดเสียว ทำเอาคนตัวเล็กตัวแอ่นเพราะเสียว จุดๆ นี้ จุดที่ไม่เคยให้ใครได้สัมผัส!! คนตัวโตที่พยายามแต่ก็ต้องหยุดชะงัก เพราะการจะสอดนิ้วมันไม่ใช่เรื่องง่าย ด้วยความที่กลัวเจ้าหล่อนจะเจ็บ เขาค่อยๆ และใจเย็นๆ ก้มหัวลงมาอย่างเชื่องช้ายังกลีบอูมสวยนั่น
ลิ้นหนาร้อนค่อยๆ บรรจงตวัดขึ้นลงอย่างช้าๆ สลับกับเร็วและรัวอย่างเป็นระยะ หญิงสาวที่ไม่เคยรับรสสัมผัสนี้มาก่อนถึงกับกระเส่าเด้งรับโดยอัตโนมัติ แต่เธอหารู้ไม่ว่าสิ่งที่จะเจอข้างหน้าคือมัชจุราช! เธอแทบทนไม่ไหวกับสัมผัสวาบหวามนี้ เสียงเหนื่อยหอบถี่ๆ พร้อมเหงื่อเม็ดเล็กที่ผุดบนหน้างาม
ลูคัสที่เล้าโลมจนข้างล่างของเจ้าหล่อนเฉอะแฉะ เธอเอวพลิ้วไปกับจังหวะนิ้วของเขา
“ฟาพร้อมแล้ว…” คนตัวเล็กที่แทบทนไม่ไหวกับความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับมาก่อน คนตัวโตก็เร่งฝีปากบดลงถี่ๆ ด้วยสาวที่ไม่เคยรู้สึกเสียวจนตัวเกร็ง สั่น กระตุกเป็นระยะๆ น้ำใสๆ ที่ไหลเป็นทางบ่งบอกว่าพร้อมถึงขีดสุดแล้ว
… แกร้ดด … คนตัวโตบีบเจลเพื่อช่วยลดความเจ็บปวด ทำให้ทุกอย่างเข้าอย่างง่ายดาย แต่ด้วยกลีบที่ปิดสนิทและไม่เคยต้องมือชายมาก่อน เขาพยายามสอดใส่ก็เข้าได้แค่หัวของมัน
…. ฉึกกก … เขาฉีกถุงยางอีกอันออกมาอย่างช้าๆ เพราะถุงยางมันแตกระหว่างที่เขาพยายามจะยัดเจ้าจงอางยักษ์ ครั้งนี้เขาจูบปลอบประโลมคนตัวเล็ก
“อย่าเกร็ง … มันจะเจ็บ”
อ๊ะอื้ออออ!!!! เมื่อหัวเห็ดที่พยายามจะจ่อปากถ้ำเพื่อเข้าสำรวจ เขาเล่นกับบริเวณปากอ่าวอยู่เป็นนานสองนานพยายามจะยัดเยียดแท่นกายเข้าไปยังร่างของเธอ แต่กายขึงขังเจ้ากรรมก็ยังยัดไม่ได้ ด้วยที่สาวเจ้าตัวเล็กมาก อีกทั้งไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องอย่างว่ามาก่อน คนตัวโตพยายามออมแรงและเบามืออย่างที่สุด แต่ก็ยังไม่ได้…
“ไหวมั้ย? ถ้าไม่ไหว ผมจะหยุด” เขาถามเธอเสียงอ่อนโยน
“หวะ… ไหวววว …” คนตัวเล็กสั่นหน้า ทั้งที่ร่างกายแสนจะเจ็บปวด แต่เธอพร้อมที่จะเป็นของเขา
อ๊ะ อึ ฉึบ!! อื้ดดดดดดดด!!! เสียงเธอกัดฟันกรอดและร้องด้วยความเจ็บปวด น้ำตาใสไหลอาบแก้ม ไม่ใช่เพราะว่าเธอเสียใจ แต่ร่างกายตอบสนองต่อความเจ็บ และมันก็เป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเองอย่างอัตโนมัติ มันเป็นความเจ็บปวดที่ทนได้
ลูคัสพยายามสอบเอวเข้าออกช้าๆ ปากกดจูบเพื่อให้เธอผ่อนคลาย สองมือขย้ำยอดสวยคู่งาม แก่นกายที่พยายามยัดไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แต่ทว่ายัดเท่าไหร่ก็แทบไม่เข้า
“ฟาซิน่า… มันรัดเหลือเกิน” เขาพยายามออกแรง มันรัดจนเขาปวดแท่งกายชาติชายของเขา
ฉึก!!!! อ๊ะ!!!! คนตัวเล็กร้องพลางตาโตเมื่อในที่สุดเจ้าจงอางยักษ์มันก็เข้าไปสำรวจถ้ำงามได้ เขาที่พยายามสอบเอวอย่างเนิบช้า เร่งบ้างหยุดบ้างแล้วแต่จังหวะเพราะกลัวร่างเล็กเจ็บ
ตึก ตึก ตึก กลิ่นคาวคละคุ้งของเลือด….
“อ๊ะ!! อ๊ะ!! ซีดดดด… อ๊ะ!!!” คุณไหวมั้ย? มิวายที่คนตัวโตจะห่วงความรู้สึกของร่างเล็กนั้น
“ฟาไหว” ทั้งคู่ร้องด้วยความเจ็บปนเสียว ฟาซิน่าร่างระบมไปทั้งตัว ลูคัสกดจูบดูดเธอจนเป็นรอยจ้ำไปหมด
ตึก ตึก ตึก!!! อาาาาาา อื้อออ เสียงคนตัวเล็กครางพร้อมกับกระตุก
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่กว่าลูคัสจะตามถึงฝั่ง
อื้อออออ อาาาส์ อืมมมม เสียงต่ำของแวมไพร์กระเส่าขึ้น พร้อมกับน้ำขุ่นสีขาวที่ไหลเต็มถุงป้องกัน ครั้งนี้ถึงจะยังเข้าได้ไม่สุด แต่เขาก็ไม่พยายามยัดเยียดเกินไป เขากลัวคนตัวเล็กจะทนไม่ไหว มือหนาร้อนที่ลูบแผ่นหลังเธออย่างแผ่วเบา เอวที่ยังคงตรึงอยู่กับร่างงามทั้งที่แก่นกายก็ยังไม่ถอดออก
เขากดแช่อยู่พักหนึ่ง พร้อมทั้งกอดจูบคนตัวเล็กตรงหน้า แล้วทั้งคู่ก็ผลอยหลับไป เมื่อคนตัวโตตื่นมา เจ้าแก่นกายยักษ์ร้อนผ่าวนั้นก็ผงาดหัวหงึกหงักอย่างเอาเรื่อง มันยังไม่อิ่ม คนตัวโตที่ตอนนี้ลอบถอนหายใจ พร้อมจับร่างเล็กเข้ามาประโคมจูบอีกรอบ…
