เมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร ….
นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ชาย-หญิง,แฟนตาซี,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“อื้อออ คนตัวเล็กที่ตอนนี้พยามขัดขืนเท่าไหร่แต่ก็ไม่เป็นผล … เขาดันเธอจนคนตัวเล็กถอยหลังมาชนเข้ากับผนังห้องอันเย็นยะเยือก จากนั้นคนตัวโตก็เปลี่ยนมาเป็นอุ้มเธอ อุ้มเดินไปอย่างช้าๆ แล้ววางเธอขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงาน เพื่อที่เขาจะได้จูบหรือทำอะไรต่อมิอะไรคนตัวเล็กได้อย่างสะดวก
กระโปรงตัวน้อยที่ยาวเหนือเข่า ถูกมือหนาถลกออก ลำตัวใหญ่หนาที่เข้าไปแทรกหว่างขาคนตัวเล็กอย่างว่าง่าย ปากก็ยังคงจูบคนตรงหน้าที่ตอนนี้เอาแต่หลับตาเคลิ้ม จูบเจ้าหล่อนอย่างดูดดื่มเร่าร้อน ลิ้นหนาร้อนตวัดสำรวจโพลงปากทุกซอกมุม ความคิดถึงบวกกับความถวิลหาจึงทำให้ไฟราคะก่อประทุ คลุพล่าน ราวกับว่าเธอนั้นซ่อนน้ำหวานไว้ข้างใน
“อื่ออ อื๊อออ” หยุดนะ!! คนตัวเล็กอู้อี้พร่ำบอก แต่คราวนี้เขาโหมกะหน่ำกดจูบเธอทั่วร่างเหมือนพายุคลั่ง บทรักที่เขาบรรจงมอบให้ทำให้เจ้าตัวน้อยคล้อยตามเสียอย่างดื้อๆ เปลี่ยนจากบนโต๊ะ เขาก็ช้อนอุ้มร่างบางมายังเตียงรับรองด้านใน
เขาวางคนตัวเล็กลง จากนั้นเขาก็ทับร่างแน่งน้อยเอาไว้ สอบเอวเข้าไปแนบชิด กอดจูบสัมผัสทุกซอกมุมของเจ้าหล่อนอย่างไม่ให้มีพื้นที่ว่าง แก่นกายที่พร้อมจะทำหน้าที่ตอนนี้มันปวดร้าว แข็งขึงขังจนตุงเป้าความคับแน่นอยากระบายจนเจ้าตัวนั้นรู้สึกปวด
“อื้มมมมม ซื้ดดดดด” เสียงเขาครางทุ้มต่ำอย่างพึงใจ
“ปล่อยนะ จะทำอะไร” ขอร้อง!!! เสียงคนตัวเล็กสั่นไหว แต่ทว่าเสียงนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงการปฎิเสธ แต่มันกลับเป็นเสียงของความเรียกร้อง แม้ปากจะบอกห้าม แต่ร่างกายกลับยิ่งตอบสนอง
ครานี้คนตัวใหญ่ไม่ยอมเชื่อฟัง ร่างยักษ์สูง 192 ที่พยายามจะถอดเสื้อเธอออก แม้คนใต้ร่างพยายามขัดขืนไม่ยอม ทำให้ทั้งคู้ต่างฉุดกระชากกันอยู่สักพักกระดุมเสื้อเจ้าหล่อนขาดหลุดรุ่ยไปหมดไฟราคะที่ตอนนี้ปรารถนามันลุกโชน เขาช่างดูหิวกระหายดิบเถื่อนยิ่งกว่าสัตว์ร้ายเสียอีก ความใหญ่โตภายใต้ร่มผ้าปูดปึ่ง และด้วยแรงของแวมไพร์ บวกความกระสันที่สะสม การกระทำของเขาแม้จะดูเบามือแต่ก็ยังรุนแรง
แก่นกายที่พร้อมจะเผด็จศึกตอนนี้ได้แต่ผงาดหัวไปมาหงึกหงัก มันสู้มือของคนตัวเล็ก ที่เขาบังคับให้เธอจับมัน …. ทนไม่ไหวแล้ว
… ชีกกกกก … มือใหญ่ฉีกถุงยาง… ไซส์58 อย่างร้อนเร่า
เขาเอามือหนึ่งข้างบรรจงใส่ถุง อีกมือยังคงจับตรึงคนตัวเล็กไว้ เขาค่อยๆ ยัดเยียดเอาแท่นกายแข็งทื่อ จ่อที่ตรงกลางร่องกลีบสวยโหนกนูน ถูมันเล่นไปมาอยู่สักพักเพื่อดูอาการตอบสนองของร่างบาง และก็เหมือนว่าเธอก็มีความปรารถนาไม่ต่างจากเขาเช่นกันด้วยน้ำขุ่นใสที่ไหลเฉอะแฉะเต็มร่องสวย เขาปาดนิ้วแผ่วเบา
“คุณก็อยากใช่มั้ย? … น้ำเยิ้มเลยนะ…”
หืมมม ทั้งพูดทั้งกดจูบตรงซอกคอ ปากไม่ยอมว่าง มือไม้ก็ทำงานเต็มที่ เขาอ้าขาเธอออก เอาขางามทั้งสองข้างพาดที่บ่า
“เป็นของผมนะ… ฟา” พูดจบเขาก็ค่อยๆ ยัดเยียดแก่นกายเข้าสู่คนตัวน้อยตรงหน้า
“อดทนหน่อยนะ”
“อื๊ก อื้ออออ” อ๊ะ!!! อ๊ะ!!!! จะ เจ็บบบ
“ทนอีกนิดที่รัก … เขาพยายามสอดใส่อย่างใจเย็น ปากก็ประโคมจูบให้คนตัวน้อยได้ผ่อนคลาย อย่าเกร็งนะครับที่รัก” เสียงแหบพร่าช่างพราวเสน่ห์อย่างน่าหลงไหลเขากระทำคนตัวเล็กเบาบ้างหนักบ้างแล้วแต่จังหวะอารมณ์ แต่ว่า!!!
ครั้งนี้แรงหิวกระหายของเขารุนแรง ช่างดุเดือด มันรุนแรง (ทั้งเจ็บทั้งเสียว ในขณะเดียวกัน) เขาพยายามที่จะยัดเยียดแท่งกายล่ำนั่นอยู่นาน กว่าไอ้เจ้าน้องชายจะเข้าสุดลำ เล่นเอาเจ้าของแท่งขึงเอ็นแข็งเจ็บทรมานไม่แพ้คนข้างล่าง
พับ พับ พับ เสียงเนื้อกระทบสลับกับเสียงคราง
“นี่ยังแน่นมากเลยนะ ซี้ดดดด” เขาร้องครางอย่างพอใจ
ก็ที่ผ่านมา นอกจากคนตัวโตแล้วเธอก็ไม่เคยนอกกาย นอกใจกับใครที่ไหนแม้สักครั้ง
“หวานจัง …. ตั้งแต่ที่เห็นคุณผมก็รู้สึกหิวตลอดเลย” เสียงร้องครางในห้องทำงานที่ทำหน้าที่สลับกันกับเสียงเบาะหนังที่ถูกถูไถกันไปมา จากนั้นเขาก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้น จับข้าสองข้างอุ้มให้เธอหันหน้ามาประจันหาเขา คนตัวโตยืนอย่างแข่งแกร่งครั้งนี้มือสองข้างที่อุ้มเจ้าหล่อน เมื่อต่างฝ่ายต่างประชิดหน้า คนตัวเล็กที่ตอนนี้ก็ว่าง่ายไหลลื่น เธอทั้งกอด ทั้งจูบตอบอย่างเร่าร้อน ทำให้คนตัวโตค่อนข้างพอใจ
“อ๊ะ!! อ๊ะ!!!” เสียงที่ร้องเสียวปนเจ็บและจุก ท่านี้มันลึกมาก มากซะจนแทบจะทะลวงเข้าไปยังลำใส้
“จ… จุก!!”
“เบาๆ ได้มั้ยคะ??” คนตัวเล็กเอ่ยเสียงพร่า สั่นสลับกับที่โดนเขากำลังกระทำอย่างว่านั่นอยู่ จังหวะกายที่เข้าออกเป็นจังหวะอยู่พักใหญ่ จากนั้นเขาก็…
“คนตัวเล็กที่ถูกอุ้มอยู่ เมื่อเขากระแทกถี่ๆ ย้ำๆ เน้นๆ เร่งจังหวะเร็วแรง คนตัวโตเห็นว่าสีหน้าของคนตัวเล็กที่เสียวถึงขั้นสุด ส่ายหน้าไปมา สีหน้าเหยเกด้วยความสะท้าน มือเรียวบางที่คอยจับจิกเขาเพราะความเสียวซ่าน ตัวเธอทั้งครางทั้งสั่น และสุดท้ายก็ต้องร้องซี้ดเกร็งกระตุกเพราะทนแทบไม่ไหว
“ไม่ไหวแล้ว… อื้ออ” คนตัวเล็กที่ไม่เคยรู้ว่าอาการที่เป็นนี้มันคืออะไร
“ลูคัส!!!”
“หืมมม ครับเมีย”
“ใจจะขาด ฟาใจจะขาดแล้ว” เธอรู้สึกเหมือนใจจะขาดอยู่รอนๆ
“เมียใจจะขาด” เขาเน้นให้เจ้าหล่อนแทนตัวเองอย่างที่เขาต้องการ ….
แต่เมื่อเธอจะเอ่ยปากพูดต่อ เขากลับจูบเธอเอา จูบเธอเอา พอเธอจะร้องเสียงดังอีกครั้งเพราะใกล้ถึงฝั่งฝัน คนตัวโต ก็ขยี้กดจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง
ลิ้นร้อนของทั้งสองต่างตวัดสนองกันและกัน เขาเร่งฝีปากเพื่อให้คนตัวเล็กได้คลายความเจ็บ น้ำขุ่นขาวใสปนเลือดก็ไหลเยิ้มลงมา ไหลลงเปรอะท่อนกายแข็งขืน พร้อมยังไหลลงมาเปรอะมือของเขา”
“รอผัวด้วยนะเมีย” ซู้ดดดดด อื้มมม…
“อ่าาห์ อื้มมมม” เสียงเขาคำรามอย่างหื่นกระหายจากนั้นคนตัวโตก็โหมก็กระแทกถี่ๆ รัวๆ เน้นๆ เมื่อเขาเห็นว่าคนตัวเล็กจะถึงฝั่งฝันอีกครั้ง เขาก็เร่งกระแทกอีกระรอก จนทั้งสองถึงฝั่งพร้อมกันอีกรอบ
“ฮืดดดด ฮืดดดดด…..” เสียงหายใจขึ้นลงของทั้งคู่ที่พึ่งเสร็จกิจ
ฟาซิน่าที่ตอนนี้นอนเปลือยเปล่าโรยริน ลูคัสค่อยๆ เดินไปหยิบทิชชู่เปียกมาบรรจงเช็ด ทำความสะอาดร่างกายคนตัวน้อยอย่างทะนุถนอม แม้เธอจะเคยผ่านการมีอะไรกับเขามาแล้วแต่มันก็นานมาแล้วเช่นกัน
มิหนำซ้ำครั้งนั้นก็แทบเข้าไม่สุด พอมาครั้งนี้เขาก็ได้แต่ปล่อยตามอารมณ์ และด้วยพละกำลังที่มหาศาล ทำให้คนตัวเล็กนั้นร่างแทบแตกสลาย เขาขอร้องคนตัวโตอยู่หลายครั้งบอกให้เบา คิดแล้วคนร่างยักทั้งลอบยิ้มทั้งแอบกังวล
“เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บอยู่ไหม?” หลังจากที่ทำความสะอาดให้คนตัวเล็กเสร็จ พร้อมทั้งทำความสะอาดตัวเอง เขาก็ถามร่างบอบบาง ที่ตอนนี้นอนขดอยู่ภายใต้ผ้าห่ม
แต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเธอกำลังเขินอายที่เมื่อครู่ เธอก็เผลอออกลีลาตามใจบทรักอย่างว่าง่าย
“ผัวยังไม่อิ่มเลย”
“คนตัวเล็กตาโต อ้าปากกำลังจะค้านเขา”
“ที่รักคิดว่า ผมควรต่อบนโต๊ะ!! หรือบนเตียงดี”
ร่างใหญ่หนากำยำไม่ว่าเฉย เขากลับอุ้มช้อนร่างบางไปยังโต๊ะตัวใหญ่ที่ทำงานและบทรักก็บรรเลงอีกระรอก
