เมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร ….
นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ชาย-หญิง,แฟนตาซี,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลังจากที่อีก2 วันก็จะเสร็จงาน
2 สาวที่ถูกเชิญเป็นแขก vvip งานเปิดตัวที่พักแห่งใหม่ ทางโรงแรมต้องการให้ฟาซิน่าพรีเซนต์งานเปิดตัว แบบเอ็กคลูซีฟ งานนี้เจ้าตัวรู้แล้วว่า เจ้าของงานคือใคร จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมาเฟียแห่ง โมนาโก
“คืนนี้ส่งชุดไปให้เธอพร้อมคนขับรถ มาถึงแล้วโทรบอกฉัน เดี๋ยวจะออกไปงานพร้อมกับเธอ”
ทั้งคู่ที่อยู่ภายในงานที่แขกเกลื่อ ต่างมีช่างภาพคอยมาแซะ แอบถ่ายภาพคู่ของพวกเขาและออกสื่อต่างๆ งานนี้เหมือนคนตัวโตจงใจ อยากจะแสดงความเป็นเจ้าของอย่างบอกไม่ถูก
“คุณไม่บอกฟาเลยว่าจะให้ออกงานใหญ่ขนาดนี้ และสื่อมวลชนมามากขนาดนี้!!”
“ตกใจ กังวล หรือเพราะว่าจริงๆ แล้วคุณได้ควงผมออกงานกันแน่ แต่ก็มิวาย คนตัวโตที่แอบหึงหวง
ร่างเล็ก ที่ตอนนี้ใส่ชุดบางเปิดไหล่ โชว์ส่วนอวบอึ๋มซึ่งเขารู้สึกหึงหวง
ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกแล้วนำมันมาสวมใส่ให้เธอ ก่อนจะบอกการ์ดของเขาให้ไปนำเสื้อคลุมอีกตัวที่อยู่ในรถ มาให้ตนเอง
เมื่อเสร็จงาน ทั้งคู่ก็เดินควงกันไปยังที่จอดรถ แต่.. ว่า….
“อ้าวคุณคนสวย” อาเนี่ยนที่มาเจอลูคัสกับฟาซิน่าพอดี เขาจงใจทักเธอแบบนั้นเพื่อจะดูท่าทีของอีกฝ่าย
ฟาซิน่าก็แอบอึ้งไปนิดนึง ก็จะเอ่ยทักทายเขากลับโดยที่ไม่คิดอะไร แต่ลูคัสที่ได้ยินดังนั้นก็ตาแข็งขมึงทึง จ้องมองฝ่ายตรงข้ามอย่างเอาเป็นเอาตาย เขารู้ว่าอาเนี่ยนต้องการจะยั่วยุเขา ซึ่งมันก็เป็นผล!!
“แกมีอะไร?” เขาเอ่ยถามอาเนี่ยนน้ำเสียงไม่สุภาพเท่าไหร่
“ก็ไม่มีอะไร๊ แค่ทักทายผู้หญิงคนที่….. เขาตั้งใจจะเว้นวรรคให้เธอต้องหยุดคิดตามและเป็นไปตามน้ำที่เขาสร้างขึ้น!!
“คนที่อะไร?!! แกพูดมาดีๆ” ลูคัสเริ่มมีอารมณ์เดือด ครั้งนี้เขาพยายามอย่างที่สุด ที่จะไม่แสดงอาการอะไร … แต่ก็นั่นแหละ ครั้งนี้อาเนี่ยนทำได้ผล .. เขาเลือดขึ้นหน้าอย่างแรง
“ปะ ปล้าว” คนตรงหน้ายังยียวน
“ก็จำไม่ได้แล้ว ว่าผู้หญิงของแกคนที่เท่าไหร่!!” เขาพูดลากเสียงชัดถ้อยชัดคำทิ้งทวนประโยคนั้นไว้
ตึ๊บบบบบบ ….
ฟึ้พพพ!!! …..
“ตึ่บบบ!! นี่แกยียวนประสาทฉันใช่มั้ย?? ร่างสูง 192 ที่ต่อยเข้ากับร่างสูง 190
ความเร็วแรงของการต่อสู้ฉบับปีศาจก็ได้เริ่มขึ้น พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด หลบหลีกกันอย่างว่องไว
“ฟู้บบบ ….
“ฟู้บบบ……
ฟาซิน่า!! ที่ไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน เธอก็เอาแต่ยืนอึ้ง ตกใจ ตัวแข็งทื่อ ตาเบิกโพลง ทำอะไรไม่ถูก แม้ในใจคิดลุ้นเอาใจช่วยลูคัส แต่เธอก็ไม่ชอบการต่อยตี
“หยุ๊ด!!!!!”
ฉันบอกให้หยุด!! เธอพูดตะโกนสุดแรง แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นผล
ทันใดนั้น….
อาเธอร์ผู้มาทันเหตุการณ์!! ใช่เขารู้!! ถ้าหากปล่อยให้ได้มีเรื่องกันต่อ รับรองข่าวดังหน้าหนึ่งจากทั่วทุกมุมโลกแน่ นี่มันศตวรรษที่เท่าไหร่กันแล้ว ยังจะคงมีเรื่องเหลือเชื่อพวกนี้อยู่อีก
หยุดด!!! เสียงอาเธอร์ปราม!!
“พวกแกกะจะฆ่ากันให้ตายเลยรึไงว๊ะ”
เขาทำใจลำบาก อีกคนก็พี่น้องต่างมารดา ส่วนอีกคนก็เพื่อนรักที่ร่วมชะตากันมาแต่เล็ก
เหตุการณ์กลับตาละปัด เมื่ออาเนี่ยนที่กำลังเห็นทีท่าว่าคนสวยที่อยู่ข้างๆ ไม่ทันระวังตัว และตอนนี้ทุกคนก็ต่างจ้องจะเล่นงานซึ่งกันและกัน อาเนี่ยนจึงใช้ทีเผลอ จับตัวสาวน้อยคนสวย
“พวกมึงอย่าเข้ามานะโว้ย ไม่งั้น….” เขาตั้งใจเว้นไว้ ไม่พูดต่อ
เอี้ยดด!!!! คนรถของอาเนี่ยนที่ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ก็นำรถมาจอดรับผู้เป็นนายอย่างทันเวลา
“ขึ้นรถ” เขากระชากคนตัวเล็กขึ้นรถ พร้อมกับก้าวขึ้นไปนั่นข้างๆ เธอ
“อย่าตามมานะเว้ย ไม่งั้น!!” เขาทำท่าเอามือเชือดคอ” บ้าเอ้ย” ลูคัสสบถ ขบกัดกรามจนสันเป็นนูน เลือดขึ้นหน้า แววตาดุร้ายพร้อมที่จะทำลายได้ทุกเมื่อ
“เฮ้!! ใจเย็นๆ ก่อน” อาเธอร์ที่พยายามดึงสติของเพื่อน แกต้องตั้งหลัก มีสติ
“มึงไม่เห็นหรอ ว่ามันพาเมียกูไป”
ลูคัสกล่าวและดึงคอเสื้อเพื่อรักพร้อมทำท่าจะต่อย
“รู้ ว่ามึงห่วงเธอมาก แต่ช่วยใจเย็นๆ ได้ก่อนไหมวะ บู่มบ่ามไปแบบนี้ มึงรู้หรอ ว่าอาเนี่ยนพาเธอไปที่ไหน” อาเธอร์กล่าว
ทางด้านคนตัวเล็กที่เอาแต่ตัวสั่นงันงก แต่ทว่าตอนนี้อาเนี่ยนก็ยังไม่ปล่อยเธอจากอ้อมแขน เห็นคนตัวเล็กกลัว ก็แอบใจอ่อน
เป็นบ้าเชี่ยไร!! อาเนี่ยนสบถในใจ ก่อนที่เขาจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ
“พอจะนึกได้มั้ย ว่าอาเนี่ยนมันจะพาเธอไปไหน?” ลูคัสถามเพื่อน
“ฉันว่าฉันพอจะนึกได้ว่ะ และน่าจะเป็นที่เดียวกับที่ฉันคิด” ….. ถ้างั้น ……
The Golargos หมู่เกาะเล็กๆ ในโมนาโก สถานที่แห่งนี้เป็น private safe houseของอาเนี่ยน สถานที่ ที่ปราศจากผู้คน แทบจะไม่มีรถยนต์ แต่ทว่าก็ยังมีอยู่ และผู้คนที่นี่ล้วนแต่เป็นคนของเขา
“ตื่นแล้วหรอคะคุณผู้หญิง เสียงสาวสวยผิวเข้มตาคมเอ่ยถาม”
“ฉะ… ฉันอยู่ที่ไหนหรือคะ??” จริงๆ เจ้าตัวรู้ว่าคนที่พาเธอมาคืออาเนี่ยน แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน แถมเขาจับเธอมาเพราะอะไร
“ฉัน!!! สาวผิวเข้มลากเสียงยาว เพราะเจ้าหล่อนไม่รู้ว่าควรจะตอบคนตรงหน้าดีไหม เพราะยังไม่ได้ถาม และยังไม่ได้รับความอนุญาตจากเจ้านาย
“เอ่อ ฉันบอกไม่ได้ค่ะ!!” เดี๋ยวเจ้านายฉันคงจะมาพบคุณ คุณค่อยไปถามเจ้าตัวเขาเองแล้วกันนะคะ พูดเสร็จเธอก็วางซุบข้าวโพดร้อนๆ พร้อมน้ำเปล่าให้คนตัวเล็กตรงหน้า
กรึบบบ
เอี้ยดดด
เสียงเปิดประตูห้อง ทำเอาคนที่กำลังจะตักซุปเข้าปากถึงกับชะงัก อาเนี่ยนที่เดินสาวท้าวมาหาร่างเล็กอย่างตื่นเต้น คนสวยตรงหน้านี่ ถ้าได้ลิ้มลองสักครั้ง นับว่าเกิดมาคุ้มแล้ว พูดแล้วก็ทำท่าทำทางเปรี้ยวปาก
“เหมือนไม่ใช่พวกผู้ดีอะไร” จู่ๆ คนตัวเล็กก็ปากจัดจงใจว่าเขา
“เถื่อน!!!” เธอสบถซ้ำอีกรอบ
“เอ้า ยัยนี่!! ตอนแรกว่าจะมาคุยด้วยดีๆ แต่เจ้าหล่อนกลับมากระตุกต่อมเขาจนได้
“สงสัยอยากจะได้ผัวเพิ่มอีกคน”
อื้ดดดดดด…..
อื้ดดดดดด…..
“ใครมันช่างโทรมาเวลานี้วะ!!” เจ้าตัวสบถพร้อมแววตาเกรี้ยวกราดอย่างไม่สบอารมณ์
“ฉันเอง พี่ของแก!!! แกอยู่ไหน?”
“ใครเป็นน้องแกวะ!!” อาเนี่ยนตะคอกใส่ปลายสายเสียงกร้าว เจ้าคนตัวใหญ่ที่คิดว่าพี่ชายไม่รัก ความรักความหวังดีที่เขาคิดว่าไม่เคยได้จากอาเธอร์ แต่กลับเป็นมัน” ไอ้ลูคัส” คนที่พรากทุกอย่างจากเขาไป
พรากพี่ชายต่างแม่ไปยังไม่พอ ยังมาพรากน้องสาวแม่เดียวกันกับเขาไปอีก ความอาฆาตแค้นที่กัดกร่อนอยู่ภายในใจมาแสนนาน มันค่อยๆ ปะทุออก …
